رزیتا قبادی مجری شیرازی که به خاطر برنامه شب یلدا و سخن مهمان برنامه اش درباره رقص، ممنوع الکار شده شب گذشته در یک لایو یک ساعته به تشریح ممنوع الکاری اش پرداخت.
به گزارش سینماسینما ،این مجری سابق برنامه عصر خانواده شبکه دو گفت در اولین برنامه پس از آن برنامه جنجالی در اتاق گریم بودم که کاغذی به من دادند و گفتند باید این را بخوانی؛ طبق نوشته های آن کاغذ باید حتما سه بار به خاطر برنامه شب قبل روی آنتن زنده از مردم عذرخواهی می کردم. من هم مجبور به این کار شدم و سه باز عذرخواهی کردم اما باز هم مرا ممنوع الکار کردند.
قبادی گفت: از استرس آن برنامه جنجالی حتی مشکل قلبی پیدا کردم. طی این مدت خیلی ناراحت بودم. شب ها تا صبح گریه می کردم و حال مناسبی نداشتم. الان هم حال خوبی ندارم اما مقاومم.
وی افزود: کلی هزینه مزون دادم برای برنامه شب یلدا تا با پوششی مناسب در مقابل مردم عزیز ظاهر شوم. مقنعه ام را با مانتو ست کردم اما چند دقیقه قبل از آغاز برنامه گفتند مقنعه ات را عوض کن. در نهایت مجبور شدم مقنعه صدابردار را سرم کنم که نه مناسب اجرا بود و نه اندازه مناسبی داشت.
قبادی در توضیح علاقه اش به اجرا و سختی هایی که در این رابطه متحمل شده گفت: در روزهای سخت شیوع کرونا هر هفته روزهای شنبه و یکشنبه با هزینه خودم از شیراز به تهران سفر می کردم از ۱۵ نفر کارکنان برنامه حاضر در استودیو ۷ نفر کرونا گرفتند. من هم کرونا گرفتم تا دم مرگ هم رفتم. خانواده ام هم کرونا گرفتند. دو فرزندم هم کرونا گرفتند.
مجری سابق شبکه استانی سیمای مرکز فارس با اشاره به این که نمی خواهد از حرف هایش سوء استفاده شود افزود:من فقط به عشق مردم ایران برنامه اجرا می کردم.من کشورم را دوست دارم و این حرف ها را نمی زنم که بروم مجری فلان تلویزیون بیگانه شوم.
رزیتا قبادی با بیان این که از یک کارگردان خوب سینمای ایران پیشنهاد بازی در یک فیلم سینمایی دریافت کرده، گفت: از وقتی عادل فردوسی پور و برنامه پرمخاطب نود کنار گذاشته شدند متوجه شدم تلویزیون برای مخاطبانش ارزش چندانی قایل نیست.
مجری سابق برنامه عصر خانواده در پایان حرف هایش گفت: مردم عزیز من از همین جا دست شما را می بوسم و به خاطر آن که آن شب به خاطر کلمه رقص از شما معذرت خواهی کردم از شما معذرت خواهی می کنم من بابت آن معذرت خواهی شرمنده هستم. الانم بابت آن عذرخواهی اجباری از شما معذرت خواهی می کنم.
خبر نیوز
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
نظر شما
پربازدیدترین ها
آخرین ها
- در ستایش سینمای بیچیز؛ همه چیز داشتن در عین بی چیزی
- آیین پایانی یازدهمین دوره انتخاب آثار برتر ادبیات نمایشی / گزارش تصویری
- شیرین یزدانبخش درگذشت
- افسانهای در حبس؛ سرنوشت «چریکه تارا»
- اقتباس بهمثابه ابزار فهم جامعه/ از روایت تراژیک تا روایت عاشقانه
- «دیدار بلوط»؛ بازگشتی به شکوه یک خاطره
- اشغال بهرام بیضایی وزمانه پس از جنگ ۱۲ روزه/به بهانه ۵ دی سالروز تولد بهرام بیضایی
- «سامی»؛ روایتی انسانی از جنگ بیپایان
- سینمای مستقل ایران را به رسمیت بشناسید
- گیشه سینما در دست کمدیها/ دو فیلم جدید اکران شدند
- اعلام بودجه فرهنگ و هنر در سال ۱۴۰۵
- مصوبهای برای حذف وزارت فرهنگ؛ مصوبه «سیاستهای صوت و تصویر فراگیر»؛ تعارض با جمهوریت
- «بابا پیکاسو»؛ در چنبره عواطف، حرمان و جداافتادگی
- «شمعی در باد»؛ جسورانهترین فیلم نیمه اول دهه هشتاد
- مهتاب ثروتی و مرجان اتفاقیان به «خاکستر خیال» پیوستند
- «جزیره آزاد»؛ خداوندگار خودخوانده جزیره آزاد
- جیمز کامرون: از سلطه هوش مصنوعی میگریزم/ «آوارتار۳» و شروع افتخارآمیز اکران
- بازیگر آمریکایی خودکشی کرد
- «قمرتاج»؛ از ثبتِ واقعیت تا سازماندهی روایت
- «یک تصادف ساده»، فیلم مورد علاقه باراک اوباما
- مدیران تلویزیون به جای اینکه نقدها را بپذیرند به انتقاد از منتقدان می پردازند
- آخرین قاب یک کارگردان در «سینماحقیقت۱۹»/ احسان صدیقی درگذشت
- «شهر خاموش»؛ طلسم فاوست بر فراز شهر
- واکنش روزنامه هفت صبح به مصاحبه اخیر مهران مدیری : از برج عاج خود پایین نیامد
- استوری سحر دولتشاهی از پشت صحنه «هزار و یک شب»
- از «بادکنک سفید» تا «طعم گیلاس» در نیویورک
- پرویز شهبازی و سینمای مولف
- معرفی برگزیدگان بیست و چهارمین جشن حافظ؛ «پیر پسر» چهار جایزه گرفت/ سه جایزه برای «تاسیان»
- نقش هوش مصنوعی در باز طراحی کسب و کارها در ۲۰۲۶
- نمایش مناسبات داخل زندانها در سریالهای نمایش خانگی چگونه است؟






