پایگاه خبری تحلیلی سینماسینما

تمام آدم ها انرژی های خاصی دارند، انرژی هایی که مثبت یا منفی در بعضی از افراد براحتی قابل تشخیص است و با یک بار دیدن و یا چند جمله حرف زدن براحتی می توان آن را حس کرد. هنرمندان هم مانند تمام مردم از این قضیه مستثنی نیستند و مهران احمدی از جمله مثبت ترین و بی ادعاترین آنهاست.

به گزارش سینماسینما٬ او مانند بسیاری دیگر از بازیگران سینما و تلویزیون خاستگاه اصلی اش تئاتر است و دهه ۷۰ نقش های زیادی را روی صحنه بازی کرده، اما بیشتر مردم او را با نقش بهبود در سریال «پایتخت» می شناسند. احمدی البته نقش های بسیاری را در سینما هم بازی کرده که از ماندگارترین آنها می توان به «بیست»، «هیچ»، «آلزایمر»، «اسب حیوان نجیبی است»، «بغض» و… اشاره کرد. او این روزها با فیلم سینمایی «کارگر ساده نیازمندیم» به کارگردانی منوچهر هادی بر پرده سینماها حضور دارد و در این فیلم نقش پدری را بازی می کند که بتازگی همراه خانواده اش به تهران مهاجرت کرده و با فلافلی کوچکی که در جنوب شهر دارد خانواده اش را تامین می کند. او برای کسب و کار مقداری پول نزول می کند تا مغازه کناری را بخرد، اما… . به بهانه بازی مهران احمدی در این فیلم گفت وگویی با او انجام دادیم که در ادامه می خوانید.

این روزها «یک کارگر ساده نیازمندیم» را بر پرده سینماها دارید. چطور شد بازی در این فیلم را قبول کردید؟
فیلمنامه را دوست داشتم و نقش «رحمت» برایم متفاوت از سایر نقش هایی بود که تا به امروز بازی کرده بودم.

تفاوت از چه لحاظ؟
کاراکتری که در این فیلم بازی می کنم مردی جنوبی است که به لحاظ رفتاری، لهجه، عکس العمل ها و… متفاوت از دیگر نقش های کارنامه ام بود.

شما کارهای قبلی منوچهر هادی، کارگردان این فیلم را هم دیده بودید؟ منظورم این است که سبقه کاری ایشان در انتخاب این نقش تاثیر داشت؟
بله، قطعا. بعضا کارهای سینمایی و تلویزیونی منوچهر هادی را دیده بودم و می دانستم به کارهای اجتماعی علاقه مند است و دغدغه اش را دارد. با دیدن فیلم های او به این نتیجه رسیدم که حد استاندارد را در کارهایش رعایت می کند و بعضا کارهایش هم مورد استقبال مردم واقع می شود.

همان طور که گفتید شخصیت رحمت حدود ۲۰ دقیقه در شروع فیلم حضور دارد. برایم جالب است که بدانم چرا شما نقشی به این اندازه کوتاه را پذیرفتید؟
درست است که طول یک نقش برایم اهمیت دارد، اما عرض آن مهم تر است. البته من قبلا هم سابقه بازی در نقش های تقریبا کوتاه را داشتم. مثلا در فیلم «بغض» به کارگردانی رضا درمیشیان هم در نقش عمویی هستم که کشته می شود و دیگر در جریان فیلم حضور ندارد. من وقتی ببینم نقشی در روند داستان تاثیرگذار است حتما آن را بازی می کنم. نه تنها من بلکه خیلی از بازیگران هم چنین نظری را در پذیرش یک نقش دارند. ضمن این که کلیت کار هم برای من مهم است. مسلما متن قوی و گروه حرفه ای، من را برای قبول یک نقش ترغیب می کند. بله، نقش من بعد از ۲۰ دقیقه در فیلم تمام می شود، اما تا پایان قصه همه از او حرف می زنند و در واقع در جریان داستان گم نمی شود. تمام رویدادی که بعد از قتل رحمت رخ می دهد حول محور شخصیت اوست و تماشاگر دنبال این است که بداند به دست چه کسی و چرا به قتل رسیده.

