
دکتر مصطفی جلالی فخر با انتشار این عکس در اینستاگرام خود نوشت:
این عکس را دیشب عباس یاری عزیز برایم فرستاد، کنار کیانوش عیاری خوب. هر دو دچار بلای کرونای، اما امیدوار و توانا. خوشبختانه جناب عیاری دیروز از بیمارستان مرخص شد و آقای یاری هم فردا. یکی از واقعیترین و دوستداشتنیترین دو انگشتهای پیروزی را در جدال با همین بیماری میتوان دید. و این اطمینان به بهبودی، بخشی از درمان است. کسانی که جناب یاری را میشناسند، میدانند که خنده و شوخی بخشی از سبک زندگی اوست. و حتی وقتی کرونایش تشدید یافته بود و ضعف و تنگینفس هم به سراغش آمده بود، وقتی برایم شرحِ حال میگفت، آن را با خنده و مزاح همراه میکرد. و در چنین حال و هوایی، وقتی به خود و دیگران اطمینان میداد که در همآوردی با بیماریاش پیروز خواهد شد، همه مطمئن بودیم که میتواند.
پیک چهارم به مراتب سرکشتر است و خیلیها را دچار کرده، به ویژه در شکل خانوادگی. و نکتهی مهم، سرعت پیشرفت درگیری ریه است. سیتیاسکنهای هر دو بزرگوار را که در ابتدا دیدم، کمتر از پنج درصد درگیر بودند اما ظرف چند روز به حدود سی چهل درصد رسیدند. طبعا چون پروتکل ثابت جهانی برای ارزیابی و درمان مرحلهبندی کرونا وجود ندارد، قضاوت بالینی پزشکان با توجه به شرایط بیمار و امکانات درمانی، مرز باریکی از تصمیم را ایجاد کرده است. حتی میان درمان در منزل و بستری در بیمارستان هم مرز قطعی و شفافی وجود ندارد. درصدگویی درگیری ریه هم بیشتر چشمیست و تا حدود ده درصد اختلاف میان پزشکان، ممکن است و محل مناقشه نیست.
یکی دیگر از ویژگیهای تصادفی این پیک، درگیری پرشمار هنرمندان بود، در حدی که برخی آن را «پیک هنرمندان» نامیدند. چرا؟ احتمالا به دلیل تولیدات متعدد سینمایی تلویزیونی که بدون توجه به پروتکلها، بسترهای پرخطری برای ابتلا ایجاد کردند. بیماری برخی مشاهیر، رسانهای شد و عدهای دیگر توانستند روزهای سخت بیماری را در سکوت خبری سپری کنند. خوشحالم که آقایان یاری و عیاری توانستند بر این بدبیاری غلبه کنند. و کاش همه در کنار هم بتوانیم زودتر از این گردنهی سرسخت و پرخطر عبور کنیم. مطمئن باشیم که این ویروس تاجدار لاکردار، هوشمند نیست و تحت تاثیر شهرت و محبوبیت و ثروت و قدرت، کوتاه نمیآید. همه با تمام توان مراقب خود و دیگران باشیم.
پیک چهارم به مراتب سرکشتر است و خیلیها را دچار کرده، به ویژه در شکل خانوادگی. و نکتهی مهم، سرعت پیشرفت درگیری ریه است. سیتیاسکنهای هر دو بزرگوار را که در ابتدا دیدم، کمتر از پنج درصد درگیر بودند اما ظرف چند روز به حدود سی چهل درصد رسیدند. طبعا چون پروتکل ثابت جهانی برای ارزیابی و درمان مرحلهبندی کرونا وجود ندارد، قضاوت بالینی پزشکان با توجه به شرایط بیمار و امکانات درمانی، مرز باریکی از تصمیم را ایجاد کرده است. حتی میان درمان در منزل و بستری در بیمارستان هم مرز قطعی و شفافی وجود ندارد. درصدگویی درگیری ریه هم بیشتر چشمیست و تا حدود ده درصد اختلاف میان پزشکان، ممکن است و محل مناقشه نیست.
یکی دیگر از ویژگیهای تصادفی این پیک، درگیری پرشمار هنرمندان بود، در حدی که برخی آن را «پیک هنرمندان» نامیدند. چرا؟ احتمالا به دلیل تولیدات متعدد سینمایی تلویزیونی که بدون توجه به پروتکلها، بسترهای پرخطری برای ابتلا ایجاد کردند. بیماری برخی مشاهیر، رسانهای شد و عدهای دیگر توانستند روزهای سخت بیماری را در سکوت خبری سپری کنند. خوشحالم که آقایان یاری و عیاری توانستند بر این بدبیاری غلبه کنند. و کاش همه در کنار هم بتوانیم زودتر از این گردنهی سرسخت و پرخطر عبور کنیم. مطمئن باشیم که این ویروس تاجدار لاکردار، هوشمند نیست و تحت تاثیر شهرت و محبوبیت و ثروت و قدرت، کوتاه نمیآید. همه با تمام توان مراقب خود و دیگران باشیم.
