«ریچارد درایفس» بازیگر برنده جایزه اسکار، به شدت از قوانین جدید اسکار درباره تنوع نژادی انتقاد کرد و گفت: این استانداردها مرا وادار به استفراغ میکند.
به گزارش سینماسینما، این بازیگر فیلم مهیج «آروارهها» ساخته «استیون اسپیلبرگ» در سال ۱۹۷۵، در مصاحبهای با شبکه «PBS» گفت که با مجموعه قوانین جدید، آکادمی علوم و هنرهای سینمایی برای فیلم هایی که واجد شرایط نامزدی بهترین فیلم وضع کرده، مخالف است.
از سال ۲۰۲۴، فیلمها برای واجد شرایط بودن در شاخه بهترین فیلم جوایز اسکار، باید استانداردهای جدیدی را رعایت کنند و بر این اساس میبایست درصد معینی از بازیگران یا عوامل از اقلیتهای نژادی یا قومیتی داشته باشند.
«درایفس» با صراحت درباره این قوانین گفت: «آنها مرا وادار به استفراغ می کنند. هیچ کس نباید به من به عنوان یک هنرمند بگوید که باید تسلیم جدیدترین ایدهها درباره اخلاقیات باشم. چه چیزی را به خطر میاندازیم؟ آیا واقعاً در خطر صدمهزدن به احساسات مردم هستیم؟ شما نمی توانید درباره آن قانونگذاری کنید. باید بگذارید زندگی، زندگی باشد. فکر نمیکنم اقلیت یا اکثریتی در کشور وجود داشته باشد که به این شکل به آن پراخته شود. این استانداردها مثل این است که با مردم مثل یک کودک رفتار شود.»
طبق مقررات جدید آکادمی که برای اسکار ۲۰۲۴ اجرایی میشود، فیلم هایی که به دنبال نامزدی بهترین فیلم هستند باید از چهار شرط، دو مورد را داشته باشند.
الزامات، شامل داشتن حداقل یک شخصیت اصلی در فیلم است که از یک “گروه نژادی یا قومی کمتر دیدهشده” باشد، حداقل ۳۰ درصد از کل گروه بازیگران از حداقل دو گروه اقلیت (زنان، اقلیتهای قومی، جنسیتی یا افراد دارای معلولیت) باشد یا تمرکز موضوع فیلم بر روی یکی از آن گروه ها باشد.
از نود و ششمین دوره جوایز سینمایی اسکار که در سال ۲۰۲۴ برگزار میشود، فیلم باید حداقل دارای دو استاندارد از چهار استاندارد اعلام شده باشد تا واجد شرایط رقابت در شاخه بهترین فیلم اسکار شوند.
این بازیگر ۷۵ ساله در ادامه به دفاع از «لارنس اولیویه»، هنرپیشه انگلیسی پرداخت که در سال ۱۹۶۵ در فیلم بریتانیایی اقتباسی از نمایشنامه شکسپیر اُتللو، صورت خود را سیاه کرده بود.
سیاهکردن چهره توهینآمیز تلقی میشود، زیرا اجراکنندگان سفیدپوست برای اولین بار در قرن نوزدهم شروع به استفاده از آن برای تمسخر سیاهپوستان بردهدار در نمایشهای خندهدار نژادپرستانه در سراسر ایالات متحده کردند.
«درایفس» در این باره گفت: «لارنس اولیویه آخرین بازیگر سفیدپوستی بود که نقش اتللو را بازی کرد و این کار را در سال ۱۹۶۵ انجام داد. او این کار را با چهره سیاه انجام داد و به طرز درخشانی نقش یک مرد سیاهپوست را بازی کرد».
