سینماسینما، زهرا مشتاق
مدل چینی یا مقررات زدایی؟ تصمیم بگیرید.
هنوز مدت زیادی از امضای بیانیه ای از سوی صنوف مختلف خانه سینما مبنی بر حذف نظارت و ممیزی بر آثار هنری نمی گذرد که سد دیگری با عنوان ساترا ایجاد می شود. به نظر می رسد ساترا نیز یک عرض اندام دیگر از جانب رسانه تمامیت خواهی باشد که هیچ تولیدی را جز در چارچوب خود برنمی تابد.
واقع شدن در عصر پسا دیجیتال در عمل نمی تواند با شکل صرف دولت سیاست گذار و تصمیم گیرنده، با وجه غالب نظارتی، هیچ همخوانی داشته باشد. در عصر شگفت انگیز ارتباطات که هر رسانه می تواند صدا و تصویر شخص یا یک گروه و نهاد باشد، چگونه می توان ذهنیت و مدیریت تصاویر و اندیشه را در چارچوب قوانین کاملا سلیقه ای، فردی و ایدئولوژیک قرار داد؟ اگر زمانی در دهه ۶۰ برای فرار از ممنوعیت بی دلیل ویدئو، این دستگاه میان چادر و ملحفه رد و بدل می شد تا جریان دیدن فیلم های روز بی وقفه ادامه یابد، چگونه می شود حتی تصور کرد که در این دوره گذار و ورود به قرن جدید می توان کماکان به اندیشه، افسار و مهمیز نهاد؟!
تولد و رشد شبکه نمایش خانگی و انواع رادیوهای اینترنتی و پادکست های مختلف نتیجه مستقیم قید و بندهایی است که رسانه ای که از ملی بودن تنها نامش را به عاریه گرفته، سالیان دراز به شکلی آهنین ایجاد کرده بود و هرگز تصور نمی کرد چنین مهیب فرو ریزد. کارکنان جدا شده از بدنه این ساختار نیز نمایانگر همین فروپاشی است. رسانه ای که طی ده ها سال سعی در ارائه تصویری یگانه و منحصر به فرد از سیمای مردمان کشوری داشت که در مدینه فاضله خود به شکلی دروغین ساخته است. برای همین است که وقتی همان بازیگران در تصویری غیر از تلویزیون ظاهر می شوند، به شدت وجه پرسپکتیو پیدا کرده، سکنات و ظاهر باورپذیر تری پیدا می کنند و تبدیل به جنسی از تجربه زیستی مردم می شوند.
برگزاری «نشست رسانه های جدید، ضرورت های جدید» در پس خود همین نکته را مستتر دارد که رسانه ای که خود را غالب و تصمیم گیرنده تلقی می کند؛ تغییر را فهم کرده و بپذیرد. این در حالی است که سد جدید ایجاد شده در رخت ساترا، همان نظارت تلخی است که سال ها بر هنرمندان حوزه های مختلف رفته و معنایش آن است که هیچ یک از خالقان آثار نباید و احتمالا نمی توانند بدون ممیزی و کسب اجازه به تولید بپردازند. چیزی که در هیچ کجای دنیا نیست. کجا چنین است که شما برای ساخت فیلم، فیلمنامه را از هفت خوان عبور دهید و بعد از ساخته شدن همان فیلم بر اساس فیلمنامه باز دچار شصت رنگ ممیزی شوید و تازه کسانی هستند که درست دم اکران می توانند اجازه نمایش فیلم را لغو کنند. در کجای دنیا شما مجموعه ای با سرمایه غیر دولتی می سازید و بعد باید بابت محتوای تولید شده که ته تهش بیرون بودن چند تار موی بیشتر و قدری آرایش غلیظ تر است، جوابگوی نظرات شخصی و سلیقه ای آقایان بشوید؟!
