برنامه نمایش و نشست تخصصی فیلم «بودن یا نبودن» با حضور فریدون جیرانی فیلمساز و مدیر نشست، شادمهر راستین فیلمنامه نویس و مهرزاد دانش منتقد سینما در موزه سینمای ایران برگزار شد.
یه گزارش سینماسینما، فریدون جیرانی در ابتدای این نشست گفت: فیلم «بودن یا نبودن» در ابتدای دوره اصلاحات و سه سال پس از «شاخ گاو» ساخته شده است. این فیلم در جشن خانه سینما جوایز بسیاری گرفت اما در جشنواره فیلم فجر حاضر نبود. نکته مهمی وجود دارد مبنی بر اینکه شرایط سیاسی، اجتماعی و فرهنگی بر مسیر کاری تمام فیلمسازها و در همه دوران اثر گذار بوده و عیاری نیز از این قاعده مستثنی نیست. نکته مهم این است که فیلم توانسته از فضای باز جامعه در آن زمان استفاده مطلوبی کند.
وی ادامه داد: «بودن یا نبودن» یکی از اولین فیلمهای کیانوش عیاری است که در آن شخصیتها متعلق به طبقه متوسط هستند. از این لحاظ «بودن یا نبودن» به لحاظ مضمون نسبت به دیگر فیلمهای او دارای تفاوتهایی است.
این فیلمساز افزود: عیاری پیش از ساخت «ویلای ساحلی» در دو مقطع تلاش کرده بود تا فیلم تجاری بسازد که به تولید فیلمهای «روز باشکوه» و «دو نیمه سیب» منجر شده بود.
مهرزاد دانش منتقد سینما نیز در بخش ابتدایی صحبتهای خود گفت: فیلم در فصل مربوط به پلهها دارای هندسه شگفتآوری است و از لحاظ معنایی تحرک بسیار زیادی دارد. این بخش دارای یکی از میزانسنهای درخشان در تاریخ سینمای ایران است. عمق دهی به فضا در انواع فیلمهای عیاری نمود وسیعی دارد و میزانسن پلکان نسترن یکی از جلوههای اساسی در حس شدن فضا است و پرداخت آن به گونهای تصنعی صورت نمیگیرد.
وی با اشاره به فیلم «آبادانیها» ادامه داد: تمرکز روایت و داستان در «آبادانیها» بر فلاکت پیرامون شخصیتها بود و آنها در جبری محتوم به سر میبردند. اما در فیلم «بودن یا نبودن» شخصیتها از طبقههای مختلف این فرصت را دارند تا سرنوشت خود یا دیگری را تغییر دهند. در آثار عیاری، یک فرد انقلابی در جستوجوی تغییر شرایط پیرامون خود است و شخصیتها افرادی شورشی هستند.
این منتقد سینما خاطرنشان کرد: اولین بار که دختر وارد محله میشود، صحنهای وجود دارد که فردی در حال پنبه زنی است و این تصویر به لحاظ معنایی، هشدار دهنده است. اما در پایان به تصویری از رفو کردن فرش میرسیم که معنایی امیدوار کننده در بر دارد. عیاری هوشمندانه داستانکهایی را در میان قصه اصلی تعبیه میکند تا ارتباط در قصه و میان شخصیتها شکل بگیرد. در فیلمهای پیشین عیاری، برخوردها خشنتر بود و افراد رودررو یکدیگر قرار میگرفتند. اما در این اثر، خشونت به نوعی مفاهمه و امید تبدیل شده است.
دانش درباره توجه به جزئیات در سینمای عیاری گفت: برخی از فیلمسازان صرفا به مایه اصلی متن نگاه میکنند، در صورتی که توجه به جزئیات، باعث باورپذیری موضوع برای مخاطب میشود.
وی ادامه داد: همچنین موتور پیش برنده و کنشمندی اصلی در فیلم «بودن یا نبودن» توسط خانمها صورت میگیرد و در مقابل، آقایان باعث ایجاد رکود در اثر میشوند.
