بازیگر قدیمی سینمای ایران درگیر حواشی سیاسی حضور در مراسم احمدینژاد شده است. ماجرایی که دربارهاش به شوخی میگوید: «اصلا بگویید آقای روحانی دعوت کند و آنجا هم بروم داستان تمام شود!»
به گزارش سینماسینما، روزنامه شهروند نوشت: «انتشار عکس دو بازیگر معروف که در افطاری محمود احمدینژاد شرکت کرده بودند، در فضای مجازی با واکنشهای گستردهای روبهرو شد.
ماجرا از اینجا آغاز شد که وبسایت رسمی محمود احمدینژاد خبر داد که ابوالفضل پورعرب و رضا رویگری به همراه همسرش در مراسم افطاری رئیسجمهوری پیشین شرکت کرده بودند. این خبر خیلی زود در فضای مجازی ترند شد و کاربران با ذکر مثالهایی چون علیرضا افتخاری، احمد نجفی و محمدرضا شریفینیا تبعات نزدیکی هنرمندان با نهادهای قدرت را یادآوری کردند.
در شرایطیکه موبایل ابوالفضل پورعرب در دسترس نبود، رضا رویگری تنها کسی بود که میتوانست درباره دلایل حضور در مراسمی که شائبههای سیاسی فراوانی به وجود آورده بود، توضیح دهد. او اما هر نوع غرض و شائبه سیاسی را منکر شد.
عکسی از شما در مراسم آقای احمدینژاد منتشر شده.
مراسم افطاری آقای احمدینژاد.
بله؛ نگران نبودید رفتنتون باعث بشه داستان درست بشه براتون؟
چطور یعنی؟
به هر حال میدونین که قبل از شما هم عدهای از هنرمندان که با ایشون رابطه خوبی داشتن، از سوی مردم با واکنش مواجه شدن.
بابا جان افطاری دعوت بودم، من هم رفتم.
ولی گفته میشود که بازیگرای دیگری هم دعوت بودند که نرفته بودند. شما وقتی جایی دعوت میشوید به این جور ملاحظات فکر نمیکنید؟
من توی زندگیم هیچوقت بر اساس یک سری ملاحظات، زندگی و رفتارهایم را تنظیم نکردهام. در این مورد هم وقتی یک نفر احترام میگذارد و دعوت میکند، حس کردم اگر نروم بیاحترامی است. ببین چه داستانی درست شده! تازه من از آن بازیگرانی هستم که خیلی کم دعوتها را قبول میکنم. بابا اصلاً میگفتید آقای روحانی دعوت میکرد، اونجا هم میرفتم داستان تمام میشد.
یعنی میخواهید بگویید که موضوع برایتان سیاسی نبوده؟
اصلاً. چرا باید نگاهم سیاسی باشد؟ آنهم در این مورد خاص؟ آقا یک افطاری بوده که مرا هم دعوت کرده بودند، مثل هزار افطاری دیگر که آدم را دعوت میکنند و من هم رفتهام. فرض کنید بهنوش بختیاری مرا به یک افطاری دعوت کرده باشد و من هم رفته باشم. فرقش با این مورد چیه؟ ایرادش چیه؟ یک کلام: من از سیاست و سیاستزدگی بدم میآید. اصلاً متنفرم از این رفتارها آقا!
شاید شما از سیاست بدتان بیاید اما سیاست از هنرمندان بدش نمیآید. قبل از شما رفت و آمدهای سیاسی برای هنرمندانی چون علیرضا افتخاری و محمدرضا شریفینیا تبعاتی بههمراه داشته.
شما خودتان دارید میگوئید رفت و آمد. مال من اما فقط یک افطاری ساده بوده. برای صدمین بار تکرار میکنم مرا به افطاری دعوت کردهاند و من هم رفتهام.
اما در فضای مجازی، حضورتان در مراسم افطاری ایشان را حمایت از ایشان عنوان کردهاند.
نه عزیز من. خیلیها بودند، من هم یکیشان. این رو هم در نظر داشته باشین که اگر قرار بود با ملاحظات خاصی رفته باشم، من یا هر کس دیگری، اونوقت این ملاحظات رو زمانی به کار میگیره که طرف تو قدرت باشه نه الان که دولت دست کسی دیگر است. ایشون تنها کسی بودن که وقتی مریض بودم، پا شدن اومدن به ملاقات من. بدون این که من گفته باشم یا خواهش کرده باشم، پا شدن پرسوجو کردن آدرس منو گیر آوردن اومدن ملاقاتم. وقتی چنین آدمی زنگ میزند و به افطاری دعوتم میکند، من چی بگم؟ چه جوابی بدم؟
بگذریم؛ آقای رویگری حالتان که انشاءالله بهتر شده، درست است؟
اگه بذارن خوب میشم.
کیا؟
همین حاشیهها و حرفوحدیثها آدم را اذیت میکند دیگر. خب آخه یعنی چه؟ همه پامیشن جاهایی میرن که شما حتی اطلاع هم ندارین. اونوقت رفتن من به یک افطاری باید داستان بشه؟ اونم منی که هیچجا نمیرم و در این مورد خاص هم وقتی دیدم احترام گذاشتن و پا شدن اومدن دعوت کردن، اونم به اسم افطاری که برام عزیزه، گفتم برم.
خب همین هم تعجببرانگیز بوده دیگر. چون کمتر شما را در چنین مراسمی دیدهاند.
داستانش را گفتم دیگر.
