سینماسینما، حمید عبدالحسینی*
تیتی همانطور که از عنوانش برمیآید، فیلمی است دربارهی یک شخصیت. زنی به نام تیتی که پدید آورندهاش نیز خود یک زن است و این تلاقی به صورت همپا و تکمیلکننده، اثری سنجیده و منسجم را در به تصویر کشیدن مقاطع، وضعیت و شرایط عاطفی و حسی یک زن در بزنگاهی از زندگیاش و در جغرافیای زیستش ارائه میدهد. آیدا پناهنده با همکاری ارسلان امیری فیلمنامهای را حول شخصیت تیتی نگاشتهاند و پیشتر با بسط روابط تیتی میان دو مرد (ابراهیم و امیر ساسان) و ایجاد یک مثلث باورپذیر و نه تصنعی و ساختگی به ایجاد جذابیتهای پیدا و نیز پنهان میان این سه نائل شدهاند. بخشی از این موفقیت علاوه بر نگاه جزئینگر و شخصیتپردازانهی پناهنده به تحلیل درست سه بازیگر و ارتباط به اندازه و موزون آنها با یکدیگر برمیگردد که حتی اندک موارد دچار خلا در فیلمنامه را به مدد بازی پوشش میدهند و یکی از بهترین نقش آفرینیهای کارنامه ی خود را رقم میزنند.
تیتی واجد مفاهیمی بزرگ است که حرف و پیامهایش را به ویژه در زمینه قضاوت و پیش داوری با ظرافت در بافت قصه و کاراکتر ها به ویژه تیتی میتند و ما را دعوت به خوددار بودن میکند. تیتی نمونهای نادر از رئالیسم جادویی در سینمای ایران است که با هوشمندی قواعد این گونه را در بستر فیلمی که در جغرافیای محلی و بومی روایت میشود حل میکند و دست آخر ما را با اثری درگیرکننده و موثر که تمام مولفههای پیگیری را برای مخاطب ایجاد کرده؛ طرف میکند. تیتی توان و نیرویی ورای یک زن معمولی دارد که میتواند رخدادها و رویهی معمول را آنطور که میخواهد تغییر دهد و نمونهاش را در نیتش برای بهبود ابراهیم و محقق شدن آن و یا نوع نگاه او به انسانها و جهان میتوان دریافت که علیرغم جنبههای زمینی و اینجایی کاراکتر، به شکلی ظریف و ملموس واجد موارد نامتعارف دیدگاهی و جهان بینی نیز هست اما همهی اینها مانع خلق کاراکتری باورپذیر نیست آن هم با سبقهای که سینمای ایران در ریسک ناپذیری
حرکت در چنین مسیرهایی از خود در اذهان مخاطبین برجای گذاشته است. پناهنده با این فیلم حالا دیگر جایگاهش را در سینمای ایران تثبیت میکند و مخاطبین و نیز بینندگان حرفهای و منتقد را برای تماشای آثار دیگرش سر ذوق میآورد و منتظر باقی خواهد گذاشت کما اینکه تقارن اکران تیتی و زالاوا ساختهی همسرش ارسلان امیری هم از منظر همکاری و همفکری این دو و تاثیر بر آثار هر یک را میتوان نکتهای جالب توجه و نیک به حساب آورد.
