تاریخ انتشار:۱۳۹۸/۰۲/۱۷ - ۱۷:۲۱ تعداد نظرات: ۰ نظر کد خبر : 111946

سینماسینما، پویا نبی:

حدود چهار سالی از تشکیل گروه سینمایی (هنر و تجربه ) می گذرد ، گروهی که بنا داشت به مانند سینما تک های اروپایی مسئولیت اکران و پخش فیلمهای غیر جریان اصلی ایرانی را که سالها پشت درهای بسته مانده بودند بر عهده بگیرد و حتی در مقطعی عنوان شد که این گروه قرار است نه تنها متولی پخش این دست آثار سینمایی باشد بلکه مسئولیت بخش کوچکی از تولید این آثار را نیز بر عهده بگیرد تا سینمای ایران را از خطر کمدی سازی مبتذل و واقعیت زدگی به مراتب مبتذل تر رها سازد .

از حق نباید گذشت که یک سال نخست گروه سینمایی هنر و تجربه دقیقا همان چیزی بود که ما می خواستیم اکران فیلمهای آوانگارد و به تعبیری تجربی ایرانی همچون ماهی و گربه ( شهرام مکری ) ، پرویز ( مجید برزگر ) ، ایران سرای من است ( پرویز کیمیاوی ) و حتی باز اکران فیلمهای مهمی چون سفر ( بهرام بیضایی ) ، طبیعت بی جان ( سهراب شهید ثالث ) و گاو خونی ( بهروز افخمی ) که بسیاری از مشتاقان جوان سینمای متفاوت ایران از دیدن این فیلمها با کیفیت استاندارد روی پرده بزرگ در یک ضیافت جمعی محروم بودند .

درست در زمانی که به تعبیر نگارنده اکران و پخش فیلمهای بلند در گروه هنر و تجربه به دلیل برخی تغییرات استراتژیک و البته کم شدن متریال برای اکران این دست آثار روز به روز داشت فاصله محسوسی با یک ساله نخست می گرفت تعدادی از جوانان پر شور و با انگیزه فیلم کوتاه که با آثارشان سر و صدای به پا کرده بودند در یک حرکت خودجوش و البته با همکاری گروه هنر و تجربه تصمیم به اکران گروهی فیلمهای کوتاهشان گرفتند که اولین سری این مجموعه با نام بهار فیلم کوتاه متشکل از فیلمهای روتوش ( کاوه مظاهری ) ، حیوان ( بهرام و بهمن ارک ) ، وقت ناهار ( علیرضا قاسمی ) ، هنوز نه ( آرین وزیر دفتری ) و شب تولد ( امید شمس) پا به عرصه گذاشتند و با استقبال مساعد تماشاگران حوزه فیلم کوتاه و یا خارج از فیلم کوتاه مواجه شدند . این بدعت مبارک بسیار سریع به یک نهضت در میان اهالی فیلم کوتاه بدل شد و با یک همگرایی تمام عیار گروه های بعدی برای اکران های فصل های بعد اعلام امادگی کردند و تا به امروز چهار گروه با نام های بهار ، تابستانه ، زمستان و بهاریه فیلم کوتاه در گروه سینمایی هنر و تجربه اکران عمومی شده اند فیلمهای که جز مهم ترین تولیدات سالهای اخیر سینمای کوتاه هستند و سازندگانشان جز چهره های شناخته شده این عرصه به شمار می آیند .

به عنوان یک عضو کوچک در گروه بهاریه فیلم کوتاه احساس می کنم هنر و تجربه با توجه به پتانسیل بالای که در گروه های فیلم کوتاه وجود دارد باید دو اصل را بسیار جدی بگیرد اول اینکه میزان حساسیت روی کیفیت فیلمها را در گروه های بعدی همچنان حفظ کند و حتی به مرور زمان بالاتر هم ببرد ، هیچ نیازی نیست که در سال پنجاه فیلم کوتاه اکران کند می تواند در سال نهایت پانزده فیلم را به نمایش بگذارد اما پانزده فیلم مهم ، استاندارد و قابل تحلیل سال خودش را که چکیده تولیدات سینمای کوتاه ایران است و دوم اینکه خیلی جدی به فکر تاسیس پاتوق های فرهنگی همانند آن چیزی که در خانه هنرمندان و باغ کتاب رخ داده است باشد ، دیگر با رصد یک ساله اکران فیلمهای کوتاه می توان با قاطعیت گفت چه سالنهای در تهران و شهرستان ها مخاطبین بلقوه خود را دارا هستند و حتی بدون تبلیغات به دیدن فیلمهای کوتاه در این سالنها می روند پس باید با همکاری فیلمسازان و همیاری تیم اجرایی هنر و تجربه تمام نیروی اکران در این پاتوق ها متمرکز شود تا اتفاقی که در دهه هفتاد شمسی در سینما عصر جدید رخ داد و یا در دهه پنجاه در سینما کاپری ( بهمن ) به عنوان پایگاه سینمای متفکر ، متفاوت با جریان اصلی رخ داد هر چه سریع تر به وقوع بپیوندد . بی شک سینمای آینده ایران دیر یا زود باید فیلمسازان کوتاه ایرانی را در خود بپذیرد پس چه نیکو که آنها را از هم اکنون در میزانسن درست با مخاطب قرار دهد ، چون به تلقی نگارنده سرنوشت هیچ فیلمسازی را در تاریخ جوایز جشنواره ها و مدیریت سینما تعیین نکرده بلکه بازخورد مخاطبین او را به مسیری جدیدی سوق داده است.

لینک کوتاه

مطالب مرتبط

نظر شما


آخرین ها