سینماسینما، مترجم: فریبا جمور؛
در تاریخ تقریباً یکقرنی جوایز اسکار، تنها سه بار اتفاق افتاده که یک بازیگر زن برای به تصویر کشیدن ملکهای برنده جایزه بهترین بازیگر زن شده باشد. فیلمهایی که در آنها ملکهای تاریخی در مرکز توجه قرار میگیرد، دهههاست که بهطور مداوم توسط هالیوود مورد توجه قرار گرفتهاند.
در طول سالها، فیلمهای هالیوود بارها داستانهایی از کاترین کبیر، کلئوپاترا، الینور آکیتن، ملکه ویکتوریا و بسیاری دیگر را بازگو کردهاند. اگرچه این روند همچنان در صنعت سینما ادامه دارد، اما فهرست بازیگرانی که برای چنین نقشآفرینیهایی بالاترین افتخار را دریافت کردهاند، بهطور قابل توجهی کوتاه است. جالب اینکه در تاریخ جوایز اسکار، تنها سه بار اتفاق افتاده که یک بازیگر زن برای به تصویر کشیدن ملکهای مشهور برنده جایزه بهترین بازیگر زن شده باشد.
کاترین هیپبورن در سال ۱۹۶۸ برای به تصویر کشیدن النور آکیتن
در یکی از بهترین فیلمهای دوران حرفهای خود، کاترین هیپبورن نقش باشکوه النور آکیتن را در درام تاریخی «شیر در زمستان» محصول سال ۱۹۶۸ ایفا کرد. این فیلم به کارگردانی آنتونی هاروی، دوران حکومت هنری دوم انگلستان و تلاشهای او برای تعیین جانشینی برای تاجوتخت در کریسمس سال ۱۱۸۳ را به تصویر میکشد. هیپبورن در کنار پیتر اوتول بازی کرد که برای بازی در نقش هنری دوم، سومین نامزدی اسکار بهترین بازیگر مرد را دریافت کرد. این فیلم رابطه پرتنش هنری و النور و برنامههای متفاوت آنها برای انتخاب وارث تاجوتخت را به نمایش میگذارد.
فیلم «شیر در زمستان» با تحسین گسترده منتقدان روبرو شد و به دلیل داستان، دقت تاریخی و بازیهای بازیگران مورد ستایش قرار گرفت. این فیلم در سال ۱۹۶۸ هفت نامزدی جایزه اسکار، از جمله بهترین فیلم، را دریافت کرد و موفق به کسب سه جایزه شد. بازی کاترین هیپبورن در نقش النور آکیتن یکی از بهترین بازیهای دوران حرفهای او محسوب شد و او برای این نقش سومین جایزه اسکار بهترین بازیگر زن را از آن خود کرد.
در یکی از لحظات شگفتانگیز تاریخ ۹۶ساله اسکار، کاترین هیپبورن در جایزه بهترین بازیگر زن با باربارا استرایسند مساوی شد؛ استرایسند نیز این جایزه را برای نقشآفرینیاش در فیلم «دختر شوخ» دریافت کرد. این تنها باری است که در تاریخ اسکار چنین تساوی رخ داده است. با پیروزی برای فیلم «شیر در زمستان»، هیپبورن اولین بازیگری شد که سه جایزه بهترین بازیگر زن را به دست آورد و در سال ۱۹۸۱ چهارمین و آخرین جایزه خود را کسب کرد. او همچنان تنها بازیگری است که در تاریخ اسکار موفق به دریافت چهار جایزه بهترین بازیگر زن شده است.
هلن میرن در سال ۲۰۰۶ برای ایفای نقش الیزابت دوم
هلن میرن حرفه خود را در سال ۱۹۶۵ با بازی در نقش ملکه مصر، کلئوپاترا، در تراژدی شکسپیری «آنتونی و کلئوپاترا» روی صحنه آغاز کرد. او در ادامه، به موفقیت¬هایی در سینما و تلویزیون دست یافت و در فیلم درام تاریخی «ملکه» محصول سال ۲۰۰۶، نقش ملکه وقت انگلستان، الیزابت دوم، را ایفا کرد. فیلم «ملکه» در سال ۱۹۹۷ روایت میشود و به تلاشهای الیزابت دوم در مواجهه با پیامدهای مرگ پرنسس دایانا و تأثیر آن بر خانواده سلطنتی بریتانیا میپردازد. در حالی که افکار عمومی علیه او تغییر میکند، الیزابت باید تصمیم بگیرد چگونه به این تراژدی پاسخ دهد و متوجه میشود که کشورش در حال تغییر است.
