سینماسینما، محمدرضا مقدسیان
محمدکارت به واسطه‌ی فیلم‌های کوتاه و مستندی که ساخته است در سینمای فیلم مستند و کوتاه ما کسی است که از پایه شروع کرده و قدم به قدم بالا آمده و زبان خودش را برای فیلم‌سازی پیدا کرده است. در عرصه مستند و فیلم کوتاه جوایز زیادی را کسب کرده و الان وقت مناسبی بود که فیلم بلندداستانی‌اش را بسازد.
شنای پروانه تا به اینجا یکی از قابل اعتناترین فیلم‌های حاضر در جشنواره است. محمد کارت یک اتمسفر مشخصی را می‌پسندد و آن سراغ گرفتن از شخصیت‌های بافت جنوب شهر یا کسانی که با برخی از آسیب‌های اجتماعی درگیری دارند.
ویژگی مهمی که در سینمای محمد کارت وجود دارد این است که محمد کارت شخصیت و موقعیت‌های فیلم‌های خودش را کاملا حس می‌کند و به قول معروف با شخصیت‌ها همدل و همنشین می‌شود، بعد آن موقعیت را به یک موقعیت دراماتیزه و داستانی تبدیل می‌کند. شنای پروانه هم از این قاعده مستنثنی نیست.
ظاهر شنای پروانه شاید در ادامه‌ی فیلم‌هایی مثل ابد و یک روز، متری شیش و نیم باشد، اما این فقط در ظاهر است در اصل اگر کارنامه محمد کارت را دنبال کنیم می‌بینیم که خیلی پیش از اینکه موج ابد و یک روز سازی و متری شیش و نیم‌سازی در سینمای ایران رواج پیدا کند، محمد کارت این سینما را دنبال می‌کرده.
جدای از این شباهت ظاهری، شکل نگاه محمدکارت به سوژه‌ها کاملا با آن چیزی که در ابد و یک روز یا متری شیش و نیم دیدیم، متفاوت است. هسته اصلی داستان یک خانواده‌ست و محور اصلی داستان یک قهرمان. یعنی ما یک قهرمانی داریم که در دل یک فضای آسیب دیده زندگی می‌کند. اما این اتفاق در بستر خانواده‌ای رقم می‌خورد که انواع و اقسام شخصیت‌ها در این بستر وجود دارد. به واسطه‌ی این مدل از داستان‌پردازی آن انگ غیرقابل فهم سراغ گرفتن از آسیب‌های اجتماعی و سیاه‌نمایی از فیلم «شنای پروانه» جدا می‌شود و قابل الصاق نیست.
نکته دیگر فیلم این است که محمد کارت یک موقعیت واقعی را برای ساختن فیلم انتخاب کرده است و یک سری شخصیت‌هایی که در جنوب شهر زندگی می‌کنند، اما آن چیزی که مهم است تلخ و سیاه‌نمایی نشان ندادن این موقعیت‌هاست و اتفاقا سراسر فیلم حکایت از قهرمانی دارد و فیلم در بستری مطرح می‌شود که طعنه بر سینمای معمایی می‌زند بیش از آنکه بخواهد از سینمای اجتماعی و تلخ سراغ بگیرد.
در مرحله فیلمنامه و در مرحله کارگردانی محمد کارت موفق است. تجربه او در سینمای مستند و شناخت دقیق شخصیت‌هایی از این جنس که در این فیلم مشاهده می‌کنیم، باعث شده است با ترکیب بازیگران حرفه‌ای که بسیار جذاب ایفای نقش می‌کنند و بازیگرانی که خیلی مطرح نیستند که بخاطر تجربه زیسته خود هم‌سو و هم‌خون شدند با فیلم، فضایی بسیار واقع‌نما را رقم بزند.
با نگاه اینکه این فیلم یک فیلم اول است، قطعا بی‌نقص نیست و با برطرف شدن ایرادات جزئی در کارگردانی و دیالوگ نویسی این فیلم، شاید «شنای پروانه» به یک فیلم بسیار بسیار خوب تبدیل می‌شد. اما در مجموع این فیلم بسیار قابل قبول است و به عنوان یک فیلم اول قابل اعتناست.
