تاریخ انتشار:1394/11/18 - 00:34
تعداد نظرات: ۰ نظر
کد خبر : 11661
سام بهشتی
رضا درمیشیان یک همکار مطبوعاتی است که امروز به یکی از فیلمسازهای شناخته شده در سینمای ایران بدل شده است.
او که این روزها به فیلمساز پرحاشیه ای تبدیل شده و هر فیلمی که می سازد حواشی فراوان به همراه دارد، او که خود را فیلمساز اجتماعی می داند در تازه ترین ساخته اش با عنوان “لانتوری” به سراغ یک موضوع ملتهب اجتماعی رفته است، اسید پاشی یکی از بحران های اجتماعی معاصر است و وقتی کارگردانی می خواهد به سراغ معضل همانند اسید پاشی برود باید با دانش کافی به سراغ این موضوع برود اما “لانتوری” در سطح حرکت می کند و بیانگر آسیب های این معضل در عمق ماجرا نیست.
“لانتوری” ضعیف ترینفیلم در کارنامه سه فیلمی او محسوب می شود، کاراکترهای قصه کاریکاتوری از شخصیت های اجتماعی هستند و مصداق واقعی ندارند.
او که در فیلم توقیف شده “عصبانی نیستم” درباره یکی از بزنگاه های حساس تاریخی معضلات اجتماعی را به تصویر کشید در تازه ترین ساخته اش می خواهد بیانیه سیاسی صادر کند و در این مسیر هم موفق نیست.
فیلمساز باید در اثر سینمایی اش آینه تمام نمای جامعه باشد و پٌز روشنفکری ندهد و خود را تافته جدا بافته ای از اجتماع نداند که متاسفانه این اتفاق برای این فیلمساز جوان افتاده است.
سینما این نیست که دوربین را روشن کنید و تعدادی بازیگر را مقابل دوربین قرار دهید تا شعارهای نخ نمای سیاسی بدهند و مونولوگ های خسته کننده و زجر آور بگویند.
مریم پالیزبان که ایفاگر نقش مریم است انتخاب درستی برای این کاراکتر نیست و هیچ حسی را به مخاطب القا نمی کند. معصومیت ندارد و چهره زیبایی نیست که بخواهد همزمان دو مرد قصه را در گیر کند و در نهایت به ماجرای اسید پاشی ختم شود، “لانتوری” قصه ندارد و همین مخاطب را زجر می دهد، کاراکترها بسیار سطحی هستند و اصلا قابل باور نیستند، فیلم قهرمان ندارد و ادای قهرمان ها را در می آورد.
از سوی دیگر نوید محمد زاده یک استعداد در بازیگری است و همان بازیگری است که در فیلم “ابد و یک روز” به شدت درخشان است ولی در این فیلم کارگردان بازی متفاوتی از او نمی گیرد و او را رها می کند، هیچ نقطه اوجی در بازی این بازیگر در این فیلم نمی بینیم و ناخواسته این بازیگر توانا به استعداد تلف شده ای تبدیل می شود.
ریتم فیلم کند نیست بلکه زجر آور است و مخاطب خاص و عام را اذیت می کند و هیچ حسی را در مخاطب بر نمی انگیزد.
“لانتوری” در بیان روایت قصه اش لکنت دارد و فیلمی است که شاید برای جشنواره های خارجی ساخته شده و آنور آبی ها آن را تحسین کنند ولی مخاطبان داخلی آن را پس می زنند، شاید این تبلیغات جشنواره ای و تشکیل سانس فوق العاده، هیاهویی را در کوتاه مدت ایجاد کند، اما در گذر زمان مخاطب عام هم آن را پس می زند، چون تمامی کاراکترها از دل اجتماع بیرون نیامدند.
همه بر این مساله واقف هستیم که درمیشیان برای فیلم “عصبانی نیستم” رنج های زیادی را متحمل شد ولی حمله نسبت به دولت های قبلی دیگر کافی است.
در دوره پس از تحریم هستیم و نباید خود زنی کنیم. همه ما روزهای سختی را گذراندیم، سخت است که فیلمساز فرزند زمان خودش باشد ولی باید به این سمت و سو حرکت کرد.
انتظار این بود که رضا درمیشیان در فیلم جدیدش یک شاهکار خلق کند و ماندگار شود اما این اتفاق نیفتاد به زعم من تنها نکته مثبت فیلم بازی مهدی کوشکی یکی از لانتوری ها است که او هم از خانواده تئاتر آمده است.”لانتوری” هیاهویی است برای هیچ.
