سینماسینما، نازنین متین نیا:
حمله تروریستی راه انداختهاند که بگویند جان رییسجمهور در خطر است. رییسجمهور را میبرند در خانهای مخفی و برخلاف میلش ارتباط با همهجا را قطع میکنند. میخواهند رییسجمهور دوام نیاورد و مردم هم از رای دادن به رییسجمهور ترسویی که ناگهان گم میشود و آنها را تنها میگذارد پشیمان شوند. همینطور هم میشود. مردم رییسجمهور را ترسو فرض میکنند. رسانه رقیب تمام تلاشش را برای نابودی چنین رییسجمهوری به انجام میدهد و از همه جالبتر در توییتر و فضای مجازی صدای مخالفان بلندتر میشود و تعدادشان هم بیشتر. همهچیز برای شکست رییسجمهور آماده است؛ با نقشه قبلی و توطئههای خودی و بیگانههای خارج از مرزها…
آنچه خواندید خلاصهای از فصل ششم سریال «سرزمین مادری» یا همان «هوملند» است. نویسندگان دو فصل آخر از توطئههای رسانهای کمک میگیرند تا بگویند چطور رسانه میتواند نقش سلاح بازی کند و چطور میشود با ساختن یک قصه باورپذیر به هدف رسید. کافی است قصهها در جهانی که روزبهروز خالیتر میشود روایتگر خوبی داشته باشند تا سرراست و باورپذیر شوند و نه یک شنونده که مردم یک سرزمین را به نتیجهای واحد برساند. به همان اندازه که راوی یک قصه میتواند معلمی خیرخواه یا رهبری دوراندیش باشد، میتواند گرگی در پوستین بره باشد و با سرهم کردن چند داستان و چیدن چند مهره، نیت شوم خود را دنبال کند. درست مانند همین روزها که روایت رسانهای ایران در دست چندین و چند راوی است و هرکدام دنبال مقصود و نظر خاصی هستند. آنطرفیها پروژه براندازی را شروع کردند و این طرفیها هم به سه دسته تقسیم شدهاند؛ دسته اول که هیچ نمیخواهد جز منافع جناحی،دسته دوم که مخالف است و در انتظار تغییر دولت و دسته سومی که رسالت حرفهای را دنبال میکند و امیدوار به تاثیرگذاری برای رسیدن به آرامش و عبور از پیچ سخت بحرانها. مانند همه قصهها، تعداد دسته سوم کمتر از دو دسته دیگر است و از بخت بد، آنچنان ضربهای به پیکره کلی آنها وارد شده که مردم یا همان شنوندهها با بیاعتمادی ترجیح میدهند، قصههای تکخطی یکدیگر را باور کنند و دسته چهارمی را بسازند که هیچ نمیداند جز آنچه که بقیه باهم میدانند و باهم باور میکنند. نتیجه، همین بلبشویی است که میبینیم. همین فضای یاس و ناامیدی که نه تنها سراسر جهان مجازی کاربران ایرانی را دربرگرفته که حتی به دنیای واقعی هم رسیده. اکثریت مردم، مدام از یکدیگر میپرسند چه خبر است؟ حالا چه میشود؟ چرا اوضاع اینطور شده؟ و… اگر خوب گوش تیز کنید میشنوید که نگران جنگ، قطحی، فشارهای اجتماعی و سیاسی و زندگی در حصر هستند.
میزان شوری واقعیت، به میزان روایت آن در شبکههای مجازی نیست. اما توهم از دست دادن و گرفتار شدن در سرزمینی که گرفتار هزار و یک مشکل است، بسیار بیشتر از واقعیت است. عصبیت، غم، خشم و نارضایتی روزبهروز بالاتر میرود. انگار که زلزلهای رخ داده و مردم را از واقعیت جدا کرده باشد، حجم ناخوشی مجازی بسیار بیشتر از ناخوشی واقعی است. زلزله مجازی آرام آرام راهش را به دنیای واقعی هم باز کرده و التهاب، مردم را به جایی رسانده که میشنوی بعضیها در انباریهای خانه روغن و آرد و برنج ذخیره میکنند، بعضیها هم چشم امید به آنطرف مرزها دارند و راهی که بروند و خلاص شوند.
