پایگاه خبری تحلیلی سینماسینما

به گزارش سینماسینما، مراسم افتتاحیه جشنواره فیلم فجر عصر پنجشنبه، یازدهم بهمن ماه با حضور جمعی از هنرمندان و مدیران برپا شد.

سیدعباس صالحی (وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی)، رائد فریدزاده (رییس سازمان سینمایی)، مهدی شفیعی (معاون سازمان سینمایی)، علیرضا تابش، حبیب ایل بیگی، علیرضا رضاداد، سیدضیاء هاشمی، مرضیه برومند، فریدون جیرانی، محمدرضا شریفی‌نیا از جمله حاضران در مراسم بودند.

این آیین ساعت با ۱۸:۴۵ با پخش سرود جمهوری اسلامی. تلاوت آیاتی‌ از قرآن کریم آغاز شد.

فرزاد حسنی در ابتدای مراسم به پوستر جشنواره و فیلم «مادر» اشاره کرد و از نقش مادرانگی این فیلم گفت و بعد با بیان اینکه به فریدون جیرانی (که در جمع حاضر بود) درس تاریخ پس می‌دهد، یادآوری کرد که این فیلم در دوران حضور خود در جشنواره هیچ جایزه‌ای برای خود علی حاتمی نداشت.

او به کار سخت داوران نیز اشاره کرد و گفت: امیدوارم یک روز پسر من نیاید و مشابه این حرف‌ها را درباره هنرمندی دیگر تکرار کند.

در ادامه بخش‌هایی از فیلم« مادر» به یاد علی حاتمی، همسرش و دیگر چهره‌های این فیلم پخش شد و البته حسنی به نام لیلا حاتمی نیز اشاره کرد.

او پس از پایان این تیزر از هنرمندانی چون رقیه چهره‌آزاد، محمد علی کشاورز، فریماه فرجامی، امین تارخ و … که دیگر در میان ما نیستند و در این فیلم حضور داشتند، یاد کرد.

سپس از  منوچهر شاهسواری- دبیر جشنواره- برای صحبت دعوت شد و گفت: وقتی قرار است مسیری را آغاز کنیم دعا می‌کنیم که به سلامتی پیش برویم. چشم بد دور.

او افزود: ما رنج می‌کشیم و سرمست می‌شویم. ما چهره می‌سازیم. حضرت حق یک چهره به ما داده ولی در جهانی که ما در آن زیست می‌کنیم چهره‌های زیادی هست و همه زیاد چهره دارند. امروز ما در اینجا در تهران هستیم در تالاری که هم به نام وحدت و هم به نام رودکی مزین شده است. امروز خوشحالم نه بخاطر اینکه دبیر جشنواره هستم، مگر می‌شود خوشحال نبود برای شبی که از سیروس الوند قدردانی می‌شود. باید هلهله کشید برای آن و همینطور برای رضا بابک و منوچهر والی‌زاده که به دلیل شرایط جسمانی نتوانست بیاید ولی ما وظیفه خود را انجام می‌دهیم.

وی بیان کرد: وارد روزگار تغییر شده‌ایم. دوستی به من گفت که چهره‌های شاخص سینمای ایران کجا هستند؟ ما امیدواریم روزی برسد که چهره‌های شاخص فرصت داشته باشند تا حضور پیدا کنند و امیدواریم این جشنواره فرصتی باشد برای جوانانی که تجربه رنج و سرمستی را آغاز می‌کنند به همه شما این رنج و سرمستی مبارک باد. چشم بد از تک تک شما دور باد.

فرزاد حسنی در ادامه از رییس سازمان سینمایی با این مزاح که خدا به خیر بگذراند که امسال ترکیب فلسفه (اشاره به تحصیلات رائد فریدزاده) با سینما چه می‌شود از او برای سخنرانی دعوت کرد.

فریدزاده با بیان اینکه «سینما خیالات را به نظم درمی‌آورد و شکل دهنده بخشی از تاریخ و حافظه جمعی است» حکایتی را از زبان مولانا خواند.

از آنجا که متن خوانده شده ادبیات ثقیلی داشت، فرزاد حسنی که اجرای خود را تا آن لحظه با لحنی طنز پیش برده بود، پس از پایان سخنان فریدزاده از مرضیه برومند پرسید، سخنرانی ساده‌ای بود؟ و پس از تایید او گفت، یعنی از آقای ایوبی سخت‌تر؟ به نظرم کمی سخت‌تر از صحبت‌های آقای خزاعی بود.

