«مجید برزگر»، تجربه تماشای فیلم” روغن مار” داوودنژاد را شگفت‌انگیز توصیف کرد.
به گزارش “سینما ،سینما “مجید برزگر گفت: «روغن مار» فیلمی است که باید بااحتیاط درباره‌اش حرف زد. چون اگر این فیلم ساخته یک فیلم‌ساز جوان بود، می‌شد بخش‌هایی از فیلم را به ندانستن و عدم توانایی کارگردان در به‌کارگیری سینماتوگرافی تعبیر کرد ولی وقتی داوودنژاد این‌طور ساختارشکنانه فیلم می‌سازد، ماجرا شکل دیگری به خود می‌گیرد».
برزگر در ادامه به تلاش داوودنژاد در حذف عناصر متداول سینما، در ساخت یک فیلم اشاره می‌کند و این را نقطه قوت «روغن مار» می‌داند: «تلاشی که برای حذف عناصر و عوامل فیلم هست، به نظرم یکی از بدیع‌ترین نمونه‌های سینمایی‌اش در «روغن مار» اتفاق می‌افتد. کارگردان جسورانه عوامل فیلم، حتی خودش را و حتی دوربین را، برای به‌چنگ‌آوردن تمام روح واقع‌گرای موضوع حذف می‌کند و در این زمینه خیلی هم موفق عمل کرده. آقای داوودنژاد چه در فرم و ریخت و چه در نگاهش به قصه، جسورانه و تازه برخورد می‌کند و این میزان رادیکالیسم احتمالا واکنش‌های متفاوتی در پی دارد. با اکران این فیلم در «هنر و تجربه» این فرصت به مخاطب آشنای فیلم‌های آلترناتیو و تجربه‌گرا داده می‌شود تا با جنس غریبی از تجربه سینمایی مواجه شود. حلقه نه‌چندان‌بزرگ سینمای تجربه‌گرا و آلترناتیو، شکل‌های مختلفی از تجربه سینمایی را در خود جا می‌دهد که هرکدام می‌توانند در یک جبهه و مسیر و رفتار باشند؛ چه فیلم‌هایی که قصه‌های پیچیده دارند، چه دیگر فیلم‌هایی که تلاش دارند راهی برای برون‌رفت از تکرار و کلیشه‌های ساختاری پیدا کنند.
از این نظر تفاوتی بین سینمای خودم و سینمای داوودنژاد نمی‌بینم. اگرچه ایشان در این فیلم، نترس‌تر از خیلی از ما کارگردان‌های آلترناتیو عمل کرده‌اند. ممکن بود اگر کس دیگری این فیلم را می‌ساخت بترسد از اینکه فیلمش سروته ندارد و نداند تنه فیلم به کجا می‌رود. اما داوودنژاد بدون ترس، این شکل را تجربه کرده و تجربه موفقی هم بوده».
روزنامه شرق درادامه می نویسد :با این حساب به نظر می‌رسد فیلم «روغن مار»، تازه‌ترین تجربه سینمایی داوودنژاد، می‌تواند همچون نام فیلم پیش‌ترش، «مرهم»ی برای فضای پرتکرار سینمای ایران باشد و از نگاه مخاطب آشنایی‌زدایی کند
