احمدرضاکاظمی در روزنامه قانون نوشت:
همانطور که اطلاع دارید امسال هم در راس کابینه دولت همه چیز تفکیک شده است و خبری از حضور بانوان در سمت وزیر نیست. حتی در حد معاون وزیر هم خانومی دیده نمیشود و اگر همه چیز با همین فرمان پیش برود، کاخ ریاست جمهوری در خیابان پاستور پتانسیل تبدیل شدن به «خونه مجردی» را دارد. بزودی وزرای محترم در چهارسال دوم ریاست جمهوری آقای روحانی احتمالا به قدری در محل کارشان راحت خواهند بود که میتوانند با شلوارک توپتوپی قرمز و رکابی نخی در محیط تردد کنند و زیر دستهایشان را با جملاتی چون «اوووی اِسی! بیا اینجااا ببینم» یا سایر الفاظ غیرقابل چاپ، صدا کنند. فضا برای تعریف کردن جوکهای مثبت هیجده هم البته باز خواهد بود و دیگر لازم به درگوشی حرف زدن نیست. اگر آن وسط مسطها هم دیدیم چندتا از کارکنان وزارتخانه ذغالگردان دستشان گرفته و وسط حیاط آن را میچرخانند و از طرف دیگر هم چندتا از معاونین قلیان به دست کنار حوض ایستاده و با تنظیم آب شیشه قلیان مشغول چاق کردن آن هستند، نباید تعجب کنیم. اعضای محترم هیئت دولت هم بجای برگزاری جلسات خشک و کلیشهای، به مناسبتهای مختلف میتوانند خیلی راحت و بدون مزاحمت پنجشنبه شبها یک برنامه «دورهمی» بچینند و ضمن بحث و گفتگو درمورد سیاستهای داخلی و خارجی دولت، باهم گل بگویند و گل بشوند و آخر شب هم بالای پشتبام کاخ ریاست جمهوری بساط چنجه کباب و کتف و بالِ جوج راه بیندازند. شخصا اگر من رئیس جمهور بودم چند دستگاه پلیاستیشن هم میگرفتم تا هر ازگاهی با بروبچز کابینه بشینم فیفا یا مورتال کمبت ایکس.ال بازی کنیم که هم کار گروهیمان تقویت بشود هم مواضع تهاجمی و دفاعی دولت در برابر هجمههای داخلی و خارجی! یک تلویزیون هفتاد اینچ و یک کابل اچ.تی.ام.آی هم جور میکردم که قشنگ هر هفته دوشنبهها بدون ترس و اضطرابِ رد شدن زن و بچه، بشینیم با هیئت همراه سرنوشت جان.اسنو در«گیم آف ترونز» را بدون جلو زدن تماشا کنیم و با سرلوحه قرار دادن خاندان ستم دیده «استارک» در ص پاسخگویی به اقدامات خصمانه ترامپ (رمزی بولتن کنونی جهان) برآییم!
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
نظر شما
پربازدیدترین ها
آخرین ها
- آیین پایانی یازدهمین دوره انتخاب آثار برتر ادبیات نمایشی / گزارش تصویری
- شیرین یزدانبخش درگذشت
- افسانهای در حبس؛ سرنوشت «چریکه تارا»
- اقتباس بهمثابه ابزار فهم جامعه/ از روایت تراژیک تا روایت عاشقانه
- «دیدار بلوط»؛ بازگشتی به شکوه یک خاطره
- اشغال بهرام بیضایی وزمانه پس از جنگ ۱۲ روزه/به بهانه ۵ دی سالروز تولد بهرام بیضایی
- «سامی»؛ روایتی انسانی از جنگ بیپایان
- سینمای مستقل ایران را به رسمیت بشناسید
- گیشه سینما در دست کمدیها/ دو فیلم جدید اکران شدند
- اعلام بودجه فرهنگ و هنر در سال ۱۴۰۵
- مصوبهای برای حذف وزارت فرهنگ؛ مصوبه «سیاستهای صوت و تصویر فراگیر»؛ تعارض با جمهوریت
- «بابا پیکاسو»؛ در چنبره عواطف، حرمان و جداافتادگی
- «شمعی در باد»؛ جسورانهترین فیلم نیمه اول دهه هشتاد
- مهتاب ثروتی و مرجان اتفاقیان به «خاکستر خیال» پیوستند
- «جزیره آزاد»؛ خداوندگار خودخوانده جزیره آزاد
- جیمز کامرون: از سلطه هوش مصنوعی میگریزم/ «آوارتار۳» و شروع افتخارآمیز اکران
- بازیگر آمریکایی خودکشی کرد
- «قمرتاج»؛ از ثبتِ واقعیت تا سازماندهی روایت
- «یک تصادف ساده»، فیلم مورد علاقه باراک اوباما
- مدیران تلویزیون به جای اینکه نقدها را بپذیرند به انتقاد از منتقدان می پردازند
- آخرین قاب یک کارگردان در «سینماحقیقت۱۹»/ احسان صدیقی درگذشت
- «شهر خاموش»؛ طلسم فاوست بر فراز شهر
- واکنش روزنامه هفت صبح به مصاحبه اخیر مهران مدیری : از برج عاج خود پایین نیامد
- استوری سحر دولتشاهی از پشت صحنه «هزار و یک شب»
- از «بادکنک سفید» تا «طعم گیلاس» در نیویورک
- پرویز شهبازی و سینمای مولف
- معرفی برگزیدگان بیست و چهارمین جشن حافظ؛ «پیر پسر» چهار جایزه گرفت/ سه جایزه برای «تاسیان»
- نقش هوش مصنوعی در باز طراحی کسب و کارها در ۲۰۲۶
- نمایش مناسبات داخل زندانها در سریالهای نمایش خانگی چگونه است؟
- «کفایت مذاکرات»؛ شوخیهای نخنما





