پایگاه خبری تحلیلی سینماسینما

فرهاد توحیدی فیلمنامه‌نویس مطرح سینمای ایران در گفت و گو یی درباره پتانسیل ساخت فیلم درباره جنایت آمریکا و مورد حمله قرار گرفتن هواپیمای ایرباس و دیگر پروژه های ملی گفت: چندین فیلمنامه درباره  این واقعه دردناک نوشته شد و بهترین فیلمنامه ای که من دیدم فیلمنامه آقای سعید اسدی بود با عنوان «ایرباس» که متاسفانه همین طور دست نخورده باقی مانده است . آقای اسدی با انگیزه ساخت فیلم پس از سالها زندگی به ایران  بازگشتند ولی متاسفانه انجام نشد.

فیلمنامه «ایرباس» بهترین فیلمنامه در این حوزه بود

وی ادامه داد: این دست از پروژه‌ها، پروژه های  ارزانی نیست  زیرا باید خوب ساخته شود. فیلمنامه آقای اسدی بخش اعظمش روی ناو وینسنس می گذرد و نیاز به هنرپیشه های خارجی دارد تا کاملا شکل استاندارد فیلم لحاظ شود برخی از کارها ساخته شده که از هنرپیشه های ایرانی برای ایفای نقش خارجی استفاده می شود اما شکل استاندارد و درستی نخواهد داشت.

صیانت دولت از سرمایه گذاری بخش خصوصی و خارجی

نویسنده فیلمنامه «امکان مینا» در ادامه توضیح داد: دغدغه پرداختن به این سوژه‌های ملی در میان هنرمندان وجود دارد اما طبیعتا چنین فیلم‌هایی که هزینه های گزافی لازم دارد که طبیعتا بخش خصوصی توان پرداخت این هزینه ها را ندارد ودر این شرایط باید دولت حمایت کند ، با توجه به وضعیت موجود بهترین راه این است که دولت اجازه بدهد بخش خصوصی توان سرمایه گذاری روی چنین پروژه هایی را داشته باشد. شیوه ای که آقای درویش و دوستان دیگر در تامین سرمایه فیلم « رستاخیز» پیش گرفتند و  از منابع خارجی استفاده کردند. دولت دراین موقعیت باید شرایطی فراهم کند تا از سرمایه های بخش خصوصی صیانت شود نه آنکه با انگ‌های متعدد سرمایه گذار و بخش خصوصی را از کرده خود پشیمان کنند.  دولت امنیت سرمایه گذاری در بخش خصوصی را برای منابع خارجی فراهم آورد و معیار را ارایه پروانه ساخت و نمایش بداند نه آن که وزیر  خود وارد عمل شده و در جایی عذرخواهی کند و در جایی نیز جلوی نمایش فیلم را بگیرد.

بضاعت سینمای ایران به لحاظ اقتصادی و اجرایی نیست

وی ادامه داد:  مملکت در شرایط اقتصادی مطلوبی به سر نمی برد، زمانی که  پول نفت گزاف بود فیلم «لاله» ساخته می شد! که  باید چنین سوژه هایی مورد توجه قرار می گرفت. تصورم این است که این دست کارها به دلیل این که باید از استاندارد حرفه ای برخوردار باشد واقعا در بضاعت سینمای ایران به لحاظ اقتصادی و اجرایی نیست و باید در بخش خصوصی علاوه بر سرمایه ایرانی از سرمایه خارجی نیز بهره برد تا بتوان در سطح بین الملل آثار را اکران کرد. نباید در حوزه اکران گرفتار محدوده داخلی باشیم و  موردی و کوتاه مدت به چنین آثاری توجه کنیم.

توحیدی در پاسخ به این سوال که چقدر مسایل تاریخی و ملی دغدغه هنرمندان است گفت: دغدغه اش در میان هنرمندان وجود دارد. به واسطه موقعیت کوچکی که داشتم در جریان بسیاری از کارهای هنرمندان بودم و سناریوهای خوبی درخصوص مقاطع مختلف تاریخی نوشته شده است اما به هرحال یک بخشی از عدم توجه به تولید این دست آثار سرمایه است و بخش دیگر در حوزه مسایل تاریخی ما با یک مشکل قرائت رسمی مقاطع مختلف تاریخی روبرو هستیم. دایره های قرمزی وجود دارد  که بخش عمده ای از آن تنگ نظری و نداشتن سعه صدر است.