سینماسینما، پگاه هوشنگی
جاهطلبی و تلاشی فراتر از ایجاد دلهره و ترس برای تماشاگر یکی از نکات قابل اعتنا در ساختهی جدید جوردن پیل است. فیلم مقدمهای نفسگیر و عجیب دارد. استفادهی هوشمندانه از صدای خارج قاب و روایت پر ابهام در همان ابتدا تمامی حواس شما را برای تماشای فیلم Nope به کار میگیرد. در سال ۱۹۹۸ شامپانزهی تربیت شدهای در یک برنامهی زندهی تلویزیونی به یکباره کنترل خود را از دست میدهد و به افراد حاضر در صحنه حمله میکند. این اولین تکه از پازل فیلم است. در ادامه این فرصت به تماشاگر داده میشود که آرام آرام و با حوصله تکتک قطعات پازل را بچیند. این شیوه از روایت سیال شما را از تماشای تنها یک فیلم با ژانر علمی و تخیلی دور میکند و با به کارگیری از اصل افشای تدریجی شما را به درون دنیایی فانتزی و دلهرهآور فیلم پرتاب میکند.
ام جی (دنیل کالویا- همکاری قبلی او در فیلم get out تحسین بسیاری از منتقدان و مخاطبان را برایش به ارمغان آورد) به همراه پدرش مزرعهای در مکانی دور افتاده در دل بیابانهای کالیفرنیا دارند. شغل خانوادگی آنها پرورش اسب برای حضور در فیلمهای هالیوودی است. در یک نیم روز معمولی ناگهان صدای غرشی عجیب ام جی و پدرش را غافلگیر میکند و چند دقیقه بعد بارش اشیای عجیب و غریب از آسمان شروع میشود. برخورد یک سکهی فلزی با پدر ام جی منجر به مرگ او میشود و قهرمان داستان را دچار چالش سختی میکند. کنار آمدن با مرگ پدر، حفظ تجارت خانوادگی و کشف اتفاقات رازآلود پیرامون محل زندگی همگی شرایط سختی را برای ام جی رقم زده است. در ادامه خواهر ام جی (کیکه پالمر) که رویاهای بلند پروازانهای دارد از راه میرسد و تلاش میکنند به همراه هم علت مرگ پدر را کشف کنند. در کنار تمامی این اتفاقات ژوپ (استیون ین) بازیگر و صاحب مجموعهی تفریحی ژوپیتر کلیم سعی میکند به شیوهی خودش با این موجود فضایی و ترسناک روبرو شود و با طعمه قرار دادن یک اسب سعی دارد نمایشی خاص برای تماشاگران ترتیب دهد اما حملهی موجود فضایی و بلعیدن تمامی افراد حاضر در صحنه شرایط را پیچیدهتر میکند. عدم نمایش موجود فضایی تا اواسط فیلم و بهرهگیری از صدا و عکسالعمل قربانیان ترس و دلهره را تشدید میکند.در ادامه کمک گرفتن ام جی و خواهرش از یک فروشندهی محصولات دیجیتال و یک مستندساز مسیر کشف حقیقت را برایشان هموارتر میکند.
نکتهای که حیف است به آن اشاره نشود ارجاعات و نوعی ادای دین به تاریخ سینما است که در چند سکانس به آن پرداخته میشود؛ مانند اسب معروف ادوارد مایبریج که به نوعی اولین تصویر متحرک تاریخ سینماست و یا استفاده از دوربینهای آنالوگ و ۳۵ میلیمتری سینما برای ثبت تصویر موجود فضایی (هر جا این موجود فضایی ظاهر میشود تمام نیروی برق و دستگاههای الکترونیکی قطع میشود و نمیتوان از دوربینهای دیجیتال و مدار بسته، تصویری از این اتفاقات ثبت کرد) به نوعی ما را در یک مسیر طولانی تاریخی عقب و جلو میبرد.
اگر با تماشای Get out و US حس غریب و ناشناختهای از ترس برایتان بوجود آمده آخرین ساختهی پیل، ترسی بیمنطق و فرازمینی برایتان به وجود میآورد. درباره فیلم از زمان اکرانش تا بحال نقدها و نظرات متعددی منتشر شده است، عده ای آن را گامی رو به جلو و بلند پروازانه برای جوردن پیل میدانند و عدهای فیلم را فاقد داستان جذاب و فرمی قوی میدانند. صرف نظر از تمام این نظرات جوردن پیل مسیر خود را در سینما پیدا کرده و تلاش دارد با پرداختن به موضوعات عجیب و غریب و شاید دقیقتر بگوییم هولناک و غیر قابل تصور شما را به دنیای ناشناختهی خودش دعوت کند، دعوتی که شاید پایان آن را هرگز ندانید.
