محمد رضا ورزی کارگردان سریال “معمای شاه “در بخشهایی از مصاحبه خود با تسنیم حرفهای جالبی زده است .
به گزارش سینما سینما ،ورزی گفته است :اخیرا یک پیامک از یکی از مدیران فرهنگی داشتم؛ منتها برای دوره سابق بود که تاثیر گرفته بود از این فضا و به من گفت که اگر مثلا وافور رضا شاه را در انتهای داستان می گذاشتید؛ بهتر نبود؟ تعجب کردم؛ از آن آدم بعید بود که بخواهد چنین چیزی را مطرح کند.این چیزی جز واقعیت نبود.من نه چیزی را پررنگ کردم و نه اضافه کردم. رضاشاه عادت یومیه اش را انجام می داد؛ مثل این می ماند که رضا شاه چکمه می پوشید؛ کلکسیون وافور ایشان در موزه هست .
رضا شاه عادت داشت که صبح زود بلند می شد و سرپایی چند بست تریاک می کشید؛ چون اعتقاد داشت که اگر بنشینم و بکشم من را می اندازد؛ بعد یک سیخ کباب چنجه می خورد و به سرکشی پادگان ها می رفت؛ این عادت هر روزه رضا شاه بود؛ شب وقت خواب هم یک گیلاس کوچک شراب سفید و قرمز می خورد و می خوابید.
حال اگر ما این را بگوییم می گویند که ورزی رضا شاه را دائم الخمر نشان داده است؛ نه، این جزو زندگی رضا شاه بود. مثل بقیه عادتهایش. مثل اینکه برنج غذای رضاشاه باید ری کرده میبود و روغن حیوانی داشت و این روغن باید از قاشق می چکید؛ خیلی هم کم خوراک بود؛ خوب می خورد ولی کم خوراک بود.یا اینکه رضا شاه روی زمین می خوابید و رختخوابش را روی زمین پهن می کرد و عادت داشت که زیر سرش را بلند کند و لباس خوابش در زمستان یک پوشش کرکی و در تابستان ها لباس نخی، شلوار و بالاپوشی که استفاده می کرد یک مدل و تنگ بود؛ شبیه لباس های نظامی که می پوشند.
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
نظر شما
پربازدیدترین ها
- آیا رونالدو وارد دنیای «سریع و خشمگین» میشود؟/ دیزل: ما برای او نقشی نوشتیم
- نقش و جایگاه چهرهپردازی در سینمای ایران
- داستان پرسر و صدای «بیسر و صدا»
- مقایسه فیلمنامه «کوچک جنگلی» تقوایی با سریال افخمی/ از پژوهشِ روایتمحور تا روایتِ موردپسند صداوسیما
- تاریخچه سریالهای ماه رمضان از ابتدا تاکنون/ در دهه هشتاد ۴۰ سریال روی آنتن رفت
آخرین ها
- «قمرتاج»؛ از ثبتِ واقعیت تا سازماندهی روایت
- «یک تصادف ساده»، فیلم مورد علاقه باراک اوباما
- مدیران تلویزیون به جای اینکه نقدها را بپذیرند به انتقاد از منتقدان می پردازند
- آخرین قاب یک کارگردان در «سینماحقیقت۱۹»/ احسان صدیقی درگذشت
- «شهر خاموش»؛ طلسم فاوست بر فراز شهر
- واکنش روزنامه هفت صبح به مصاحبه اخیر مهران مدیری : از برج عاج خود پایین نیامد
- استوری سحر دولتشاهی از پشت صحنه «هزار و یک شب»
- از «بادکنک سفید» تا «طعم گیلاس» در نیویورک
- پرویز شهبازی و سینمای مولف
- معرفی برگزیدگان بیست و چهارمین جشن حافظ؛ «پیر پسر» چهار جایزه گرفت/ سه جایزه برای «تاسیان»
- نقش هوش مصنوعی در باز طراحی کسب و کارها در ۲۰۲۶
- نمایش مناسبات داخل زندانها در سریالهای نمایش خانگی چگونه است؟
- «کفایت مذاکرات»؛ شوخیهای نخنما
- چهلوسومین جشنواره جهانی فیلم فجر؛ آزمونی جدی و نگاهی رو به آینده
- نمایش «بانو»ی داریوش مهرجویی در بنیاد حریری
- مستند «جستجو در تنگنا»؛ چیزی که شور زندگی خلق میکند
- «افسانه فیل»؛ سوار فیلی بزرگ و سفید، که انگار همهی راه را بلد بود
- سینمای ما چه سرسبز بود!/به بهانه نمایش نسخه بازسازی شده سارا مهرجویی در موزه سینما
- «کج پیله» وقتی زنها از پوست خودشان، خارج میشوند
- «راه دیگهای نیست»؛ خشونت مرهم زخم
- تحلیلی بر افت ژانر وحشت با تمرکز بر چهارگانه «احضار»/ این فیلم، ترسناک نیست
- «فریاد زیر آب» و موجی که فروکش نکرد
- پیشبینیهای جدید نشریه واریتی برای اسکار ۲۰۲۶
- «سرِ انقلاب»؛ خنده در اتاق بازجویی، نمایش فروپاشی قدرت
- جزئیاتی درباره فیلم جدید ایناریتو/ «دیگر» با بازی تام کروز یک سال دیگر اکران میشود
- نمایش تمام موزیکال «رابین هود»
- «الکترون» نامزد بهترین فیلم جشنواره انگلیسی شد
- تحلیل روانکاوانه فیلم «دوستداشتنی»؛ این رابطه دوست داشتنی نیست
- نمایش «برادران کارامازوف»؛ وفادار به روح اثر نه کالبد
- درباره کامران فانی و ترجمهای ناب/ مرغ دریاییِ فانی





