برکسی پوشیده نیست که اقتصاد ایران بر پایه نفت میچرخد و به تبع این امر هر تولیدی نیز مستقیم یا غیرمستقیم وابسته به بودجههای نفتی است. تولیدات سینمای ایران نیز از این قاعده مستثنا نیست، حتی سینمایی که با عنوان سینمای مستقل شناخته میشود به نوعی به منابع نفتی و بودجههای دولتی نیازمند است زیرا اگر این تامین منابع مالی نباشد، چرخه تولید نمیتواند به حیات خود ادامه دهد.
سینماسینما ـ علی نعیمی، این امر به سیاست غلط دولت بازمیگردد که همچنان به شکلی فربه شرایطی را برای کوچک شدن ایجاد نمیکند. دولت هر چند نمیتواند ناگهان حضور خود را در بخشهای مختلف حذف کند، اما میتواند به جای آنکه فقط در روند تولیدات بیبازگشت وارد شود، بخشی از سرمایههای خود را به زیرساختها تخصیص دهد؛ زیرساختهایی که در طولانیمدت کمک میکنند تا بخش خصوصی بتواند با امید به آنها دست به سرمایهگذاریهای سودآور بزند.
در حوزه سینما مهمترین مشکل عدم بازگشت سرمایه و نبود سالنهای سینمایی است، سالنهایی که بدون آنها اقتصاد سینما جایی برای صحبت ندارد و بدون آن سینمای مستقل یک شوخی بیش نیست. اما این به آن معنا نیست که اگر اقتصاد سینما لنگ میزند فقط دولت در این میان مقصر است. متاسفانه یک نگاه جامعنگر اقتصادی بر مبحث تولید سینما استوار نیست. در حالیکه اگر واقعا سینمای مستقلی بخواهد ایجاد شود پتانسیلهای مختلفی برای تامین منابع وجود دارد.
حسین طاهری تهیهکننده سینما و تلویزیون و از مدیران سابق وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی که سابقه مدیریت بر عرصه تئاتر کشور را هم در کارنامه کاری خود دارد با اشاره به وضعیت اقتصاد سینما و راهکارهای صنعتی شدن هنر هفتم گفت: یک نکته اساسی و اشکال بزرگی که در سینمای بعد از انقلاب سیستم مدیریت سینمای کشور در آن قدم گذاشته است این است که هنر را با پول نفت دنبال کردیم. این موضوع البته تنها مختص به سینما نیست و در کل فرهنگ و هنر در کشور هیچگاه نتوانسته است بدون داشتن نیاز به بودجههای دولتی از راه اقتصاد آزاد امرار معاش کند و از طرفی شاهد آن هستیم که پول نفت سیستم اقتصاد کشور را تنبل کرده است و هنر کشور را وابسته به آن کرده است.
وی در ادامه گفت: اگر در دانشگاههای هنر ما در کنار تمامی رشتههای تخصصی هنر، واحدهای اقتصاد هنر راه اندازی میشد و هنرمندان ما مانند تمامی کشورهای پیشرفته در کنار هنر خود بحث بازاریابی و شکل گیری بازار آن را پیگیری میکردند امروز شاهد آن بودیم که سینمای ایران با تمامی ظرفیتهای هنری خود میتواند در بازارهای جهانی هم جایگاه قابل توجهی داشته باشد.
طاهری با اشاره به اینکه سینمای ایران هیچگاه نتوانسته است جهانی فکر کند گفت: همواره نگاه اقتصادی در سینمای ایران معطوف به بازار داخلی بوده است و سینمای ایران در تمامی این سالها هیچگاه نتوانسته جهانی فکر کند و در تولید و خلق و ارائه یک اثر تنها ابعاد داخلی آن را مشخص میکند. این نکته در نگاه کلی و ملی قابل توجه است و گرنه در حال حاضر سینمای ایران در جشنوارهّهای بینالمللی حضور دارد و قائل به تلاشهای فردی فیلمسازان ما است که توانستهاند در این فضا بازار کوچکی درست کنند و شخصیت بینالمللی را به سینمای ایران اضافه کنند. برای همین در نگاه کلی و کلان نمیتوان این ادعا را ثابت کرد که سینمای ایران در عرصه بینالمللی دارای بازار مشخص و مخاطب معینی است.