برای ایفای این نقش، هلن میرن به تماشای فیلمهای آرشیوی از الیزابت دوم پرداخت و در کلاسهای آموزش صدا شرکت کرد تا سخنرانیهای ملکه را بهدقت بازسازی کند (به نقل از امانوئل لوی). فیلم «ملکه» با استقبال مثبت منتقدان و خانواده سلطنتی بریتانیا مواجه شد و بهعنوان یکی از بهترین آثار هلن میرن شناخته میشود. این فیلم در سال ۲۰۰۷ در شش بخش نامزد جایزه اسکار شد و هلن میرن جایزه بهترین بازیگر زن را دریافت کرد؛ او در سخنرانی خود این افتخار را «بزرگترین و بهترین ستاره طلایی» دوران حرفهایاش نامید. میرن همچنین برای ایفای نقش الیزابت دوم، جوایز بفتا، گلدن گلوب، SAG و منتقدان را نیز به دست آورد.
اولیویا کولمن در سال ۲۰۱۸ برای بازی در نقش ملکه آن
فیلم «سوگلی» که در سال ۲۰۱۸ منتشر شد، دوران سلطنت ملکه آن در انگلستان در قرن هجدهم را به تصویر میکشد. این فیلم به رقابت میان دو دخترخاله، سارا چرچیل (با بازی ریچل وایس) و ابیگیل هیل (با بازی اما استون) میپردازد که برای جلب توجه و تبدیل شدن به محبوبترین فرد نزد ملکه آن با یکدیگر مبارزه میکنند. اولیویا کولمن نقش ملکه آن را به تصویر میکشد؛ ملکهای که از بیماریهای جسمی و روانی رنج میبرد و در طول فیلم برای حمایت و آرامش به سارا و بعدها به ابیگیل وابسته است. سوگلی فیلمی است که زنان شرور را به تصویر میکشد، با نشان دادن چگونگی استفاده این دو زن از ملکه برای رسیدن به موفقیت.
فیلم سوگلی که از سال ۱۹۹۸ در دست تولید بود، با استقبال گسترده منتقدان روبرو شد و بهخاطر بازیها، موسیقی متن، طراحی لباس و فضای تاریخیاش مورد تحسین قرار گرفت. این فیلم جوایز متعددی کسب کرد و جایزه بزرگ هیئت داوران را در هفتاد و پنجمین جشنواره بینالمللی فیلم ونیز از آن خود کرد. سوگلی در سال ۲۰۱۹ در ۱۰ بخش مختلف از جمله بهترین فیلم در جوایز اسکار نامزد شد و از آن زمان بهعنوان یکی از بهترین فیلمهای کمدی سیاه تاریخ شناخته میشود.
اولیویا کولمن برای بازی در نقش ملکه آن در فیلم سوگلی جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول زن را دریافت کرد، که از آن زمان بهعنوان یکی از بهترین نقشآفرینیهای دوران حرفهای او شناخته میشود. او همچنین برای ایفای نقش ملکه الیزابت دوم در سریال «تاج» تحسین بیشتری بهدست آورد و برای نقشآفرینیهایش در فیلمهای پدر (۲۰۲۱) و دختر گمشده(۲۰۲۲) نیز نامزد جایزه اسکار شد. از سال ۲۰۱۹ تاکنون، اگرچه بازیگرانی جوایز متعددی برای به تصویر کشیدن شخصیتهای حقیقی دریافت کردهاند، اما هیچ بازیگر دیگری در اسکار برای بازی در نقش ملکههای تاریخی برنده نشده است.
