داستان به رنگ ارغوان از جایی آغاز می شود که شفق یکى از اعضاى گروه سیاسى که اوایل انقلاب از ایران خارج شده، تصمیم مى گیرد براى دیدن دخترش ” ارغوان” به ایران بازگردد. یکى ازمأمورین امنیتى نیز قرار است با کنترل ارغوان، شفق را به دام اندازد…
حمید فرخ نژاد، خزر معصومى، رضا بابک، کوروش تهامى و … در این فیلم به ایفاى نقش مى پردازند.
/وساطت رفسنجانی و روحانی /
ساداتیان بااشاره به توقیف این فیلم در چند سال قبل گفته است : در آن زمان من سعی کردم از طریق شورای امنیت ملی و آقای رفسنجانی در مجمع تشخیص مصلحت این قضیه را پی گیری کنم هم آقای روحانی که دبیر شورای عالی امنیت ملی بودند و هم آقای هاشمی وساطت کردند . اما افاقه نکرد و توصیه هایشان نمی دانم به چه دلیل اجرایی نشد .
/نمی دانم چرا روحانی قاطعیت لازم را نداشت /
ساداتیان درادامه این گفت وگو افزوده :آقای روحانی با بعضی از معاونانشان و روسای کمیسیون های شورای امنیت ،فیلم را دیدند ودر آنجا هم فیلم مخالفان وموافقانی داشت نمی دانم به چه دلیل آقای روحانی آن قاطعیتی را که لازم بود را اعمال نکردند و موانع بر طرف نشد .
/حاتمی کیا زیر بار سانسور نرفت/
ساداتیان در پاسخ به سوالی که آیا در آن زمان امکان هیچ اصلاح وممیزی هم وجود نداشت و با اصلاحیه فیلم قابل اکران نبود؟ می گوید : زمانی که آقایان روحانی وهاشمی وارد ماجرا شدند اصلاحیه ای دادند وگفتند اگر این اصلاحات صورت گیرد فیلم قابل تحمل تر می شود اما اگر آن اصلاحیه اعمال می شد چیزی از فیلم باقی نمی ماندو آقای حاتمی کیا زیر بار نرفتند.
«به رنگ ارغوان» داستان پیروزی عشق بر مناسبات سیاسی است؛ داستان همذاتپنداری فیلمسازش با گذشته از دسترفته و همراهی با نسل امروز. حاتمیکیا دو نسل مهم امروز را در مقابل هم قرار میدهد. نسل پدران انقلاب که فرهاد قائمیان و رضا بابک نقش آنها را بازی میکنند و نسل جوان بعد از انقلاب با بازی حمید فرخنژاد و خزر معصومی. در کنار تمام اینها، فیلم حاتمیکیا با پنج سال انتظار برای اکران، همچنان طراوت و تازگیاش را از دست نداده است و اتفاقا مثالهای تمثیلی فیلم در اثر گذشت زمان به نشانههای واقعی در دنیای امروز ما تبدیل شده است و با شرایط روزگار تغییر رویه و موضع داده است. قصه فیلم هم پیچش دراماتیک فوقالعادهای دارد. از این جهت باید به ابراهیم حاتمیکیا تبریک بگویم، چون یکی از مهمترین دغدغههای دراماتیک این روزهای ما را «داستان وظیفه در تقابل احساس» بهخوبی و با داستانی چنین زیبا روایت کرده است و از لحاظ فرم اجرایی، تروکاژها، تدوین و عوامل صحنه کارگردانی را بسیار بینقص انجام داده است. من مطمئنم که «به رنگ ارغوان» نهتنها امروز بلکه تا سالهای آینده هم در این سینما ماندگار میشود و همیشه حرف تازهای برای گفتن دارد. راهی که حاتمیکیا میرود، دغدغه فیلمسازی احساسات و شرایط دورانش است. دغدغهای که به یک دوره خاص اجتماعی و احساسی تعلق دارد و ربطی به مسائل سیاسی روز ندارد. حاتمیکیا با «به رنگ ارغوان» وارد فضایی تازه میشود و پس از آن فیلم «به نام پدر» را ساخته است و بعد از آن «دعوت» را. نگاهی گذرا به این سه فیلم، نشانههایی از دغدغه فیلمساز در رابطه با پیوند پدران و فرزندان است و تقابل نسلی که دیروز را ساختند با نسلی که سازنده فردا هستند. از اکران «به رنگ ارغوان» بسیار خوشحالم، آنقدر که فکر میکنم نیمی از نمایش «روز حسین» اجرا شده است.