وی با اشاره به وظیفه دولت در استقلال اقتصادی سینمای ایران گفت: این باور باید در تمامی بخشهای دولت در طول سالیان گذشته نهادینه میشد که سینمای ایران را از وابستگی به بودجه نفت آزاد کند و اقتصاد آزاد مبتنی بر رابطه عرضه و تقاضا را با بستر سازیهای مناسب شکل دهد که متاسفانه هر روز سینمای ایران از بودجههای نفتی فربه تر میشود و هیچگونه حاصلی برای خود متصور نیست.
این تهیهکننده تلویزیون با اشاره به تولیدات تلویزیون گفت: حتی در عرصه تولیدات تلویزیونی هم هیچگاه نگاه به مخاطب خارج از کشور نداشتیم. در حالی که صنعت سریال سازی در کشورهایی مثل کره جنوبی و ترکیه توانسته است تا آن سوی کره زمین هم پیش برود و مخاطبان چند صد میلیونی داشته باشد و بازارهای کشورهای مختلف با سلیقههای مختلف را تسخیر کند در حالی که در طول این سالها تنها دو سریال یوسف پیامبر ساخته مرحوم سلحشور و مختارنامه ساخته داود میرباقری توانسته است در کشورهای عرب زبان و مسلمان تا حدودی راه پیدا کند و فروش داشته باشد. این نشان میدهد که فلسفه حضور در بازارهای بینالمللی باید امری نهادینه در ساختار هنر کشورمان باشد و هنرمندان ما جهانی فکر کنند و آثاری را خلق کنند که با زبان بینالمللی بتوانند با مخاطبان خود ارتباط برقرار کنند تا بتوانند در این بازار سهم مهمی داشته باشند.
وی در پایان افزود: ه نظر بنده برای سامان دادن اقتصاد ایران فقط یک اشکال وجود دارد که البته آن، بحث تولید نیست؛ در حال حاضر تولید مطلوب است و حتی شاید بیشتر از سرانه و نیاز تولید داشته باشیم اما مشکل اصلی در زیرساخت است، چون دولت اهمیت چندانی به زیرساخت سینما نداده است. مثال بارز این موضوع ساخت سالنهاست. در نظر بگیرید از یک جمعیت ۷۵ میلیون نفری چند درصد از سینماها بهره میگیرند؟ آیا سالنهایی که وجود دارد مطلوب است و یک فرد با خانوادهاش میتواند در آن حضور داشته باشد و بخشی از زمان تفریح خود و خانوادهاش را در آن سپری کند؟ البته لازم به ذکر است، باید شهرهای مرکزی و حتی تهران یک یا دو سالن سینمای نسبتا مطلوب داشته باشند اما بهطورکلی سینما جایگاه مطلوبی ندارد، چون زیرساختهای آن به شکل اصولی اصلاح نشده و شرایط تولید و عرضه با هم هماهنگ نشدهاند که به درآمدزایی منجر شود.
منبع: صمت
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- امروز، روز ملی سینما نیست!
- تهیهکننده سریال مطرح کرد؛ «سلمان فارسی» امسال به ایران میرسد؟/ پایان «بیزانس» در تابستان
- بالاخره فیلمها تمام میشوند یا سینما؟!
