به گزارش سینماسینما، هفتادوپنجمین دوره جشنواره فیلم ونیز به پایان راه رسید. ریاست هیات داورانی که برنده شیر طلایی این دوره را مشخص میکرد، بر عهده گیرمو دلتورو کارگردان مکزیکی برنده اسکار سال گذشته بود که جایزه اصلی مراسم را به آلفونسو کوارون دیگر کارگردان مطرح مکزیکی اهدا کرد.
فارغ از انتخابهای هیات داوران در طول جشنواره فیلمی که بیش از همه نظر مخاطبان و منتقدان سینمایی را به خود جلب کرد، همین «رم» به کارگردانی آلفونسو کوارون بود. پس از آن فیلمهای «برادران سیسترز» اثر ژاک اودیار و «سوگلی» ساخته یورگوس لانتیموس خودنمایی میکردند.

ناگفته نماند که از نظر منتقدان بدترین فیلم این دوره از جشنواره فیلم ونیز «کوهستان» به کارگردانی ریک آلورسون بود.
جشنواره ونیز یکی از پیشگامان دنیای واقعیت مجازی است و امسال نیز توجه ویژهای به این طفل نوپای عالم سینما داشت. به گفته سوزان بیر در حالی که ۱۲۰ سال از عمر سینما میگذرد، واقعیت مجازی فقط چهار سال دارد. فیلم «کرهها» در این دوره از جشنواره ونیز مخاطبان را با تکنولوژی واقعیت مجازی به فضا برد تا نوای کیهان را به لطف این تکنولوژی از نزدیک بشنوند.

دو جایزه برای فیلم تنها فیلمساز زن جشنواره
در پایان این دوره از جشنواره فیلم ونیز جایزه مارچلو ماسترویانی که به استعدادی نوظهور در دنیای بازیگری اهدا میشود به بایکالی گانامبار بازیگر فیلم «بلبل» به کارگردانی جنیفر کنت تنها زن فیلمساز بخش رقابت اصلی این دوره از جشنواره فیلم ونیز اهدا شد.
همین حضور کمرنگ زنان در جشنواره فیلم ونیز یکی از جنجالهای این دوره بود که با اعتراض برخی از چهرههای سرشناس حاضر در جشنواره از جمله ژاک اودیار همراه شد.
شاید به همین دلیل و برای جبران مافات است که جایزه ویژه هیات داوران نیز به جنیفر کنت خالق فیلم «بلبل» تقدیم شد.
در میان انبوه فیلمهای مدعی شاید لایقترین نامها برای دریافت فیلمنامه برادران کوئن باشند. آنها که مهارتشان در نوشتن پرآوازه است، با فیلم «حماسه باستر اسکراگز» جایزه بهترین فیلمنامه جشنواره هفتادوپنجم ونیز را از آن خود کردند.
جایزه بهترین بازیگر زن به الیویا کلمن در حضور اما استون بهترین بازیگر زن هم الیویا کلمن شد، آن هم در فیلمی که اما استون بازیگر برنده جایزه اسکار دیگر بازیگر زن آن است. کلمن در فیلم «سوگلی» به کارگردانی یورگوس لانتیموس بازی کرده است.
جایزه بهترین بازیگر مرد هم برای بازی درخشان در نقش ونسان ونگوک نقاش چیرهدست، به ویلم دفو رسید. او در فیلم «در دروازه ابدیت» نقش ونگوک را بازی کرده است.

