سینماسینما، مینا اکبری
بدون شک داشتن سینمای اجتماعی در ایران نیازمند تحلیل اجتماعی برای هر فیلمساز از طریق تفکر و تحقیق در جامعه به دست می‌آید. این تفکر زمانی می‌تواند به اثری اصیل و تاثیر‌گذار تبدیل شود که صاحب این فکر با حوصله و بدون دغدغه آن را به فیلم تبدیل کند و این اثر زمانی وارد حیطه تاثیر‌گذاری اجتماعی خواهد شد که در زمان و شرایط مناسب به جامعه عرضه شود. مرور همین روال ساده نشان می‌‌دهد که توقع ساخت و اکران موفق برای یک فیلم تاثیر‌گذار اجتماعی از سینمای ایران توقع بیهوده‌ای است.
از یک سو مجموعه سینمای ایران (از مسئولان تا تهیه‌کنندگان و پخش‌کنندگان) به شکل بی‌رحمانه‌ای هرگونه تفاوت را سرکوب و در مقابل، ولنگاری و باری به هر جهتی و بی‌مسئولیتی اجتماعی را ترویج می‌کنند و از سوی دیگر گذرگاه اکران نیز به گردنه یقه‌گیری فیلمهای اجتماعی مبدل شده است.
سینمای اجتماعی ایران آنچنان در چنبره نگرش‌های سیاسی و اقتصادی روزمره دست‌وپا می‌زند که انگار تقدیر محتوم ساختن فیلم متفاوت اجتماعی چیزی جز اکران‌های کوتاه‌مدت و بی‌سروصدا و به مسلخ بردن این آثار در گردوخاک فیلمهای بی‌خاصیت کمدی نیست. دروازه نمایش عمومی اکران از اریکه تا آزادی و از فرهنگ تا استقلال یک سره به سوی نمایش فیلم‌هایی باز شده که زمانی در همین شهر جایگاهی بهتر از سینما‌های درجه سه لاله‌زار نداشتند.
وقتی فضای عمومی نمایش را از سینمای اجتماعی تهی میکنیم و همه چیز را با سیاست گره و با اقتصاد توجیه میکنیم دیگر چه جایی برای ادعای فرهنگ‌سازی. سرکوب کردن سینمای اجتماعی ایران در پهنه اکران عمومی جامعه‌ای که مردم در آن به شکل مستمری در حال دست و پنجه نرم کردن با مسائل اقتصادی و سیاسی هستند؛ سینمای ایران را فاقد قدرت اجتماعی کرده و کار را به جایی رسانده که در شلوغ‌ترین ساعات روز و شب که نفس خیابان‌ها از ازدحام مردم تنگ می‌شود، سینماها خلوت و سالن‌ها خالی‌اند. آیا راه علاج این بحران خانمان‌برانداز چیزی جز بالا بردن تاثیر اجتماعی سینما است؟ آیا چنته سینمای ایران از مدیر هوشمند و جسور خالی شده. اگر پاسخ منفی است: کو؟ و اگر مثبت است: کی؟
اکثر فیلم‌هایی که این روزها بر پرده سینماها خودنمایی می‌کنند به شکل روشن و گویایی نماد تاثیر سیاست‌های مدیرانی است که بیش از اسلاف خود ادعای دگرگونی ساختاری در سینمای ایران را به زبان آورده‌اند. مدیرانی که با نقد بی‌رحمانه سیاست‌های قبلی؛ وعده و وعید ریل‌گذاری برای حرکت روان و رو به جلو سینمای کشور را به سینماگران دادند.
اکران ساکت و کوتاه «جاده قدیم» آخرین ساخته منیژه حکمت که در سینمای اجتماعی و زنانه ایران فیلم قابل توجهی است، نشان از آن دارد که باید این قانون بی‌رحم را بپذیریم که محصولات سینمای ایران وقتی مورد توجه قرار می‌گیرند که در یک جریان غیرسینمایی و از بیرون مناسبات فرهنگی حمایت شوند. این قانون نا‌نوشته آیا تعبیر همان واژه بی‌مصداق مافیا نیست؟
در دورانی که حجم‌حاشیه‌های اخبار اقتصادی و معیشتی مردم؛ توجه به سینمای اجتماعی را لاجرم دورتر از اذهان عمومی می‌برد، سینمای ایران فیلمی را بر پرده‌اش اکران کرده که با کمی تقسیم توجه و با اندکی آیند‌ه‌نگری می‌توان به تدوام رگبارش دلخوش بود. حال اگر رگباری در کار نباشد غمی نیست، ما دلخوش نم‌نم بارانیم. «جاده قدیم» را فراموش نکنید.
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- منیژه حکمت از جشنواره داکا جایزه گرفت
- سینما در تسخیر کمدیها/ بیشترین و بهترین سئانسها در اختیار فیلمهای کمدی است
- حضور «ملخ» در بخش رقابتی جشنواره ونکوور
- تو پیش نرفتی، تو فرو رفتی؟/ معتمدآریا و حسرت دهه ۶۰
- سینماگران هشدار دادند: بیکاری؛ بحران سینما در سال ۱۴۰۱/ آیا مدیران جدید میخواهند سینما را از ابتدا اختراع کنند؟!