برچسب‌ها: رضا درمیشیان, لانتوری
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- سینما در ذات خود معترض است/ بررسی تاریخچه «سینمای اعتراضی» در ایران در گفتوگو با احمد طالبینژاد
- تیرهتر از شب/ نگاهی به فیلم «مجبوریم»
- انگار این همهی جهنمی باشد که در دلِ این دنیای بیرحم به قاب درآمده/ نگاهی به فیلم «مجبوریم»
- سیلی سرخ/ نگاهی به فیلم «مجبوریم»
- در دیار خود غریب/ نگاهی به فیلم «مجبوریم»
- ققنوسی که از خاکستر برنخاست/ نگاهی به فیلم «مجبوریم»
- توضیحات داریوش مهرجویی دربارهی ویدیوی دوم و ماجراهای نمایش فیلم «لامینور»
- چرا پروانه نمایش «لامینور» را تمدید نمیکنید؟/ یادداشت علیرضا داودنژاد
- «مجبوریم» بهترین فیلم از نگاه مخاطبان جشنواره وزول شد
- ویدئویی از داریوش مهرجویی در سالروز تولدش
- به یادماندنی و معترضترین دانشجویان سینمای ایران/ از نیمه پنهان تا اعتراض و قصه ها
- «مجبوریم» در جشنواره «مونز» بلژیک
- بلیتهای جشنواره شانگهای تا ۲۰ برابر قیمت فروخته می‌شود
- «مجبوریم» در فستیوال فیلم «بنگلور» به نمایش در می‌آید
- «لامینور» داریوش مهرجویی در جشنواره فیلم فجر شرکت نمیکند
نظر شما
پربازدیدترین ها
- انتقاد صریح کمال تبریزی و علیرضا رییسیان از بهرام رادان
- مرگ ناگهانی و غم انگیز بازیگر خردسال فیلم یه حبه قند
- تاریخچه سریالهای ماه رمضان از ابتدا تاکنون/ در دهه هشتاد ۴۰ سریال روی آنتن رفت
- از دنیای عجیب، اما نه چندان عجیب سینما/ کارگردانانی که نمی‌توانند اجاره خانه‌شان را بدهند
- صحبتهای رئیس هیئت داوران جشنواره برلین/ همه فیلمها سیاسیاند
آخرین ها
- جایزه بزرگ اسکار کسب‌وکارهای خاورمیانه به همراه اول رسید
- دو تصویر از تاریخ دوبله ایران
- جشن ۱۹ سالگی کانون ادبی زمستان برگزار شد؛ اهدای مدال سال به شهره سلطانی و مهدی یغمایی/ ایرج مهدیان تجلیل شد
- «مسیح پسر مریم» مینی سریال شد
- معرفی نخستین برندگان جشنواره برلین؛ جایزه بزرگ بخش مسابقه نسل به فیلم ایرلندی رسید
- در برنامه «خط فرضی» مطرح شد؛ خستگی از ما به نسل بعد از ما منتقل شده/ در زیر زمین، شهر دیگری وجود دارد
- نگاهی به سریال تاسیان؛روزی روزگاری ایران
- معرفی پلتفرم‌های هوشمند سلامت همراه اول به‌عنوان اپلیکیشن‌های برگزیده
- انتقاد سازندگی از گفت‌وگوی کمال تبریزی با ایسنا/ داوران بر اساس مصلحت رای دادند نه کیفیت
- وداع با صدای ماندگار دوبله؛ بدرقه منوچهر والی‌زاده به خانه ابدی/ دوبلوری بدون جایگزین
- لوئیس بونیوئل فیلمساز در تبعید و صدو بیست و پنج سالگی
- فوت یک هنرمند پیشکسوت؛ عبدالرضا فریدزاده درگذشت
- شاهپور هنوز هست
- فیلمی در نوبت عید فطر به اکران اضافه نمی‌شود/ اسعدیان: پیشنهاد شورای صنفی نمایش برای بلیت، بیشتر از ۱۰۰ هزار تومان بود
- از دنیای عجیب، اما نه چندان عجیب سینما/ کارگردانانی که نمی‌توانند اجاره خانه‌شان را بدهند
- با دستور وزیر ارتباطات، پروژه‌های ارتباطی همراه اول در روستاهای استان قزوین افتتاح شد
- جشنواره علیه جشنواره
- جایزه تجلی اراده ملی جشنواره فیلم فجر / گزارش تصویری
- گامی دیگر در جهت حذف سینما از سبد خانواده‌ها/ افزایش قیمت بلیت؛ ضربه مهلک به سینمای ایران
- مدیرعامل بهمن سبز: چه کسی بلیت ۲۲۰ هزار تومانی پیر پسر را می‌خرد؟!
- انتقاد صریح کمال تبریزی و علیرضا رییسیان از بهرام رادان
- اعطای تندیس «سازمان سبز برتر» به همراه اول
- پنجمین دوره «طرح پژوهانه همراه» با حمایت از دانشجویان نخبه کلید خورد
- نگاهی به سریال «جان‌سخت»؛ منتظر غافلگیری بمانیم یا نه؟
- کنسرت نمایش «ژن زامبی» از فردا می‌آید/بلیت ۵ روز اول به پایان رسید
- «نبض» روی میز تدوین
- نسخه ویژه نابینایان «مادیان» با صدای رعنا آزادی‌ور منتشر می‌شود
- منوچهر والی‌زاده درگذشت
- ۱۲ نقشی که برنده اسکار شدند اما قرار بود به بازیگران دیگری داده شوند
- آیا باید از اینفلوئنسرها ترسید؟