ژاک اودیار مشهور هم با وسترن «برادران سیسترز» لایق دریافت جایزه بهترین کارگردانی جشنواره ونیز شد. او در این فیلم متفاوت از جان سی.رایلی و جیک جیلنهال بازی گرفته است.
پیش از اعلام جایزه نهایی مراسم یا شیر طلایی، نوبت برنده جایزه بزرگ هیات داوران است. این جایزه هم به فیلم «سوگلی» از یورگوس لانتیموس رسید.
و در نهایت جایزه نهایی مراسم یعنی شیر طلایی ونیز برای بهترین فیلم همانطور که اکثر منتقدان پیشبینی میکردند به فیلم «رم» اثر تحسینشده آلفونسو کوارون کارگردان مکزیکی برنده جایزه اسکار رسید.
سال گذشته هم گیرمو دلتوروی مکزیکی شیر طلایی ونیز را با فیلم «شکل آب» دریافت کرد و در نهایت برنده جوایز بسیار دیگری از جمله جایزه اسکار هم شد. به این ترتیب «رم» و آلفونسو کوارون هم شانس زیادی برای دریافت اسکار خواهند داشت.
برترینهای جشنواره ونیز
بهترین فیلم (شیر طلایی) : «رم» ساخته آلفونسو کوارون
بهترین کارگردانی: ژاک اودیار برای «برادران سیسترز»
بهترین فیلمنامه: برادران کوئن برای «حماسه باستر اسکراگز»
جایزه بزرگ هیات داوران: «سوگلی» ساخته یورگوس لانتیموس
جایزه ویژه هیات داوران: «بلبل» ساخته جنیفر کنت
بهترین بازیگر زن: الیویا کلمن در «سوگلی»
بهترین بازیگر مرد: ویلم دفو در «در دروازه ابدیت»
منبع: خبرآنلاین
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- «سلب مسئولیت»؛ کابوسی پنهانشده پشت نور
- ترجمه اختصاصی سینماسینما/ آلفونسو کوارون، از سینما میگوید/ سینما به موسیقی شباهت دارد
- پس از ۲۳۰ روز فیلمبرداری؛ آلفونسو کوارون «سلب مسئولیت» را تمام کرد
- آلفونسو کوارون برای اپل سریال میسازد/ کیت بلانشت و کوین کلاین در «سلب کننده»
- مکزیک نماینده خود را به اسکار معرفی کرد
- رما؛ در ستایش زنانی که سر تسلیم فرود نمی آورند
- واکنش تند بزرگان سینما به تصمیم جنجالی اسکار
- ۵ فینالیست اسکار خارجیزبان؛ از کودکان پناهنده سوری تا خانواده خلافکار ژاپنی در اسکار۲۰۱۹
- تجلیل جشنواره «پالم اسپرینگز» از آلفونسو کوارون
- خبر بد برای مدعیان اسکار/ «رما» وارد رقابت شد
- اهدای شیر طلای ونیز به کارگردانی که آثارش فراتر از ژانرهاست
- پنج دقیقه تشویق ایستاده یک فیلم در ونیز
- مقایسه پوشش فاطمه معتمدآریا در دو دوره از جشنواره ونیز + عکس
- برنامه نمایش سه فیلم نماینده سینمای ایران در جشنواره ونیز
- رقبای جایزه شیر طلایی جشنواره ونیز معرفی شدند/ نمایش فیلمهای امیر نادری و ابراهیم گلستان در لیدو
نظر شما
پربازدیدترین ها
- آیا رونالدو وارد دنیای «سریع و خشمگین» میشود؟/ دیزل: ما برای او نقشی نوشتیم
- نقش و جایگاه چهرهپردازی در سینمای ایران
- داستان پرسر و صدای «بیسر و صدا»
- مقایسه فیلمنامه «کوچک جنگلی» تقوایی با سریال افخمی/ از پژوهشِ روایتمحور تا روایتِ موردپسند صداوسیما
- تاریخچه سریالهای ماه رمضان از ابتدا تاکنون/ در دهه هشتاد ۴۰ سریال روی آنتن رفت
آخرین ها
- «قمرتاج»؛ از ثبتِ واقعیت تا سازماندهی روایت
- «یک تصادف ساده»، فیلم مورد علاقه باراک اوباما
- مدیران تلویزیون به جای اینکه نقدها را بپذیرند به انتقاد از منتقدان می پردازند
- آخرین قاب یک کارگردان در «سینماحقیقت۱۹»/ احسان صدیقی درگذشت
- «شهر خاموش»؛ طلسم فاوست بر فراز شهر
- واکنش روزنامه هفت صبح به مصاحبه اخیر مهران مدیری : از برج عاج خود پایین نیامد
- استوری سحر دولتشاهی از پشت صحنه «هزار و یک شب»
- از «بادکنک سفید» تا «طعم گیلاس» در نیویورک
- پرویز شهبازی و سینمای مولف
- معرفی برگزیدگان بیست و چهارمین جشن حافظ؛ «پیر پسر» چهار جایزه گرفت/ سه جایزه برای «تاسیان»
- نقش هوش مصنوعی در باز طراحی کسب و کارها در ۲۰۲۶
- نمایش مناسبات داخل زندانها در سریالهای نمایش خانگی چگونه است؟
- «کفایت مذاکرات»؛ شوخیهای نخنما
- چهلوسومین جشنواره جهانی فیلم فجر؛ آزمونی جدی و نگاهی رو به آینده
- نمایش «بانو»ی داریوش مهرجویی در بنیاد حریری
- مستند «جستجو در تنگنا»؛ چیزی که شور زندگی خلق میکند
- «افسانه فیل»؛ سوار فیلی بزرگ و سفید، که انگار همهی راه را بلد بود
- سینمای ما چه سرسبز بود!/به بهانه نمایش نسخه بازسازی شده سارا مهرجویی در موزه سینما
- «کج پیله» وقتی زنها از پوست خودشان، خارج میشوند
- «راه دیگهای نیست»؛ خشونت مرهم زخم
- تحلیلی بر افت ژانر وحشت با تمرکز بر چهارگانه «احضار»/ این فیلم، ترسناک نیست
- «فریاد زیر آب» و موجی که فروکش نکرد
- پیشبینیهای جدید نشریه واریتی برای اسکار ۲۰۲۶
- «سرِ انقلاب»؛ خنده در اتاق بازجویی، نمایش فروپاشی قدرت
- جزئیاتی درباره فیلم جدید ایناریتو/ «دیگر» با بازی تام کروز یک سال دیگر اکران میشود
- نمایش تمام موزیکال «رابین هود»
- «الکترون» نامزد بهترین فیلم جشنواره انگلیسی شد
- تحلیل روانکاوانه فیلم «دوستداشتنی»؛ این رابطه دوست داشتنی نیست
- نمایش «برادران کارامازوف»؛ وفادار به روح اثر نه کالبد
- درباره کامران فانی و ترجمهای ناب/ مرغ دریاییِ فانی





