سالهایی که انقلاب دیجیتال هنوز سینما را با تحولی جدی و پایهای روبهرو نکرده بود و ساخت فیلم بلند سینمایی نیاز به ابزار و امکانات بسیاری داشت، فیلم کوتاه بسیار پررنگتر از امروز در سینما مطرح شد.
به گزارش سینماسینما،به دلیل اهمیت آن روزهای فیلم کوتاه، جشنواره فیلم فجر نیز از نخستین سال برگزاری پا به پا و حتی گاه سنگینوزنتر از بخش فیلمهای بلند سینمایی، دارای بخش فیلمهای کوتاه بود.
هرچندگاهی به بهانه وجود جشنواره فیلم کوتاه تهران که از دل جشنواره فیلم فجر خارج شد و یا دلایلی دیگر بخش فیلم کوتاه از جشنواره فجر رخت بر برست، اما از آنجا که این دو از یک پیکره اند، این رفتنها دائمی نبود و همچنان بعد از ۳۶ سال برگزاری جای بخش فیلم کوتاه در جشنواره فیلم فجر محفوظ است.
در مجموعه گزارش پیش رو، نگاهی به این رفت و آمدها و جایگاه فیلم کوتاه در جشنواره فیلم فجر در طول سالهای برگزاری این رویداد سینمایی صورت خواهد گرفت. قسمت نخست گزارش تحولات بین سالهای ۱۳۶۱ تا ۱۳۶۹ را در برمیگیرد.
** نخستین دوره جشنواره
در نخستین سالی که سنگ بنای جشنواره فیلم فجر گذاشته شد، فیلمهای کوتاه هم سهم قابل توجهی از آثار حاضر در جشنواره داشت؛ از ۱۷ فیلمی که به بخش مسابقه راه پیدا کرد تا ۱۱۸ فیلم ۸ میلیمتری و ۶۳ فیلم ۱۶میلیمتری بخش مستقل آماتوری.
فیلمهای کوتاه بخش مسابقه مجموعهای از فیلمهای ایرانی و خارجی را شامل میشد. از جمله فیلمسازانی که در آن سال فیلمش در این بخش حضور داشت میتوان به کیانوش عیاری اشاره کرد.
جواد شمقدری، امیر سمواتی، اکبر حر و حمیدرضا آشتیانیپور از جمله سینماگرانی بودند که در بخش آماتوری فیلم داشتند.
دراین دوره به فیلمهای بخش مسابقه جایزهای تعلق نگرفت و جوایز در بخش آماتوری اهدا شد. در این سال داوران بخش آماتوری فیلمها را مورد قضاوت قرار دادند.
**دومین دوره جشنواره
در سال دوم از تعداد فیلمهای کوتاه حاضر در جشنواره کاسته شد. در این دوره کیومرث پوراحمد، مسعود جعفری جوزانی، نورالدین زرین کلک، عباس کیارستمی، فرشید مثقالی و جواد شمقدری فیلمهایی در بخش آثار کوتاه بخش مسابقه داشتند.
همچنین در بخش فیلمهای کوتاه «سینمای ایران بعد از انقلاب» کامران شیردل، محمدرضا اصلانی، واروژ کریم مسیحی، بزرگمهر رفیعا و فرشیدی مثقالی فیلم داشتند. داوران این دوره شامل بخش حرفهای و آماتوری بودند.
**سومین دوره جشنواره
در دومین سالی که بخش فیلم کوتاه در بخش مسابقه طراحی شده بود، فقط آثار ایرانی پذیرفته شدند. در این سال بود که عباس کیارستمی با «همشهری» و ابراهیم حاتمیکیا با فیلم کوتاه «تربت» و «صراط» به جشنواره آمده بودند.
نادر طالبزاده هم «والعصر» را کارگردانی کرده بود و ابراهیم فروزش هم «نگاه» را در جشنواره داشت. در این سال در بخش ویژه فیلمهای اول، فیلمهای کوتاه اول دارای بخشی مخصوص بودند. در همین بخش بود که واروژ کریم مسیحی، خسرو معصومی، محمدعلی سجادی، سعید حاجی میری و جمال شورجه آثاری در جشنواره داشتند.
از این سال فیلمهای کوتاه را داورانی که فیلمهای بلند را قضاوت میکردند مورد داوری قرار دادند.