واقعیت دیگر ظاهری آرام ندارد و مردم شبیه کابوسزدهای شدهاند که نمیتوان بیدارش کرد و از کابوس نجاتشان داد. در چنین وضعیتی حرف زدن از این کابوس و گرفتاریاش هم مشکل بزرگ همان دسته سومی است که همچنان پای رسالت خود ایستادهاند و میخواهند رسانه باشند و صدای مردم و نه ابزاری برای دو دسته دیگر. در این میان تنها راه بیداری مردم از چنین کابوسی، تغییر الگوهای سنتی است. الگوهای قدیمی که دولت حسن روحانی در پنج سال گذشته دودستی به آن چسبیده و حتی حالا هم که زنگ خطرها بیوقفه به صدا درمیایند، حاضر به رها کردن آن نیست. رفتار رسانهای دولت از شش ماه نخست ریاستجمهوری روحانی اشتباه در اشتباه بوده. به استناد نظرات کارشناسی اساتید علوم ارتباطات، تیم رسانهای هیچوقت استراتژی مشخصی نداشته و در هرپروژهای که ضد دولت کلید خورده، نقش مدافع بیدست و پا را بازی کرده تا مهاجمی غیور. پروژهها یک به یک کلید خوردند و آنچه از آنها بهجا مانده شکست دولت بوده و ناکامیها و ناامیدی که بدنه اصلی حامیان روحانی، همان مردم، وارد شده. اگر انتخابات سال گذشته نبود و تجربه موفق پیروزی در جنگ رسانهای آنروزها میشد گفت که دولت اساسا هیچ از رسانه و شرایط فعلی و نسبت مردم با جهان مجازی و …نمیداند. اما باتوجه به هوشمندی رفتار رسانهای در آن روزگار، نمیشود تحلیلی برای این چسبندگی به قاعدههای قدیمی داشت. سکوت شخص حسن روحانی که روزبهروز سنگینتر و عمیقتر میشود و واقعیتها را بیشتر در اعماق ترس و التهاب گم میکند.
قرار بود روحانی سهشنبه هفته گذشته در تلویزیون با مردم حرف بزند. اما گفتوگو لغو شد و هیچ توضیح قانعکنندهای هم درباره چرایی آن داده نشد. در منظر عمومی، مردم آرام آرام به سمت ندامت و پشیمانی از رایای که دادهاند حرکت میکنند و منتخب مردم هم ساکت در گوشهای از خیابان پاستور، درگیر مشکلاتش است. رییسجمهور با مردم حرف نمیزند، مدیرانش هم قاعده حرف زدن با مردم را بلد نیستند و تیم رسانهای دولت منفعلتر از همیشه است. چنین انفعالی کابوس را عمیقتر کرده و داستان دارد شبیه همان قصه یک خطی ابتدای این مطلب میشود. قصه رییسجمهوری که برایش دسیسه میچینند تا از مردم دور شود و دور میشود.
تا دیر نشده حسن روحانی باید از سایه بیرون بیاید، باید با مردم حرف بزند و بهیاد بیاورد این مردم همانهایی هستند که منطق و شجاعت و ایستادگیشان، بهار ۹۲ را بعد از آن هشت سال سخت رقم زد.قابل اتکاترین و اعتمادترین بازوی قدرت حسن روحانی برای اصلاح امور و گذر از مشکلات امروز مردماند و کافی است تا روحانی راوی صریح و شفافی باشد که مستقیم با مردم حرف میزند و به آنهایی که به اعتماد کردند، اعتماد دارد.
منبع: امتداد
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- نامه دو صنف سینمایی به رئیسجمهوری درباره واکسیناسیون هنرمندان
- عذرخواهی رئیس صداوسیما از مخاطبان و رئیس جمهوری
- پیام تسلیت حسن روحانی در پی درگذشت خسرو سینایی
- بازگشایی سینماها از اول تیر به دستور رئیس جمهوری/ آمادگی سینماداران و وزارت ارشاد؛ نادیده گرفته شدن تئاتر در دستور روحانی
- کنایههای صریح روحانی به مجریان صداوسیما: یک ماسک هم برای شما بگذاریم
- انتقاد خراسان از تخریب روحانی توسط تلویزیون با باز پخش یک مستند
- روایت ایرج راد از مراسم افطاری رئیسجمهور با هنرمندان/ دعوت از روحانی برای دیدن تئاتر
- رئیس جمهور درگذشت جمشید مشایخی را تسلیت گفت