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- «رکسانا»؛ فیلمی که دردها را فریاد میزند
- «زیبا صدایم کن»؛ یک رابطه پدر و دختری لطیف و انسانی
- «آبستن» و آیندهای درخشان برای کارگردانان فیلم
- یادداشتی بر فیلم «گردبادها»؛ روایت مبارزه بشر با قهر طبیعت
- الگوی ضعیف/ نگاهی به فیلم «شهسوار»
- بازیهای خوب در فیلم خوب/ نگاهی به «تمساح خونی»
- قهرمان دیوانهی شکست خورده/ نگاهی به فیلم «ناپلئون»
- زندگی در دل جنگ/ نگاهی به تدوین فیلم «موقعیت مهدی»
- تیغ کند تدوین/ نگاهی به فیلم «بیمادر»
- مخدر عشق/ نگاهی به تدوین فیلم «ملاقات خصوصی»
- آغاز با سکانسی نفسگیر/ درباره تدوین فیلم «علفزار»
نظر شما
پربازدیدترین ها
- آیا رونالدو وارد دنیای «سریع و خشمگین» میشود؟/ دیزل: ما برای او نقشی نوشتیم
- نقش و جایگاه چهرهپردازی در سینمای ایران
- داستان پرسر و صدای «بیسر و صدا»
- مقایسه فیلمنامه «کوچک جنگلی» تقوایی با سریال افخمی/ از پژوهشِ روایتمحور تا روایتِ موردپسند صداوسیما
- تاریخچه سریالهای ماه رمضان از ابتدا تاکنون/ در دهه هشتاد ۴۰ سریال روی آنتن رفت
آخرین ها
- «قمرتاج»؛ از ثبتِ واقعیت تا سازماندهی روایت
- «یک تصادف ساده»، فیلم مورد علاقه باراک اوباما
- مدیران تلویزیون به جای اینکه نقدها را بپذیرند به انتقاد از منتقدان می پردازند
- آخرین قاب یک کارگردان در «سینماحقیقت۱۹»/ احسان صدیقی درگذشت
- «شهر خاموش»؛ طلسم فاوست بر فراز شهر
- واکنش روزنامه هفت صبح به مصاحبه اخیر مهران مدیری : از برج عاج خود پایین نیامد
- استوری سحر دولتشاهی از پشت صحنه «هزار و یک شب»
- از «بادکنک سفید» تا «طعم گیلاس» در نیویورک
- پرویز شهبازی و سینمای مولف
- معرفی برگزیدگان بیست و چهارمین جشن حافظ؛ «پیر پسر» چهار جایزه گرفت/ سه جایزه برای «تاسیان»
- نقش هوش مصنوعی در باز طراحی کسب و کارها در ۲۰۲۶
- نمایش مناسبات داخل زندانها در سریالهای نمایش خانگی چگونه است؟
- «کفایت مذاکرات»؛ شوخیهای نخنما
- چهلوسومین جشنواره جهانی فیلم فجر؛ آزمونی جدی و نگاهی رو به آینده
- نمایش «بانو»ی داریوش مهرجویی در بنیاد حریری
- مستند «جستجو در تنگنا»؛ چیزی که شور زندگی خلق میکند
- «افسانه فیل»؛ سوار فیلی بزرگ و سفید، که انگار همهی راه را بلد بود
- سینمای ما چه سرسبز بود!/به بهانه نمایش نسخه بازسازی شده سارا مهرجویی در موزه سینما
- «کج پیله» وقتی زنها از پوست خودشان، خارج میشوند
- «راه دیگهای نیست»؛ خشونت مرهم زخم
- تحلیلی بر افت ژانر وحشت با تمرکز بر چهارگانه «احضار»/ این فیلم، ترسناک نیست
- «فریاد زیر آب» و موجی که فروکش نکرد
- پیشبینیهای جدید نشریه واریتی برای اسکار ۲۰۲۶
- «سرِ انقلاب»؛ خنده در اتاق بازجویی، نمایش فروپاشی قدرت
- جزئیاتی درباره فیلم جدید ایناریتو/ «دیگر» با بازی تام کروز یک سال دیگر اکران میشود
- نمایش تمام موزیکال «رابین هود»
- «الکترون» نامزد بهترین فیلم جشنواره انگلیسی شد
- تحلیل روانکاوانه فیلم «دوستداشتنی»؛ این رابطه دوست داشتنی نیست
- نمایش «برادران کارامازوف»؛ وفادار به روح اثر نه کالبد
- درباره کامران فانی و ترجمهای ناب/ مرغ دریاییِ فانی
