مراسم رونمایی از کتاب «استادان بزرگ بازیگری و شیوههای آموزش آنها» با ترجمه «پیمان معادی» کارگردان و بازیگر سینمای ایران با حضور جمعی از اهالی سینما برگزار شد.
به گزارش سینماسینما، نشست رونمایی از کتاب «استادان بزرگ بازیگری و شیوههای آموزش آنها» عصر امروز با حضور پیمان معادی مترجم کتاب، پارسا پیروزفر، محمد کارت، حسین پاکدل و دیگر بازیگران و هنرمندان در کتابسرای راوی برگزار شد.
در هنر، شدن وجود ندارد
حسین پاکدل در این نشست گفت: درست است که چکیده این کتاب برای همه مشاغل کاربرد دارد اما برای بازیگری خیلی بیشتر کاربرد دارد.
این بازیگر با خوانش بخش هایی از کتاب گفت: برای هنرمند کافی است زبان کار خود را بداند و به زبان کار خود مسلط باشد. این خلاصه کردن یک مفهوم کلی است اما واقعیت است که این کتاب فقط درباره بازیگری نیست و به بازیگری هم میپردازد.
وی افزود: نویسنده کتاب که خودش استاد دانشگاه و بازیگر است، این کتاب را نوشته؛ زبان کتاب زبان دلنشینی است. انگار رفیق نزدیک و صمیمی شما دست شما را گرفته و تک تک شما را با آموزهها آشنا میکند.
پاکدل ادامه داد: این کتاب بدون تفاخر در تمرینهای هر مکتب با شما همراه است. خیلی مهم است احساس کنید با شما رفاقتی صحبت میکند هر مکتب و هر تحول را به شما آموزش میدهد.
وی افزود: مادر سینما، تئاتر است. کتاب روی این مبحث کار میکند و شما فکر میکنید کاملترین مفاهیم را گفته است.
پاکدل درباره تئاتر در هالیوود گفت: بسیاری از کسانی که در هالیوود کار تئاتر میکردند مهاجرین اروپایی بودند و آموزه های خودشان را به آنجا میبردند. تمام مکاتب بعد از آن هم، سوار بر مکتب استانیسلاوسکی است. ویژگی او این بود که تمام آموزههای خودش را بازنگری میکرد و برخی را کنار میگذاشت و جاهایی هم روی آموزه های او کار میکردند.
این بازیگر با بیان اینکه عدهای پس از چند کار، فکر میکنند اتفاقی که باید افتاده، گفت: بسیاری از کسانی که یک کار بازی میکنند و مطرح میشوند تصورشان این است که ما دیگر، شدیم؛ درحالیکه در کار هنر، شدن وجود ندارد؛ تا آخرین لحظه باید آموخت. این کتاب به من نشان میدهد چقدر چیز وجود دارد که به من به عنوان ادبیات حرفه خودم باید بدانم.
وی افزود: پیمان در «برف روی کاجها» بسیار از دست من حرص خورد. من این کتاب را در یک مرحله، سه بار خواندهام. اگر پیش از آخرین کاری که کارگردانی کردم، این کتاب را خوانده بودم، طور دیگری کارگردانی میکردم.
پاکدل درباره شرایط تئاتر ایران پیش و پیش از انقلاب گفت: تئاتر ما به ذات به خصوص تئاتر مدرن نما تحت تاثیر آموزه های استانیسلاوسکی است. بعد از دهه ۵۰ و اواخر دهه ۴۰ که گروه های تئاتر ایران جابهجا میشدند، تئاتر ایران تحت تاثیر آلمان و انگلیس بود. بعد از انقلاب با توجه به فضای بازی که رسانهها ایجاد کردند تاثیر تئاتر آمریکا بر ایران بیشتر شد. آموزه هایی که مکاتب آمریکایی در سینما و تئاتر ما ایجاد کردند زیاد بود.
وی ادامه داد: این کتاب برای مدارس و آموزشگاههای بازیگری بسیار مفید و مناسب است. فقط حضور در کلاسهای بازیگری، بازیگر تربیت نمیکند. آن زمان گروههای تئاتر وجود داشتند؛ مثل گروه هایی که مرحوم پسیانی داشت؛ این گروه ها بود که بازیگر و در نهایت تماشاگر هم تربیت می کرد.