بخش بعدی این مراسم به بزرگداشت سیروس الوند اختصاص داشت که این تقدیر با شب تولدش همزمان شد. در ابتدا یک کلیپ تصویری از مصاحبه با این فیلمساز پخش شد که او در آن همسرش را مهمترین منتقد کارهای خود معرفی کرد.‌

برای این بزرگداشت فریدون جیرانی، ماهور الوند (دختر سیروس الوند) و جواد طوسی روی سن حاضر شدند و با تشویق ایستاده حاضران به استقبال این کارگردان رفتند.

فریدون جیرانی گفت: من و آقای الوند هم‌نسل هستیم منتها ایشان تهران بودند و من تربت حیدریه. ایشان خیلی زود نوشتن را با نقدی برای فیلم «جوانان زیر آفتاب» شروع کردند. در آن نقد به فیلم فحش داده بود و آن زمان آقای فریدزاده هنوز به دنیا نیامده بود و آقای وزیر هم پنج ساله بود.

وی به دیگر منتقد مطرح آن دوران اشاره کرد و گفت: به پرویز دوایی سلام می‌دهیم که به ما خیلی چیزها یاد داد. آقای الوند فیلمنامه نویسی را خیلی زود شروع کرد و بعد ساخت فیلم را هم در سال ۵۳ زود آغاز کرد. بهروز وثوقی وقتی جلوی دوربین ایشان رفت ۲۷ ساله بود و امیدوارم بهروز وثوقی هم هر جا هست سلامت باشد. او از نسل فیلمسازانی است که با علیرضا داوودنژاد و مهدی فخیم زاده فیلمهای سلامت ساختند و در مدیریت فرهنگی برای ادامه مسیر سینما کمک‌کننده بودند.

جیرانی یادآور شد که برخی فیلم‌سازان نسل دوم و سوم از جمله سیروس الوند بعد از وقایع ۱۳۸۸ دیگر نتوانستند فیلم بسازند.

جواد طوسی هم در سخنانی با اشاره به اینکه سیروس الوند یک نقطه اتکا با پدر بزرگش در حوزه ادبیات دارد به وجه منتقد و روزنامه‌نگار بودن الوند و تاکید او بر حفظ کانون خانواده در فیلم‌هایش اشاره کرد.‌

او از رییس سازمان سینمایی و وزیر ارشاد برای اینکه فضا برای فعالیت بخش خصوصی و هویت‌مندی آن در سینما مهیا شود، درخواست کرد و گفت: چرا بعد از چند سال فیلم او (سیروس الوند) نباید اکران شود؟ چرا سیروس الوند باید در انزوا قرار گیرد؟ چرا اینهایی که در بخش خصوصی کار کردند نباید در فضایی باشند که از انزوا دور باشند؟

ماهور الوند نیز فقط یک جمله گفت و اینکه «افتخار می‌کنم فرزند سیروس الوند هستم.»

سیروس الوند پس از این صحبت‌ها در سخنانی کوتاه از صندوقچه قدیمی مادرش گفت که در آن قراداد فیلم‌نامه‌ای را پیدا کرده است که متنش را در ۱۷ سالگی نوشته و پولش را گرفته بود. فیلمنامه‌ای که ساخته هم شد و بعد گفت: خوشحالم که این اتفاق (بزرگداشت) وقتی زنده هستم انجام شد.

سپس منوچهر شاهسواری که روی سن حاضر شده بود، با قدردانی از همسر سیروس الوند دسته گلی را به او تقدیم کرد.

در ادامه این مراسم از رفتگان و درگذشتگان سینما یاد شد و فرزاد حسنی جداگانه از داریوش مهرجویی و وحیده محمدی‌فر و به گفته او آن شب وحشتناک (قتل این دو هنرمند) یاد کرد. سپس کلیپی با تصویر و صدای خسرو شکیبایی با استفاده از هوش مصنوعی پخش شد که توصیه می‌کرد، «با هم مهربان باشید.»

پس از آن کلیپی پخش شد که با همان ابزار هوش مصنوعی تالار وحدت را با حضور هنرمندان درگذشته همچون پری صابری، رضا داود نژاد، سعید راد، شهرام میرآب اقدم، رضا شیخی، پرویز ربیعی، حسین خانی بیک، علی اکبر طوفان پناه، نرگس موسوی، مرتضی تبریزی، ژاله علو، ناصر آبشلی، آرشاک غوکاسیان تصویر می‌کرد که همگی تماشاگر اجرای کنسرتی با رهبری زنده یاد فریدون شهبازیان بودند.

این کلیپ با آوازخوانی زنده مجتبی عسگری همراه شد.