**چهارمین دوره جشنواره
در چهارمین دوره جشنواره بار دیگر تعداد فیلمهای کوتاه پذیرفته شده در جشنواره افزایش یافت و این فیلمها در دستهبندیهای مختلف به نمایش درآمدند.
ابراهیم حاتمیکیا و کیومرث پوراحمد همچنان با فیلمهای کوتاهی که ساخته بودند در جشنواره حضور داشتند و بخش «سینمای ایران و جشنوارههای حرفهای بعد از انقلاب اسلامی» بهانهای بود برای مرور فیلمهای کوتاه مطرح سالهای گذشته.
در این دوره هم جوایز بخش فیلم کوتاه متنوع طراحی شد تا شرایط دیده شدن بخشهای مختلف این آثار فراهم شود.
**پنجمین دوره جشنواره
نمایش ۹۴ فیلم کوتاه در بخش چشمانداز سالهای دور (نقاشی متحرک) نشان از توجهی ویژه داشت که در آن سال به انیمیشن کوتاه در جشنواره فجر صورت گرفت.
این ۹۴ فیلم شامل آثار ایرانی و خارجی بود که از جمله کارگردانان ایرانی این آثار میتوان به فرشید مثقالی و مرتضی ممیز اشاره کرد.
**ششمین دوره جشنواره
رضا میرکریمی در این سال با فیلم کوتاه «برای او» در بخش مسابقه فیلمهای کوتاه جشنواره حضور داشت. کامبوزیا پرتوی هم در این سال «عینک» را ساخته بود.
در بخش سینمای کودکان و نوجوانان این دوره از جشنواره در دو قسمت سینمای دهه ۸۰ و چشمانداز سالهای دور بخش فیلم کوتاه طراحی شده بود و این آثار مجموعهای از فیلمهای خارجی و ایرانی بودند.
**هفتمین دوره جشنواره
سال ۱۳۶۷ مقطعی بود که فیلمهای میان مدت هم در کنار فیلمهای کوتاه و بلند بخشی از جشنواره را از آن خود کردند.
در هفتمین دوره جشنواره دیگر در بخش مرور یک سال سینمای ایران خبری از فیلمهای کوتاه نبود، اما همچنان بخش نقاشیهای متحرک میزبان انیمیشنهای خارجی محصول اروپای شرقی بود. در این دوره برگزیدگان فیلمهای کوتاه و میان مدت در یک بخش اعلام شدند.
**هشتمین و نهمین دوره جشنواره
در دو سال پایانی دهه ۶۰ جایگاه فیلم کوتاه بنا به دلیلی روشن در جشنواره فیلم فجر تغییر کرد. وقتی جشنواره فیلم کوتاه تهران که از بدنه جشنواره فجر متولد شده و حیات مستقل خود را آغاز کرده بود سروشکل درست خود را به دست آورد دیگر چندان دلیلی برای داوری دوباره فیلمهای کوتاه در جشنواره احساس نمیشد و بر همین اساس در سالهای ۶۸ و ۶۹ فیلمهای کوتاه در جشنواره فجر داوری نشدند.
