بتی وایت، ستاره پیشکسوت تلویزیون آمریکا که با سریال «دختران طلایی» شناخته میشد قبل از آغاز ۱۰۰ سالگی درگذشت.
به گزارش سینماسینما به نقل از روزنامه گاردین، بتی وایت بازیگر و کمدین سرشناس آمریکایی که با نقشآفرینی در سریالهای مری تایلر مور و دختران طلایی به شهرت رسید، دو هفته پیش از تولد ۱۰۰ سالگی از دنیا رفت.
وایت حرفه درخشانی داشت. وی در طول بیش از ۸۰ سال فعالیت خود هشت جایزه امی، یک جایزه گرمی و سه جایزه انجمن بازیگران فیلم کسب کرد.
وایت که یکی از پیشگامان تلویزیون به شمار میرفت درهای ورود به این صنعت را هم برای خود و هم برای بسیاری از زنان دیگر که آرزوی کار در تلویزیون را داشتند، باز کرد.
این بازیگر آمریکایی در سال ۱۹۲۲ در ایالت ایلینوی متولد شد و حرفه خود را در سال ۱۹۳۹ آغاز کرد. وایت پس از جنگ جهانی دوم در چند برنامه رادیویی حاضر شد و صداپیشگی چند تبلیغ رادیویی را برعهده گرفت.
وی از سال ۱۹۴۹ تا ۱۹۵۳ یکی از مجریان برنامه گفتوگو محور هالیوود در تلویزیون بود. وایت اولین زنی بود که در یک برنامه گفتوگو محور تلویزیونی مجریگری کرد.
بازی در نقش سو آن نیونز در سریال مری تایلر مور، وایت را به شهرت رساند و حضور در سریال محبوب دختران طلایی او را به ستاره افسانهای تلویزیون تبدیل کرد.
منبع: ایرنا
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
نظر شما
پربازدیدترین ها
- آیا رونالدو وارد دنیای «سریع و خشمگین» میشود؟/ دیزل: ما برای او نقشی نوشتیم
- داستان پرسر و صدای «بیسر و صدا»
- نقش و جایگاه چهرهپردازی در سینمای ایران
- «سرِ انقلاب»؛ خنده در اتاق بازجویی، نمایش فروپاشی قدرت
- مقایسه فیلمنامه «کوچک جنگلی» تقوایی با سریال افخمی/ از پژوهشِ روایتمحور تا روایتِ موردپسند صداوسیما
آخرین ها
- مهتاب ثروتی و مرجان اتفاقیان به «خاکستر خیال» پیوستند
- «جزیره آزاد»؛ خداوندگار خودخوانده جزیره آزاد
- جیمز کامرون: از سلطه هوش مصنوعی میگریزم/ «آوارتار۳» و شروع افتخارآمیز اکران
- بازیگر آمریکایی خودکشی کرد
- «قمرتاج»؛ از ثبتِ واقعیت تا سازماندهی روایت
- «یک تصادف ساده»، فیلم مورد علاقه باراک اوباما
- مدیران تلویزیون به جای اینکه نقدها را بپذیرند به انتقاد از منتقدان می پردازند
- آخرین قاب یک کارگردان در «سینماحقیقت۱۹»/ احسان صدیقی درگذشت
- «شهر خاموش»؛ طلسم فاوست بر فراز شهر
- واکنش روزنامه هفت صبح به مصاحبه اخیر مهران مدیری : از برج عاج خود پایین نیامد
- استوری سحر دولتشاهی از پشت صحنه «هزار و یک شب»
- از «بادکنک سفید» تا «طعم گیلاس» در نیویورک
- پرویز شهبازی و سینمای مولف
- معرفی برگزیدگان بیست و چهارمین جشن حافظ؛ «پیر پسر» چهار جایزه گرفت/ سه جایزه برای «تاسیان»
- نقش هوش مصنوعی در باز طراحی کسب و کارها در ۲۰۲۶
- نمایش مناسبات داخل زندانها در سریالهای نمایش خانگی چگونه است؟
- «کفایت مذاکرات»؛ شوخیهای نخنما
- چهلوسومین جشنواره جهانی فیلم فجر؛ آزمونی جدی و نگاهی رو به آینده
- نمایش «بانو»ی داریوش مهرجویی در بنیاد حریری
- مستند «جستجو در تنگنا»؛ چیزی که شور زندگی خلق میکند
- «افسانه فیل»؛ سوار فیلی بزرگ و سفید، که انگار همهی راه را بلد بود
- سینمای ما چه سرسبز بود!/به بهانه نمایش نسخه بازسازی شده سارا مهرجویی در موزه سینما
- «کج پیله» وقتی زنها از پوست خودشان، خارج میشوند
- «راه دیگهای نیست»؛ خشونت مرهم زخم
- تحلیلی بر افت ژانر وحشت با تمرکز بر چهارگانه «احضار»/ این فیلم، ترسناک نیست
- «فریاد زیر آب» و موجی که فروکش نکرد
- پیشبینیهای جدید نشریه واریتی برای اسکار ۲۰۲۶
- «سرِ انقلاب»؛ خنده در اتاق بازجویی، نمایش فروپاشی قدرت
- جزئیاتی درباره فیلم جدید ایناریتو/ «دیگر» با بازی تام کروز یک سال دیگر اکران میشود
- نمایش تمام موزیکال «رابین هود»