حمیدرضا صدرمنتقد سینما نیز دریادداشت دیگری درباره این فیلم می نویسد : مردی بلندبالا و تنومند. مردی با صورت درشت. مردی با صدای بم و پرطنین. تخصص مرد استراق سمع و دیدهبانی است. تخصص مرد زیر نظر گرفتن دیگران است. او یک بیننده است. ماموریت او تحت نظر داشتن یک دختر دانشجو است. او به صدای زنانهی دختر گوش میکند. او در نمای دور از دختر عکس میگیرد. او روی مانیتور به چهرهی دختر در نمای نزدیک خیره میشود. او کمکم به تفسیر چیزهایی که میشنود و میبیند دست میزند. او درگیر وقایع میشود. او از پشت دوربین به جلوی دوربین میرود. او در رخدادها دخالت میکند. به رنگ ارغوان با «نظاره کردن» آغاز میشود و با آنتیتز آن یعنی «نظاره شدن» تمام میشود. همه چیز در فاصلهی دیدن و دیده شدن رخ میدهد. آن مرد در برزخی میان دور ماندن، درگیر شدن و نشدن، و دل سپردن و نسپردن به سر میبرد. فیلم به توصیف مکنونات قلبی مرد میرسد که سنتز آن روند به شمار میرود. به توصیف تمایلات دفنشده در ته ذهن. تمایلات درونی که این مرد را برخلاف اندام بلندبالایش، برخلاف صورت درشت و صدای پرطنینش آسیبپذیر نشان میدهند.
رامتین شهبازی منتقد سینما معتقد است که فیلم «به رنگ ارغوان» نشان میدهد داستانهایی وجود دارند که میتوانند سینمای ایران از بحران داستانهای تکراری خارج کنند. «رامتین شهبازی» عضو شورای مرکزی انجمن منتقدان و نویسندگان سینمای ایران در همان زمان اکران فیلم در گفت وگویی با فارس در مورد فیلم «به رنگ ارغوان» می گوید : «به رنگ ارغوان» بهترین فیلم «ابراهیم حاتمیکیا» بعد از «آژانس شیشهای» است. فیلمی که اگر زمان خودش اکران شده بود شاید باعث میشد «ابراهیم حاتمیکیا»، «به نام پدر» و «دعوت» را – که در کارنامهاش پسرفتی چشمگیر به شمار میآیند- نسازد.
شهبازی تصریح کرد: فیلم «به رنگ ارغوان» تم میان عشق و وظیفه را مطرح میکند و این که آدمها در شرایط عاطفی مجبور میشوند وظایف اجتماعی را فراموش کنند.
این منتقد در ادامه افزود: در این زمینه، فیلمهای بسیار زیادی ساخته شده و فیلمی را که هم اکنون به یاد میآورم و بیربط با «به رنگ ارغوان» نیست، فیلم «زندگی دیگران» محصول کشور آلمان است. «ابراهیم حاتمیکیا» در فیلم «به رنگ ارغوان» کارگردانی سنجیدهای دارد. البته در برخی فصول پرداختن بیش از حد به احساسات، ریتم فیلم در رابطه با اجزای دیگر داستان دچار خدشه کرده است. او در ادامه اظهار داشت: از دیگر نقاط برجسته این فیلم بازی «حمید فرخنژاد» است. بازیگری که امسال در جشنواره فیلم فجر نادیده گرفته شد و تنها یک بخش کوچک از توانایی بازیگری او در فیلم «به رنگ ارغوان» مشهود است.
