پیکر ایران بزرگمهریراد صبح سهشنبه (سوم اسفند ماه) به سمت خانه ابدیاش بدرقه و در قطعه هنرمندان به خاک سپرده شد.
به گزارش سینماسینما، مراسم تشییع و خاکسپاری ایران بزرگمهریراد فقید با حضور جمع محدودی از هنرمندان و دوستدارانش و یگانه خواهر او توران مهرزاد (بازیگر پیشکسوت) صبح امروز در قطعه هنرمندان برگزار شد.
ایران بزرگمهریراد دوبلور، گوینده و بازیگر پیشکسوت دوم اسفند ماه به دلیل عفونت حاد ریوی و نارسایی قلبی در سن ۷۸ سالگی در بیمارستان پارسا درگذشت. او از ۱۹ سالگی دوبله را به صورت حرفهای آغاز کرد. مرحوم بزرگمهریراد علاوه بر حضور در عرصه تئاتر کشور در سالهای پیش، دوبلور جین سیمونز در فیلمهایی چون دزیره، المرگنتری، اسپارتاکوس، سرزمین پهناور، این زمین مال من است، خرقه، پا در مه، پایان خوش، گلولهای در انتظار است، این میتواند شب موعود باشد، تا زمانی که بادبان ها برفرازند، بس جوان، بازیگر، آدم و الین، قفس طلایی زرد چرک، اندروکلس و شیر بوده است.
بزرگمهریراد در بسیاری از آثار سینمای ایران نیز به عنوان گوینده و دوبلور فعالیت داشته و به صورت خاص دوبلور «دوریس دی» در تمام فیلمهای سینمایی و تلویزیونی است.
در مراسم تشییع این هنرمند فقید، کامران ملکی، دبیر هیات مدیره خانه سینما گفت: خانم بزرگمهر سالهای سال است که در خانهها و سالنهای سینمای کشور با صدایش حضور دارد. بسیاری از مردم سرزمینمان با صدای ایشان و هنرپیشههایی که ایشان به آنها جان داده است، زندگی کردهاند و همه با فیلمها، صداها و دیالوگهایی که ایشان گفتهاند خاطره دارند.
او ادامه داد: در سالهای بسیار دور ایشان با بازیگری تئاتر وارد جامعه هنری شد و بسیاری از همدورهایها و همنسلان ایشان دوره فاخر تئاتر کشور را رقم زدند.

دبیر هیات مدیره خانه سینما سپس یادآور شد: مطمئنا جای ایران بزرگمهر و امثال این هنرمند و همدورهایهای او به این آسانی در کشور پر نخواهد شد و با از دست دادن هر کدام از این هنرمندان ما فقط با پیکرشان وداع نمیکنیم بلکه با حجم عظیمی از فرهنگی که به خاک میسپاریم، وداع میکنیم؛ چرا که هر کدام از این عزیزان در عرصه فرهنگ و هنر وزن بسیار وزینی داشتند.
توران مهرزاد، بازیگر پیشکسوت تئاتر و رادیو نیز در سخنانی از روزهایی که با خواهرش ایران بزرگمهریراد، وارد عرصه دوبله شدند، یاد کرد.
او گفت: زمانی که ایران برای اولین بار کار دوبله را شروع کرد، دختری دبیرستانی بود و هنوز دیپلم خود را نگرفته بود. زمانی که به استودیو آمد تا به پیشنهاد من جملاتی را بگوید بسیار مورد تشویق همه قرار گرفت. ایران قشنگترین صدا را داشت و همه این را میدانستند.
توران مهرزاد سپس از مهربانیهای این هنرمند یاد کرد و گفت: ایران بهترین دختری بود که سراغ دارم. او با وجود اینکه بیمار بود، هیچگاه لبخند از روی لبانش محو نشد و همیشه میخندید.
این هنرمند پیشکسوت با بیان خاطرهای از کار دوبله و همکاریاش با خواهرش – ایران بزرگمهریراد – گفت: سالها پیش زمانی که با همدیگر کار دوبله انجام میدادیم، در مواقعی پیش میآمد که من در سفر باشم و تکههایی از فیلم خراب شده باشد، آنجا بود که ایران جای من آن تکهها را دوبله میکرد و صدای او آنقدر گیرایی داشت که چند باری که این اتفاق افتاد، به جای من دوبله کرد.
او در پایان سخنانش اظهار کرد: بزرگترین هنرمندان دنیا اول به دنیای تئاتر وارد شده و بعد به سینما میروند. کسی که تئاتر کار نکرده باشد در سینما چیزی نیست.

در ادامه شهیندخت نجفزاده، بازیگر رادیو و تلویزیون از دوران آشناییاش با ایران بزرگمهریراد یاد کرد.
او گفت: از آنجا با ایران بزرگمهریراد آشنا شدم که حرکتی نداشت، ولی با وجود همه اینها همیشه فردی راضی و خوشحال بود و جز خنده چیزی از ایشان ندیدم.