رحمت یک شخصیت زحمتکش و خانواده دوست است که در عین این که نوعی عصبیت مهارنشده و تندمزاجی در او وجود دارد، اما برای مخاطب جذاب است و بازی شما نیز آن را باورپذیر کرده است، چطور به این نقش رسیدید؟
من یک فرصت دو هفته ای برای پیدا کردن این شخصیت و ارتباط برقرار کردن با او داشتم. همان طور که گفتم با شیوه زندگی جنوبی ها آشنا هستم و همین آشنایی در باورپذیری این نقش و غلوآمیز نشدن اش به من کمک زیادی کرد. من می دانستم مردهای خوزستانی حس تعصب شدیدی به خانواده خود دارند. در کنار اینها خیلی از ما از شهرستان به تهران آمده ایم. همیشه دیده ام شهرستانی هایی را که به هوای باغ سبز به تهران می آیند و فکر می کنند در تهران می توانند پیشرفت های خیلی چشمگیری داشته باشند، اما این تصور بیشتر شکل سراب را دارد. چون پیشرفت کاری، درسی و… در شهرستان ها هم میسر می شود. خیلی ها می آیند تهران و در این مسیر با انواع و اقسام مشکلات مواجه می شوند و بعضا حتی خانواده شان هم متلاشی می شود. در «کارگر ساده نیازمندیم» تمام شخصیت های داستان از شهرستان به تهران آمده اند و همگی از کارگری فعالیت شان را شروع کرده اند. بعضی از اینها تبدیل به کارتل اقتصادی شده اند و بعضی دیگر دلال یا کلاهبردار یا…. آنها برای بقای خود با هم دست به گریبان می شوند و همین دست به گریبانی وقایع تلخی را می آفریند که تمام عمرشان را تحت الشعاع قرار می دهد. من و همه عوامل گروه راجع به تمام این مسائل با هم صحبت می کردیم که نتیجه اش شد این فیلم.

بله، اتفاقا به نظرم کاراکتر رحمت دقیقا به دلیل همین قرار گرفتن در شرایط سخت زندگی است که برای مهار و حفظ خانواده خود برخوردی غیرمنطقی و خشونت آمیز با دختر خود دارد و نکته اینجاست که باز هم پدر دوست داشتنی برای دخترش است. خودتان هم پدر دوست داشتنی برای دخترتان هستید؟
این را باید باران دخترم بگوید! من فقط می توانم بگویم که به هیچ وجه مثل رحمت خشن نیستم. ممکن است که در جهت وظایف پدری ام هشدارهایی به دخترم بدهم، اما با آرامش. هر پدری قطعا در شرایط عصبی و ناراحتی قرار می گیرد، اما باید بتواند خودش را کنترل کند. کاری که رحمت نمی کرد. اصولا کسانی در ارتباطات خانوادگی شان موفق اند که بتوانند عقلانیت و منطق را در زندگی شان به کار ببرند.

خودتان ما به ازای چنین کاراکترهایی را قبلا دیده بودید یا جذابیت های این نقش به خلاقیت های فردی خودتان بر می گردد؟
بله، من به عینه این آدم ها را دیدم که در بعضی موارد زندگی شان هم متلاشی شده. آنها با فکرهای دیگری وارد تهران می شوند و در عوض چیز دیگری نصیب شان می شود. من وقتی نقشی را در فیلمنامه می خوانم طرح کلی از آن در ذهنم می آید که برگرفته از مشاهداتم در جامعه و تخیل است که در نهایت با صحبت هایی که با کارگردان می کنم تکمیل تر می شود.