«حمید فرخنژاد» در این فیلم باید نقش یک آدم ساده لوح و یک آدم باهوش را توامان ارائه دهد. «حمید فرخنژاد» در ارائه این تصویر پارادوکسیکال و در حالیکه همه چیز را میداند، موفق است. شهبازی در پایان، گفت: فیلم «به رنگ ارغوان» نشان میدهد داستانهایی وجود دارند که میتوانند سینمای ایران از بحران داستانهای تکراری خارج کنند.
این نویسنده وروز نامه نگار در ابتدای یادداشت خود نوشته است : به نام اکبر گنجی که می رسم نمی توانیم از محسن مخملباف هم یاد نکنیم که فیلمساز محبوب وجنجالی عصر نوجوانی ما بود و با دیگر خاطرات دهه شصت بر باد بال نشست و از یاد رفت .این روزها دیگر کمتر کسی از آثاری چون دستفروش، بایسیکل ران و ناصر الدین شاه آکتور سینما یاد می کند وهمه مخملباف را به نامه ها ونوشته های این روزهایش می شناسند که دیگر اثری از آن ظرافت هنری در آثارش نمانده وتنها مواضع سیاسی است که در کار هایش فریاد می زند .
/اگر حاصل سکوت حاتمی کیا فیلمی به نام به رنگ ارغوان باشد …./
علی مطهری نماینده مشهور مجلس نیز پیش از این در گفت وگویی باهفته نامه چلچراغ درباره به رنگ ارغوان به اظهار نظر پرداخته وگفته است :به رنگ ارغوان فیلمی خوش ساخت ودرعین حال حساسیت برانگیز است .نمی شود فیلم را به عنوان یک بیننده عادی دید ولذت نبردولی اگر به عنوان یک مسئول به فیلم نگاه کنیم ممکن است حساسیتهایی ر در جامعه ایجاد کند .به هرصورت اگر صلاح دید مسئولان این است که فیلم در شرایط کنونی قابلیت اکران را دارد نمی شود حرفی زد .من پیشنهاد می کنم فیلم را بدون هیچ پیش داوری ببینیم واجازه ندهیم اکران این فیلم و حرفهایی که پیش آمد فضارا ملتهب تر کند .
در زمان نمایش فیلم در جشنواره ، حسین شریعتمداری در اظهاراتی به انتقاد شدید از فیلم به رنگ ارغوان پرداخته بود سجاد صفار هرندی پسر صفار هرندی باانتشار یادداشتی در وطن امروز منتشر شده به شدت از به رنگ ارغوان انتقاد کرد .
/شریعتمداری :به رنگ ارغوان بسیار مزخرف بود /
حسین شریعتمداری در سخنان خود باانتقاد از سیاستهای فرهنگی دولت گفته بود : امیدوارم سیاست جذب در عرصه هنری طوری نباشد که همه افرادی جذب شوند، اقدامات اخیر در این باره قابل توجیه نیست، مثلا فیلم رنگ ارغوان بسیار مزخرف بود یا به برخیها در جشنواره جایزه دادند که عجیب بود، متاسفانه برخی از دوستان سادهانگاری میکنند در حالی که در کنار آن کسانی هستند که میفهمند چه کار میکنند.
/طمعی از فیلمهای پرخون /
سجاد صفارهرندی در ابتدای یادداشت خود نوشته :بعد از دیدن فیلمهای بیرمق و کمجانی مثل به نام پدر و دعوت، دیدن به رنگ ارغوان طعمی از همان فیلمهای پرخون دهه ۷۰ را زیر زبان آدم میآورد. اگر بخواهم خیلی فشرده نظرم را بگویم، تصویر ارائه شده در به رنگ ارغوان چندان به ضرر «وزارت اطلاعات» نیست. اینکه تصویری قدرتمند و با صلابت از سیستم امنیتی ارائه شود نمیتواند بد قلمداد شود. چنانکه نمایش تصویری انسانی و عاطفی از یک نیروی امنیتی نیز نباید به مذاق آنان تلخ بیاید. درست است که این ویژگی فردی در تقابل با انضباط خشک سیستم قرار میگیرد ولی چنین وضعی خصلت مشترک هر سیستمی است. برخلاف خیلی از دوستان من شخصیت آن مدیر امنیتی (که رضا بابک نقشش را بازی میکند) منفی نیافتم. خط برابر قلمداد کردن سیستم امنیتی با گروه مخالف (منافقین؟) هم که به طور تلویحی بعضی جاهای فیلم نشانی از آن هست در جمعبندی نهایی پررنگ نمیشود، چرا که در سکانس نفسگیر فینال این نیروهای امنیتی هستند که در مقام دفاع از ارغوان و پدرش در مقابل حمله مهاجمان و از این جهت در کنار بینندهای که عواطفش درگیر رابطه پدر و فرزندی شده است، قرار میگیرند.