*نویسنده و کارگردان
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- «کج پیله» وقتی زنها از پوست خودشان، خارج میشوند
- رونمایی از کتاب «استادان بزرگ بازیگری و شیوههای آموزش آنها» با ترجمه پیمان معادی؛ پاکدل: مادر سینما، کتاب است/ پیروزفر: آموزش بازیگری فقط انتقال تجربه نیست/ معادی: رونمایی این کتاب جذابتر از لحظات روی فرش قرمز فیلمها بود
- پارسا پیروزفر «خانم شین» را میسازد
- اکران «مست عشق» در ۱۰ کشور اروپایی
- سریالهای جدید پیمان معادی، آیدا پناهنده و حامد عنقا در راه است
- یک موفقیت برای «در انتهای شب»؛ هدی زینالعابدین و پارسا پیروزفر از جشنواره اسپانیایی جایزه گرفتند
- یک جایزه برای آیدا پناهنده؛ جشنواره فرانسوی به «در انتهای شب» جایزه داد
- نگاهی به «هفتاد سی»؛ شروع امیدوارکننده بهرام افشاری
- مهران مدیری و الناز شاکردوست در فیلم جدید هاتف علیمردانی
- عرضه یک فیلم کوتاه با بازی هوتن شکیبا در شبکه نمایش خانگی
- یادبود عباس کیارستمی در «شکوه سینما»/ بیلگه جیلان: کیارستمی روشِ فیلم ساختن را دگرگون کرد
- نوری بیلگه جیلان و سه سینماگر دیگر در تهران مسترکلاس برگزار میکنند
- «صبحانه با زرافهها» آبان اکران میشود
- راهیابی «آخرین تولد» به پنج جشنواره بینالمللی
- «بیبدن» به اکران آنلاین رسید
نظر شما
پربازدیدترین ها
- آیا رونالدو وارد دنیای «سریع و خشمگین» میشود؟/ دیزل: ما برای او نقشی نوشتیم
- داستان پرسر و صدای «بیسر و صدا»
- نقش و جایگاه چهرهپردازی در سینمای ایران
- مقایسه فیلمنامه «کوچک جنگلی» تقوایی با سریال افخمی/ از پژوهشِ روایتمحور تا روایتِ موردپسند صداوسیما
- تاریخچه سریالهای ماه رمضان از ابتدا تاکنون/ در دهه هشتاد ۴۰ سریال روی آنتن رفت
آخرین ها
- استوری سحر دولتشاهی از پشت صحنه «هزار و یک شب»
- از «بادکنک سفید» تا «طعم گیلاس» در نیویورک
- پرویز شهبازی و سینمای مولف
- معرفی برگزیدگان بیست و چهارمین جشن حافظ؛ «پیر پسر» چهار جایزه گرفت/ سه جایزه برای «تاسیان»
- نقش هوش مصنوعی در باز طراحی کسب و کارها در ۲۰۲۶
- نمایش مناسبات داخل زندانها در سریالهای نمایش خانگی چگونه است؟
- «کفایت مذاکرات»؛ شوخیهای نخنما
- چهلوسومین جشنواره جهانی فیلم فجر؛ آزمونی جدی و نگاهی رو به آینده
- نمایش «بانو»ی داریوش مهرجویی در بنیاد حریری
- مستند «جستجو در تنگنا»؛ چیزی که شور زندگی خلق میکند
- «افسانه فیل»؛ سوار فیلی بزرگ و سفید، که انگار همهی راه را بلد بود
- سینمای ما چه سرسبز بود!/به بهانه نمایش نسخه بازسازی شده سارا مهرجویی در موزه سینما
- «کج پیله» وقتی زنها از پوست خودشان، خارج میشوند
- «راه دیگهای نیست»؛ خشونت مرهم زخم
- تحلیلی بر افت ژانر وحشت با تمرکز بر چهارگانه «احضار»/ این فیلم، ترسناک نیست
- «فریاد زیر آب» و موجی که فروکش نکرد
- پیشبینیهای جدید نشریه واریتی برای اسکار ۲۰۲۶
- «سرِ انقلاب»؛ خنده در اتاق بازجویی، نمایش فروپاشی قدرت
- جزئیاتی درباره فیلم جدید ایناریتو/ «دیگر» با بازی تام کروز یک سال دیگر اکران میشود
- نمایش تمام موزیکال «رابین هود»
- «الکترون» نامزد بهترین فیلم جشنواره انگلیسی شد
- تحلیل روانکاوانه فیلم «دوستداشتنی»؛ این رابطه دوست داشتنی نیست
- نمایش «برادران کارامازوف»؛ وفادار به روح اثر نه کالبد
- درباره کامران فانی و ترجمهای ناب/ مرغ دریاییِ فانی
- فیلم کوتاه «شامیر» نامزد بهترین فیلمبرداری جشنواره امریکایی شد
- درمان از نگاهی دیگر؛ وقتی سرطان، بازیگر صحنه زندگی میشود
- گاو خشمگین ۴۵ ساله شد
- «زیر درخت لور»؛ تصویری از انزوا و شکاف عاطفی
- «جستوجو در تنگنا»؛ انگار این همه چیزی باشد که از شهر و دیوارهایش به میراث بردهایم
- حمید طالقانی درگذشت