این بازیگر ۷۵ ساله آمریکایی با اشاره به نمایشنامه دیگری از شکسپیر که آنتاگونیست (آدم بد) اصلی آن یک پولشوی یهودی است، ادامه داد: «آیا به من میگویند که هرگز فرصتی برای بازی در نقش یک مرد سیاه پوست نخواهم داشت؟ آیا به شخص دیگری گفته می شود که اگر یهودی نیست، نباید نقش تاجر ونیزی را بازی کند؟ آیا ما دیوانه ایم؟ آیا ما نمیدانیم که هنر، هنر است؟»
منبع: ایسنا
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- پیشبینیهای جدید نشریه واریتی برای اسکار ۲۰۲۶
- جوایز Governors ۲۰۲۵ اهدا شد/ اسپیلبرگ خطاب به پناهی: لطفاً همچنان به فیلمسازی ادامه دهید
- پیشبینی اسکاری سردبیر هالیوود ریپورتر؛ فیلم پناهی برای اسکار چقدر شانس دارد؟
- یک اثر ایرانی دیگر در اسکار ۲۰۲۶؛ فیلم شهرام مکری نماینده تاجیکستان شد
- فیلمی درباره کشتار نانجینگ؛ چین «محکوم به حق» را به اسکار فرستاد
- بازگشت آقااسفندیار با واکنش به بیانیه هیات انتخاب کمیته اسکار
- برای شرکت در نود و هشتمین دوره؛ هند، فیلم اسکورسیزی را به اسکار معرفی کرد
- جعفر پناهی خطاب به آکادمی اسکار: انحصار دولتی در انتخابِ نماینده بخش بینالمللی را بشکنید
- گلایه حامد بهداد از کمیته انتخاب فیلم برای اسکار؛ سر «پیر پسر» را بریدید
- زنجیره بیانیهها درباره اسکار ادامه دارد؛ حمایت۸۰ سینماگر دیگر از تصمیم خانهسینما
- فیلم جعفر پناهی در راه آکادمی؛ فرانسه «یک تصادف ساده» را به اسکار فرستاد
- یورش نظامیان اسرائیلی به خانه فیلمساز برنده اسکار
- ۵ نامزد برای معرفی به اسکار اعلام شد
- خانه سینما از کمیته اسکار خارج شد؛ نقشی در این کمیته نداریم/ آرزوی موفقیت برای فیلم معرفی شده
- «آروارهها»ی اسپیلبرگ در میان صدرنشینهای گیشه
پربازدیدترین ها
- آیا رونالدو وارد دنیای «سریع و خشمگین» میشود؟/ دیزل: ما برای او نقشی نوشتیم
- مقایسه فیلمنامه «کوچک جنگلی» تقوایی با سریال افخمی/ از پژوهشِ روایتمحور تا روایتِ موردپسند صداوسیما
- داستان پرسر و صدای «بیسر و صدا»
- نقش و جایگاه چهرهپردازی در سینمای ایران
- تاریخچه سریالهای ماه رمضان از ابتدا تاکنون/ در دهه هشتاد ۴۰ سریال روی آنتن رفت
آخرین ها
- پرویز شهبازی و سینمای مولف
- معرفی برگزیدگان بیست و چهارمین جشن حافظ؛ «پیر پسر» چهار جایزه گرفت/ سه جایزه برای «تاسیان»
- نقش هوش مصنوعی در باز طراحی کسب و کارها در ۲۰۲۶
- نمایش مناسبات داخل زندانها در سریالهای نمایش خانگی چگونه است؟
- «کفایت مذاکرات»؛ شوخیهای نخنما
- چهلوسومین جشنواره جهانی فیلم فجر؛ آزمونی جدی و نگاهی رو به آینده
- نمایش «بانو»ی داریوش مهرجویی در بنیاد حریری
- مستند «جستجو در تنگنا»؛ چیزی که شور زندگی خلق میکند
- «افسانه فیل»؛ سوار فیلی بزرگ و سفید، که انگار همهی راه را بلد بود
- سینمای ما چه سرسبز بود!/به بهانه نمایش نسخه بازسازی شده سارا مهرجویی در موزه سینما
- «کج پیله» وقتی زنها از پوست خودشان، خارج میشوند
- «راه دیگهای نیست»؛ خشونت مرهم زخم
- تحلیلی بر افت ژانر وحشت با تمرکز بر چهارگانه «احضار»/ این فیلم، ترسناک نیست
- «فریاد زیر آب» و موجی که فروکش نکرد
- پیشبینیهای جدید نشریه واریتی برای اسکار ۲۰۲۶
- «سرِ انقلاب»؛ خنده در اتاق بازجویی، نمایش فروپاشی قدرت
- جزئیاتی درباره فیلم جدید ایناریتو/ «دیگر» با بازی تام کروز یک سال دیگر اکران میشود
- نمایش تمام موزیکال «رابین هود»
- «الکترون» نامزد بهترین فیلم جشنواره انگلیسی شد
- تحلیل روانکاوانه فیلم «دوستداشتنی»؛ این رابطه دوست داشتنی نیست
- نمایش «برادران کارامازوف»؛ وفادار به روح اثر نه کالبد
- درباره کامران فانی و ترجمهای ناب/ مرغ دریاییِ فانی
- فیلم کوتاه «شامیر» نامزد بهترین فیلمبرداری جشنواره امریکایی شد
- درمان از نگاهی دیگر؛ وقتی سرطان، بازیگر صحنه زندگی میشود
- گاو خشمگین ۴۵ ساله شد
- «زیر درخت لور»؛ تصویری از انزوا و شکاف عاطفی
- «جستوجو در تنگنا»؛ انگار این همه چیزی باشد که از شهر و دیوارهایش به میراث بردهایم
- حمید طالقانی درگذشت
- فیلمـکنسرت «برندگان اسکار موسیقی» روی صحنه میرود
- معرفی برگزیدگان نوزدهمین جشنواره بینالمللی «سینماحقیقت»





