سینماسینما، مترجم: امیر سلیمانی؛
هفتاد و پنجمین جشنواره بینالمللی فیلم برلین، مشهور به برلیناله، که در بهمن ۱۴۰۳ (فوریه ۲۰۲۵) برگزار خواهد شد، با فیلم «نور» (The Light) ساخته تام تیکور، کارگردان سرشناس آلمانی، افتتاح میشود. این فیلم درامی انسانی و تکاندهنده است که با روایت داستانی چندلایه به مضامین امید، ترمیم و همبستگی در دل بحرانهای مدرن میپردازد.
تام تیکور؛ رکورددار افتتاحیه برلیناله
تام تیکور، خالق آثاری ماندگار همچون «بدو لولا بدو» و «عطر: قصه یک آدمکش»، پیش از این دو بار جشنواره برلیناله را افتتاح کرده است: در سال ۲۰۰۲ با «بهشت» و در سال ۲۰۰۹ با «بینالمللی». اکنون با «نور» برای سومین بار به این موقعیت دست یافته است.
خود تیکور نیز در بیانیهای این موضوع را تأیید کرده و گفته است: «افتتاح برلیناله با فیلمی که بازتابی از مضامین انسانی و اجتماعی باشد، همواره افتخار بزرگی برای من بوده است.»
داستان «نور»؛ زندگی، بازسازی و همراهی
«نور» داستان خانوادهای آلمانی را روایت میکند که پس از مواجهه با یک بحران عمیق خانوادگی، به دنبال بازسازی زندگی خود هستند. کریستین، شخصیت اصلی فیلم، همراه با همسر و پسرش، سفری چالشبرانگیز را برای یافتن معنای جدیدی در زندگی آغاز میکنند. اما نقطه برجسته این داستان، حضور زن جوانی از سوریه به نام رانا است که به تازگی به آلمان مهاجرت کرده است.
رانا، که نقش او را بازیگر بااستعدادی ایفا کرده، نماد امید و همبستگی در این فیلم است. او با داستان زندگی و تجربیات خود، الهامبخش خانواده آلمانی میشود و تأثیر عمیقی بر سفر عاطفی آنها میگذارد. این ارتباط غیرمنتظره، لحظات انسانی زیبایی را در فیلم به وجود میآورد و نشان میدهد که همبستگی انسانی میتواند مرزهای فرهنگی و زبانی را پشت سر بگذارد.
افتتاحیهای قدرتمند برای برلیناله
انتخاب «نور» برای افتتاحیه برلیناله نشاندهنده هوشمندی برگزارکنندگان این جشنواره است. این فیلم نه تنها از نظر محتوایی با روح برلیناله همخوانی دارد، بلکه تام تیکور، یکی از چهرههای برجسته سینمای آلمان، را بار دیگر به مرکز توجهات بازگردانده است.
بازخوردها و واکنشها
منتقدان «نور» را به خاطر پرداخت احساسیاش ستودهاند. داستان عمیق فیلم که با بازیهای تأثیرگذار و تصویربرداری چشمگیر همراه شده، توانسته است توجه منتقدان و تماشاگران را به خود جلب کند. حضور رانا به عنوان شخصیت مکملی که داستان را عمق بیشتری میبخشد، به ویژه مورد تحسین قرار گرفته است.
تام تیکور و درخشش سینمای آلمان
تام تیکور بار دیگر ثابت کرده است که میتواند با آثارش مخاطبان را به تأمل وادارد. «نور»، با داستانی که در عین شخصی بودن، جهانی است، اثری تأثیرگذار و بهیادماندنی در کارنامه او به شمار میرود.
پیامی از امید و انسانیت
فیلم «نور» نه تنها افتتاحیهای قدرتمند برای برلیناله ۲۰۲۵ خواهد بود، بلکه پیامی از امید و انسانیت را به مخاطبان ارائه میدهد. داستانی که نشان میدهد حتی در تاریکترین لحظات زندگی، میتوان به نور دست یافت و روابط انسانی میتوانند راهی برای بازسازی و ترمیم باشند.
