پایگاه خبری تحلیلی سینماسینما

«قبله عالم» در حالی که در ۱۰ قسمت تولید شده بود و در هفتمین قسمت به پایان رسید، در بیانیه تندی که پخش‌کننده آن صادر کرد، در اقدامی که می‌توان آن را فرار رو به جلو تعبیر کرد، علت این توقف را به ممیزی‌ها ارتباط داد! ولی واقعاً این ممیزی‌ها بود که «قبله عالم» را به خاک سیاه نشاند؟!
شاید در سال‌های اولیه رواج شبکه نمایش خانگی چند کارگردان با سودای تجربه جدید در این فضا سریال ساختند و کارشان نگرفت، ولی مدت‌ها بود پلت‌فرم‌ها تلاش می‌کردند با استفاده از فضای شبکه نمایش خانگی، سریال‌های پرمخاطبی را تولید و پخش کرده و بازار خوبی را ایجاد کنند. این بازار خوب عاملی شد که چندین فیلمساز به سودای نام و نان سر از سریال‌سازی برای پلت‌فرم‌ها دربیاورند. ماجرای «قبله عالم» هم از این نوع نگاه نشئت گرفته است؛ سریالی شبه‌طنز که ژست دستمایه قرار دادن زندگی ناصرالدین شاه قاجار را داشت ولی هر چه بود به زندگی ناصرالدین شاه شباهتی نداشت. اما چه شد که این سریال ۱۰ قسمتی، بی‌فرجام رها شد؟! مجموعه «قبله عالم» از همان قسمت‌های اولیه نشان داد به جز شوخی‌های زننده و روایت‌های غیراخلاقی از خلوتگاه شاهان قاجار و یک داستان نیم‌بند چیزی برای ارائه ندارد!
«قبله عالم» تلاش کرد با سوار شدن بر موج حاشیه، ناصرالدین شاه خیالی خود را به ساحل خوشبختی برساند، اما تمسخر «امیرکبیر» و بازسازی مضحکه سکانسی از «ایستاده در غبار» بیشتر از آنکه به دیده شدن این سریال کمک کند، به محو شدن آن کمک کرد. شاید بهتر بود پلت‌فرم پخش‌کننده «قبله عالم» از قسمت چهارم به بعد که ممیزی‌ها به اوج خود رسید از پخش این سریال انصراف می‌داد و یک خداحافظی آبرومند برای آن در نظر می‌گرفت تا کار به این وداع تلخ‌تر نرسد؛ کاری که پخش‌کننده در قسمت هفتم انجام داد، مصداق روغن ریخته و نذر امامزاده بود. «قبله عالم» مخاطب نداشت، تبلیغ فضای مجازی و میدانی آن هم جواب نداده بود. پخش‌کننده اگر در قسمت هفتم هم خداحافظی نمی‌کرد در سه قسمت بعدی از این سریال معجزه‌ای رخ نمی‌داد که نگاه‌ها را به سمت آن برگرداند.
ممیزهای این سریال به دلیل شوخی‌های کلامی، اشارات اروتیک، گوشه و کنایه‌های مبتذل آنقدر زیاد شده بود که چیزی از قبله عالم باقی نمانده بود. فیلمساز هنوز نگفته است چطور سریالی ساخته است که بعد از حذف و سانسور، چیزی برای دیده شدن در آن باقی نمانده است! نهاد ناظر بنا به تأکید بیانیه پخش‌کننده «قبله عالم» حکم به توقیف این سریال نداده است؛ اقدامی که به نظر هوشمندانه می‌آید، زیرا هر گونه برچسب «توقیف» می‌توانست برای این کار ضعیف دستاویز توجیه شکست باشد. اکنون ولی به غیر از سازنده «قبله عالم» هیچ کس نمی‌تواند مقصر آن چیزی باشد که بر سر این سریال آمده است.
«قبله عالم» باید شکست می‌خورد تا پلت‌فرم‌ها و تهیه‌کننده‌هایی که قصد دارند در فضای شبکه نمایش خانگی کار کنند، متوجه باشند کار ضعیف در هر جا محکوم به حذف و فراموشی است و سرمایه‌گذاری در فضای شبکه نمایش خانگی به آن آسانی که در ظاهر دیده می‌شود، نیست؛ سریالی که می‌خواست با نمایش سکانس‌های حاشیه‌دار دیده شود، با حذف و ممیزی، عملاً از هویت خود خارج شد و چیزی به جز خداحافظی برایش باقی نماند. باشد که سایر فیلمسازها هم پیش از ورود به عرضه نمایش خانگی سرنوشت «قبله عالم» را مشاهده کنند تا شاهد کارهایی باشیم که به جای آویزان شدن از حاشیه‌ها، بر اساس داشته‌های خود دیده شوند.