منبع: نوشته: ایدنه گلگر/ اسکرین رانت
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- پیشبینیهای جدید نشریه واریتی برای اسکار ۲۰۲۶
- آکادمی داوری اعلام کرد؛ فهرست نامزدهای اولیه جوایز اسکار ۲۰۲۶/ نامزدی فیلمسازان ایرانی در دو بخش
- در آمریکا تب اسکار بالا میرود
- «تاجی» به اسکار رفت/ «آمیگدال» آماده نمایش شد
- ۱۵ اثری که برای فهرست اولیه اسکار فیلم بینالمللی شانس بالاتری دارند
- اظهار نظر تند جیمز کامرون؛ فیلمهای نتفلیکس نباید به جوایز اسکار راه یابند
- سه فیلمساز ایرانی در آکادمی داوری؛ فیلمهای بینالمللی واجد شرایط اسکار معرفی شدند
- هلن میرن با جایزه سیسیل بی.دمیل ۲۰۲۶ تجلیل میشود
- موفقیت «یک تصادف ساده» در گیشه سینماهای فرانسه و آمریکا
- درباره انتخاب نماینده ایران برای معرفی به آکادمی اسکار/ تا خورشیدی بالای سرت، چه وقت دوام بیاورد
- یک اثر ایرانی دیگر در اسکار ۲۰۲۶؛ فیلم شهرام مکری نماینده تاجیکستان شد
- فیلمی درباره کشتار نانجینگ؛ چین «محکوم به حق» را به اسکار فرستاد
- بازگشت آقااسفندیار با واکنش به بیانیه هیات انتخاب کمیته اسکار
- برای شرکت در نود و هشتمین دوره؛ هند، فیلم اسکورسیزی را به اسکار معرفی کرد
- جعفر پناهی خطاب به آکادمی اسکار: انحصار دولتی در انتخابِ نماینده بخش بینالمللی را بشکنید
پربازدیدترین ها
- آیا رونالدو وارد دنیای «سریع و خشمگین» میشود؟/ دیزل: ما برای او نقشی نوشتیم
- داستان پرسر و صدای «بیسر و صدا»
- «سرِ انقلاب»؛ خنده در اتاق بازجویی، نمایش فروپاشی قدرت
- حقایقی درباره فیلم سرب ساخته مسعود کیمیایی به بهانه نمایش آن از تلویزیون
- مقایسه فیلمنامه «کوچک جنگلی» تقوایی با سریال افخمی/ از پژوهشِ روایتمحور تا روایتِ موردپسند صداوسیما
آخرین ها
- مصوبهای برای حذف وزارت فرهنگ؛ مصوبه «سیاستهای صوت و تصویر فراگیر»؛ تعارض با جمهوریت
- «بابا پیکاسو»؛ در چنبره عواطف، حرمان و جداافتادگی
- «شمعی در باد»؛ جسورانهترین فیلم نیمه اول دهه هشتاد
- مهتاب ثروتی و مرجان اتفاقیان به «خاکستر خیال» پیوستند
- «جزیره آزاد»؛ خداوندگار خودخوانده جزیره آزاد
- جیمز کامرون: از سلطه هوش مصنوعی میگریزم/ «آوارتار۳» و شروع افتخارآمیز اکران
- بازیگر آمریکایی خودکشی کرد
- «قمرتاج»؛ از ثبتِ واقعیت تا سازماندهی روایت
- «یک تصادف ساده»، فیلم مورد علاقه باراک اوباما
- مدیران تلویزیون به جای اینکه نقدها را بپذیرند به انتقاد از منتقدان می پردازند
- آخرین قاب یک کارگردان در «سینماحقیقت۱۹»/ احسان صدیقی درگذشت
- «شهر خاموش»؛ طلسم فاوست بر فراز شهر
- واکنش روزنامه هفت صبح به مصاحبه اخیر مهران مدیری : از برج عاج خود پایین نیامد
- استوری سحر دولتشاهی از پشت صحنه «هزار و یک شب»
- از «بادکنک سفید» تا «طعم گیلاس» در نیویورک
- پرویز شهبازی و سینمای مولف
- معرفی برگزیدگان بیست و چهارمین جشن حافظ؛ «پیر پسر» چهار جایزه گرفت/ سه جایزه برای «تاسیان»
- نقش هوش مصنوعی در باز طراحی کسب و کارها در ۲۰۲۶
- نمایش مناسبات داخل زندانها در سریالهای نمایش خانگی چگونه است؟
- «کفایت مذاکرات»؛ شوخیهای نخنما
- چهلوسومین جشنواره جهانی فیلم فجر؛ آزمونی جدی و نگاهی رو به آینده
- نمایش «بانو»ی داریوش مهرجویی در بنیاد حریری
- مستند «جستجو در تنگنا»؛ چیزی که شور زندگی خلق میکند
- «افسانه فیل»؛ سوار فیلی بزرگ و سفید، که انگار همهی راه را بلد بود
- سینمای ما چه سرسبز بود!/به بهانه نمایش نسخه بازسازی شده سارا مهرجویی در موزه سینما
- «کج پیله» وقتی زنها از پوست خودشان، خارج میشوند
- «راه دیگهای نیست»؛ خشونت مرهم زخم
- تحلیلی بر افت ژانر وحشت با تمرکز بر چهارگانه «احضار»/ این فیلم، ترسناک نیست
- «فریاد زیر آب» و موجی که فروکش نکرد
- پیشبینیهای جدید نشریه واریتی برای اسکار ۲۰۲۶