در بخش بعدی این مراسم جوایز بخش تبلیغات اهدا شد که از میان داوران حامد بهداد و کمال تبریزی حضور نداشتند و گفته شد به دلیل فیلمبردای نتوانستند بیایند.

در این بخش سیمرغ بلورین بهترین آنونس به قدیر حمزه امام چای برای فیلم «روشن» اهدا شد.

این بخش باحضور کامران قدکچیان، بهزاد خورشیدی، شهاب الدین عادل داوران این بخش برپا شد.

سیمرغ بلورین بهترین پوستر هم به محمد روح‌الامینی برای فیلم «در آغوش درخت» تعلق گرفت.

سیمرغ بلورین بهترین عکس نیز به حسن شجاع‌کنی برای مجموعه عکسهای فیلم «برف آخر» اهدا شد.

پس از پایان این بخش، کلیپی از وضعیت ویرانی غزه در طول یک سال گذشته جنگ پخش و صحنه تالار وحدت میزبان خواننده لبنانی معین شِریف شد. شریف پس از خواندن دو قطعه درباره قدس و پیامبر اکرم (ص) به درخواست حسنی دو بیتی آواز خواند و بعد رائد فریدزاده و منوچهر شاهسواری از او قدردانی کردند.

دیگر بخش این مراسم به بزرگداشت رضا بابک اختصاص داشت و این بازیگر در مصاحبه‌ای که از او پخش شد بیان کرد نام خانوادگی‌اش ابتدا فشنگچی بود ولی چون این نام را دوست نداشت آن را به بابک تغییر داد.

رضا بابک در این مصاحبه با اشاره به سریال «آرایشگاه زیبا» گفته بود: این سریال حافظه‌ تاریخی یک ملت است. این سریال با کارگردانی خانم مرضیه برومند بود که چون آدمی رک بوده همیشه، با او حاشیه داشتند و نام او ابتدا با اسمی دیگر در تیتراژ پخش می‌شد.

سپس از مرضیه برومند و محمدرضا شریفی‌نیا برای تقدیر از این هنرمند دعوت شد.

برومند در سخنانی بیان کرد: من و رضا بابک از دهه ۴۰ با هم به کانون رفتیم‌ و برای بچه‌ها کار کردیم. پس از انقلاب هم این همکاری ادامه داشت. رضا بابک بر گردن تمام آثار کودک حق دارد و اگر او نبود خیلی از اتفاق ها در تئاتر، سینما و سریالهای کودک رخ نمی‌داد.

او با شوخی و طنز ادامه داد: رضا بازیگر خوبی است فقط کارگردان را اذیت می‌کند و دیالوگ‌هایش را حفظ نمی‌کند و پشت بازیگران و روی دیوار می‌نویسد.

شریفی نیا نیز گفت: من همیشه به داوران توجه به نقشهای کوتاه را توصیه می‌کنم و امشب چراغ اول را روشن می‌کنم بایت نقش کوتاهی که ایشان (رضا بابک) در فیلم «به رنگ ارغوان» داشت که حتی در حد اسکار بود. من به سهم خودم یک قالی ابریشمی به وی هدیه میدهم.

رضا بابک پس از صحبت دوستان و همکارانش گفت: همه حرف‌هایم را در کلیپی که پخش شد گفتم و اینجا فقط یاد می‌کنم از پدر و مادرم و همسرم که یگانه‌ای بود.

او سپس برای همسرش قطعه شعری خواند و گفت: امشب سرمستی را در دوستان و هنرمندان دیدم و ان شاءلله که همیشه سرمست باشید.

در بخش بعدی سید عباس صالحی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی با اشاره به تلاش دست‌اندرکاران جشنواره در سخنانی کوتاه گفت: قرار بود اتفاقی صورت گیرد و گامی به پیش در مهر و کم کردن فاصله‌ها برداریم. به نظر می‌رسد امشب در این امر به توفیق رسیدیم. تشکر بعدی من از سینمای ایران است که در بخش‌های زرینی از آن در خودآگاه و ناخودآگاه ما نهفته است و از کسانی که در این مسیر کوشیده‌اند قدردانی می‌کنم.‌

بزرگداشت بعدی به منوچهر والی‌زاده هنرمند عرصه دوبله اختصاص داشت که به دلیل شرایط جسمانی در مراسم حضور نداشت اما پخش تصاویری از مصاحبه با او و چهره رنجورش آه و افسوس حاضران را به همراه داشت.

او در مصاحبه‌ای که با ستاد جشنواره انجام داده است به مرور آثارش پرداخت و کلامش را با «سلام به سینما» پایان داد.

پایان بخش مراسم بازپخش تصاویر درگذشتگان سینما بود.

منبع: ایسنا