- گزارشی از وضعیت اقتصادی سینماها و شرایط اکران فیلمها در آستانه نوروز/ در سینما بهار میشود؟
- چاقوکشی برای رسیدن به حق!/ درباره لزوم فاصلهگذاری بین هنرمند و انسان خوب
- سینمای ایران از نفس افتاده است
- از تاریکی گفتن موجب روشنایی نمیشود/ سینمای ایران نیازمند فیلمهایی است با تم امید و جسارت
- بایسته های ارتقای اقتصاد فرهنگ ، هنر و سینما
- تصویربرداری «سلمان فارسی» به فصل دریایی رسید/ آغاز کار در شاهرود
- خبرهایی تازه از سریال «سلمان فارسی»
- چرا سیاهنمایی کارِ سینمای ایران نیست
- تصویربرداری سریال «سلمان فارسی» در شهرک نور ادامه مییابد
- بیمه کرونا برای عوامل تولید سریال «سلمان فارسی»/ فیلمبرداری در شاهرود ادامه دارد
- داود میرباقری تصویربرداری سریال «سلمان فارسی» را از سر میگیرد
- اقتصاد سینمای ایران
نظر شما
پربازدیدترین ها
- وقتی زن تبدیل به «ناموس» میشود/ نگاهی به فیلم «خورشید آن ماه»
- چهره تلخ عشق یک سویه/ نگاهی به فیلم «در دنیای تو ساعت چند است؟»
- اختصاص سینماسینما/ سه فیلم ایرانی در جشنواره فیلمهای برتر سال ۲۰۲۴ مجله تله راما
- گفتوگو با محمد مقدم درباره سینمای مستند/ فیلم مستند، جهانی است ساختگی؟
- تاریخچه سریالهای ماه رمضان از ابتدا تاکنون/ در دهه هشتاد ۴۰ سریال روی آنتن رفت
آخرین ها
- حضورهای بین المللی فیلم کوتاه تامینا
- گلدن گلوب اعلام کرد؛ وایولا دیویس جایزه سیسیل بی دمیل ۲۰۲۵ را میگیرد
- درباره «قهوه پدری»؛ قهوه بیمزه پدری
- «کارون – اهواز» در راه مصر
- اختتامیه جشنواره «دیدار» ۱۷ دی برگزار خواهد شد
- اختصاص سینماسینما/ سه فیلم ایرانی در جشنواره فیلمهای برتر سال ۲۰۲۴ مجله تله راما
- ترجمه اختصاصی سینماسینما/ «مجمع کاردینالها»؛ موفقیت غیرمنتظره در گیشه و جذب مخاطبان مسنتر
- مدیر شبکه نسیم توضیح داد؛ مهران مدیری، جنابخان، فرزاد حسنی و چند برنامه دیگر
- تاکید بر سمزدایی از سینما و جشنواره فجر/ علیرضا شجاع نوری: ادغام جشنوارهی ملی و جهانی فجر سیاسیکاری بود
- ترجمه اختصاصی سینماسینما/ جادوی «شرور»؛ داستانی از دوستی، تفاوتها و مبارزه با تبعیض
- برای پخش در سال ۲۰۲۵؛ پسر شاهرخ خان برای نتفلیکس سریال میسازد
- ترجمه اختصاصی سینماسینما/ «گلادیاتور ۲»؛ بازگشتی باشکوه به کُلُسیوم و سنت حماسههای سینمایی
- اعلام نامزدهای چهلمین دوره جوایز انجمن بینالمللی مستند/ محصول مشترک ایران و انگلیس در شاخه بهترین مستند کوتاه
- اصغر افضلی و انیمیشن «رابینهود» در تازهترین قسمت «صداهای ابریشمی»
- جایزه جشنواره آمریکایی به پگاه آهنگرانی رسید
- چهل و سومین جشنواره فیلم فجر؛ از فرصت ثبت نام فیلمها تا داوری عوامل بخش نگاه نو
- نمایش بچه / گزارش تصویری
- اهمیت «باغ کیانوش» در سینمای کمدی زدهی این روزها
- برای بازی در فیلم «ماریا»؛ نخل صحرای پالم اسپرینگز به آنجلینا جولی اهدا میشود
- اکران فیلم علی زرنگار از اواخر آذر؛ «علت مرگ: نامعلوم» رفع توقیف شد
- مانور آمادگی همراه اول برای رویارویی با بحران؛ تمرینی برای پایداری ارتباطات
- بررسی هزینه و درآمد تولیدات ۳ سال اخیر؛ حساب کتاب فارابی جور است؟
- در اولین روزهای اکران بینالمللی؛ «گلادیاتور۲»، ۸۷ میلیون دلار فروخت
- اعضای شورای سیاستگذاری جشنواره فیلم فجر معرفی شدند
- نامزدی ۲ جایزه آمریکایی برای «دوربین فرانسوی»
- «شهر خاموش» بهترین فیلم جشنواره نوستالژیا شد
- فروغ قجابگلی بهترین بازیگر جشنواره ریچموند شد
- «تگزاس ۳»؛ کمدی از نفس افتاده یا موفقیت تکراری؟
- روایتی از سه نمایشنامه از محمد مساوات روی صحنه میرود
- «کارون – اهواز» در مراکش