فرزانه متین-مینی سریال رژیم که تازه ترین سریال HBO در ژانر درام است به کارگردانی و نویسندگی ویل تریسی به تازگی به پایان رسیده است.
این اثر طنز و سیاسی در دل یک حکومت مدرن و مستبد است که صدر اعظمی به نام کانسلر النا ورنهام،یک شخصیت مالیخویایی،خود شیفته که با مشکلات عاطفی دست و پنجه نرم می کند در یک کشور خیالی که پیش از آن پدرش در راس قدرت بود،رهبری می کند.در این حال،یک سرجوخه به نام هربرت زویاک که اخیرا به قتل عام معدنچیان معترض به شرایط بد کاری دست زده وارد کاخ و مورد اعتماد النا می شود و در ابتدا نقش رطوبت سنج صدر اعظم را بر عهده می گیرد سپس تا جایی پیش میرود که همسر النا می شود.
این سریال در ابتدا قرار بود به نام کاخ پخش شود.موفقیت نسبی رژیم را باید مدیون بازی کیت وینسلت به عنوان فردی شکننده،آسیب دیده،متوهم و در عین حال کاریزماتیک دانست.او با نمایشی درخشان،عمیق و شخصیتی چند لایه که در حال مبارزه با ترسهایش هست در مرکز توجه سریال قرار دارد.افتادگی لب پایین اودر اکثر لحظه ها،از دیگر هنرنمایی این بازیگر است.به گفته ی خودش وی از هیچ شخصیت خاصی الهام نگرفته است.این سریال یک آینه عبرت و تامل برانگیز بر حکومت های دیکتاتوری بی ثبات است که در میان ابر قدرتهای چون امریکا و چین دست به دست می شود.
در واقع سریال رژیم با تمرکز بر موضوعاتی چون قدرت،خیانت و رهایی از ترس ،بیننده را به تامل وا می دارد.
این سریال ۶ اپیزودی چندان نظر منتقدان به غیر از بازی درخشان کیت وینسلت جلب نکرده است.«یک خادم حقیر مردم» عنوانیست که از سوی نشریه های معتبر برای این سریال در نظر گرفته شده است.
بحث عدالت و مسئولیت اخلاقی در جامعه از پیام های مهم فیلم است.همچنین علاوه بر مضامین سیاسی،مضامین انسانی قابل توجه است.تاریخ همواره نشان داده است کسانی که بر مسند قدرت هستند وقتی از لحظ روانی خود را متمایز از سایر انسان ها بدانند به تبع سیاست داخلی و خارجی آن ها تنش زا ومتزلزل می شود.در کل سریال رژیم را باید اثری درباره قدرت دیکتاتورها دانست.
هر چند که این سریال نظرات مثبتی را کسب نکرده اما تماشای آن سرگرم کننده قابل تامل است.
رژیم در بخش ها ی ،طراحی صحنه و لباس وموسیقی خوب عمل کرده است.
در انتها باید گفت این اثر با توجه به کم کاست هایی که دارد ،فیلمی فکربرانگیز برای مخاطب است و این سوال پیش می آید که رژیم ،کدام کشور را شبیه سازی کرده است،آیا پاس دادن های جمهوری خواه و دموکرات ایالات متحده مد نظرش بوده یا تصویری از دیکتاتورهای پیشین اروپای شرقی یا دیکتاتورهای خاورمیانه؟
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
پربازدیدترین ها
آخرین ها
- «دیدار بلوط»؛ بازگشتی به شکوه یک خاطره
- اشغال بهرام بیضایی وزمانه پس از جنگ ۱۲ روزه/به بهانه ۵ دی سالروز تولد بهرام بیضایی
- «سامی»؛ روایتی انسانی از جنگ بیپایان
- سینمای مستقل ایران را به رسمیت بشناسید
- گیشه سینما در دست کمدیها/ دو فیلم جدید اکران شدند
- اعلام بودجه فرهنگ و هنر در سال ۱۴۰۵
- مصوبهای برای حذف وزارت فرهنگ؛ مصوبه «سیاستهای صوت و تصویر فراگیر»؛ تعارض با جمهوریت
- «بابا پیکاسو»؛ در چنبره عواطف، حرمان و جداافتادگی
- «شمعی در باد»؛ جسورانهترین فیلم نیمه اول دهه هشتاد
- مهتاب ثروتی و مرجان اتفاقیان به «خاکستر خیال» پیوستند
- «جزیره آزاد»؛ خداوندگار خودخوانده جزیره آزاد
- جیمز کامرون: از سلطه هوش مصنوعی میگریزم/ «آوارتار۳» و شروع افتخارآمیز اکران
- بازیگر آمریکایی خودکشی کرد
- «قمرتاج»؛ از ثبتِ واقعیت تا سازماندهی روایت
- «یک تصادف ساده»، فیلم مورد علاقه باراک اوباما
- مدیران تلویزیون به جای اینکه نقدها را بپذیرند به انتقاد از منتقدان می پردازند
- آخرین قاب یک کارگردان در «سینماحقیقت۱۹»/ احسان صدیقی درگذشت
- «شهر خاموش»؛ طلسم فاوست بر فراز شهر
- واکنش روزنامه هفت صبح به مصاحبه اخیر مهران مدیری : از برج عاج خود پایین نیامد
- استوری سحر دولتشاهی از پشت صحنه «هزار و یک شب»
- از «بادکنک سفید» تا «طعم گیلاس» در نیویورک
- پرویز شهبازی و سینمای مولف
- معرفی برگزیدگان بیست و چهارمین جشن حافظ؛ «پیر پسر» چهار جایزه گرفت/ سه جایزه برای «تاسیان»
- نقش هوش مصنوعی در باز طراحی کسب و کارها در ۲۰۲۶
- نمایش مناسبات داخل زندانها در سریالهای نمایش خانگی چگونه است؟
- «کفایت مذاکرات»؛ شوخیهای نخنما
- چهلوسومین جشنواره جهانی فیلم فجر؛ آزمونی جدی و نگاهی رو به آینده
- نمایش «بانو»ی داریوش مهرجویی در بنیاد حریری
- مستند «جستجو در تنگنا»؛ چیزی که شور زندگی خلق میکند
- «افسانه فیل»؛ سوار فیلی بزرگ و سفید، که انگار همهی راه را بلد بود





