علی قویتن، کارگردان سینما میگوید تمرکزش را روی اکران آثارش در خارج از کشور گذاشته است چون استقبال خوبی از آنها در آن سوی مرزها میشود.
به گزارش سینماسینما، علی قویتن، کارگردان سینما درباره زمان اکران فیلم سینمایی «پل سفید» گفت: «این فیلم تولید سال ۹۶-۹۵ است و ما اواخر خرداد مراحل فنی آن را به پایان رساندیم و اولین نمایشش در جشنواره فیلمهای کودکان و نوجوانان اصفهان بود.»
او افزود: «بعد از آن سه ماه طول کشید تا ما نسخه بینالمللی این فیلم را با زیرنویس و استانداردهای لازم آماده کنیم و از شهریور هم «پل سفید» را به بازارهای جهانی عرضه کردیم که موفق به کسب برخی جوایز شد.»
قویتن بیان کرد: «ما برای نمایش این فیلم در سال جاری برنامهای نداریم زیرا چند کمپانی خارجی حاضر به اکران این فیلم در سینماهای هنری خود شدهاند و ما با آنها وارد مذاکره شدهایم البته فیلمهای قبلی من هم به همین شکل در کشورهای آسیایی و اروپایی اکران شده بود.»
کارگردان «پرواز بادبادک ها» اظهار کرد: «با توجه به بازار و شرایط سینمای داخل فکر میکنم بهتر است فیلمهایم را در خارج از کشور به نمایش بگذارم زیرا از آنها استقبال بیشتری میشود، بازگشت سرمایه دارد و اینکه ما مشکل سینماهای ایران را نداریم زیرا در این جا سینماها بیشتر به دنبال فیلمهای سرگرمکننده هستند. فکر میکنم فیلمهایی مثل آثار من در اکران داخلی موفق نباشند از همین رو من چند وقتی است که تمرکزم را روی اکران در خارج از کشور گذاشتهام.»
قویتن ادامه داد: «از نظر من این موضوع هیچ اشکالی ندارد زیرا به هرحال یک سری از فیلمها باید در خارج از کشور اکران شوند به ویژه این که آثار من تربیتی و فرهنگی هستند از همین رو اکران چنین فیلمهایی در آن سوی مرزها به نفع ایران است و باعث صدور فرهنگ میشود بر همین اساس به نظر من بهتر است فعلا آثارم را در خارج از کشور به نمایش بگذارم.»
منبع: مهر
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
نظرات شما
پربازدیدترین ها
آخرین ها
- زبان بهمثابه مقاومت؛ در یادِ بهرام بیضایی
- در اندوه فقدان چهره شاخص موج نو سینمای ایران؛ بازتاب جهانی درگذشت بهرام بیضایی
- با موافقت شورای پروانه فیلمسازی؛ پروانه ساخت سینمایی برای ۷ فیلمنامه صادر شد
- در پاسداشت استاد بیبدیل هنرهای نمایشی ایران/ بیضایی، تاریخ و علامت تعجب
- در سوک سیاوش که از شاهنامه رفت
- یادبود بهرام بیضایی؛ ایرانی بودن بار بزرگی است بر دوش ما
- بریژیت باردو درگذشت
- برای رفتن غریبانه شیرین یزدانبخش؛ وصیتی به مثابه گلایه
- «کفایت مذاکرات» و خندههایی که از دل موقعیت میآیند
- «پرهیجان: نبرد برای اوبر»؛ چطور میتوانیم آرزوی شکستِ نجاتبخشمان را داشته باشیم؟
- درباره بازیگران زن مولف سینمای ایران/ ترانه علیدوستی؛ آخرین بازیگر زن مولف
- درباره اهمیت خواندن فیلمنامه اشغال بیضایی پس از جنگ ۱۲ روزه /بیگانه آزادی نمی آورد
- بهرام بیضایی درگذشت
- «موبهمو»؛ خط به خط، نفس به نفس، چهره به چهره
- در بیست و چهارمین دوره جشنواره؛ ۱۴ اثر از سینماگران ایرانی در داکا نمایش داده میشود
- از ۱۰ دیماه؛ «مرد خاموش» به سینماها میآید
- «بامداد خمار»؛ در منزلت فرودستی
- در ستایش سینمای بیچیز؛ همه چیز داشتن در عین بی چیزی
- آیین پایانی یازدهمین دوره انتخاب آثار برتر ادبیات نمایشی / گزارش تصویری
- شیرین یزدانبخش درگذشت
- افسانهای در حبس؛ سرنوشت «چریکه تارا»
- اقتباس بهمثابه ابزار فهم جامعه/ از روایت تراژیک تا روایت عاشقانه
- «دیدار بلوط»؛ بازگشتی به شکوه یک خاطره
- اشغال بهرام بیضایی وزمانه پس از جنگ ۱۲ روزه/به بهانه ۵ دی سالروز تولد بهرام بیضایی
- «سامی»؛ روایتی انسانی از جنگ بیپایان
- سینمای مستقل ایران را به رسمیت بشناسید
- گیشه سینما در دست کمدیها/ دو فیلم جدید اکران شدند
- اعلام بودجه فرهنگ و هنر در سال ۱۴۰۵
- مصوبهای برای حذف وزارت فرهنگ؛ مصوبه «سیاستهای صوت و تصویر فراگیر»؛ تعارض با جمهوریت
- «بابا پیکاسو»؛ در چنبره عواطف، حرمان و جداافتادگی






سلام من یک بازیگر حرفه ای هستم اما حاضرم تا آخرش کنار شما بمونم