روزنامه جام جم در مطلبی نوشت: با نرگس آبیار همصحبت شدیم تا برایمان از تجربههای زندگیاش بگوید و اینکه چگونه به جایگاهی که امروز دارد، رسیده است.
در بخشهایی از گفتوگوی نرگس آبیار میخوانیم:
به عنوان یک فیلمساز که هم تجربه ساخت چند فیلم را دارید و هم کسب جوایز زیادی از جشنواره های داخلی و خارجی، به نظرتان خانمها برای موفقیت چه مسیری را بهتر است برای داشتن زندگی خوب و موفق طی کنند؟
شرایط امروزی جامعه ما برای موفقیت زنان بهتر از گذشته است. دید خانوادهها بازتر شده و به زنان اجازه فعالیتهای اجتماعی بیشتری داده میشود. هر چند هنوز هم در شهرهای کوچک و خانوادههایی که فضای بستهتری دارند باز هم خانمها با مشکلات زیادی روبهرو هستند و اگر بخواهند فعالیتهای چشمگیرتری داشته باشند باید تلاش بیشتری کنند و ناامید نشوند. پدرم سینما را خیلی دوست داشت، اما با این حال من تصمیمی برای کارگردان شدن، نداشتم. آرزویم این بود که نویسنده شوم و با پشتکار این آرزو را دنبال کردم و زمانی که اولین فیلم کوتاهم را ساختم، بیشتر از بیست کتاب منتشر کرده بودم. خانوادهام، دُگم و بسته نبودند و پدرم آدم زیاد سختگیری نبود، اما باز هم من برای اهدافی که در سر داشتم با مشکلاتی روبهرو بودم. اکنون مشکلات به اندازه گذشته نیست اما باز هم وجود دارد. خانمی را میشناسم که بسیار توانمند و باهوش است از شهرستان به تهران آمده و در بازار کار و درآمد خوبی دارد، اما برادرانش او را مجبور کردهاند که به شهرشان برگردد و خانهداری کند. برادرانش اصلا توانمندیهای او را نمیبینند.
مشکلات زنان خیلی بیشتر از مردان است. حتی زنانی که در بیرون از خانه کار میکنند باید به صورت همزمان و موازی به همه کارهای داخل خانه هم رسیدگی کرده و آنها را انجام دهند.هر چند با کار خود به اقتصاد خانه کمک میکنند. جالب اینکه زنان همه اینها را پذیرفتهاند و تلاش میکنند فعالیتهای اجتماعی موثر و خوبی داشته باشند و در این راه موفق شوند و تواناییهای خود را نشان دهند.
به نظرتان خانمها چگونه میتوانند خود را توانمند کنند؟
به نظرم جَنم، نیرو و انگیزه درونی لازم دارد.خیلی از خانمها را میشناسم که تمایل ندارند به خودشان کمک کنند.اتفاق خوب از درون آدمها شروع میشود اینکه هدفهای بزرگی داشته باشی؛ اما متاسفانه الان بیشتر خانمها بهدنبال ظواهر هستند، مثلا از روشهای مختلف استفاده میکنند تا ظاهرشان را زیباتر کنند. این روش زندگی را سطحی میکند. شادی بد نیست، اما اینکه مدام بهدنبال خوشگذرانی باشی، نمیتوانی به زندگیات عمق ببخشی. من این روزها این جمله را زیاد میشنوم: «اینجا به من خوش نمیگذرد!» این جمله را نمیفهمم. شادی درونی را میتوان با خواندن یک کتاب، تماشای یک فیلم، چای خوردن، ظرف شستن و روزمرگیهای زندگی پیدا کرد.این را که مدام جا عوض کنی تا به خوشی دست پیدا کنی، نمیفهمم. دنیای ما به سمت سطحینگری در حرکت است و از هدفمندی و عمیق بودن دور میشود و این روند اصلا خوب نیست.