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- نگاهی به فیلم سینمایی «شاهنقش»؛ وقتی میز و قدرت، آلودگی میآورد…
- بزرگداشت کیانوش عیاری با نمایش «شبح کژدم»
- یادداشت «کیانوش عیاری» در سوگ ناصر تقوایی
- نسخه اصلی «خانه پدری» آنلاین اکران شد
- یک نمایش برای «خانه پدریِ» کیانوش عیاری
- از راههای رفته/ چیزهایی که نباید میگفتم!
- واکنش کیانوش عیاری به قاچاق فیلم «کاناپه»؛ از نمایش غیرقانونی اثرم ناراضی هستم
- نوبت فیلم کیانوش عیاری شد؛ انتشار نسخه قاچاق از فیلم توقیفی «کاناپه»
- مجوز ساخت سینمایی برای ۶فیلمنامه صادر شد
- در مراسم زادروز زندهیاد «داریوش مهرجویی» مطرح شد؛ مهرجویی سهم عمدهای در بخشهای مختلف تاریخ سینمای ایران دارد
- کیانوش عیاری در بیمارستان بستری شد
- تقدیم «ترانهای عاشقانه برایم بخوان» به کیانوش عیاری/ سینما دارای یک زبان مشترک است
- سرنوشت نامعلوم سریال کیانوش عیاری/ چرا تلویزیون ۸۷ متر را گردن نمیگیرد؟
- نشست «بررسی ارتباط میان کتاب و سینما»؛ کیانوش عیاری: نمیدانم اگر سینما نباشد باید چه کار کنم؟
- نگاهی به کارنامه فیلمسازی کیانوش عیاری
نظر شما
پربازدیدترین ها
- آیا رونالدو وارد دنیای «سریع و خشمگین» میشود؟/ دیزل: ما برای او نقشی نوشتیم
- داستان پرسر و صدای «بیسر و صدا»
- نقش و جایگاه چهرهپردازی در سینمای ایران
- مقایسه فیلمنامه «کوچک جنگلی» تقوایی با سریال افخمی/ از پژوهشِ روایتمحور تا روایتِ موردپسند صداوسیما
- تاریخچه سریالهای ماه رمضان از ابتدا تاکنون/ در دهه هشتاد ۴۰ سریال روی آنتن رفت
آخرین ها
- استوری سحر دولتشاهی از پشت صحنه «هزار و یک شب»
- از «بادکنک سفید» تا «طعم گیلاس» در نیویورک
- پرویز شهبازی و سینمای مولف
- معرفی برگزیدگان بیست و چهارمین جشن حافظ؛ «پیر پسر» چهار جایزه گرفت/ سه جایزه برای «تاسیان»
- نقش هوش مصنوعی در باز طراحی کسب و کارها در ۲۰۲۶
- نمایش مناسبات داخل زندانها در سریالهای نمایش خانگی چگونه است؟
- «کفایت مذاکرات»؛ شوخیهای نخنما
- چهلوسومین جشنواره جهانی فیلم فجر؛ آزمونی جدی و نگاهی رو به آینده
- نمایش «بانو»ی داریوش مهرجویی در بنیاد حریری
- مستند «جستجو در تنگنا»؛ چیزی که شور زندگی خلق میکند
- «افسانه فیل»؛ سوار فیلی بزرگ و سفید، که انگار همهی راه را بلد بود
- سینمای ما چه سرسبز بود!/به بهانه نمایش نسخه بازسازی شده سارا مهرجویی در موزه سینما
- «کج پیله» وقتی زنها از پوست خودشان، خارج میشوند
- «راه دیگهای نیست»؛ خشونت مرهم زخم
- تحلیلی بر افت ژانر وحشت با تمرکز بر چهارگانه «احضار»/ این فیلم، ترسناک نیست
- «فریاد زیر آب» و موجی که فروکش نکرد
- پیشبینیهای جدید نشریه واریتی برای اسکار ۲۰۲۶
- «سرِ انقلاب»؛ خنده در اتاق بازجویی، نمایش فروپاشی قدرت
- جزئیاتی درباره فیلم جدید ایناریتو/ «دیگر» با بازی تام کروز یک سال دیگر اکران میشود
- نمایش تمام موزیکال «رابین هود»
- «الکترون» نامزد بهترین فیلم جشنواره انگلیسی شد
- تحلیل روانکاوانه فیلم «دوستداشتنی»؛ این رابطه دوست داشتنی نیست
- نمایش «برادران کارامازوف»؛ وفادار به روح اثر نه کالبد
- درباره کامران فانی و ترجمهای ناب/ مرغ دریاییِ فانی
- فیلم کوتاه «شامیر» نامزد بهترین فیلمبرداری جشنواره امریکایی شد
- درمان از نگاهی دیگر؛ وقتی سرطان، بازیگر صحنه زندگی میشود
- گاو خشمگین ۴۵ ساله شد
- «زیر درخت لور»؛ تصویری از انزوا و شکاف عاطفی
- «جستوجو در تنگنا»؛ انگار این همه چیزی باشد که از شهر و دیوارهایش به میراث بردهایم
- حمید طالقانی درگذشت