دانش بیان کرد: عیاری همواره به دلیل نگاه تیزبینانه به مناسبات اجتماعی، بیش از سایر فیلمسازان زیر ذرهبین قرار داشته است. کیانوش عیاری نمونهای از عیار شرافت در سینمای ایران است. همه مایهها و موتیفهای اخلاقی در فیلمهای عیاری نمود دارد و در تا رو پود درام تنیده شده است.
عیاری تحت تاثیر مردم یک جامعه قرار دارد
شادمهر راستین نیز در ادامه این نشست گفت: از مسئولین موزه سینما که چنین مراسم و سلسله نشستهایی را برای سینمای کیانوش عیاری برگزار کردند، تشکر میکنم. همچنین از فیلمخانه ملی ایران که آثار مهم سینمای ایران را ترمیم و بازسازی میکند، سپاسگزارم. فیلمهای هشت میلیمتری عیاری دارای سیری از شیوه فیلمسازی غریزی است و موضوع درک سینما از طریق تصویر و فرم در آنها وجود دارد. در سینمای جهان نیز استیون اسپیلبرگ چنین مسیری را طی پیمود و از ساخت فیلمهای ۸ میلیمتری کار خود را شروع کرد.
وی ادامه داد: «بودن یا نبودن» زمانی ساخته شده است که هنوز قانون پیوند اعضا تصویب نشده بود. این قانون هنوز در کشوری همچون ژاپن نیز تصویب نشده است و ایران از جمله کشورهای پیشرفته در این حوزه به شمار میرود.
راستین بیان داشت: «بودن با نبودن» در تصویب قانون پیوند اعضا تاثیر زیادی داشت و این اثر دو سال پیش از اجرایی شدن این قانون ساخته شده است. فیلم در یک رویداد خارجی یعنی جشنواره قاهره حضور پیدا کرد که موفق به دریافت جایزه شد.
این سینماگر ادامه داد: امروزه یکی از روش های فیلمسازی، طبق مستندهای ساخته شده توسط داردنها در بلژیک است. «بودن یا نبودن» مانند یک گوهر درخشان در همان سبک و سیاق مستند گونه است اما آنطور که باید دیده نشده است.
راستین با بیان اینکه به فرآیند «تکرار» در فیلمنامه نویسی کاشت، داشت و برداشت میگویند، افزود: در عموم فیلمنامهها، در یک سوم اولیه فیلم، در زمینههایی گوناگونی معرفی صورت میگیرد و در ادامه با موتیف تکرار فرآیند تغییر ماهیت نشان داده میشود. در فیلم «رزمناو پوتمکین» نیز سکانس پلکان ادسا وجود دارد و نقش وحدت مکان در رشد و پیشرفت قصه مشخص است. هر ورود و خروج از لوکیشن، با تغییر ماهیت و در نهایت با تغییر قضاوت تماشاگر همراه است.
راستین خاطر نشان کرد: عیاری مدام در حال تجربه کردن است و این موضوع ارتباطی با سینمای هیچکاک ندارد. در واقع با سینماگری طرف هستیم که سینما را در حد هیچکاک میداند اما دارای ویژگیهای مختص به خود است. برای عیاری مسئله پیوند قلب دارای اهمیت است و او این موضوع را به وسیله پیوند عضو میان افراد ایرانی و ارمنی دراماتیک کرده است. در این اثر، پیش از هر چیز یک قصه کلی مطرح شده و آن، فرم فیلم را شکل داده است و به تدریج مضمونهای فیلمنامه با یکدیگر ارتباط پیدا کردهاند.
فیلمنامه نویس «به همین سادگی» ادامه داد: اگر عیاری با یک فیلمنامه نویس همراه بود شاید تا این اندازه کارگردانی در فیلمهای او اهمیت پیدا نمیکرد. در واقع شیوه کارگردانی در آثار عیاری، فیلمنامه و تصویر را مال خود میکند. فرم و محتوا در آثار ایشان در هم تنیده شده و دلیل این است که او فیلمنامه آثارش را بسیار خوب مینویسد. جای دوربین و علت قرار گرفتن آن در نقاط و زوایای مختلف برای عیاری مهم است و بنا به دلایل فیلمنامهای دست به انتخاب آن میزند.