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- «بامداد خمار»؛ عشق، طبقه و زبان تصویر
- هفت اثر جدید در راه شبکه نمایش خانگی
- نرگس آبیار خدای زدن به دل ماجراست
- «شبی که ماه کامل شد» به هند رفت
- نگاهی به سریال «سووشون» اقتباسی از رمان سیمین دانشور/ قابهای زیبای شیراز
- «بامداد خمار»؛ از کتاب ممنوعه تا پلتفرمهای سینمای خانگی
- بنیاد ایرانشناسی برگزار میکند؛ نشست تخصصی روایت وطن در سینمای ایران
- پرداختن به آیین و فرهنگهای قشقایی در سریال تاریخی «سووشون»
- «بامداد خمار» مهرماه منتشر میشود
- یک یادداشت کوتاه برای مردی بزرگ/ آقای متوسلانی نازنین ۹۰ سالگیتان خجسته
- نرگس آبیار، رییس هیئت داوران فستیوال TRT شد
- بیانیه ساترا درباره توقف پخش سریال «سووشون»
- واکنش کارگردان به توقیف سریالش و فیلتر نماوا/ نرگس آبیار: در برابر این حذف بیرحمانه، سکوت نخواهیم کرد
- پس از انتشار اولین قسمت «سووشون»؛ نماوا فیلتر شد
- با انتشار نامهای سرگشاده؛ نرگس آبیار از شورای پروانه نمایش استعفا داد
نظر شما
پربازدیدترین ها
- آیا رونالدو وارد دنیای «سریع و خشمگین» میشود؟/ دیزل: ما برای او نقشی نوشتیم
- داستان پرسر و صدای «بیسر و صدا»
- نقش و جایگاه چهرهپردازی در سینمای ایران
- مقایسه فیلمنامه «کوچک جنگلی» تقوایی با سریال افخمی/ از پژوهشِ روایتمحور تا روایتِ موردپسند صداوسیما
- تاریخچه سریالهای ماه رمضان از ابتدا تاکنون/ در دهه هشتاد ۴۰ سریال روی آنتن رفت
آخرین ها
- استوری سحر دولتشاهی از پشت صحنه «هزار و یک شب»
- از «بادکنک سفید» تا «طعم گیلاس» در نیویورک
- پرویز شهبازی و سینمای مولف
- معرفی برگزیدگان بیست و چهارمین جشن حافظ؛ «پیر پسر» چهار جایزه گرفت/ سه جایزه برای «تاسیان»
- نقش هوش مصنوعی در باز طراحی کسب و کارها در ۲۰۲۶
- نمایش مناسبات داخل زندانها در سریالهای نمایش خانگی چگونه است؟
- «کفایت مذاکرات»؛ شوخیهای نخنما
- چهلوسومین جشنواره جهانی فیلم فجر؛ آزمونی جدی و نگاهی رو به آینده
- نمایش «بانو»ی داریوش مهرجویی در بنیاد حریری
- مستند «جستجو در تنگنا»؛ چیزی که شور زندگی خلق میکند
- «افسانه فیل»؛ سوار فیلی بزرگ و سفید، که انگار همهی راه را بلد بود
- سینمای ما چه سرسبز بود!/به بهانه نمایش نسخه بازسازی شده سارا مهرجویی در موزه سینما
- «کج پیله» وقتی زنها از پوست خودشان، خارج میشوند
- «راه دیگهای نیست»؛ خشونت مرهم زخم
- تحلیلی بر افت ژانر وحشت با تمرکز بر چهارگانه «احضار»/ این فیلم، ترسناک نیست
- «فریاد زیر آب» و موجی که فروکش نکرد
- پیشبینیهای جدید نشریه واریتی برای اسکار ۲۰۲۶
- «سرِ انقلاب»؛ خنده در اتاق بازجویی، نمایش فروپاشی قدرت
- جزئیاتی درباره فیلم جدید ایناریتو/ «دیگر» با بازی تام کروز یک سال دیگر اکران میشود
- نمایش تمام موزیکال «رابین هود»
- «الکترون» نامزد بهترین فیلم جشنواره انگلیسی شد
- تحلیل روانکاوانه فیلم «دوستداشتنی»؛ این رابطه دوست داشتنی نیست
- نمایش «برادران کارامازوف»؛ وفادار به روح اثر نه کالبد
- درباره کامران فانی و ترجمهای ناب/ مرغ دریاییِ فانی
- فیلم کوتاه «شامیر» نامزد بهترین فیلمبرداری جشنواره امریکایی شد
- درمان از نگاهی دیگر؛ وقتی سرطان، بازیگر صحنه زندگی میشود
- گاو خشمگین ۴۵ ساله شد
- «زیر درخت لور»؛ تصویری از انزوا و شکاف عاطفی
- «جستوجو در تنگنا»؛ انگار این همه چیزی باشد که از شهر و دیوارهایش به میراث بردهایم
- حمید طالقانی درگذشت





