علی تیموری از بازیگران جوان و خوش قریحه است. گفتگو با این بازیگر را میخوانید:
آقای علی تیموری چه طور شد بازیگر شدید؟
من چون علاقه زیادی به این حرفه دارم بر این باور بودم که میتونم درونم پرورشش بدم و به ایفای نقش در پروژه های سینمایی و تلویزیونی بپردازم البته الگوی من تو فنون، درک بازیگری تئاتر هنرهای نمایشی بوده که خوب هنرجو را بار میاره و میپزونه و از سال ۱۳۹۰ دارم در نمایش ها مختلف و سالن های حرفه ای به اجرا در می آورم به عقیده من سخت کوش بودن در این حرفه شرط اول هستش که مانا باشی و وجودت را حس کنن تا پیشنهاد ها به سمتت بیان.
چه برداشتی از سینما و بازیگری دارید؟
به نظره من شروع بازیگری کاری دشوار است برای یک علاقه مند ،چرا که بازیگری امروزه حرفه شلوغ و شاید زیاده از حد پر ازدحامی است و رقابت در آن در بدست آوردن یک نقش،هر چند کوتاه، ولی بسیار شدید است وجود خیلی عظیمی از بازیگران با تجربه باعث شده است که این موضوع تشدید بشود و اینکه هوش و خلاقیت ( بازیگر باید فرد باهوشی باشد تا بتواند سریعا با روند فیلم آشنا و متن فیلمنامه را حفظ کند. همچنین در بسیاری موارد که پیش می آید باید از خلاقیت خود در ایفای نقش بهتر بهره بگیرد.)
چه توصیه ای به جوانان عرصه فرهنگ هنر دارید؟
من میگم توانایی، همت، عزم و ایمان جوان امروز کمتر از جوان دهه ۶۰ نیست، اما جوان امروز در معرض تهدیدهای خطرناک فکری قرار دارد که این افکار غلط با ابزارها و وسایل ارتباطی فراوان، در سطح گستردهای قابل انتشار هستند و در این زمینه باید ضمن استفاده از متخصصان، حرفه ای ها و با تجربه های صنف سینما و کسانی که در مسائل ارتباطی سیمایی تجربه دارند، از ابزار فرهنگ هنر نیز حداکثر بهرهگیری صورت گیرد.
تا حالا در چه پروژه هایی بودید؟
در کار نمایش و تئاتر از جمله نمایش الیورتوئیست نمایش سانفرانسیسکو نمایش پدرخوانده اسکارفیس و در سینما رد خون متری شیش و نیم مصادره سرخپوست جاندار مطرب جهان با من برقص به ایفای نقش پرداخته ام.
با چه کارگردان هایی دوست دارید همکاری کنید؟
دوست دارم با آقایان اصغر فرهادی، بهرام بیضایی، داریوش مهرجویی، مسعود کیمیایی، ناصر تقوایی و ابولفضل جلیلی و در عرصه بین المللی هم دوست دارم با کارگردان هایی همچون استیون اسپیلبرگ مارتین اسکورسیزی کوئینتن تارانتینو، کریستوفر نولان، فرانسیس فورد کاپولا، جیمز کامرون، آلفرد هیچکاک (طبعا اگر زنده بود) همکاری داشته باشم.
حرف آخرتون را بفرمائید؟
اصلی ترین مسئله من درک خودم است و سپس یافتن آسانترین راه برای آنکه دیگران هم مرا درک کنند پس بهترین فیلم من لبخند من است و لبخندها خدا را ستایش می کنند.
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- نگرانی خانواده از تصمیم کیت بلانشت/ آیا برنده دو اسکار از بازیگری خداحافظی میکند؟
- در اهمیت راهاندازیِ خانه سالمندانِ مخصوص هنرمندان
- حلیمه سعیدی بازیگر سریالهای رضا عطاران درگذشت
- عاطفه تیموری: در بازیگری باید ایدهها و افکار خودم را پیاده کنم
- بازیگری، پیوندهای بیکرانگی آفرینش
- شما چه واکسنی زدهاید که بیمار نمیشوید؟!