راستین بیان داشت: در سیر کارهای عیاری، فیلمهای او از جایی به بعد شهری شدند و این اتفاق به تدریج رخ میدهد و شخصیتها از حاشیه وارد تهران میشوند. پس از سریالهای «خانه به خانه» و «هزاران چشم»، آثار ایشان به داخل آپارتمان رفتند. البته این اتفاق باعث کمرنگ شدن درام در فیلمهای او شده است و دلیل آن این است که فضای خارج از شهر به لحاظ تصویری دراماتیکتر از فضای شهری است.
این فیلمنامه نویس بیان کرد: درک بحران طبقه متوسط پیچیدهتر از طبقات فرودست است. در سینمای ایران و پس از انقلاب، مدام درباره نگرانیهای طبقه متوسط فیلم ساخته شده است. بنا به شرایط زمانه، «بودن یا نبودن» پایانی امیدوارکننده دارد. شگرد دیگر عیاری این است که ما به عنوان مخاطب میدانیم که قرار است قلب پیوند زده شود اما او با استفاده از ابزار سینما به گونهای رفتار میکند که مخاطب تا پایان مشتاق تماشای فیلم باقی میماند.
راستین در ادامه صحبتهای خود گفت: دورانی که عیاری ساخت سریال را تجربه میکرد در مسیر کاری او اهمیت زیادی دارد. عیاری کارگردانی است که بسیار تحت تاثیر شرایط مردم یک جامعه قرار دارد. در آن مقطع، خبر پیوند قلب موضوع روز بود. احساسات غلو شده که برخی از کارگردانها به تماشاگر دیکته میکنند در آثار عیاری وجود ندارد و او شکلی از داکیودراما را پیگری میکند. بیشترین امتیاز فیلمهای او در کارگردانی و درام نیست، بلکه موفقیت اصلی او در چگونگی فضاسازی است. او با ایجاد فضاسازی ویژه، جزئیاتی را اعمال میکند که گویی تماشاگر در صحنه حضور دارد.
راستین با بیان اینکه مجموعه فیلمهای کیانوش عیاری دارای تم گفتوگو و همدردی هستند، بیان کرد: او در فیلمهای خود در پی القای امید و زندگی است و این موضوع، حتی درباره فیلم تلخ «خانه پدری» نیز وجود دارد. عیاری با وجود اینکه پا به سن گذاشته است اما همچنان یکی از جوانترین فیلمسازیهای ایرانی است و از او برای داوری فیلمهای آوانگارد و تجربی دعوت میشود.
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- بزرگداشت کیانوش عیاری با نمایش «شبح کژدم»
- یادداشت «کیانوش عیاری» در سوگ ناصر تقوایی
- نسخه اصلی «خانه پدری» آنلاین اکران شد
- یک نمایش برای «خانه پدریِ» کیانوش عیاری
- بزرگداشت پدر گریم ایران در موزه سینما
- نکوداشت زندهیاد مهدی مسعودشاهی برگزار شد/ مدیری از جنس مهر
- «موج و مرجان و خارا» نمایش داده میشود
- از راههای رفته/ چیزهایی که نباید میگفتم!
