سینماسینما، فریبا اشوئی:
عبدالحمید دربازار تهران عاشق چشم های فائزه، دختر یکی از مشتریانش می شود.بانویی که درنبود پدر با مشقت فراوان دوفرزندش؛ فائزه وشهاب را بزرگ کرده ورغبتی به عروس کردن راه دوردخترش ندارد.اما با این همه عشق دختر وپسر به مخالفت ها می چربد وفائزه همسر عبد الحمید می شود.مشکلات زندگی وخانواده عبدالحمید بعد از ازدواج یک به یک بر فائزه عیان می شود.خانواده عبد الحمید خواسته وناخواسته درگیر تخلفات شهروندی فروان از جمله حمل ونگهداری اسلحه وقاچاق و…هستند.
این همه انگیزه ای می شود تا فائزه برای دورماندن خانواده اش از خطر تصمیم به ترک وطن واقامت در اروپا بگیرد وعلی رغم مخالفت های مادر با برادرش جهت انجام مقدمات پناهندگی راهی کشور پاکستان می شود واین تازه آغاز ماجرا است.(این فیلم برگرفته از یک داستان واقعی است).شبی که ماه کامل شد در نگاه اول عاشقانه آرامی است که در پایان روایتش منتهی به یک تراژدی تلخ می شود.
نرگس آبیار در این فیلم نیز مانند چند فیلم گذشته اش راوی قصه ای از زنان این سرزمین است.فیلم، با ریتمی آرام وجذاب از نظربازی های عاشقانه استارت می خورد .(پرده اول)پس از آن مخاطب درمیانه داستان زندگی این زوج با جغرافیا وآداب ورسوم ملت بلوچ آشنا می شود.همین جا عبور از داستان های تکراری وآپارتمان نشینی ورنگارنگی زندگی شهرنشینی برای فیلم آبیار یک امتیاز محسوب می شود.تلاشی که بین فیلم سازان سینمای اجتماعی بدلایل متعدد ازجمله استقبال از پروژه های لوباجت وپرهیز از شناخت فرهنگ اقوام مختلف ونادیده انگاری قوم شناسی وپژوهش در نگارش فیلمنامه چندان مرسوم نبوده واین قاب ونگاه از سازنده شبی که ماه کامل شد ، اثرش را از نمونه های مرسوم یک سر وگردن بالاتر کشیده است.پرده دوم روایت نگاهی به شرح زندگی وروابط این زوج با خانواده ها ومحیط پیرامونشان دارد.
سکانس هایی مطلوب ، اثر گذار وشیرین از روابط خانوادگی که درلابه لای آن مخاطب فیلم بویژه مخاطب نسل جوان که درگیر فضای مجازی است وامروز از عمده ترین اقشارجامعه به لحاظ بیگانگی با فرهنگ عامه وشناخت آیین ها وسنت های رایج در کشور به حساب می آید، با این روابط وفرهنگ وآیین ها، آشنایی عینی و ملموس تری می یابد.اما پرده سوم روایت، ازاثر گذارترین پرده های فیلم است که به رغم طولانی بودن آن، مملو ازاوج وفرودهای ارزشمندی است که درام درآن سروشکل اساسی به خود می گیرد.
عبدلمالک ریگی و نهضت کور وانحرافی جندالله که به بهانه حمایت از حق وحقوق بلوچ های مقیم ایران که پیش ازاین فروان دراخبار وmedia درباره اش خوانده وشنیده ایم ، پی رنگ فرعی روایت فیلم آبیار است که رفته رفته بر پی رنگ اصلی آن که رابطه عاشقانه یک زوج بوده قالب می گردد.چارچوب فکری ،تشکیلاتی وعملیاتی این نهضت کور دررویارویی با زندگی فائزه و متلاشی شدن پایه های عشق ،زندگی وباورهای او برمخاطب عیان می گردد.
تقابلی موثر وحرفه ای که با تبحر درام وتسلط بر زبان فیلم به شیوایی و ظرافت ساخته وپرداخته می گردد.اگرچه فیلم از آلودگی به صحنه های خشونت بار وترسیم هیاهوی جنگ وکارزار پرهیز می کند اما همین زاویه نگاه ناظر وتلنگرهای کوتاه از شکل مواجه این گروهک انحرافی که در تفکرات عبدالمجید(معروف به عبد المالک ریگی)برمخاطب عیان می گردد برای نگاه پرسشگر او کافی است.پرده سوم پر است از اوج های دراماتیک وتاثیر گذار که قدم به قدم روایت را برای رسیدن به پایان تراژیک پیش می برد.

