سینماسینما، یزدان سلحشور
روز چهارم، روزِ ملودرامها بود البته با تفاوتِ کیفیِ قابلِ ملاحظه میانِ «ملاقات خصوصی» امید شمس و «ماهان» حمید شاه حاتمی؛ تفاوتی که دقیقاً نشانی از وضعیتِ چند دههی اخیرِ ملودرام در سینمای ایران دارد؛ فاصلهی سقف و کف.
«ملاقاتِ خصوصی» به نویسندگی امید شمس، بهمن ارک، علی سرآهنگ و کارگردانی امید شمس، گرچه در «ایدهی محوری» خود وامدار دو فیلم «رگ خواب» حمید نعمتالله و «شبی که ماه کامل شد» نرگس آبیار است [که در فیلم دوم هم مثل فیلم امید شمس، هوتن شکیبا بازی میکند و نقشها هم مشابهتهایی با هم دارند و چون با فیلم آبیار، شکیبا سیمرغ گرفته، بعید میدانم به رغمِ بازیِ خوب و به گمان من بهتر از فیلم قبلی، در این جشنواره هم دستِ پُر به خانه برود] اما ملودرامِ سرِپاییست که مثلِ هر ملودرامِ درستِ دیگری در دلِ خود از رویکردهای «درام اجتماعی» بهرهی درست برده است و مخصوصاً فیلمنامه در قیاس با سینمای بدنهی ما، چند پله بالاتر ایستاده است و دیالوگنویسیهای درستی دارد [امری که در سینمای ایران –چه بدنه و چه نوآورانه- اغلب نادر است] بازیها جاندار و مهمتر از همه، مهندسی و ساختِ «مکانِ روایت» [که این یکی هم خیلی کم در سینمای ایران، اتفاق میافتد و بخشِ اعظمِ کارگردانها سعی میکنند با کادرهای زیبا، نقطهی ضعفِ خود را در این بخش بپوشانند و نمیتوانند! با کنیتکس، دیوارِ مشکلدار، مشکلاش رفع نمیشود!] به فیلم، هویت و شخصیت داده است و به نظر من، حتی در گیشه هم میتواند مخاطبانِ عام را جذبِ خود کند. اینها اخبارِ خوبِ این فیلم است اما خبرِ بد این است که فیلم مخصوصاً در نیمساعتِ اولاش «اطناب» دارد و زیادی کش میآید تا به مرحلهی گرهگشاییهای اصلی برسد [مشکلی که فیلم نعمتالله هم داشت] اگر تهیهکننده و کارگردان میخواهند فیلم شسته و رفتهای داشته باشند باید فکری برای این کش آمدنِ «لحظاتِ فریب مخاطب و کاراکتر از طریق رویکردِ تغزلی» بکنند و در یک کلام، فیلم باید کوتاه شود البته با حفظ تغزل و «لحظاتِ فریب» تا به «بدل زدنِ روایت» برسد. به گمانِ من تا اینجای کار، «ملاقاتِ خصوصی» بهترین فیلم جشنواره است و بعدش را هم به قول جان هیوستون «خدا میداند آقای آلیسون»!
«ماهان» به نویسندگی زهرا شاه حاتمی، هامون قاپچی و کارگردانی حمید شاه حاتمی، ملودرامی کمرمق است با بازیهای ناموفق [وقتی قرار است آدم، فیلماش دربارهی یک بازیگر بااستعداد تئاتر باشد، به نظر من باید اولین کارش، رسیدن به بازیهای چشمگیر باشد درسی که به سادگی میتوان نه از تاریخ سینما که حتی از یک سریال تلویزیونی مثل «بری» بیل هیدر آموخت] و کادرهای تکنفره که بازیگران در وسط پردهی سفید میایستند و دیالوگهایی را که اغلب «گپ»اند نه دیالوگ، به زبان میآورند. فیلمنامه، مثلِ همهی ملودرامهای ناموفقی که در سینمای ایران به یاد داریم، پاشنهی آشیلِ کار است و آن قدر ناموفق است که آدم حیرت میکند چطور دو نویسنده دارد و فقط میتوانیم به این نتیجه برسیم که فیلمنامهنویسیِ جمعی هم همیشه جواب نمیدهد. فیلمنامه، مشکلِ point of view دارد و تکلیفاش با «اوراوی» و «منراوی» و «دانای کل محدود و نامحدود» مشخص نیست. فیلم، از همان اولاش «خودزنی» میکند و با آن چند خطی که دربارهی اختصاصِ درآمدِ فروشِ بلیتهایاش مینویسد، نه تنها «ایده»اش که «قصه»اش را هم لو میدهد؛ لااقل، حسُنِ بزرگِ ملودرامهای سینمای بدنه این است که تماشاگر را کنجکاو نگه میدارند. نکتهی آخر اینکه، حضورِ چنین فیلمی در جشنواره واقعاً عجیب است حتی عجیبتر از «لایههای دروغ» که اثرِ مشترک بودناش، شاید یک درصد میتوانست دلیلی برای حضورش در جشنواره باشد ولو توجیهناپذیر!