به نظر شما یک بازیگر چه کار باید انجام دهد که هم به درستی نقش هایش را انتخاب کند و هم محبوبیت اش را در میان مردم حفظ کند؟
نمی دانم من در چنین موقعیتی هستم که بتوانم به این سوال جواب دهم یا خیر! به هر حال یک بازیگر باید انتخاب های به موقع و درستی برای ماندگاری اش در این حوزه داشته باشد، اما به اعتقاد من و خیلی های دیگر باید «آنی» هم در وجود خود بازیگر باشد. این «آن» البته ربطی به چهره ندارد، اما بعضی از بازیگران چیزی در وجودشان دارند که به قول معروف دوربین دوست اش دارد و به تبع آن به دل مخاطب هم می نشیند، اما در نهایت مهم ترین فاکتور موثر در این حرفه صداقت است. صداقت مهم ترین ویژگی است که می تواند در نقش ها خودش را نشان دهد و مخاطب از طریق چشم پی به این صداقت می برد. صداقت است که باعث می شود نقشی گرم و باورپذیر شود. من ادعای داشتن صداقت در بازیگری را ندارم، اما سعی ام را همیشه کردم که آن را داشته باشم و محبت مردم هم همواره شامل حالم بوده و هست.

«یک کارگر ساده نیازمندیم» را در اکران عمومی با مردم دیدید؟
الان که متاسفانه سرکار هستم و فرصت نکردم فیلم را در اکران عمومی ببینم، اما در جشنواره فجر فیلم را در سالن دیدم. فیلم «یک کارگر ساده نیازمندیم» داستان دارد و دغدغه مند اجتماعی است. مشکلات مطرح شده در فیلم در تهران بخصوص، بوفور دیده می شود و بنابراین برای مردم قابل درک و ملموس است. من تا امروز کسی را ندیدم که بگوید این چه فیلمی بود و… .مردم ما الان متاسفانه یا خوشبختانه بی رودربایستی شدند و اگر فیلم بدی ببینند، می آیند و در فضاهای مجازی حسابی هر چه دلشان بخواهد می گویند. الان فیلم های کمدی بیشتر از اکثر ژانرها طرفدار دارند، اما فیلم «کارگر ساده نیازمندیم» فیلم شریف و خوبی است که می توان آن را در کمال آرامش با خانواده تماشا کرد. چون الان بعضی از فیلم های کمدی را نمی توان با خانواده تماشا کرد و مرتب نگرانی که الان چه حرکتی یا حرفی از اینها سر می زند. بعد از دیدن «یک کارگر ساده نیازمندیم» آدم ها سنگین از سالن سینما خارج می شوند و فیلم چیزی به آنها می افزاید. به هر حال هر فیلمی در جایگاه خودش مخاطبانی دارد که قابل ارزش و احترام است و امیدوارم تمام فیلم ها از فروش خوبی برخوردار باشند.

در حال حاضر مشغول چه کاری هستید؟
الان در فیلم سینمایی «هزارپا» به کارگردانی ابوالحسن داودی مشغول بازی هستم و در تئاتر هم اگر بشود دوست دارم به زودی کاری انجام دهم.

تمرین لهجه جنوبی؟
همسر خود من خوزستانی است و زمان فیلمبرداری این فیلم هر شب با هم تمرین لهجه جنوبی می کردیم. اتفاقا باورپذیر بودن این لهجه برای من خیلی مهم بود. چون لهجه جنوبی، لهجه ای است که اگر یک مقدار اشتباه آن را ادا کنی، بد می شود و از آنجا که دیالوگ های من در همان ۲۰ دقیقه ای هم که در فیلم بازی دارم زیاد است دلم می خواست بتوانم درست آنها را ادا کنم. ضمن این که در همین ۱۴۱۵ سالی که با خوزستانی ها زندگی و معاشرت دارم با آداب و رسوم، شیوه زندگی، خلقیات و… آنها آشنا هستم و فضاهایشان را درک می کنم.

منبع: جام جم٬ ساناز قنبری