/مشکل مضمون فیلم است /
سجاد صفار هرندی درادامه یادداشت خود افزوده : همه این را گفتم تا برسم به اینجا که به زعم من به رنگ ارغوان از موضعی اصولگرایانه مشکلی مهمتر از مخدوش کردن چهره سیستم امنیتی کشور دارد. این مشکل مضمون کلی فیلم است. این مضمون که عشق و عواطف انسانی شأنی اجل از هر گونه آرمان، تعهد و ایدئولوژی دارد. این مضمون نه تنها در موقعیت و انتخاب نهایی مامور امنیتی که علاوه بر آن در زندگی تباه شده پدر ارغوان (که ظاهرا از سران منافقین است) منعکس میشود. پدر ارغوان در یکی از مهمترین دیالوگهای فیلم به دخترش میگوید (نقل به مضمون): «من و مادرت بالاخره فهمیدیم که هیچ چیز در این دنیا ارزش این را نداشت که ما تو را رها کنیم و به دنبال آن برویم.» و اینگونه همه آرمانها و عقیدهها یک کاسه میشود و همدلی کارگردان با مامور امنیتی بر اولویت عشق بر تمام اینها فتوا میدهد. باید از برادر ابراهیم پرسید که اگر همه آن شقایقهایی که به تعبیر سیدشهید شما بلبل نغمهخوانشان بودی، به ماجرای زندگی اینگونه نگاه میکردند تقدیر جنگ ما چگونه رقم میخورد؟!
/جمال شورجه :ساخت فیلم ” به رنگ ارغوان ” به صلاح کشور نبود/
با توجه به شرایط کشور ساخت فیلم سینمایی “به رنگ ارغوان” مصالح ملی را نادیده گرفته است .
“جمال شورجه” کارگردان به خبرنگار سینما پرس گفته بود :فیلم “به رنگ ارغوان” از دسته آثاری است که رنگ و بوی سینمای ابراهیم حاتمی کیا را مشخص می کند ، این فیلم به لحاظ ساختار و مفهوم از دسته کارهایی است که مخاطب را به چالش کشیده و به همین علت است که مدتی در توقیف بوده است .
وی گفت :” به رنگ ارغوان” به لحاظ فیلمنامه و ساختار قابل تقدیر بوده و پختگی و توانمندی حاتمی کیا را از نظر طراحی صحنه و هدایت بازیگر نشان می دهد که این موضوع نقطه قوت این فیلم است ، اما به لحاظ سلیقه موضوع این فیلم را نمی پسندم زیرا اگر نهادهای مهم کشور را بدون بهانه به چالش بکشیم درست نیست ، آن هم نهادی که حفظ امنیت کشور را بر عهده دارد .در حقیقت به چالش کشیدن مجاهدتهای خاموش سربازان گمنام امام زمان (عج) به منظوراین ساخت فیلم را درست نمی دانم .
شورجه ، حاتمی کیا را از خدمات وزارت اطلاعات آگاه دانست و ادامه داد : حاتمی کیا به عنوان یکی از چهره های سرشناس عرصه سینما در کشور از نحوه عملکرد و خدمات و فعالیت های وزارت اطلاعات آگاه است و اگر هم بی اطلاع باشد بسیاری از مردم کشور هستند که از فعالیت های این نهاد امنیتی آگاه هستند .