در گفت و گویی که اخیرا با وزیر فرهنگ و ارتباطات افغانستان داشتم، از ایشان راجع به ممیزی پرسیدم و این که آیا در افغانستان سانسور اعمال می شود؟ و ایشان با لبخند گفتند سانسور؟ برای چه باید سانسور اعمال کنیم؟ اینجا کشوری آزاد است و هر کس می تواند در کتاب و فیلم هایش هر محتوایی که می خواهد تولید کند. آیا ما حتی از همسایه خود هم عقب مانده ایم؟
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- درباره «بازنده» / لبه تاریکی
- تهیهکننده سینما مطرح کرد: کوچ سینماگران حرفهای به پلتفرمها و فیلمهایی که تعطیل میشوند
- صدور مجوز برای ۴ طرح سریال نمایش خانگی
- اطلاعیه شورای ورزش سازمان صداوسیما در پی حواشی اخیر
- توضیح ساترا درباره حذف سکانسی از «در انتهای شب» چند روز پس از انتشار
- در پاسخ به توهین مدیر پلتفرم نماوا تعلل نکنید؛ نامه سرگشاده یک انجمن سینمایی به شورای صیانت خانه سینما
- نظارت سازمان سینمایی به نمایش آثار سینمایی خارجی در پلتفرمها
- پخش سریال «حشاشین» در ایران ممنوع شد
- صحبتهای یک مجری درباره ممنوعیت کار در تلویزیون و دعوت دوباره
- با ابلاغ رئیسجمهور؛ اعضای کمیته تدوین سیاستهای شبکه نمایش خانگی منصوب شدند
- افرایش ۵۸ درصدی بودجه صداوسیما نسبت به سال ۱۴۰۲
- درخواست انجمن تهیهکنندگان مستقل سینما از پلتفرمها
- پیشنهاد انجمن تهیهکنندگان مستقل سینما؛ نه ساترا، نه ارشاد
- جزئیاتی از مصوبه نظارت صداوسیما بر نمایش خانگی/ مجلس چهزمانی مصوب میکند؟
- آغاز چالشها برای «دفتر یادداشت» رضا عطاران
نظر شما
پربازدیدترین ها
- وقتی زن تبدیل به «ناموس» میشود/ نگاهی به فیلم «خورشید آن ماه»
- چهره تلخ عشق یک سویه/ نگاهی به فیلم «در دنیای تو ساعت چند است؟»
- اختصاص سینماسینما/ سه فیلم ایرانی در جشنواره فیلمهای برتر سال ۲۰۲۴ مجله تله راما
- گفتوگو با محمد مقدم درباره سینمای مستند/ فیلم مستند، جهانی است ساختگی؟
- تاریخچه سریالهای ماه رمضان از ابتدا تاکنون/ در دهه هشتاد ۴۰ سریال روی آنتن رفت
آخرین ها
- درباره «قهوه پدری»؛ قهوه بیمزه پدری
- «کارون – اهواز» در راه مصر
- اختتامیه جشنواره «دیدار» ۱۷ دی برگزار خواهد شد
- اختصاص سینماسینما/ سه فیلم ایرانی در جشنواره فیلمهای برتر سال ۲۰۲۴ مجله تله راما
- ترجمه اختصاصی سینماسینما/ «مجمع کاردینالها»؛ موفقیت غیرمنتظره در گیشه و جذب مخاطبان مسنتر
- مدیر شبکه نسیم توضیح داد؛ مهران مدیری، جنابخان، فرزاد حسنی و چند برنامه دیگر
- تاکید بر سمزدایی از سینما و جشنواره فجر/ علیرضا شجاع نوری: ادغام جشنوارهی ملی و جهانی فجر سیاسیکاری بود
- ترجمه اختصاصی سینماسینما/ جادوی «شرور»؛ داستانی از دوستی، تفاوتها و مبارزه با تبعیض
- برای پخش در سال ۲۰۲۵؛ پسر شاهرخ خان برای نتفلیکس سریال میسازد
- ترجمه اختصاصی سینماسینما/ «گلادیاتور ۲»؛ بازگشتی باشکوه به کُلُسیوم و سنت حماسههای سینمایی
- اعلام نامزدهای چهلمین دوره جوایز انجمن بینالمللی مستند/ محصول مشترک ایران و انگلیس در شاخه بهترین مستند کوتاه
- اصغر افضلی و انیمیشن «رابینهود» در تازهترین قسمت «صداهای ابریشمی»
- جایزه جشنواره آمریکایی به پگاه آهنگرانی رسید
- چهل و سومین جشنواره فیلم فجر؛ از فرصت ثبت نام فیلمها تا داوری عوامل بخش نگاه نو
- نمایش بچه / گزارش تصویری
- اهمیت «باغ کیانوش» در سینمای کمدی زدهی این روزها
- برای بازی در فیلم «ماریا»؛ نخل صحرای پالم اسپرینگز به آنجلینا جولی اهدا میشود
- اکران فیلم علی زرنگار از اواخر آذر؛ «علت مرگ: نامعلوم» رفع توقیف شد
- مانور آمادگی همراه اول برای رویارویی با بحران؛ تمرینی برای پایداری ارتباطات
- بررسی هزینه و درآمد تولیدات ۳ سال اخیر؛ حساب کتاب فارابی جور است؟
- در اولین روزهای اکران بینالمللی؛ «گلادیاتور۲»، ۸۷ میلیون دلار فروخت
- اعضای شورای سیاستگذاری جشنواره فیلم فجر معرفی شدند
- نامزدی ۲ جایزه آمریکایی برای «دوربین فرانسوی»
- «شهر خاموش» بهترین فیلم جشنواره نوستالژیا شد
- فروغ قجابگلی بهترین بازیگر جشنواره ریچموند شد
- «تگزاس ۳»؛ کمدی از نفس افتاده یا موفقیت تکراری؟
- روایتی از سه نمایشنامه از محمد مساوات روی صحنه میرود
- «کارون – اهواز» در مراکش
- رونمایی از پوستر انیمیشن «شنگول و منگول» در آستانه اکران
- درباره «اتاق بغلی» اثر پدرو آلمودووار/ مرز باریک دوستی و مرگ زیر جهانی از زندگی و رنگ