سینماسینما، نغمه خدابخش
سروش صحت در صبحانه با زرافهها همچون اولین ساختهاش، جهان با من برقص، مضامینی چون رفاقت و دوستی، معرفت، لذت زندگی در لحظه و مقوله مرگ را مورد هدف قرار داده و از ترکیب فانتزی و کمدی دنیایی با نگاهی متفاوت را به نمایش میگذارد. یک خطی داستان جهان با من برقص تلخ است اما در ادامه شیرین و دلچسب میشود در صبحانه با زرافهها عکس آن عمل کرده و قصه با جشن عروسی آغاز و با پیش رفت روایت دلهرهها و بیقراریها نمایان میشوند. به همین دلیل با تلفیق طنز کلامی و کمدی موقعیت، فضا را تلطیف کرده و بهطرز زیرکانهای زندگی مدرن را نقد میکند. قصه از جایی آغاز میشود که سه رفیق صمیمی با بهترین سر و شکل و لباس راهی جشن عروسی دوستشان میشوند اما با حضور در آنجا متوجه میشوند مجلس عروسی آنچه تصور میکردهاند، نیست. کل روایت صبحانه با زرافهها حول این محور میچرخد و آنرا به جهان پیرامون تعمیم میدهد که آنچه از زندگی انتظار داریم و پیشبینی میکنیم ممکن است تغییر کند و خلاف آنچه پیش بینی میشده، پیش آید.
تضادی که بین خواستن و واقعیت وجود دارد، فضایی است که در صبحانه با زرافهها در موقعیتهای مختلف، جدی و کمدی، بارها به آن اشاره میشود. از تصمیمات احمقانهای چون مصرف مواد جهت سرخوشی در لحظه که خلاف تصور شخصیتها آنچه پیشبینی نمیکردند، اتفاق افتاد تا ضربهای ناخواسته که عواقب ناگواری دارد.
صحت این پیش بینی نشدهها را بطور هوشمندانه و نامحسوس در موقعیتهای کمیک نیز یادآور میشود؛ بعنوان مثال ایتالیایی حرف زدن کاراکترها در سکانس رستوران که برخلاف تصورشان دختران نیز به آن زبان صحبت میکنند هر چند این سکانس به جنبه کمیک روایت کمک کرده اما تاثیر گرفته از جهان بینی ذهنی و نگاه سازنده به دنیای پیرامون است که میتواند در هر موقعیتی یادآور «چی فکر میکردیم، چی شد» باشد. علاوه بر موقعیتها و فضایی که بطور عام این نکته را یادآور میشوند بطور خاص در دیالوگهای به ظاهر شوخی نیز بعنوان تلنگر از آن استفاده میکند. در سکانس داخل ماشین پاسخ دکتر، با بازی هادی حجازی فر، به کاراکتر پویا، با بازی هوتن شکیبا، قابل تأمل بوده و میتوان در مواقع متفاوتی از روزمرگی(نه صرفا ازدواج) چنین حس و حالی را تجربه کرد. «زن بگیری پشیمون میشی نگیری هم پشیمون میشی»!
فیلم با تعلیقات زیرکانه و هوشمندانه مخاطب را با خود همراه و به فکر کردن وادار و جهان ذهنی او را به سمت و سوی متفاوتی هدایت میکند.
علاقه سروش صحت در استفاده خاص از موسیقی در آثارش از نکات قابل توجه است. در فیلم جهان با من برقص موسیقی ذهنی شخصیت اصلی توسط یک گروه موسیقی به تصویر کشیده میشود و در این فیلم در جای جای روایت شخصیتهای اصلی در پوزیشنهای خاص و بی حرکت قرار میگیرند تا موسیقی نواخته و ترانه مورد نظر خوانده شود. گویی صحت قصد دارد موسیقی بعنوان کاراکتری خاص در ساختههایش حضور داشته و امضایی خاص در آثارش باشد.
نقش آفرینی بازیگران از دیگر نکات قابل قبول در صبحانه با زرافههاست. هوتن شکیبا میدرخشد و بیژن بنفشه خواه جنسی متفاوت از دیگر نقشهای کمدیاش را به اجرا میگذارد. نقش آفرینی متفاوت هادی حجازیفر توانایی دیگری از او را به رخ میکشد و بهرام رادان یادآور شخصیت دلنشین در فیلم بیپولی است. البته پختهتر و کاملتر.
صبحانه با زرافهها با فضاسازی دقیق، دیالوگهای ظریف و کاربردی، موقعیتهای جذاب و ضرباهنگ مناسب دنیای فانتزی دوست داشتنی و سرخوشانهای را خلق کرده و تا پایان تماشاگر را با خود همراه میکند.