وی خاطر نشان کرد : فیلم سازان کشور باید تلاشها و مجاهدتهای وزارت اطلاعات و پرسنل آن را دستمایه ای برای ساخت فیلم هایی برای سینمای کشور کنند تا به نوعی فعالیت ها و عملکرد این نهاد امنیتی مورد تقدیر و تجلیل قرار گیرد و مردم هم از خدمات شبانه روزی آنها مطلع شوند .
شورجه در گریزی به ساخت فیلم “موج مرده” حاتمی کیا اشاره کرد و گفت حاتمی کیا کاری با نام “موج مرده” به سفارش سپاه پاسداران تهیه و تولید کرد که بنا به دلایلی خود سپاه مانع از پخش آن شد ، وی باید همیشه دنبال نقاط قوت حاکمیت برای ساخت فیلم باشد نه اینکه از نقاط ضعف و کاستی ها به عنوان سوژه برای ساخت فیلم استفاده کند .
وی تصریح کرد : ما فیلم سازان اگر به حفظ و ترویج ارزشهای انقلاب اسلامی معتقد هستیم باید این ارزشها را به عنوان سوژه برای ساخت فیلم در نظر بگیریم و برای گسترش آن در جامعه تلاش کنیم و نه اینکه اگر در جایی زشتی و کاستی وجود دارد آنها را در فیلم ها و سریالها بیان کنیم .
شورجه به جایگاه سینما در انتقاد از نقاط ضعف اشاره کرد و افزود : برای اینکه مملکت سالمی داشته باشیم لازم است که نقاط ضعف و آن اشکالات را با اشکال مختلف گوشزد کنیم و اگر این اشکالات آنقدر بزرگ و مهم بود آن وقت است که می توانیم آن را رسانه ای کنیم تا از این راه این مشکلات برطرف شود.
وی در پایان گفت : پیام” به رنگ ارغوان “همگرایی مناسبی با عملکرد وزارت اطلاعات ندارد و تصویری که به مخاطب ارائه می دهد در مقایسه با خدمات وزارت اطلاعات جفا است .
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- آیا فیلم حاتمیکیا به جشنواره فجر میرسد؟
- کیانوش عیاری خیلی زود در سینمای ایران صاحب امضا شد/ هیاهو نداشتن به زیان عیاری تمام شد
- برگزیدگان دهمین دوره انتخاب آثار برتر ادبیات نمایشی معرفی شدند/ پیشنهادی برای ثبت سالروز تولد بهرام بیضایی به عنوان روز نمایشنامهنویسی ایران
- نامزدهای جایزه ادبیات نمایشی معرفی شدند
- معرفی نامزدهای بخش ترجمه جایزه ادبیات نمایشی ایران
- داوران هفتمین آیین نوشتار سینمای ایران معرفی شدند
- آثار تجربی راهیافته به چهلمین جشنواره بینالمللی فیلم کوتاه تهران اعلام شد/ معرفی اعضای هیات انتخاب و داوری
- صداوسیما به از کرخه تا راین هم رحم نکرد!