او ادامه داد: سالهاست رادیو برای ایران بزرگمهریراد پرستار گرفته بود و از او حمایت میکرد. ایران بزرگمهریراد مقطع کوتاهی را در رادیو گویندگی کرد اما گوینده بزرگی بود و بیشتر هنرش را در عرصه دوبله فیلم گذاشت.
علیرضا فدایی، مدیر تولید رادیو نمایش و اداره کل نمایش رادیو که در این مراسم حضور داشت از بیمهریهای سازمان آموزش و پرورش نسبت به ایران بزرگمهریراد گفت و توضیح داد: ایران بزرگمهریراد بازنشسته آموزش و پرورش بود اما متأسفانه هیچ خدماتی به او از سوی این سازمان ارائه نشد.
فدایی سپس گفت: ایران بزرگمهری راد جزو صداهای ماندگار بود حال اگر تنها نبود جزو ۱۰ صدای برتر بود و رادیو تنها جایی بود که از این هنرمند حمایت کرد. دکتر خجسته و خانم آبروانی از جمله افرادی بودند که از این هنرمند فقید حمایت کردند.
منبع: ایسنا
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- توران مهرزاد درگذشت
- بابک برزویه به خانه ابدی رفت/ بدرقه یک عکاس هنرمند و مسئولیتپذیر تا قطعه هنرمندان
- اختصاصی سینماسینما/ عکسهای کمتر دیده شده از شهلا ریاحی/ گزارش تصویری
- انتقاد معتمدآریا از اخبار زرد و حاشیههای انتخاب نماینده ایران در اسکار
- از تغییرات تندیس جشن سینما تا کمک نکردن دولت برای جشن نوزدهم
- دوبلور جین سیمونز درگذشت
- بازیگر نقش مادر لیلا در فیلم «لیلا» این روزها حالش خوب نیست
نظر شما
پربازدیدترین ها
آخرین ها
- «سامی»؛ روایتی انسانی از جنگ بیپایان
- سینمای مستقل ایران را به رسمیت بشناسید
- گیشه سینما در دست کمدیها/ دو فیلم جدید اکران شدند
- اعلام بودجه فرهنگ و هنر در سال ۱۴۰۵
- مصوبهای برای حذف وزارت فرهنگ؛ مصوبه «سیاستهای صوت و تصویر فراگیر»؛ تعارض با جمهوریت
- «بابا پیکاسو»؛ در چنبره عواطف، حرمان و جداافتادگی
- «شمعی در باد»؛ جسورانهترین فیلم نیمه اول دهه هشتاد
- مهتاب ثروتی و مرجان اتفاقیان به «خاکستر خیال» پیوستند
- «جزیره آزاد»؛ خداوندگار خودخوانده جزیره آزاد
- جیمز کامرون: از سلطه هوش مصنوعی میگریزم/ «آوارتار۳» و شروع افتخارآمیز اکران
- بازیگر آمریکایی خودکشی کرد
- «قمرتاج»؛ از ثبتِ واقعیت تا سازماندهی روایت
- «یک تصادف ساده»، فیلم مورد علاقه باراک اوباما
- مدیران تلویزیون به جای اینکه نقدها را بپذیرند به انتقاد از منتقدان می پردازند
- آخرین قاب یک کارگردان در «سینماحقیقت۱۹»/ احسان صدیقی درگذشت
- «شهر خاموش»؛ طلسم فاوست بر فراز شهر
- واکنش روزنامه هفت صبح به مصاحبه اخیر مهران مدیری : از برج عاج خود پایین نیامد
- استوری سحر دولتشاهی از پشت صحنه «هزار و یک شب»
- از «بادکنک سفید» تا «طعم گیلاس» در نیویورک
- پرویز شهبازی و سینمای مولف
- معرفی برگزیدگان بیست و چهارمین جشن حافظ؛ «پیر پسر» چهار جایزه گرفت/ سه جایزه برای «تاسیان»
- نقش هوش مصنوعی در باز طراحی کسب و کارها در ۲۰۲۶
- نمایش مناسبات داخل زندانها در سریالهای نمایش خانگی چگونه است؟
- «کفایت مذاکرات»؛ شوخیهای نخنما
- چهلوسومین جشنواره جهانی فیلم فجر؛ آزمونی جدی و نگاهی رو به آینده
- نمایش «بانو»ی داریوش مهرجویی در بنیاد حریری
- مستند «جستجو در تنگنا»؛ چیزی که شور زندگی خلق میکند
- «افسانه فیل»؛ سوار فیلی بزرگ و سفید، که انگار همهی راه را بلد بود
- سینمای ما چه سرسبز بود!/به بهانه نمایش نسخه بازسازی شده سارا مهرجویی در موزه سینما
- «کج پیله» وقتی زنها از پوست خودشان، خارج میشوند