- عکسی نوستالژیک از جمشید هاشمپور
- آرمی همر متهم به تجاوز و خشونت شد/ اظهارات تکان دهنده قربانی
- عکسی که علیرضا خمسه از دوران سربازی خود منتشر کرد
- سیزدهمین جشنواره فیلم بلغارستان میزبان ۱۳ فیلم ایرانی
- روایت نقش آفرینیهای آزیتا حاجیان در موزه سینما ثبت شد
- ویدئویی از مصاحبه با حبیب اسماعیلی برگرفته از تاریخ شفاهی موزه سینما
- پیام آنتونی هاپکینز به جوانان/ سالم زندگی کنید + ویدئو
- مجوز آلبوم حامد بهداد صادر شد
- ناصر ایزدفر، بازیگر و کارگردان پیشکسوت تئاتر درگذشت
نظر شما
پربازدیدترین ها
- آیا رونالدو وارد دنیای «سریع و خشمگین» میشود؟/ دیزل: ما برای او نقشی نوشتیم
- داستان پرسر و صدای «بیسر و صدا»
- نقش و جایگاه چهرهپردازی در سینمای ایران
- «سرِ انقلاب»؛ خنده در اتاق بازجویی، نمایش فروپاشی قدرت
- مقایسه فیلمنامه «کوچک جنگلی» تقوایی با سریال افخمی/ از پژوهشِ روایتمحور تا روایتِ موردپسند صداوسیما
آخرین ها
- مهتاب ثروتی و مرجان اتفاقیان به «خاکستر خیال» پیوستند
- «جزیره آزاد»؛ خداوندگار خودخوانده جزیره آزاد
- جیمز کامرون: از سلطه هوش مصنوعی میگریزم/ «آوارتار۳» و شروع افتخارآمیز اکران
- بازیگر آمریکایی خودکشی کرد
- «قمرتاج»؛ از ثبتِ واقعیت تا سازماندهی روایت
- «یک تصادف ساده»، فیلم مورد علاقه باراک اوباما
- مدیران تلویزیون به جای اینکه نقدها را بپذیرند به انتقاد از منتقدان می پردازند
- آخرین قاب یک کارگردان در «سینماحقیقت۱۹»/ احسان صدیقی درگذشت
- «شهر خاموش»؛ طلسم فاوست بر فراز شهر
- واکنش روزنامه هفت صبح به مصاحبه اخیر مهران مدیری : از برج عاج خود پایین نیامد
- استوری سحر دولتشاهی از پشت صحنه «هزار و یک شب»
- از «بادکنک سفید» تا «طعم گیلاس» در نیویورک
- پرویز شهبازی و سینمای مولف
- معرفی برگزیدگان بیست و چهارمین جشن حافظ؛ «پیر پسر» چهار جایزه گرفت/ سه جایزه برای «تاسیان»
- نقش هوش مصنوعی در باز طراحی کسب و کارها در ۲۰۲۶
- نمایش مناسبات داخل زندانها در سریالهای نمایش خانگی چگونه است؟
- «کفایت مذاکرات»؛ شوخیهای نخنما
- چهلوسومین جشنواره جهانی فیلم فجر؛ آزمونی جدی و نگاهی رو به آینده
- نمایش «بانو»ی داریوش مهرجویی در بنیاد حریری
- مستند «جستجو در تنگنا»؛ چیزی که شور زندگی خلق میکند
- «افسانه فیل»؛ سوار فیلی بزرگ و سفید، که انگار همهی راه را بلد بود
- سینمای ما چه سرسبز بود!/به بهانه نمایش نسخه بازسازی شده سارا مهرجویی در موزه سینما
- «کج پیله» وقتی زنها از پوست خودشان، خارج میشوند
- «راه دیگهای نیست»؛ خشونت مرهم زخم
- تحلیلی بر افت ژانر وحشت با تمرکز بر چهارگانه «احضار»/ این فیلم، ترسناک نیست
- «فریاد زیر آب» و موجی که فروکش نکرد
- پیشبینیهای جدید نشریه واریتی برای اسکار ۲۰۲۶
- «سرِ انقلاب»؛ خنده در اتاق بازجویی، نمایش فروپاشی قدرت
- جزئیاتی درباره فیلم جدید ایناریتو/ «دیگر» با بازی تام کروز یک سال دیگر اکران میشود
- نمایش تمام موزیکال «رابین هود»