- آیین نکوداشت آتیلا پسیانی / گزارش تصویری
- حاتمیکیا چرا ساخت سریال «موسی(ع)» را پذیرفت؟
- رامتین شهبازی: فیلمسازی در ایران هنوز هم سنتی است/ به اقتصاد پژوهش بیتوجه هستیم
- در سکوت اهل تاریخ/ نگاهی به سریال «شبکه مخفی زنان»
- سینماگران حاضر در نشستهای تخصصی جشنواره فیلم کوتاه تهران معرفی شدند
- کارگردان نمایش «چخوف/ ساد» مطرح کرد: اجازه اجرا در سالنهای دولتی را ندارم
- فاشیسم، آرمانگرایی و پایگاه امنِ ایدئولوژی
نظر شما
پربازدیدترین ها
- ردپای یک کارگردان مؤلف / نگاهی به فیلمهای کوتاه سعید روستایی
- وقتی زن تبدیل به «ناموس» میشود/ نگاهی به فیلم «خورشید آن ماه»
- چهره تلخ عشق یک سویه/ نگاهی به فیلم «در دنیای تو ساعت چند است؟»
- موقعیت فیلمهای ایران و سینماگران فراملی در فرانسه
- با نظرسنجی از ۱۷۷ منتقد فیلم؛ نشریه ایندی وایر برترینهای سال ۲۰۲۴ سینما را معرفی کرد
آخرین ها
- حذف فرهنگ از سبد طبقه متوسط؟/ هزینههای سبد فرهنگی خانواده ۴نفره در تهران چقدر است؟
- نکوداشت زنده یاد اکبر عالمی و بزرگداشت مهدی رحیمیان در آیین معرفی برندگان هفتمین جایزه پژوهش سال سینما
- با پیشتازی «۴۷» و «مخفیانه»؛ نامزدهای جوایز اسکار سینمای اسپانیا معرفی شد
- همزمان با سالگرد اولین نمایش عمومی «قیصر»؛ بزرگداشت مسعود کیمیایی برگزار میشود
- دو خبر از جشنواره بینالمللی تئاتر فجر؛ زمان بازبینی حضوری و انتخاب نهایی آثار بخش دیگرگونههای نمایشی/ آغاز ثبتنام اصحاب رسانه و منتقدان
- برگزاری نمایشگاه پشت دریای وهم
- حضور همراه اول با مجموعهای از سرویسهای فناورانه در نمایشگاه تلکام ۲۰۲۴
- بازگشت جنابخان به تلویزیون همراه با محسن کیایی
- «در آغوش درخت» بهترین فیلم بلند سینمای جهان جشنواره هندی شد
- نکوداشت خسرو خسروشاهی در جشنواره فیلم رشد
- «شهر خاموش» و «شناور» در شبکه نمایش خانگی
- به پاس یک عمر دستاورد سینمایی؛ خرس طلایی افتخاری برلین به تیلدا سوئینتون اهدا میشود
- کنسرت نمایش ایرج، زهره، منوچهر / گزارش تصویری
- حقایقی درباره محمد نوری به بهانه سالروز تولد او/ مردی که از شکست هراس نداشت
- ذلت ماندن یا لذت رفتن و رستن!
- جدول فروش سینمای ایران در آخرین روز پاییز/ پنج فیلمی که از ابتدای امسال بیش از ۱۰۰ میلیارد فروختند
- نمایش «دِویل» تمدید شد/ آغاز اجرای نمایش «تشنگان» از ۴ دی
- شایعه فروش آثار تجسمی مربوط به فروغ فرخزاد و سهراب سپهری/ سریال و فیلم مستند سهراب و فروغ به زودی کلید میخورد
- نامزدی یک فیلم کوتاه ایرانی-آمریکایی در جوایز آکادنی فیلم سوئد
- نشست خبری بزرگداشت فروغ فرخزاد / گزارش تصویری
- درباره سه مستند سینماحقیقت/ از جسارت نمایش عریان اعتیاد تا عشق به سینما در اتاق آپارات
- به خاطر نقش برجسته در صنعت سینما؛ کریستوفر نولان و همسرش، شوالیه و بانوی فرمانده شدند
- چرا «لیلی» سریال «داییجان ناپلئون» زشت بود؟/ پاسخ ناصر تقوایی را بخوانید
- «تیآرتی» ترکیه آغاز به کار کرد؛ صداوسیما هنوز در فکر سانسور است
- سیمرغ مردمی به جشنواره فیلم فجر بازگشت
- بستههای ویژه شب یلدای همراه اول با هدیه دیجیتال معرفی شد
- آنونس رسمی عاشقانه «عزیز» رونمایی شد
- با نظرسنجی از ۱۷۷ منتقد فیلم؛ نشریه ایندی وایر برترینهای سال ۲۰۲۴ سینما را معرفی کرد
- احمد رسولزاده و «بنهور» در بیست و هفتمین قسمت «صداهای ابریشمی»
- درباره «بی همه چیز»؛ درامی پیچیده با شخصیتهایی چندلایه