منبع: ایرنا
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- در یک نشست رسانهای مطرح شد؛ دغدغه کارگردان باید فقط ساخت یک فیلم خوب باشد/ ما در قبال این فرهنگ مسئولیم
- ده فیلم کوتاه اکران آنلاین میشوند
- با معرفی هیات انتخاب و داوری بخش آثار تجربی؛ فیلمهای تجربی راهیافته به سی و نهمین جشنواره فیلم کوتاه تهران اعلام شد
- با معرفی هیات انتخاب بخش آثار داستانی؛ فیلمهای داستانی راهیافته به سی و نهمین جشنواره فیلم کوتاه تهران اعلام شد
- صدور پروانه ساخت غیرسینمایی برای شش فیلم کوتاه داستانی
- پوستر سی و نهمین جشنواره فیلم کوتاه تهران رونمایی شد
- راهیابی فیلم کوتاه voice به دو جشنواره آمریکایی و ایتالیایی
- راهیابی «پِلی بک» به جشنواره فیلم سئول
- گوزن ایرانی در ایتالیا
- فیلمهای کوتاه جشنواره کن معرفی شدند
- فراخوان سی و نهمین جشنواره بینالمللی فیلم کوتاه تهران منتشر شد/ توجه به سینمای بومی با تأکید بر خلاقیت و نوآوری
- مهلت ارسال اثر به سیزدهمین جشنواره ملی دانشجویی «سایه» تمدید شد
- معرفی نامزدهای بخش فیلم کوتاه و مستند چهلمین جشنواره فیلم فجر
- روایت کیهان از تلاش جریانهای معاند برای تحریم جشنواره فجر/ انتقاد کیهان از انتخاب پردیس چارسو
- معرفی مستندها و فیلمهای کوتاه راه یافته به جشنواره فیلم فجر
نظر شما
پربازدیدترین ها
- آیا رونالدو وارد دنیای «سریع و خشمگین» میشود؟/ دیزل: ما برای او نقشی نوشتیم
- داستان پرسر و صدای «بیسر و صدا»
- نقش و جایگاه چهرهپردازی در سینمای ایران
- «سرِ انقلاب»؛ خنده در اتاق بازجویی، نمایش فروپاشی قدرت
- مقایسه فیلمنامه «کوچک جنگلی» تقوایی با سریال افخمی/ از پژوهشِ روایتمحور تا روایتِ موردپسند صداوسیما
آخرین ها
- «شمعی در باد»؛ جسورانهترین فیلم نیمه اول دهه هشتاد
- مهتاب ثروتی و مرجان اتفاقیان به «خاکستر خیال» پیوستند
- «جزیره آزاد»؛ خداوندگار خودخوانده جزیره آزاد
- جیمز کامرون: از سلطه هوش مصنوعی میگریزم/ «آوارتار۳» و شروع افتخارآمیز اکران
- بازیگر آمریکایی خودکشی کرد
- «قمرتاج»؛ از ثبتِ واقعیت تا سازماندهی روایت
- «یک تصادف ساده»، فیلم مورد علاقه باراک اوباما
- مدیران تلویزیون به جای اینکه نقدها را بپذیرند به انتقاد از منتقدان می پردازند
- آخرین قاب یک کارگردان در «سینماحقیقت۱۹»/ احسان صدیقی درگذشت
- «شهر خاموش»؛ طلسم فاوست بر فراز شهر
- واکنش روزنامه هفت صبح به مصاحبه اخیر مهران مدیری : از برج عاج خود پایین نیامد
- استوری سحر دولتشاهی از پشت صحنه «هزار و یک شب»
- از «بادکنک سفید» تا «طعم گیلاس» در نیویورک
- پرویز شهبازی و سینمای مولف
- معرفی برگزیدگان بیست و چهارمین جشن حافظ؛ «پیر پسر» چهار جایزه گرفت/ سه جایزه برای «تاسیان»
- نقش هوش مصنوعی در باز طراحی کسب و کارها در ۲۰۲۶
- نمایش مناسبات داخل زندانها در سریالهای نمایش خانگی چگونه است؟
- «کفایت مذاکرات»؛ شوخیهای نخنما
- چهلوسومین جشنواره جهانی فیلم فجر؛ آزمونی جدی و نگاهی رو به آینده
- نمایش «بانو»ی داریوش مهرجویی در بنیاد حریری
- مستند «جستجو در تنگنا»؛ چیزی که شور زندگی خلق میکند
- «افسانه فیل»؛ سوار فیلی بزرگ و سفید، که انگار همهی راه را بلد بود
- سینمای ما چه سرسبز بود!/به بهانه نمایش نسخه بازسازی شده سارا مهرجویی در موزه سینما
- «کج پیله» وقتی زنها از پوست خودشان، خارج میشوند
- «راه دیگهای نیست»؛ خشونت مرهم زخم
- تحلیلی بر افت ژانر وحشت با تمرکز بر چهارگانه «احضار»/ این فیلم، ترسناک نیست
- «فریاد زیر آب» و موجی که فروکش نکرد
- پیشبینیهای جدید نشریه واریتی برای اسکار ۲۰۲۶
- «سرِ انقلاب»؛ خنده در اتاق بازجویی، نمایش فروپاشی قدرت
- جزئیاتی درباره فیلم جدید ایناریتو/ «دیگر» با بازی تام کروز یک سال دیگر اکران میشود