پارسا پیروزفر: آموزش بازیگری فقط انتقال تجربه نیست
پارسا پیروزفر در مراسم رونمایی از کتاب «استادان بزرگ بازیگری و شیوه های آموزش آنها» درباره ابهاماتی که درباره آموزش بازیگری وجود دارد، گفت: یک سوتفاهماتی درباره اینکه خیلیها فی نفسه بازیگر هستند و چیزی دیگر نیاز نیست، وجود دارد. این درست است که حتما بعضیها در نقطه شروع از بقیه به واسطه استعدادی که دارند یا تمرینهایی که داشتند، جلوترند اما بخش زیادی از کار در مسیر یاد گرفته میشود. حتی ما جلوی چشمان تماشاگر هم چیزهایی یاد میگیریم.
بازیگر فیلم «مست عشق» ادامه داد: اینکه ما درباره بازیگری تا کجا و چقدر بلند پروازانه حرف میزنیم، اهمیت دارد. آدمی باید خلاق باشد. آدم اگر هیچ رجوعی به تاریخ فلاسفه نکرده باشد، چطور میخواهد افلاطون را بشناسد؟ در چشمان برخی بازیگران هیچ ایدهای درباره چیزی که بازی میکنند وجود ندارد.
پیروزفر درباره اندوختههای لازم برای یک بازیگر گفت: شاید لازم است که به تاریخ هنرهای تجسمی رجوع کنیم تا ببینیم یک هنرمند، بدن را در دورههای مختلف چطور میبیند. ممکن است جلوی دوربین اینها به کار نیاید و برای کارگردان بهتر باشد که این بازیگر به آن درجه از آموختگی نرسیده باشد اما ما ناچاریم به تنفسمان و به پرورش صدایمان فکر کنیم. در عرصه اندیشه هم هر چه بیشتر بلد باشیم، بیشتر به کارمان میآید.
استعداد ما را از آموزش بینیاز نمیکند
بازیگر سریال «در چشم باد» گفت: آدم را برای نقش تربیت کردن مسیر طولانی نیاز دارد. آموزش به هر شکل لازم است و طبیعی است و سوال این است که مگر ما در همه عرصه ها به آموزش نیاز نداریم؟ دست است عدهای استعداد دارند اما این آنها را از آموزش بینیاز نمیکند.
پیروزفر تاکید کرد: قطعا برای هر نقش جدیدی، آموزش جدیدی نیاز است و تولد جدیدی باید اتفاق بیفتد. اگر کلاس ها هم تمام میشود، باید آموزش را ادامه دهیم. هنر گستردهای لایتناهی است. این جذابیت ماجراست. باید حتی گروه یک نفره تشکیل دهید. نمایشنامه بخوانید، تمرین و جست و جو کنید.
رونمایی این کتاب جذابتر از لحظات روی فرش قرمز فیلم ها
پیمان معادی بازیگر و کارگردان سینمای ایران و مترجم کتاب «استادان بزرگ بازیگری و شیوه های آموزش آنها» به نویسندگی ریچارد برستوف نیز در این مراسم اظهار کرد: چقدر لحظه زیبا و دلنشین و جذابی است؛ جذابتر از لحظاتی که در فرش قرمز ها یا افتتاحیه فیلم ها داشتیم.
وی ادامه داد: برای من اولین تجربه است خودم را مترجم نمی دانم تلاشی در این رشته بوده که با کمک دوستان به ثمر رسیده و تلاش بیشتری کردیم و احتمالا این تلاش نتیجه هم داده است.