- بلوغ بازیگری برآمده از یک خانواده سینمایی/ درباره بازی پگاه آهنگرانی
- در بند اما سبز/ نگاهی به فیلم «بندربند»
- اولین حضور بینالمللی «ملخ» در یک جشنواره آمریکایی
- گفتوگوی اختصاصی سینماسینما با منیژه حکمت کارگردان فیلم «بندربند»/ یاور من مردم هستند
- با طرحی از فرهاد فزونی؛ پوستر رسمی «بندربند» منتشر شد
- در یک اکران خصوصی؛ چهرههای فرهنگی به تماشای «بندربند» نشستند/ حکمت: از تمام اندیشمندان میخواهم صدای ما باشند
- آغاز پیشفروش بلیت فیلم «بندربند» از هفتم آذر ماه
- آغاز اکران «بندر بند» منیژه حکمت از ۱۰ آذر در سینما‌های سراسر ایران/ اولین تیزر فیلم منتشر شد
- رونمایی از لوگوی رسمی «بندر بند»/ فیلم منیژه حکمت آذرماه به سینماها می‌آید
- مصطفی خرقهپوش در ایتالیا جایزه گرفت
نظر شما
پربازدیدترین ها
- انتقاد صریح کمال تبریزی و علیرضا رییسیان از بهرام رادان
- مرگ ناگهانی و غم انگیز بازیگر خردسال فیلم یه حبه قند
- تاریخچه سریالهای ماه رمضان از ابتدا تاکنون/ در دهه هشتاد ۴۰ سریال روی آنتن رفت
- صحبتهای رئیس هیئت داوران جشنواره برلین/ همه فیلمها سیاسیاند
- از دنیای عجیب، اما نه چندان عجیب سینما/ کارگردانانی که نمیتوانند اجاره خانهشان را بدهند
آخرین ها
- جایزه بزرگ اسکار کسبوکارهای خاورمیانه به همراه اول رسید
- دو تصویر از تاریخ دوبله ایران
- جشن ۱۹ سالگی کانون ادبی زمستان برگزار شد؛ اهدای مدال سال به شهره سلطانی و مهدی یغمایی/ ایرج مهدیان تجلیل شد
- «مسیح پسر مریم» مینی سریال شد
- معرفی نخستین برندگان جشنواره برلین؛ جایزه بزرگ بخش مسابقه نسل به فیلم ایرلندی رسید
- در برنامه «خط فرضی» مطرح شد؛ خستگی از ما به نسل بعد از ما منتقل شده/ در زیر زمین، شهر دیگری وجود دارد
- نگاهی به سریال تاسیان؛روزی روزگاری ایران
- معرفی پلتفرمهای هوشمند سلامت همراه اول بهعنوان اپلیکیشنهای برگزیده
- انتقاد سازندگی از گفتوگوی کمال تبریزی با ایسنا/ داوران بر اساس مصلحت رای دادند نه کیفیت
- وداع با صدای ماندگار دوبله؛ بدرقه منوچهر والیزاده به خانه ابدی/ دوبلوری بدون جایگزین
- لوئیس بونیوئل فیلمساز در تبعید و صدو بیست و پنج سالگی
- فوت یک هنرمند پیشکسوت؛ عبدالرضا فریدزاده درگذشت
- شاهپور هنوز هست
- فیلمی در نوبت عید فطر به اکران اضافه نمیشود/ اسعدیان: پیشنهاد شورای صنفی نمایش برای بلیت، بیشتر از ۱۰۰ هزار تومان بود
- از دنیای عجیب، اما نه چندان عجیب سینما/ کارگردانانی که نمیتوانند اجاره خانهشان را بدهند
- با دستور وزیر ارتباطات، پروژههای ارتباطی همراه اول در روستاهای استان قزوین افتتاح شد
- جشنواره علیه جشنواره
- جایزه تجلی اراده ملی جشنواره فیلم فجر / گزارش تصویری
- گامی دیگر در جهت حذف سینما از سبد خانوادهها/ افزایش قیمت بلیت؛ ضربه مهلک به سینمای ایران
- مدیرعامل بهمن سبز: چه کسی بلیت ۲۲۰ هزار تومانی پیر پسر را میخرد؟!
- انتقاد صریح کمال تبریزی و علیرضا رییسیان از بهرام رادان
- اعطای تندیس «سازمان سبز برتر» به همراه اول
- پنجمین دوره «طرح پژوهانه همراه» با حمایت از دانشجویان نخبه کلید خورد
- نگاهی به سریال «جانسخت»؛ منتظر غافلگیری بمانیم یا نه؟
- کنسرت نمایش «ژن زامبی» از فردا می‌آید/بلیت ۵ روز اول به پایان رسید
- «نبض» روی میز تدوین
- نسخه ویژه نابینایان «مادیان» با صدای رعنا آزادیور منتشر می‌شود
- منوچهر والیزاده درگذشت
- ۱۲ نقشی که برنده اسکار شدند اما قرار بود به بازیگران دیگری داده شوند
- آیا باید از اینفلوئنسرها ترسید؟
