در خانه نشسته ایم با تلویزیون
سرگرم نموده همه را تلویزیون

سر قفلی ویژه هر دو متری دارد
از سینه ی پهن هال تا تلویزیون

حرف از سریال پایتخت است فقط
با همت تیز ناقلا، تلویزیون

مانند دوا سه وعده تکرار کند
صبح و سر ظهر و شام ما تلویزیون

دوران قرنطینه که وقت بحث است
کرده است چو دوران صفا تلویزیون

با دغدغه های شخصیت ها برده است
از سینه ی خلق غصه ها تلویزیون

چون سندرمی که دست بهبود گرفت
برده است ارسطو به هوا تلویزیون

یا دیدن رحمت که دو دست او را
ناگاه گذاشت در حنا، تلویزیون

بهروز تپل به ابروی پیوندی
بهتاش دراز و  ” ای خِداااااا ” تلویزیون

اصلا تو بگو  که این سیاست را کِیْ
در عرض دو سانت کرده جا تلویزیون؟!

پس کاش به جای این که آمار دهد
هر لحظه ز وضع کدخدا تلویزیون

اخبار عجیب بیست و سی را کلا
یکجا بسپارد به هما، تلویزیون

بر دشمن خود جوالدوزی زده است
سیخی به خودش هست روا تلویزیون