منبع: ایرنا
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- در هیاتی به ریاست کارگردان سازنده «انگل»؛ پیمان معادی، داور جشنواره مراکش شد
- پارسا پیروزفر «خانم شین» را میسازد
- اکران «مست عشق» در ۱۰ کشور اروپایی
- سریالهای جدید پیمان معادی، آیدا پناهنده و حامد عنقا در راه است
- میزبانی سینماها از آثار جدید/ پریناز ایزدیار، پیمان معادی، پژمان جمشیدی و بهرام افشاری این هفته به سینماها میآیند
- اکران «زن و بچه» به تعویق افتاد
- یک موفقیت برای «در انتهای شب»؛ هدی زینالعابدین و پارسا پیروزفر از جشنواره اسپانیایی جایزه گرفتند
- با اعلام آکادمی علوم و هنرهای سینمایی؛ سازندگانِ «در سایه سرو»، روستایی و معادی عضو آکادمی اسکار میشوند
- سید جمال ساداتیان خبر داد: «زن و بچه» تیرماه در ایران اکران میشود
- نشست خبری «زن و بچه» در جشنواره کن؛ روستایی: این فیلم مستقلترین زنِ سینمای من را روایت میکند
- نگاهی به فیلم «بیسر و صدا»؛ ایده خلاقانه، مسیر اشتباه
- در آستانه آغاز اکران؛ پوستر «بیسروصدا» رونمایی شد/ روایتی بیپرده از یک داستان بیسروصدا
- ای مرگ بیا که زندگی کشت مرا؛ سریال «ازازیل» و آغازی بر یک پایان
- جوایز اصلی فستیوال فیلم هانوی به «بی سر و صدا» رسید
- بزرگداشت پری صابری با سخنانی از ژاله آموزگار و حسین پاکدل
پربازدیدترین ها
آخرین ها
- «سامی»؛ روایتی انسانی از جنگ بیپایان
- سینمای مستقل ایران را به رسمیت بشناسید
- گیشه سینما در دست کمدیها/ دو فیلم جدید اکران شدند
- اعلام بودجه فرهنگ و هنر در سال ۱۴۰۵
- مصوبهای برای حذف وزارت فرهنگ؛ مصوبه «سیاستهای صوت و تصویر فراگیر»؛ تعارض با جمهوریت
- «بابا پیکاسو»؛ در چنبره عواطف، حرمان و جداافتادگی
- «شمعی در باد»؛ جسورانهترین فیلم نیمه اول دهه هشتاد
- مهتاب ثروتی و مرجان اتفاقیان به «خاکستر خیال» پیوستند
- «جزیره آزاد»؛ خداوندگار خودخوانده جزیره آزاد
- جیمز کامرون: از سلطه هوش مصنوعی میگریزم/ «آوارتار۳» و شروع افتخارآمیز اکران
- بازیگر آمریکایی خودکشی کرد
- «قمرتاج»؛ از ثبتِ واقعیت تا سازماندهی روایت
- «یک تصادف ساده»، فیلم مورد علاقه باراک اوباما
- مدیران تلویزیون به جای اینکه نقدها را بپذیرند به انتقاد از منتقدان می پردازند
- آخرین قاب یک کارگردان در «سینماحقیقت۱۹»/ احسان صدیقی درگذشت
- «شهر خاموش»؛ طلسم فاوست بر فراز شهر
- واکنش روزنامه هفت صبح به مصاحبه اخیر مهران مدیری : از برج عاج خود پایین نیامد
- استوری سحر دولتشاهی از پشت صحنه «هزار و یک شب»
- از «بادکنک سفید» تا «طعم گیلاس» در نیویورک
- پرویز شهبازی و سینمای مولف
- معرفی برگزیدگان بیست و چهارمین جشن حافظ؛ «پیر پسر» چهار جایزه گرفت/ سه جایزه برای «تاسیان»
- نقش هوش مصنوعی در باز طراحی کسب و کارها در ۲۰۲۶
- نمایش مناسبات داخل زندانها در سریالهای نمایش خانگی چگونه است؟
- «کفایت مذاکرات»؛ شوخیهای نخنما
- چهلوسومین جشنواره جهانی فیلم فجر؛ آزمونی جدی و نگاهی رو به آینده
- نمایش «بانو»ی داریوش مهرجویی در بنیاد حریری
- مستند «جستجو در تنگنا»؛ چیزی که شور زندگی خلق میکند
- «افسانه فیل»؛ سوار فیلی بزرگ و سفید، که انگار همهی راه را بلد بود
- سینمای ما چه سرسبز بود!/به بهانه نمایش نسخه بازسازی شده سارا مهرجویی در موزه سینما
- «کج پیله» وقتی زنها از پوست خودشان، خارج میشوند





