پایگاه خبری تحلیلی سینماسینما

مرتضی شایسته، تهیه‌کننده باسابقه سینمای ایران معتقد است: در حال حاضر در سینمای ایران جای خالی تحقیق و پژوهش به شدت احساس می‌شود و جز در موارد اندک و انگشت شمار شاهد جاری بودن این مسئله در آثار نیستیم.
به گزارش سینماسینما، به نقل از روابط عمومی چهارمین دوره جایزه پژوهش سال سینمایی، مرتضی شایسته تهیه‌کننده سینما با اشاره به مفید بودن پرداختن به مسئله پژوهش در سینمای ایران گفت: نه تنها سینمای ایران بلکه سینما در همه جای دنیا به مقوله پژوهش نیاز دارد.

اگر در کارها به مسئله تحقیق و پژوهش اهمیت داده نشود نتیجه اثر قابل قبول نخواهد بود. برای مثال آثار تاریخی، اسلامی و ایرانی آثاری هستند که به شدت نیازمند پژوهش هستند و باید بر اساس سندهای تاریخی که درباره یک برهه یا اتفاق خاص وجود دارد به یک فیلمنامه‌ای برسند که محتوای غنی و قوی داشته باشد تا اثر ساخته شود.

وی ادامه داد: از سوی دیگر در کارهای روز هم این موضوع اهمیت خود را دارد چراکه یک مسئله یا موضوع امروز هم ممکن است برای عمق داشتن نیاز به تحقیق داشته باشد. ما قومیت‌های مختلف و زیادی در کشورمان داریم اما در سینما درباره به آنها اثری ساخته نمی‌شود و دلیل آن هم این است که اساسا پژوهشگری که بتواند به شکل درست و دقیق درباره آنها تحقیق کند نداریم. متن اولیه‌ای که بر اساس مستندات و تحقیق‌های مختلف به دست آمده باید به عنوان پایه اصلی مورد استفاده فیلمنامه‌نویس یک اثر قرار بگیرد اما شاید در برخی از موارد به این مسئله مهم کم‌توجهی شود.

شایسته با اشاره به جای خالی پژوهش در آثار سینمایی بیان کرد: متاسفانه باید بگویم در حال حاضر در سینمای ایران جای خالی تحقیق و پژوهش به شدت احساس می‌شود و جز در موارد اندک و انگشت شمار شاهد جاری بودن این مسئله در آثار نیستیم. «مختارنامه» آقای میرباقری یکی از نمونه‌هایی است که از اسناد تاریخی زیادی در نگارش فیلمنامه‌اش استفاده شده است. وقتی به تیتراژ این مجموعه تاریخی نگاه می‌کردم با فهرست بلند بالای منابعی تحقیقی و پژوهشی مواجه شدم که من را به این باور رساند، ساخت این مجموعه تاریخی بر اساس مستندات تاریخی شکل گرفته و همین هم دستمایه یک فیلمنامه نویس قرار گرفته است.

این تهیه‌کننده سینما در بخش دیگری از صحبت‌هایش با تاکید بر وجود نقص در برخی از فیلمنامه‌ها اظهار کرد: برخی از فیلمنامه‌های ما بر اساس یک فکر یا تخیل نوشته می‌شوند و از آنجاییکه پیشینه تحقیقاتی درباره آن اثر وجود ندارد در فیلمنامه‌نویسی در ایران نقص و کمبود می‌بینیم.

وی همچنین ادامه داد: به دلیل اینکه تحقیق، صد در صد به نتیجه یک اثر کمک می‌کند، اگر فیلمنامه‌نویسی فیلمنامه‌ای را به دفتر من بیاورد و بگوید من برای نگارش این اثر چنین تحقیقاتی را انجام دادم من به عنوان یک تهیه‌کننده علاوه بر اینکه او را تشویق می‌کنم و به همکاری با او ترغیب می‌شوم خیالم از بابت خیلی از مسائل هم راحت می‌شود و بخش زیادی از تردیدی که ممکن است نسبت به تهیه یک اثر داشته باشم در ذهنم از بین می‌رود.

شایسته با اشاره به تاثیر بلندمدت توجه به موضوع پژوهش در آثار سینمایی بیان کرد:  علاوه بر اینکه توجه به پژوهش در دراز مدت تبدیل به یک عادت و رویه در میان فیلمنامه نویسان و حتی فیلمسازان می‌شود، اثرات مثبتش در آینده نیز قطعا به نفع کلیت سینمای ایران و آثار خواهد بود. اگر تهیه‌کنندگان هم این موضوع برایشان مهم باشد و به دنبال مستندات در یک فیلمنامه باشند نویسندگان ملزم به تحقیق و پژوهش در اثرشان می‌شوند که تاثیر مثبت این موضوع هم در آینده مشاهده خواهد شد.

گفتنی است، اختتامیه چهارمین دوره جایزه پژوهش سال سینمایی به دبیری بهروز محمودی بختیاری فروردین ماه ۱۴۰۰برگزار می‌شود.