منبع: سانس ویژه
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- «شنای پروانه»؛ تصویری روشن از لایههای تاریک اجتماع
- فیلمنامه «شنای پروانه» از اسپانیا جایزه گرفت
- موفقیت سینمای ایران در جشنواره بینالمللی فیلم ولز/ «کشتارگاه» و «شنای پروانه» جایزه گرفتند
- گفتوگو با محمد کارت، کارگردان «شنای پروانه»/ جبر تو را نمیسازد تو هستی که شرایط را میسازی
- عبور از باتلاق/ نگاهی به فیلم «شنای پروانه»
- «شنای پروانه» به صورت آنلاین اکران می‌شود
- شیرجه بلند
- عذاب وجدان تماشاگرانی که نسخه غیر قانونی شنای پروانه را دیده اند و پیشنهاد محمد کارت
- سرنوشت شوم پروانهها با ضربه بر یک دکمه
- محمد کارت: با اکران دوباره «شنای پروانه» در سینماها مخالفم/ بهترین گزینه اکران آنلاین است/ فیلم را قانونی ببینید
- تازهترین مصوبات شورای صنفی نمایش/ «شنای پروانه» میآید
- کدام فیلمها برای معرفی به اسکار مناسب هستند؟
- دلیل اکران یک هفتهای «درخت گردو» چیست؟
- گزارش آمار فروش سینمای ایران در گیشهها
- آخرین تصمیمات شورای صنفی نمایش/ کمک مالی به فیلم‌هایی که در دوران کرونا اکران میشوند
نظر شما
پربازدیدترین ها
- رونمایی از پوستر «زال و رودابه» در آستانه جشنواره فیلم فجر
- یادداشتی برای فیلم «رها»/ جامعه ناکارآمد و پدرهای بیخاصیت
- حاشیههای جشنواره فیلم فجر/ از دست دادن رضا بابک با مرضیه برومند تا سوءاستفاده از صدا و تصویر شکیبایی
- تاریخچه سریالهای ماه رمضان از ابتدا تاکنون/ در دهه هشتاد ۴۰ سریال روی آنتن رفت
- چهره تلخ عشق یک سویه/ نگاهی به فیلم «در دنیای تو ساعت چند است؟»
آخرین ها
- بخش زیادی از انتقاداتی که در برنامه هفت مطرح می شود به خود افخمی بر می گردد
- برخی نهادهای حاکمیتی و ارزشی ، از برند سازی برای مسعود فراستی چه هدفی را دنبال می کنند ؟
- چهارگانه صدرعاملی کامل شد/ عاشقانه آرام میان دو غریبه آشنا
- «توقیف»؛ روایتی صریح از ممیزی در آثار هنری
- پنجمین روز جشنواره فیلم فجر / گزارش تصویری
- افتتاح دومین دوره بورسیه نخبگان علمی توسط همراه اول
- «یوزفکا» روی صحنه عمارت نوفل لوشاتو میرود
- رونمایی از پوستر «ژن زامبی» همزمان با معرفی بازیگران و عوامل
- برنده اسکار در داوری نخل طلا؛ ژولیت بینوش رئیس هیات داوران جشنواره کن ۲۰۲۵ شد
- درباره «شمال از جنوب غربی» و «چشم بادومی»/ غلبه نگاه سادهانگاره و طرح مساله با راهحلی نشدنی
- ادب مرد به ز دولت اوست
- «آبستن» و آیندهای درخشان برای کارگردانان فیلم
- یادداشتی بر دو فیلم «رها» و «آبستن»/ زخمهای ماندگار و ماندگاری زخمها
- «بچه مردم»؛ فیلمی که به دیگران جوالدوز می‌زند، اما از زدن سوزن به خودی باز میماند
- حرفه‌ای تازه رییس اسبق سازمان سینمایی؛ ایوبی: پشتم را خالی کردند/ دولت باید پایش را عقب بکشد
- چهارمین روز جشنواره فیلم فجر / گزارش تصویری
- حاشیههای سومین روز جشنواره فیلم فجر؛ از مشکل حل نشدنی صدای برج میلاد تا حضور نوزادان در سینمای رسانه
- آموختههایی از پشت صحنه «صد سال تنهایی»/ آیا مارکز از نتیجه اقتباس راضی می‌شد؟
- پروانه نمایش برای فجر صادر شد؛ «قاتل و وحشی» در جشنواره اکران می‌شود
- یادداشتی بر «بچه مردم» و «اسفند»/ از روایت دلنشین و شیرین تلخیها تا فیلمنامه چشم اسفندیار
- سومین روز جشنواره فیلم فجر / گزارش تصویری
- اندر احوالات هوش مصنوعی
- در سومین روز جشنواره فیلم فجر؛ بهرام رادان از هیات داوران جشنواره خارج شد
- آغاز دور جدید حراج شمارههای رند همراه اول
- تنور سرد روز دوم جشنواره فیلم فجر/ چرا باید هر فیلمی سر از جشنواره دربیاورد؟
- نقد «صنم» و «آنتیک»/ از چرایی حضور یک فیلم در جشنواره تا اثری که محترم ماند
- «رگهای آبی»؛ با فروغ، رزومهای برای باران
- واکنش پوریا شکیبایی به سوءاستفاده از صدا و تصویر پدرش در افتتاحیه جشنواره فیلم فجر
- اختتامیه جشنواره بینالمللی تئاتر فجر / گزارش تصویری
- چهل و سومین جشنواره تئاتر فجر برگزیدگانش را شناخت
