پایگاه خبری تحلیلی سینماسینما

سینماسینما، علی پاکزاد – محمود غفاری، کارگردان فیلم سینمایی «شماره ۱۷ سهیلا» بر این باور است که سینماى اجتماعى پیشانى سینماى ایران است و برخى طبق معمول می خواهند آن را پایین بکشند.

به گزارش سینماسینما، غفاری پیش از ساخت «شماره ۱۷ سهیلا» فیلم «این یک رویاست» را با نگاهی به موضوعات اجتماعی ساخته بود. او در فیلم جدید خود هم سراغ سوژه اجتماعی دیگری رفته و به زندگی دختری میانسال و دغدغه ازدواج و بچه دار شدن او پرداخته است. بابک حمیدیان، مهرداد صدیقیان و زهرا داودنژاد بازیگران اصلی فیلم او هستند. غفاری در مورد چگونگی انتخاب بازیگران و موضوعات اجتماعی که علاقه مند به فیلمسازی در آن زمینه است و همچنین جشنواره فیلم فجر توضیحاتی داده است.

غفاری در گفت و گو با سینماسینما، درباره انتخاب بازیگران «شماره ۱۷ سهیلا» به ویژه زهرا داود نژاد که بیشتر با پدرش همکاری داشته و البته در فیلم «کلاس هنرپیشگی» او خوش درخشیده بود، این طور گفت: «بازى ایشان در فیلم کلاس «هنر پیشگى» خیلى خوب بود و من همان موقع تصمیم گرفتم که با خانم داودنژاد همکاری کنم. براى نقش اصلى فیلمم دنبال بازیگر زنى بودم که در آستانه ۴٠ سالگى باشد و بازیگر شناخته شده اى هم نباشد. با توجه به پیشینه ذهنى که از زهرا داود نژاد داشتم اولین انتخابم ایشان بود، البته در پروسه پیدا کردن تهیه کننده و سرمایه گذار، پیشنهادهایی از طرف آنها به عنوان شرط همکارى داده شد، اما از بین آنها، آقاى سیدزاده تهیه کننده فیلم، پذیرفت که بازیگر کمتر شناخته شده ای ، این نقش را بازى کند. در مورد بقیه بازیگران به جز مهرداد صدیقیان که در مرحله نگارش فیلمنامه به توافق رسیده بودیم، همگى در مرحله پیش تولید و با توجه به شرایط تولید و فیلمنلمه انتخاب شدند.»

این کارگردان درباره موضوع فیلمش یعنی ازدواج و بچه دار شدن که در ساخته قبلی اش هم به نوعی مورد توجه بود، گفت: «ما در کشورى زندگى می کنیم که با بحران هاى مختلف اجتماعى به دلیل ناکارآمدى ها، مواجه است. طبیعی است که پرداختن به این موضوعات جزو دغدغه هاى فیلمسازان باشد. من هم از این قاعده مستثنا نیستم. مساله رابطه زن و مرد از همان ابتداى انقلاب، یکى از چالش هاى مهم جامعه ما بوده و نبود برخورد درست با این مساله باعث شده که کشور و مردم ما در این حوزه دچار سردرگمى و بحران باشند. مثل آمار بالاى طلاق و کاهش میل به ازدواج و پایین آمدن زاد و ولد انسانى. به نظرم این مساله براى امروز ما سوژه جالبى بود.»

غفاری در مورد ورود جوانان با آثار خوب و تأثیرگذار در حوزه اجتماعی و مورد توجه قرار گرفتن آنها از جانب هیأت انتخاب و داوران جشنواره گفت: «فیلم خوب ساختن مهم تر از هر چیز است. ما در شرایطى زندگى می کنیم که دیگر نمی شود کیفیت خوب را نادیده گرفت و این کیفیت خوب از طرف مردم و اصحاب رسانه تشخیص داده می شود و با اهرم قدرت شبکه هاى اجتماعى منتشر شده و باعث دیده شدن آثار خواهد شد. به نظرم این شرایط عرصه ای مناسب برای فعالیت جوانان البته به مدد اینترنت مهیا می کند.»

کارگردان فیلم «این یک رویاست» دلیل اکران نشدن ساخته اولش را که قرار بود در گروه هنر و تجربه نمایش داده شود، ویدیویی بودن آن دانست.
محمود غفاری در مورد تغییرات جشنواره و رقابت فیلم اولی ها در کنار سینماگران باتجربه گفت: «قرار گرفتن فیلم اول در کنار نام هاى بزرگ قطعا اعتماد به نفسى به فیلمسازان اول می دهد و این مساله به نظرم باعث رشد کیفى سینماى ایران می شود. امیدوارم این تغییرات حداقل تا چند سال ادامه پیدا کند و دستخوش تغییر به واسطه ى سلیقه مدیران بعدى جشنواره نشود.»

کارگردان فیلم «شماره ۱۷ سهیلا» در پایان به این نکته اشاره کرد: «زمزمه هایی این اواخر شنیده ام که حس می کنم موجى در مقابل تولید فیلم اجتماعى راه می افتد. براى من خیلى عجیب است که چرا عده اى تلاش می کنند این نوع فیلم ها را زیر سوال ببرند آن هم وقتى تا این حد جا افتاده که علاوه بر موفقیت هاى بین المللى، سهم بزرگى از گیشه را در داخل کشور به خودش اختصاص داده است. سینماى اجتماعى الان پیشانى سینماى ایران است و برخى طبق معمول می خواهند آن را پایین بکشند. به نظرم دوره اعمال سلیقه از بالا و نسخه نویسى براى جهت دهى به سینماى ایران تمام شده است.»