منبع: وبسایت Deadline
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- هفتاد و پنجمین جشنواره برلین با فیلم تام تیکور افتتاح شد
- ترکیب داوران جشنواره برلین تکمیل شد
- تنها یک فیلم کوتاه، سهم سینمای ایران در برلین؛ فیلمهای جشنواره برلین ۲۰۲۵ اعلام شد
- اختصاصی سینماسینما/ تازهترین فیلم کارگردان افغانی تبار در مسابقهی جشنواره برلین
- معرفی بخشی از فیلمهای جشنواره برلین
- کدام فیلمها برای جشنواره کن ۲۰۲۵ شانس دارند؟
- تاد هینز رئیس هیئت داوران جشنواره فیلم برلین شد
- تازههایی از هفتاد و هشتمین جشنواره کن
- مدیر جشنواره برلین راهی جشنواره ایتالیایی شد
- معرفی داوران جشنواره برلین ۲۰۲۴
- ۲ فیلم ایرانی در جشنواره برلین
- راهیابی ۳ فیلم ایرانی به جشنواره برلین
- ۱۱ ایرانی در بخش استعدادهای برلین
- حمایت صندوق جهانی سینما از پروژه ایرانی
- برندگان برلین به انتخاب منتقدان بینالمللی فیلم
پربازدیدترین ها
- آیا رونالدو وارد دنیای «سریع و خشمگین» میشود؟/ دیزل: ما برای او نقشی نوشتیم
- داستان پرسر و صدای «بیسر و صدا»
- «سرِ انقلاب»؛ خنده در اتاق بازجویی، نمایش فروپاشی قدرت
- حقایقی درباره فیلم سرب ساخته مسعود کیمیایی به بهانه نمایش آن از تلویزیون
- مقایسه فیلمنامه «کوچک جنگلی» تقوایی با سریال افخمی/ از پژوهشِ روایتمحور تا روایتِ موردپسند صداوسیما
آخرین ها
- مصوبهای برای حذف وزارت فرهنگ؛ مصوبه «سیاستهای صوت و تصویر فراگیر»؛ تعارض با جمهوریت
- «بابا پیکاسو»؛ در چنبره عواطف، حرمان و جداافتادگی
- «شمعی در باد»؛ جسورانهترین فیلم نیمه اول دهه هشتاد
- مهتاب ثروتی و مرجان اتفاقیان به «خاکستر خیال» پیوستند
- «جزیره آزاد»؛ خداوندگار خودخوانده جزیره آزاد
- جیمز کامرون: از سلطه هوش مصنوعی میگریزم/ «آوارتار۳» و شروع افتخارآمیز اکران
- بازیگر آمریکایی خودکشی کرد
- «قمرتاج»؛ از ثبتِ واقعیت تا سازماندهی روایت
- «یک تصادف ساده»، فیلم مورد علاقه باراک اوباما
- مدیران تلویزیون به جای اینکه نقدها را بپذیرند به انتقاد از منتقدان می پردازند
- آخرین قاب یک کارگردان در «سینماحقیقت۱۹»/ احسان صدیقی درگذشت
- «شهر خاموش»؛ طلسم فاوست بر فراز شهر
- واکنش روزنامه هفت صبح به مصاحبه اخیر مهران مدیری : از برج عاج خود پایین نیامد
- استوری سحر دولتشاهی از پشت صحنه «هزار و یک شب»
- از «بادکنک سفید» تا «طعم گیلاس» در نیویورک
- پرویز شهبازی و سینمای مولف
- معرفی برگزیدگان بیست و چهارمین جشن حافظ؛ «پیر پسر» چهار جایزه گرفت/ سه جایزه برای «تاسیان»
- نقش هوش مصنوعی در باز طراحی کسب و کارها در ۲۰۲۶
- نمایش مناسبات داخل زندانها در سریالهای نمایش خانگی چگونه است؟
- «کفایت مذاکرات»؛ شوخیهای نخنما
- چهلوسومین جشنواره جهانی فیلم فجر؛ آزمونی جدی و نگاهی رو به آینده
- نمایش «بانو»ی داریوش مهرجویی در بنیاد حریری
- مستند «جستجو در تنگنا»؛ چیزی که شور زندگی خلق میکند
- «افسانه فیل»؛ سوار فیلی بزرگ و سفید، که انگار همهی راه را بلد بود
- سینمای ما چه سرسبز بود!/به بهانه نمایش نسخه بازسازی شده سارا مهرجویی در موزه سینما
- «کج پیله» وقتی زنها از پوست خودشان، خارج میشوند
- «راه دیگهای نیست»؛ خشونت مرهم زخم
- تحلیلی بر افت ژانر وحشت با تمرکز بر چهارگانه «احضار»/ این فیلم، ترسناک نیست
- «فریاد زیر آب» و موجی که فروکش نکرد
- پیشبینیهای جدید نشریه واریتی برای اسکار ۲۰۲۶





