پایگاه خبری تحلیلی سینماسینما

باوجود موفقیت برخی فیلمسازان قدیمی و پا به سن گذاشته، دور دور جوان هاست و اقبال عمومی و فروش بالای فیلم هایی که کارگردان های جوان ساخته اند هم، گواه این مدعاست.

به گزارش سینماسینما، فیلم «زرد» را که از مدتی قبل در سینماهای کشور اکران شده یکی از همین فیلمسازان ساخته؛ اثری اجتماعی با بازیگرانی شناخته شده که باوجود رقبایی در گیشه، تا اینجا بیش از چهار میلیارد تومان فروخته و توانسته پرفروش ترین فیلم اکران پاییز تا این مقطع زمانی لقب بگیرد. به همین بهانه سراغ نویسنده و کارگردان این فیلم، مصطفی تقی زاده رفتیم و درباره موفقیت این اثر در گیشه پاییز، کار با ستاره ها، حضورهای جهانی فیلم و… صحبت کردیم.

انتظار این فروش خوب را برای فیلم «زرد» داشتید؟
ما امید داشتیم.

برخی این فیلم را در کلیت و حتی در بعضی از جزئیات شبیه کارهای اصغر فرهادی می دانند، اما اتفاقا به نظرم فیلم بیشتر به دلیل صرف کردن فعل دوستی و ایستادن پای رفاقت، بیشتر شبیه برخی فیلم های مسعود کیمیایی است. نظرتان درباره عده ای که فیلم را متاثر از آثار فرهادی می دانند و به آن نقد دارند، چیست؟

نظر خاصی ندارم، اما امیدوارم این کلیشه ای که همه یاد گرفته اند، درباره هر فیلمی بگویند که «شبیه کارهای آقای فرهادی است»، بیشتر مبنای علمی داشته باشد. به خاطراین که هر کس فیلم «زرد» و فیلم های آقای فرهادی را دیده باشد، کاملا متوجه می شود که فیلمنامه های اینها براساس دو فرمول مقابل هم نوشته شده است و نه دو فرمول شبیه هم.

ترکیب بازیگران برای تماشا وسوسه کننده است و احتمالا یکی از دلایل فروش خوب فیلم همین باشد. کار با ستاره ها و چهره های شناخته شده برای شما که اولین فیلم سینمایی تان را می ساختید، سخت نبود؟
نه، اصلا. دوستان طبق روال مرسوم فیلمنامه را خواندند و بعد از صحبت هایی که با هم داشتیم، با اطمینان کافی تصمیم گرفتند در فیلم حضور داشته باشند. اصلا هم کار کردن با این بازیگران برای من سخت نبود و خیلی راحت با هم کار کردیم. همه سر فیلمبرداری با هم دوست بودیم، اما درعین حال همه چیز طبق یک تعامل و مراوده حرفه ای پیش رفت.

فیلم بدون این که بخواهد گل درشت رفتار کند، به برخی موضوعات و معضلات اجتماعی همچون اهدای عضو، دلالی اعضای بدن انسان، مهاجرت و فرار مغزها، کودکان کار، خیانت در زندگی مشترک و… می پردازد. موقع نوشتن فیلمنامه به تعبیه این موضوعات در دل قصه فکر کرده بودید یا همه چیز به اقتضای طرح و قصه اصلی پیش آمد؟
همه چیز به اقتضای قصه بود و هرچه فیلمنامه پیش می رفت، داستانک هایی به آن اضافه می شد و راجع به این موضوعات هم حرف هایی زدم و اشاره هایی داشتم.

ریتم و ضرباهنگ خوب از امتیازات فیلم است که معمولا اکثر فیلم های ایرانی به آن اعتنایی نمی کنند. چطور به این روند خوب حرکتی در روایت رسیدید؟
به هرحال در هر لحظه ای از نوشتن فیلمنامه و ساخت و مونتاژ فیلم، خودم را جای تماشاگر می گذاشتم و به عنوان مخاطب هم کار را مرور می کردم و می دیدم که در کجای اثر اذیت می شوم یا با آن ارتباط برقرار می کنم و با فیلم همراه می شوم. هرجا که احساس می کردم ممکن است فیلم آسیب ببیند و تماشاگر اثر را پس بزند، موقع نوشتن فیلمنامه، تولید یا تدوین راه دیگری پیش می گرفتم یا آن را حذف یا تصحیح می کردم.