نرگس آبیار با فیلم شبی که ماه کامل شد ثابت می کند که زبان فیلم را می شناسد وبر ابزار این هنر ارزشمند مسلط است.این را با مرور آثار وپُختگی وحرفه ای شدن نگاهش می توان بوضوح دریافت.الناز شاکردوست وهوتن شکیبا یکی از موفق ترین نقش های خود در عالم بازیگری را رقم زده اند که تاهمیشه در ارزیابی کارنامه حرفه ای شان قابل ارجاع واستناد خواهد بود.قاب بندی وفیلمبرداری سامان لطفیان بر ارزش های کارافزوده واین همه در کنار دکوپاژ(کارگردان) وتوالی موثر روایت به تجربه حمید نجفی(تدوین) ، فیلم را به عنوان اثری دیدنی ، جذاب وقابل تامل در جشنواره سی وهفتم فیلم فجر بدل ساخته است.گفتگوی بیشتر در مورد فیلم شبی که ماه کامل شد را باید به مجالی دیگر وهمزمان با اکران آن سپرد.با تاکید دوباره بر شایستگی های فیلم ودست مریزاد به خالق آن(نرگس آبیار) برای دستیابی به ریتم مناسب تر وحفظ مخاطب تا پایان فیلم، توصیه به تدوین دوباره وکوتاه شدن آن، توصیه نابجایی تلقی نخواهد شد.
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- «بامداد خمار»؛ عشق، طبقه و زبان تصویر
- هفت اثر جدید در راه شبکه نمایش خانگی
- نرگس آبیار خدای زدن به دل ماجراست
- «شبی که ماه کامل شد» به هند رفت
- نگاهی به سریال «سووشون» اقتباسی از رمان سیمین دانشور/ قابهای زیبای شیراز
- «بامداد خمار»؛ از کتاب ممنوعه تا پلتفرمهای سینمای خانگی
- پرداختن به آیین و فرهنگهای قشقایی در سریال تاریخی «سووشون»
- «بامداد خمار» مهرماه منتشر میشود
- نرگس آبیار، رییس هیئت داوران فستیوال TRT شد
- بیانیه ساترا درباره توقف پخش سریال «سووشون»
- واکنش کارگردان به توقیف سریالش و فیلتر نماوا/ نرگس آبیار: در برابر این حذف بیرحمانه، سکوت نخواهیم کرد
- پس از انتشار اولین قسمت «سووشون»؛ نماوا فیلتر شد
- با انتشار نامهای سرگشاده؛ نرگس آبیار از شورای پروانه نمایش استعفا داد
- با حکم وزیر ارشاد؛ اعضای جدید شورای پروانه نمایشِ فیلمهای سینمایی منصوب شدند
- تهیهکننده سریال «بامداد خمار»: حاشیه همیشه هست/ هدف همه ما مخاطب است
نظر شما
پربازدیدترین ها
آخرین ها
- نقدی بر مستند گفتوگومحور از پگاه آهنگرانی؛ پرترهای در فضای بسته
- نمایشنامههای بهرام بیضایی؛ کلید درک جامعهشناسی خودکامگی در ایران
- مژده شمسایی: پیکر بهرام بیضایی در آمریکا به خاک سپرده میشود
- «ایرانم» علیرضا قربانی به تبریز رسید
- در رثای مردی که از فرهنگ ایران نوشید/ بیضایی؛ دلباخته شاهنامه
- بیضایی در بزنگاه ادبیات کهن و مدرن
- توجه ویژه لوموند به درگذشت بهرام بیضایی
- ایران را می شناخت/یادداشت احمد مسجد جامعی درباره بهرام بیضایی
- به یاد استاد بیضایی؛ صدایی که نه فریاد بود، نه خطابه
- برای بهرام بیضایی/ اسطوره همیشه زنده
- زبان بهمثابه مقاومت؛ در یادِ بهرام بیضایی
- در اندوه فقدان چهره شاخص موج نو سینمای ایران؛ بازتاب جهانی درگذشت بهرام بیضایی
- با موافقت شورای پروانه فیلمسازی؛ پروانه ساخت سینمایی برای ۷ فیلمنامه صادر شد
- در پاسداشت استاد بیبدیل هنرهای نمایشی ایران/ بیضایی، تاریخ و علامت تعجب
- در سوک سیاوش که از شاهنامه رفت
- یادبود بهرام بیضایی؛ ایرانی بودن بار بزرگی است بر دوش ما
- بریژیت باردو درگذشت
- برای رفتن غریبانه شیرین یزدانبخش؛ وصیتی به مثابه گلایه
- «کفایت مذاکرات» و خندههایی که از دل موقعیت میآیند
- «پرهیجان: نبرد برای اوبر»؛ چطور میتوانیم آرزوی شکستِ نجاتبخشمان را داشته باشیم؟
- درباره بازیگران زن مولف سینمای ایران/ ترانه علیدوستی؛ آخرین بازیگر زن مولف
- درباره اهمیت خواندن فیلمنامه اشغال بیضایی پس از جنگ ۱۲ روزه /بیگانه آزادی نمی آورد
- بهرام بیضایی درگذشت
- «موبهمو»؛ خط به خط، نفس به نفس، چهره به چهره
- در بیست و چهارمین دوره جشنواره؛ ۱۴ اثر از سینماگران ایرانی در داکا نمایش داده میشود
- از ۱۰ دیماه؛ «مرد خاموش» به سینماها میآید
- «بامداد خمار»؛ در منزلت فرودستی
- در ستایش سینمای بیچیز؛ همه چیز داشتن در عین بی چیزی
- آیین پایانی یازدهمین دوره انتخاب آثار برتر ادبیات نمایشی / گزارش تصویری
- شیرین یزدانبخش درگذشت