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- معرفی اعضای هیئت انتخاب دو بخش جشنواره ملی فیلم اقوام ایرانی
- گفتوگو با علیرضا رئیسیان درباره مهمترین رویداد سینمایی کشور؛ جشنوارهای که انحصاری بود
- چه بودیم و چه شد!
- چرا سیمرغ فیلمنامه حذف شد؟/ نامه سرگشاده کانون فیلمنامهنویسان به رئیس سازمان سینمایی
- توضیح خزاعی درباره اشتباه خواندن دعای تحویل سال: فسیلهای سیاسی مرا تخریب کردند!
- فیلم سروش صحت بدون حتی یک نامزدی/ کاندیداتوری جشنواره فیلم فجر در قبضه ارگانیها
- بالاخره در روز هشتم جشنواره اتفاق افتاد؛ معرفی داوران چهل و دومین جشنواره فیلم فجر
- احتمال حضور «بیبدن» در سودای سیمرغ جشنواره فجر
- اتفاق عجیب در جشنواره فیلم فجر؛ شکست رکورد سانس فوقالعاده با چه فیلمهایی؟
- افخمی: «بی بدن» را به جای «صبح اعدام» وارد مسابقه کنید
- «صبحانه با زرافهها»ی سروش صحت؛ دومین گام در عینِ صحت
- اعتراض خانواده مقتول به «بی بدن»
- انتقادات نویسنده فیلم «بیبدن» از برخورد جشنواره فجر با این اثر
- نمایش فیلم با پرده سبز در جشنواره فیلم فجر!
- «دو روز دیرتر»؛ یک فیلم سینمای بدنه که جایش در جشنواره نیست
نظر شما
پربازدیدترین ها
- رخشان بنیاعتماد و روبن اوستلوند در مجمع سرمایهگذاران بازار فیلم کن
- جزئیاتی از فیلم «کارآموز» علی عباسی/ صعود ترامپ
- شهاب حسینی؛ تنوع در پذیرش نقش، تناقض و شتابزدگی در واکنشها/ یادداشت کیوان کثیریان
- گفتوگوی اختصاصی سینماسینما با دبیر بخش ۱۵ روز سینماگران جشنواره کن/ ما کشف میکنیم
- راهیابی مستند «دوربین فرانسوی» به جشنواره ارمنستانی
آخرین ها
- بزرگداشت کیانوش عیاری و افتتاح گنجینه این فیلمساز در موزه سینما
- گفتوگوی اختصاصی سینماسینما با دبیر بخش ۱۵ روز سینماگران جشنواره کن/ ما کشف میکنیم
- نمایش موزیکال «شازده کوچولو» / گزارش تصویری
- پیکر مسعود اسکویی به خانه ابدی بدرقه شد/ چرا برخی آدمها محبوب میشوند؟
- پایان تصویربرداری فیلم «ویلای موروثی»/ روایتی از زندگی یک باغبان
- رقابت ستارههای یک کمدی و یک درام عاشقانه تاریخی/ میزبانی سینماها از دو فیلم جدید
- پولاد کیمیایی برای «گالیله» میخواند
- فرصت ۳ فیلم کوتاه ایرانی برای اسکار ۲۰۲۵
- رکوردداران روز اول اکران
- «اتاق فرار» پرمخاطبترین بسته فیلم کوتاه «هنر و تجربه»
- معرفی برگزیدگان جوایز دیوید دی دوناتلو ۲۰۲۴ ایتالیا/ «من کاپیتان» بهترین فیلم شد
- روسای جدید آکادمی سزار معرفی شدند
- فیلم کوتاه «چوپان» در جشنواره ژاپنی
- «طاووس خانم و ازدواجهایش» در فرهنگسرای نیاوران روی صحنه میرود
- حسن فتحی: جهانِ پر از طمع و ویرانی را با افعال خود سیاهتر نکنیم
- شهاب حسینی؛ تنوع در پذیرش نقش، تناقض و شتابزدگی در واکنشها/ یادداشت کیوان کثیریان
- جزئیاتی از فیلم «کارآموز» علی عباسی/ صعود ترامپ
- جزئیات برنامههای جشنواره ترایبکا اعلام شد/ نمایش فیلمهای خاطرهانگیز هیچکاک، اسکورسیزی و اسپیلبرگ
- برگزاری دوازدهمین کارگاه بینالمللی تئوری اطلاعات و مخابرات با حمایت همراه اول
- این هنر و تجربه آنتی ویروسی ست بر فیلم های به هرقیمت مسخره
- جشنواره «هاتداکس» در ایستگاه پایانی؟/ گرفتاریهای تهدید کننده
- رخشان بنیاعتماد و روبن اوستلوند در مجمع سرمایهگذاران بازار فیلم کن
- نظارت سازمان سینمایی به نمایش آثار سینمایی خارجی در پلتفرمها
- پل استر درگذشت
- رامین حسینپور بهترین آهنگساز فستیوال لسآنجلس شد
- رقابت ویژه چند فیلم و تعطیلی یک روزه سینما
- «پر» در جشنواره ورونژ روسیه نمایش داده میشود
- مسعود اسکویی درگذشت
- برگزیدگان جشنواره فیلم پکن معرفی شدند/ تجلیل از چن کایگه با حضور ییمو
- «سیم خاردار» در کازابلانکا