پایگاه خبری تحلیلی سینماسینما

سینما سینما، سام بهشتی ــ یکی دیگر از جوانانی که چند سالی است در عرصه بازیگری شناخته شده و از استعداد های جوان در این عرصه شناخته می‌شود، نوید محمد زاده است. جوانی که دانش آموخته مکتب تئاتر و جزو چهره هایی است که بر تئاتری بودنش تعصب خاصی دارد و اگر این روزها به یکی از جوانان مطرح سینمای ایران در بازیگری تبدیل شده ، به واسطه ی سبقه ی تاتری اوست و قدر چهره شدنش در مدیوم سینما را می داند.
به گزارش سینماسینما، زمانی که رضا درمیشیان تصمیم گرفت فیلم «عصبانی نیستم» را بسازد، کسی فکرش را نمی‌کرد که شاید روزی بازیگری که از سوی این کارگردان جوان برای ایفای این نقش انتخاب می شود، امروز به یکی از مهره های حرفه ای بازیگری در میان جوانان سینمای ایران تبدیل شود.
نوید محمد زاده نخستین حضور جدی سینمایی اش در این فیلم بود و توانست بازی متفاوتی را از خود ارائه کند که به زعم اکثر منتقدان و نویسندگان سینمایی، این بازیگر باید سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد را برای فیلم رضا درمیشیان دریافت کند اما به دلیل اتفاقات سیاسی و حواشی که برای فیلم «عصبانی نیستم» اتفاق افتاد، سیمرغ بر روی شانه این بازیگر ننشست، کمی بعد تر از این ماجرا فرامرز قریبیان بازیگر سینما و یکی از اعضای هئیت داوران فجر سی و دوم هم اعتراف کرد که این تیم محمد زاده را برای دریافت سیمرغ انتخاب کرده بود که در نهایت نام رضا عطاران خوانده شد.
اگر این اتفاق برای هر جوان دیگری می‌افتاد، ممکن بود که از این فضای سینما و آدم هایش دلخور و سرد شود و واکنش های تندی نسبت به این ماجرا داشته باشد، اما مهمترین ویژگی محمد زاده صبوری و سعه صدرش بود که بعد از این اتفاق واکنش متداول سینمایی نشان نداد و معتقد بود که هر بار که اراده کند می تواند سیمرغ بگیرد، عده ای این حرف او را بی احترامی تلقی کردند اما به زعم نگارنده، این حرف ساده ترین واکنشی بود که می شد نسبت به حق ضایع شده خودش داشته باشد و از سوی دیگر این بازیگر در نخستین حضور سینمایی اش ثابت کرد که می تواند بهترین باشد و استعداد و پتانسیل این را دارد که اگر نقش دیگری هم قبول کرد، آن قدر توانایی هایش را در معرض دید بگذارد تا شایسته دریافت سیمرغ باشد.
نمی‌خواهم نبش قبر کنم و به مرور حوادث بپردازم اما همانطور که گفتم این بازیگر آرام و با اقتدار، در مسیر بازیگری گام برداشت و بعد از این همه حواشی که برای او و فیلمش پیش آمد درست و سنجیده انتخاب کرد.
بعد از فیلم «عصبانی نیستم» و «سیزده»، در فیلم اول آیدا پناهنده، نقش مکمل تاثیر گذاری را انتخاب کرد و این بار توانایی های خودرا در یک قالب دیگر، به دور از فضایی که در فیلم های قبلی ترسیم کرده بود، به تصویر کشید.

محمد زاده امسال هم با سه فیلم به سی و چهارمین جشنواره فیلم فجر آمده است، دو فیلم از کارگردانانی که از نسل جدید هستند و یک فیلم هم از کارگردانی که تازه نفس است و به تازگی به جمع سینمایی ها اضافه شده است.
همکاری مجدد درمیشیان و نوید محمد زاده در فیلم «لانتوری» و تجربه همکاری دوباره با هومن سیدی در فیلم خشم وهیاهو بعد از «سیزده» و حضور محمد زاده در این دو فیلم ناخواسته افکار عمومی و جامعه سینمای ایران را به تماشای این دو فیلم ترغیب می کند اما این پایان کار نیست، این بازیگر جوان سینمای ایران در فیلم «ابد و یک روز» به کارگردانی سعید روستایی در مقابل پیمان معادی به ایفای نقش پرداخته است و تقابل این دو بازیگر در کنار هم یکی از اتفاقات مهم امسال است.
او در فیلم «لانتوری» و «خشم و هیاهو» نقش اصلی را بازی می‌کند و در فیلم «ابد و یک روز» ایفاگر نقش مکمل فیلم است.
شنیده حاکی از این است که محمد زاده، در هریک از این فیلم ها کاراکترهای متفاوتی را بازی کرده و برای رسیدن به هریک از این نقش ها و خلق این کاراکترها تلاش مستمری داشته است.
به هرحال باید منتظر بود و دید که این جوان، امسال که با دست پر راهی جشنواره فیلم فجر شده است، چه خواهد کرد. بدون شک او استحقاق این را دارد که نامش در لیست نامزدهای دریافت سیمرغ گنجانده شود و شاید ۹۴ سال او باشد.