- واکنش کیانوش عیاری به قاچاق فیلم «کاناپه»؛ از نمایش غیرقانونی اثرم ناراضی هستم
- نوبت فیلم کیانوش عیاری شد؛ انتشار نسخه قاچاق از فیلم توقیفی «کاناپه»
- نکوداشت خسرو سینایی برگزار شد؛ سینماگری که فردگرا و خودنما نبود
- ویژگیهای تفکری که سینما را از بنبست و سکون نجات داد
- مجوز ساخت سینمایی برای ۶فیلمنامه صادر شد
- رضا رویگری: بهترین حضور من در سینما «بوتیک» است
- نمایش «مردمان باد» در موزه سینما
پربازدیدترین ها
- فوت خواننده پیشکسوت موسیقی نواحی گیلان/ ناصر مسعودی درگذشت
- نگاهی به فیلم «بیسر و صدا»؛ ایده خلاقانه، مسیر اشتباه
- حقایقی درباره بازمانده ساخته سیف الله داد/ماجرای توقیف فیلم بازمانده به دلیل حجاب!
- بیانیه انجمن بازیگران سینما در واکنش به وقایع اخیر و هتک حرمت هنرمندان/ پژمان بازغی استعفا داد
- «رابین هود»؛ افسانهی شیرین مرد شریف قانون شکن!
آخرین ها
- نگاهی به فیلم سینمایی «سامی»؛ دوربین به مثابه سمفونی برای سفری طولانی
- معرفی برندگان هیئت ملی نقد آمریکا ۲۰۲۵/ «یک تصادف ساده»؛ بهترین فیلم بینالمللی/ «نبردی پس از دیگری» ۵ جایزه گرفت
- ۱۵ اثری که برای فهرست اولیه اسکار فیلم بینالمللی شانس بالاتری دارند
- تأملی بر حضور نوری بیلگه جیلان در جشنواره جهانی فیلم فجر؛ داور غایب
- بیانیه کانون کارگردانان سینما درباره بازداشت سینماگران در مهمانی خصوصی
- واکنش رضا کیانیان به گزارش تاریخ سه هزار ساله زیر چرخ لودرها
- اعلام مستندهای دو بخش از نوزدهمین جشنواره «سینماحقیقت»
- واکنش کانون کارگردانان سینمای ایران به حکم جعفر پناهی
- شروودِ تالار وحدت؛ جایی که ماهان حیدری قهرمانان آینده را پیدا میکند
- تورج اصلانی داور جشنواره ترکیهای شد
- سروش صحت و علی مصفا «بیآتشی» را روایت کردند
- سام درخشانی هم استعفا داد
- نمایش موزیکال «رابین هود» / گزارش تصویری
- حلقه منتقدان فیلم نیویورک منتخبان ۲۰۲۵ خود را اعلام کرد/ «نبردی پس از دیگری»، بهترین فیلم شد؛ پناهی، بهترین کارگردان
- جشنواره جهانی فیلم فجر۴۳؛ در ایستگاه پایانی «درس آموختهها» بهترین فیلم شد/ جایزه ویژه داوران به کارگردان ژاپنی رسید
- «خرگوش سیاه، خرگوش سفید» به چین میرود
- گاتهام ۳ جایزه به «یک تصادف ساده» داد/ «نبردی پس از دیگری» بهترین فیلم جوایز مستقل نیویورک شد
- بیانیه انجمن بازیگران سینما در واکنش به وقایع اخیر و هتک حرمت هنرمندان/ پژمان بازغی استعفا داد
- مصائب افزایش سن ، از جولیا رابرتز تا نیکول کیدمن
- تام استاپارد؛ نویسندهای که جهان را از نو صحنهپردازی کرد
- نگاهی به فیلم «پارتنوپه»؛ زیبایی از دست رفته
- توقیف سکوی پخش «بازمانده» پس از انتشار ویدیوی بدون مجوز
- «سمفونی باران» کلید خورد
- «ناتوردشت» به باکو میرود
- از جدال اندیشه تا لبخند روی ردکارپت
- گفت وگو با کارگردان مستند «مُک» به بهانه حضور آن در جشنواره سینما حقیقت
- «زوتوپیا ۲» رکورددار فروش جهانی سینما شد
- صدای بخش خصوصی را بشنوید؛ هوای آلوده با تعطیلی تئاتر تمیز میشود؟
- «رها» بهترین فیلم اول جشنواره گوا شد
- سنگرم اندازه همان کافه ام بود