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- استوری سحر دولتشاهی از پشت صحنه «هزار و یک شب»
- سروش صحت و علی مصفا «بیآتشی» را روایت کردند
- نگاهی به تازهترین قسمت برنامه «اکنون»؛ سیر و سلوک بازیگری
- «ناتوردشت»؛ روایت انسان در لحظههای بحرانی
- یادداشتی بر «صبحانه با زرافهها»/ باز تعریف دگرگونهی یک داستان اجتماعی محض
- تولد ۸۱ سالگی هوشنگ مرادی کرمانی در «اکنون»
- امین حیایی در «استخر» جلوی دوربین رفت
- «بهانه سکوت»؛ بهانهای برای فکر کردن
- «صبحانه با زرافهها» به اکران آنلاین رسید
- نگاهی به «اکنون»/ هنرِ شنیدن
- مجوز ساخت سینمایی برای ۸ فیلمنامه صادر شد
- هادی حجازیفر تهیه کننده «صفر پنج» شد/ معرفی بازیگران «بازی استریندبرگ»
- تاثیر جالب برنامه اکنون سروش صحت بر رونق بازار کتاب
- انتقاد صریح کمال تبریزی و علیرضا رییسیان از بهرام رادان
- ایستگاه پایانی؛ ایدههایی که هدر رفت و سرمایههایی که بر باد شد
پربازدیدترین ها
- آیا رونالدو وارد دنیای «سریع و خشمگین» میشود؟/ دیزل: ما برای او نقشی نوشتیم
- داستان پرسر و صدای «بیسر و صدا»
- نقش و جایگاه چهرهپردازی در سینمای ایران
- «سرِ انقلاب»؛ خنده در اتاق بازجویی، نمایش فروپاشی قدرت
- مقایسه فیلمنامه «کوچک جنگلی» تقوایی با سریال افخمی/ از پژوهشِ روایتمحور تا روایتِ موردپسند صداوسیما
آخرین ها
- «جزیره آزاد»؛ خداوندگار خودخوانده جزیره آزاد
- جیمز کامرون: از سلطه هوش مصنوعی میگریزم/ «آوارتار۳» و شروع افتخارآمیز اکران
- بازیگر آمریکایی خودکشی کرد
- «قمرتاج»؛ از ثبتِ واقعیت تا سازماندهی روایت
- «یک تصادف ساده»، فیلم مورد علاقه باراک اوباما
- مدیران تلویزیون به جای اینکه نقدها را بپذیرند به انتقاد از منتقدان می پردازند
- آخرین قاب یک کارگردان در «سینماحقیقت۱۹»/ احسان صدیقی درگذشت
- «شهر خاموش»؛ طلسم فاوست بر فراز شهر
- واکنش روزنامه هفت صبح به مصاحبه اخیر مهران مدیری : از برج عاج خود پایین نیامد
- استوری سحر دولتشاهی از پشت صحنه «هزار و یک شب»
- از «بادکنک سفید» تا «طعم گیلاس» در نیویورک
- پرویز شهبازی و سینمای مولف
- معرفی برگزیدگان بیست و چهارمین جشن حافظ؛ «پیر پسر» چهار جایزه گرفت/ سه جایزه برای «تاسیان»
- نقش هوش مصنوعی در باز طراحی کسب و کارها در ۲۰۲۶
- نمایش مناسبات داخل زندانها در سریالهای نمایش خانگی چگونه است؟
- «کفایت مذاکرات»؛ شوخیهای نخنما
- چهلوسومین جشنواره جهانی فیلم فجر؛ آزمونی جدی و نگاهی رو به آینده
- نمایش «بانو»ی داریوش مهرجویی در بنیاد حریری
- مستند «جستجو در تنگنا»؛ چیزی که شور زندگی خلق میکند
- «افسانه فیل»؛ سوار فیلی بزرگ و سفید، که انگار همهی راه را بلد بود
- سینمای ما چه سرسبز بود!/به بهانه نمایش نسخه بازسازی شده سارا مهرجویی در موزه سینما
- «کج پیله» وقتی زنها از پوست خودشان، خارج میشوند
- «راه دیگهای نیست»؛ خشونت مرهم زخم
- تحلیلی بر افت ژانر وحشت با تمرکز بر چهارگانه «احضار»/ این فیلم، ترسناک نیست
- «فریاد زیر آب» و موجی که فروکش نکرد
- پیشبینیهای جدید نشریه واریتی برای اسکار ۲۰۲۶
- «سرِ انقلاب»؛ خنده در اتاق بازجویی، نمایش فروپاشی قدرت
- جزئیاتی درباره فیلم جدید ایناریتو/ «دیگر» با بازی تام کروز یک سال دیگر اکران میشود
- نمایش تمام موزیکال «رابین هود»
- «الکترون» نامزد بهترین فیلم جشنواره انگلیسی شد
