مصطفی محمودی در اعتماد نوشت :
یک مامور اطلاعاتی امنیتی ایرانی مامور میشود تا عبدالمالک ریگی سرکرده گروهک جندالله را دستگیر کند. فیلم عملیات و چگونگی دستگیری ریگی را برای مخاطب بازگو میکند.
جندالله یک گروه مستقر در استان سیستان و بلوچستان بود که ادعا میکرد در پی احقاق حقوق بلوچها و اهل سنت ایران، از طریق مبارزه مسلحانه با نظام جمهوری اسلامی است. جندالله که در سال ۱۳۸۲ بنیانگذاری شد به فاصله ۵ سال از سال ۸۴ تا ۸۹ در ۲۴ عملیات تروریستی که همگی در استان سیستان و بلوچستان صورت گرفت، ۲۱۰ تن از مردم عادی و افراد نظامی را به شهادت رساند و ۴۹۶ تن را نیز زخمی کرد. معروفترین رهبر این گروه، عبدالمالک ریگی بود که در بامداد روز سهشنبه ۴ اسفند ۱۳۸۸، وزارت اطلاعات ایران اعلام کرد که او و نفر دوم گروه جندالله در یک عملیات دستگیر شدهاند.
روز صفر قبل از هر چیز یک فیلم استراتژیک است. سینمای ایران متاسفانه سالهاست که از فقر تولید در حوزه آثاری که راهبردی هستند و قابلیت طرح دارند رنج میبرد و شاید روز صفر به همراه فیلمهایی مثل درخت گردو، ماجرای نیمروز، لباس شخصی و چند فیلم دیگر معدود آثار راهبردیای باشند که در سه، چهار سال اخیر رخ نمایاندهاند و پیشتر از آن متاسفانه نشانی از اینگونه فیلمها در سینمای ایران وجود نداشت. بنابراین پرداخت گروه سازنده فیلم به یک اثر که واجد موضوعی راهبردی بوده و یکی از ملتهبترین رخدادهای قرن گذشته یعنی عملیات و چگونگی دستگیری عبدالمالک ریگی را دستمایه کار قرار داده، تحسینبرانگیز است.
سعید ملکان، چهرهپرداز و طراح چهرهپردازی اسبق، تهیهکننده سابق و کارگردان کنونی سینمای ایران در نخستین تجربه کارگردانی خود سراغ موضوعی رفته که در قاب سینما میتواند جذابیتهای خاص خود را داشته باشد. نگاهی به کلیت «روز صفر» از دیدگاه ژانرشناسی، این فیلم را جزو آثاری قرار میدهد که گونه سینمایی تریلر و اکشن را توامان با خود به همراه دارد؛ چراکه تریلر در سادهترین شکل ممکن درباره شخصیتی است که باید کاری را به سرانجام برساند اما به دلیل وجود موانع و تهدیدهای بیرونی، در طول مسیر مدام باید روی لبه تیغ حرکت کند؛ از طرف دیگر اکشن نیز گونهای است که داستان خود را مبتنی بر درگیری میان شخصیتها پیش میبرد. حال این درگیری میتواند به صورت تعقیب و گریز باشد، چه پیاده و چه با وسیله نقلیه، چه در قالب مبارزات تن به تن و این هر دو در جایجای روز صفر آشکارا به چشم میخورد؛ به همین دلیل معتقدم فیلم قبل از آنکه اثری تاریخی یا سیاسی باشد، بیشتر اکشن و تریلر است؛ اما نکتهای که وجود دارد و شاید همین نکته جدای از زمان نامناسب اکران روز صفر (که اعتقاد دارم نمیبایست در بسته اکران نوروز ۱۴۰۱ قرار میگرفت) و مسائل کرونا که سبب شد تا فیلم تقریبا دو سال رنگ پرده را نبیند و از همین رو فروش راضیکنندهای را تاکنون رقم نزده، سرپیچی نویسندگان فیلمنامه روز صفر از قواعد فیلمنامهنویسی تریلر و اکشن است.