میان مخاطبان فیلم، تفکیک قائل می شوید و بین تماشاگر عام یا خاص برای مواجهه با فیلم تقسیم بندی می کنید؟
مخاطب خاص کسی است که سینما را حرفه ای دنبال می کند و ممکن است فیلم را در جشنواره های سینمایی ببیند و مخاطب عام کسی است که در اکران عمومی فیلم را می بیند. من دسته بندی و تفکیکی برای مخاطبان فیلم «زرد» نداشتم و صرفا خواستم فیلم روایت خوبی داشته باشد؛ به این ترتیب همه طیف های مخاطب خاص یا عام می توانند تماشاگر این فیلم باشند.

چرا فیلم باوجود قابلیت ها و امتیازاتی که دارد، در جشنواره سال گذشته فیلم فجر پذیرفته نشد، آن هم در شرایطی که به لحاظ کیفی نسبت به برخی فیلم های شرکت کننده در آن رویداد وضعیت بهتری داشت؟
این سوال برای همه پیش آمده است، اما من جوابی برای آن ندارم. کسانی که درباره عدم حضور این فیلم در جشنواره فیلم فجر تصمیم گرفتند، باید راجع به این ماجرا پاسخگو باشند. این سوالی است که اهالی سینما چه خبرنگارها و نویسنده های سینمایی و منتقدان و چه فعالان سینما و همکاران خودم بعد از دیدن فیلم از من می پرسند، اما به همه آنها می گویم نمی دانم چرا زرد در جشنواره سال گذشته فیلم فجر پذیرفته نشد.

حضور در جشنواره های جهانی هم در دستور کار فیلم زرد قرار دارد و چندی قبل بود که در جشنواره شانگهای هم شرکت کرد. بازتاب ها و برخورد مخاطبان خارجی با فیلم چطور بود؟
خوشبختانه تماشاگران خارجی فیلم را بسیار دوست داشتند و با آن ارتباط خوبی برقرار کردند، به همین دلیل هم فیلم جوایزی در جشنواره های شانگهای چین و روستوف روسیه به دست آورد. همچنین قرار است رایت فیلم توسط چین خریداری شود تا در آن کشور به نمایش عمومی درآید.

بحثی هم چند وقت پیش درباره حضور فیلم در مراسم گلدن گلاب مطرح شد و برخی رسانه ها شک و شبهه هایی هم درباره صحت و امکان حضور فیلم در این رویداد عنوان کردند. دراین باره هم توضیح می دهید؟
این بحث در تخصص من نیست و مربوط به حوزه پخش بین الملل فیلم است، اما چیزی که من می دانم این است که چنین ادعایی یقینا نمی تواند دروغ باشد. ولی برخی دوستان هول شدند و فکر کردند از فیلم «زرد» گاف گرفته اند، درصورتی که اگر مقداری تحقیق و مراجعه می کردند، می فهمیدند فیلم «زرد» در جشنواره «دنیای آسیا» لس آنجلس شرکت کرده که آثار معرفی شده به اسکار و گلدن گلاب در آن حضور دارند. گلدن گلاب یک مراسم است و برای هر بخش، آثاری را به عنوان نامزد معرفی می کند. برای این که اعضای گلدن گلاب آثار را ببینند، فیلم ها باید شرایطی داشته باشند. یکی از این شرایط این است که فیلم ها در آمریکا نمایش هایی موردقبول آنها داشته باشد. ما که نگفتیم نامزد نهایی گلدن گلاب شده ایم، ما فقط شانس خود را امتحان می کنیم ببینیم جزو نامزدهای نهایی این رویداد هستیم یا نه.

فیلمسازان فیلم اولی، معمولا فیلم دوم خود را با فاصله می سازند؛ شما هم دچار این سرنوشت می شوید یا بزودی فیلم دومتان را می سازید؟
نمی گذارم فاصله زیادی بین فیلم اول و دومم بیفتد و اگر خدا بخواهد، در ماه های آینده فیلم بعدی خودم را شروع می کنم.

در همین فضای فیلم زرد؟
ژانر فیلم متفاوت نیست، اما اتمسفر کلی فیلمنامه و جغرافیای قصه با فیلم زرد تفاوت خواهد داشت.

منبع: جام جم