- سلیقه مردم ایران بر اساس بازدید ویدیوها در آپارات / حسن روحانی و دونالد ترامپ و مهناز افشار و محمدرضا گلزار در صدر
- پیام رئیس جمهوری به جشنواره فیلم فجر: لزوم افزایش سهم ایران از صنعت جهانی سینما
- واکنش اینستاگرامی تهمینه میلانی به اظهارات روحانی درباره بی تاثیر بودن تحریم ها
- انتقاد پرویز پرستویی از بینظمی نمایندگان مجلس هنگام سخنرانی روحانی
- فرخ نژاد خطاب به روحانی :خودروسازان داخلی و بانک مرکزی از عوامل اصلی ایجاد جنگ روانی هستندکه فرمودید
- اختصاصی سینماسینما/ نامه دوم هنرمندان به روحانی و تقاضای بازگشت بهروز وثوقی به کشور / تعداد امضاها به ۱۷۱ نفر رسید
- نوشته وزیر فرهنگ و ارشاد برای دیدار رهبر انقلاب و رییس جمهور با هنرمندان
نظر شما
پربازدیدترین ها
- وقتی زن تبدیل به «ناموس» میشود/ نگاهی به فیلم «خورشید آن ماه»
- چهره تلخ عشق یک سویه/ نگاهی به فیلم «در دنیای تو ساعت چند است؟»
- اختصاص سینماسینما/ سه فیلم ایرانی در جشنواره فیلمهای برتر سال ۲۰۲۴ مجله تله راما
- گفتوگو با محمد مقدم درباره سینمای مستند/ فیلم مستند، جهانی است ساختگی؟
- تاریخچه سریالهای ماه رمضان از ابتدا تاکنون/ در دهه هشتاد ۴۰ سریال روی آنتن رفت
آخرین ها
- حضورهای بین المللی فیلم کوتاه تامینا
- گلدن گلوب اعلام کرد؛ وایولا دیویس جایزه سیسیل بی دمیل ۲۰۲۵ را میگیرد
- درباره «قهوه پدری»؛ قهوه بیمزه پدری
- «کارون – اهواز» در راه مصر
- اختتامیه جشنواره «دیدار» ۱۷ دی برگزار خواهد شد
- اختصاص سینماسینما/ سه فیلم ایرانی در جشنواره فیلمهای برتر سال ۲۰۲۴ مجله تله راما
- ترجمه اختصاصی سینماسینما/ «مجمع کاردینالها»؛ موفقیت غیرمنتظره در گیشه و جذب مخاطبان مسنتر
- مدیر شبکه نسیم توضیح داد؛ مهران مدیری، جنابخان، فرزاد حسنی و چند برنامه دیگر
- تاکید بر سمزدایی از سینما و جشنواره فجر/ علیرضا شجاع نوری: ادغام جشنوارهی ملی و جهانی فجر سیاسیکاری بود
- ترجمه اختصاصی سینماسینما/ جادوی «شرور»؛ داستانی از دوستی، تفاوتها و مبارزه با تبعیض
- برای پخش در سال ۲۰۲۵؛ پسر شاهرخ خان برای نتفلیکس سریال میسازد
- ترجمه اختصاصی سینماسینما/ «گلادیاتور ۲»؛ بازگشتی باشکوه به کُلُسیوم و سنت حماسههای سینمایی
- اعلام نامزدهای چهلمین دوره جوایز انجمن بینالمللی مستند/ محصول مشترک ایران و انگلیس در شاخه بهترین مستند کوتاه
- اصغر افضلی و انیمیشن «رابینهود» در تازهترین قسمت «صداهای ابریشمی»
- جایزه جشنواره آمریکایی به پگاه آهنگرانی رسید
- چهل و سومین جشنواره فیلم فجر؛ از فرصت ثبت نام فیلمها تا داوری عوامل بخش نگاه نو
- نمایش بچه / گزارش تصویری
- اهمیت «باغ کیانوش» در سینمای کمدی زدهی این روزها
- برای بازی در فیلم «ماریا»؛ نخل صحرای پالم اسپرینگز به آنجلینا جولی اهدا میشود
- اکران فیلم علی زرنگار از اواخر آذر؛ «علت مرگ: نامعلوم» رفع توقیف شد
- مانور آمادگی همراه اول برای رویارویی با بحران؛ تمرینی برای پایداری ارتباطات
- بررسی هزینه و درآمد تولیدات ۳ سال اخیر؛ حساب کتاب فارابی جور است؟
- در اولین روزهای اکران بینالمللی؛ «گلادیاتور۲»، ۸۷ میلیون دلار فروخت
- اعضای شورای سیاستگذاری جشنواره فیلم فجر معرفی شدند
- نامزدی ۲ جایزه آمریکایی برای «دوربین فرانسوی»
- «شهر خاموش» بهترین فیلم جشنواره نوستالژیا شد
- فروغ قجابگلی بهترین بازیگر جشنواره ریچموند شد
- «تگزاس ۳»؛ کمدی از نفس افتاده یا موفقیت تکراری؟
- روایتی از سه نمایشنامه از محمد مساوات روی صحنه میرود
- «کارون – اهواز» در مراکش