در عکسهای منتشر شده به حضور شما و آقای پورعرب اشاره شده بود. فقط شما دو نفر در افطاری ایشان حضور داشتید؟
نه خیلیها بودند که در عکسها حضور نداشتند. خیلیها هم قبل از من رفته بودند. بله خیلی از هنرمندان بودند اما من دوست ندارم به افراد خاصی اشاره کنم. اصلاً فراموشش کن. فقط این رو بنویس که این یک افطاری بوده. مثل هر افطاری دیگر.»
منبع: شهروند
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- رضا رویگری: بهترین حضور من در سینما «بوتیک» است
- در افتتاحیه جشنواره فیلم فجر چه گذشت؟
- ابوالفضل پورعرب: همه زورشان به هنرمندان رسیده که از آنها مطالبه کنند؟
- چوب دستِ هریپاتر یا عصای موسی/ نگاهی به فیلم «شادروان»
- رئیس سازمان سینمایی: مشکلات رضا رویگری به زودی مرتفع میشود
- در اهمیت راهاندازیِ خانه سالمندانِ مخصوص هنرمندان
- بازیگر سینما از آسایشگاه کهریزک ویدیو داد/ رضا رویگری: حلالم کنید
- تقدیر از رضا رویگری در موزه سینما/ بهترین کار سینماییام را «بوتیک» میدانم
- ابوالفضل پورعرب: پای همه فیلمهایم هستم
- مهتاب نصیرپور: بعضی افراد معتقدند بازیگر باید سرش را پایین بیندازد و فقط به کار خودش فکر کند
- خاطرات ابوالفضل پورعرب ثبت شد/ ضبط تاریخ شفاهی
- رضا رویگری: فیلمنامههای ضعیف مهمترین معضل سینمای ایران است
- «غیبت موجه» در مرحله صداگذاری ساخت موسیقی
- گلهمندی رضا رویگری از پرداخت نشدن دستمزدهایش/ طلبهایم را نمیتوانم بگیرم
- این روز به یادگار بماند
نظر شما
پربازدیدترین ها
- آیا رونالدو وارد دنیای «سریع و خشمگین» میشود؟/ دیزل: ما برای او نقشی نوشتیم
- داستان پرسر و صدای «بیسر و صدا»
- نقش و جایگاه چهرهپردازی در سینمای ایران
- «سرِ انقلاب»؛ خنده در اتاق بازجویی، نمایش فروپاشی قدرت
- مقایسه فیلمنامه «کوچک جنگلی» تقوایی با سریال افخمی/ از پژوهشِ روایتمحور تا روایتِ موردپسند صداوسیما
آخرین ها
- «شمعی در باد»؛ جسورانهترین فیلم نیمه اول دهه هشتاد
- مهتاب ثروتی و مرجان اتفاقیان به «خاکستر خیال» پیوستند
- «جزیره آزاد»؛ خداوندگار خودخوانده جزیره آزاد
- جیمز کامرون: از سلطه هوش مصنوعی میگریزم/ «آوارتار۳» و شروع افتخارآمیز اکران
- بازیگر آمریکایی خودکشی کرد
- «قمرتاج»؛ از ثبتِ واقعیت تا سازماندهی روایت
- «یک تصادف ساده»، فیلم مورد علاقه باراک اوباما
- مدیران تلویزیون به جای اینکه نقدها را بپذیرند به انتقاد از منتقدان می پردازند
- آخرین قاب یک کارگردان در «سینماحقیقت۱۹»/ احسان صدیقی درگذشت
- «شهر خاموش»؛ طلسم فاوست بر فراز شهر
- واکنش روزنامه هفت صبح به مصاحبه اخیر مهران مدیری : از برج عاج خود پایین نیامد
- استوری سحر دولتشاهی از پشت صحنه «هزار و یک شب»
- از «بادکنک سفید» تا «طعم گیلاس» در نیویورک
- پرویز شهبازی و سینمای مولف
- معرفی برگزیدگان بیست و چهارمین جشن حافظ؛ «پیر پسر» چهار جایزه گرفت/ سه جایزه برای «تاسیان»
- نقش هوش مصنوعی در باز طراحی کسب و کارها در ۲۰۲۶
- نمایش مناسبات داخل زندانها در سریالهای نمایش خانگی چگونه است؟
- «کفایت مذاکرات»؛ شوخیهای نخنما
- چهلوسومین جشنواره جهانی فیلم فجر؛ آزمونی جدی و نگاهی رو به آینده
- نمایش «بانو»ی داریوش مهرجویی در بنیاد حریری
- مستند «جستجو در تنگنا»؛ چیزی که شور زندگی خلق میکند
- «افسانه فیل»؛ سوار فیلی بزرگ و سفید، که انگار همهی راه را بلد بود
- سینمای ما چه سرسبز بود!/به بهانه نمایش نسخه بازسازی شده سارا مهرجویی در موزه سینما
- «کج پیله» وقتی زنها از پوست خودشان، خارج میشوند
- «راه دیگهای نیست»؛ خشونت مرهم زخم
- تحلیلی بر افت ژانر وحشت با تمرکز بر چهارگانه «احضار»/ این فیلم، ترسناک نیست
- «فریاد زیر آب» و موجی که فروکش نکرد
- پیشبینیهای جدید نشریه واریتی برای اسکار ۲۰۲۶
- «سرِ انقلاب»؛ خنده در اتاق بازجویی، نمایش فروپاشی قدرت
- جزئیاتی درباره فیلم جدید ایناریتو/ «دیگر» با بازی تام کروز یک سال دیگر اکران میشود