اگر بخواهیم به لحاظ ژانری فیلمهای مشابه و نزدیک به روز صفر را نام بیاوریم، مثلا به مجموعه فیلمهای ماموریت غیرممکن یا فیلم مکس دیوانه میتوانیم اشاره کنیم اما به عنوان مثال در همان مجموعه ماموریت غیرممکن، قهرمان قصه دارای نام و نشان مشخص است و ما میدانیم که قهرمانمان ایتان هانت نام دارد و تا حدودی راجع به زندگی شخصی و خانوادگی و علایق او نیز آگاهی داریم. همچنین است مجموعه فیلمهای جیمز باند که میدانیم جیمز باند کیست، علایقش چیست و… اما در روز صفر حتی نمیدانیم نام مامور امنیتی قصه چیست؟ شخصیت مامور اطلاعاتی در روز صفر در آلمان خود را به کارول (زن دلال اطلاعات) با نام سیاوش معرفی میکند، همکارش در هواپیما او را رضا صدا میزند، در افغانستان او را با نام علی آقا میشناسند و زمانی که به دوبی میرود نامش به آقا محسن تغییر میکند و تا پایان فیلم نیز این مساله امنیتی باقی میماند. از همین مشکلات و حفرهها در فیلمنامه بسیار زیاد وجود دارد تا آنجا که اگر ساختار تقریبا مناسب (و البته در حد بضاعت و مقدورات سینمای ایران) نبود، همین میزان استقبال نیز از فیلم در زمان اکران عمومی رخ نمیداد؛ به همین دلیل مهمترین چالش ما به عنوان مخاطب روز صفر با نویسندگان فیلمنامه یعنی سعید ملکان و بهرام توکلی در جایی شکل میگیرد که میدانیم آنها کاملا به قواعد فیلمنامهنویسی و مولفهها و ابزارهای اصلی در گونه اکشن و تریلر واقفند. پس با چه دلیلی از این قوانین پیروی نکرده و از بهکارگیری آن مولفهها سر باز زدهاند؟ از طرف دیگر اصرار به بیان روایت از سوی نویسندگان فیلمنامه تا حد زیادی به ساختار لطمه زده و تماشاگر نمیداند که از ساختار اکشن و جذاب تعقیب و گریز و انفجار و بازی موش گربه بین صید و صیاد لذت ببرد یا توجه خود را به روایت تحمیل شده از سوی فیلمنامهنویسان معطوف سازد.
جلوههای ویژه تصویری و بصری فیلم که به مدد استفاده از تکنولوژیهای نوین CGI در نوع خود گامی رو به جلو در سینمای ایران است که پیش از این در تنگه ابوقریب و تختی نیز از همین گروه نتایج آن را شاهد بودیم. فیلمبرداری مطلوب و چشمنواز به ویژه صحنههای کویر و کوهستان و تعقیب و گریزها، طراحی صحنه و لباس جالب و منطبق با حال و هوای فرهنگی و اجتماعی و روحیات شخصیتهای فیلم همگی در خدمت پیشبرد اثر قرار گرفته و البته در کار خود نیز موفق عمل کردهاند. امیر جدیدی در این فیلم هم مثل همیشه بازی خوبی ارایه داده و به نظرم بیشتر باید در سینمای ایران دیده شود تا خود را به عنوان بازیگری با تواناییهای خوب بازیگری و فیزیک و چهره مناسب حتی به سینمای جهان معرفی کند (فرصتی که تا حدی با حضور در فیلم قهرمان اصغر فرهادی برایش فراهم شد).
در مجموع معتقدم «روز صفر» را با کمی اغماض و باتوجه به مولفهها و شاخصههای سینمای ایران میتوان اثری قابلقبول دانست که اگر ضعف همیشگی سینمای ایران یعنی فیلمنامه -که در این فیلم هم وجود دارد و به آن اشاره کردم- در روز صفر برطرف میشد، اکنون میتوانستیم از داشتن یک فیلم سینمایی دلچسب منطبق با معیارهای جهانی به خود ببالیم.
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- نتفلیکس دستور ساخت اولین سریال رابرت دنیرو را داد
- تقابل تجارت و واقعیت/ نگاهی به فیلم «روز صفر»
- ۱۰ میلیارد تومان در ۱۰ روز؛ سهم سه فیلم تازه اکران شده در گیشه سینماها
- «روز صفر»؛ مرز باریک صعود و سقوط
- آمار فروش فیلمهای اکران نوروزی/ یک شروع کمرمق
- «دینامیت» اکران میشود
- صدور مجوز نمایش برای ۲ فیلم/ «بندر بند» منیژه حکمت پروانه نمایش گرفت
- یا در اوج یا سوار بر موج/ بررسی حواشی نقدهای “روز صفر”
- من از «از دست دادن» میآیم وطنم/ نگاهی به فیلم «روز صفر»
- واکنش فرشته طائرپور به عدم حضور عوامل فیلم روز صفر در اختتامیه
- بیانیه عوامل فیلم روز صفر/ فیلمی که با غیبت عواملش در مراسم اختتامیه خبرساز شد
- روز صفر حلقه مفقوده سینمای ایران/ نگاهی به روز صفر
- چرا ما نباید آرنولد داشته باشیم؟
- نگاهی به روز صفر/ آبروی جشنواره
- نگاهی به فیلم «روز صفر»/ روز صفر، روز خوبیست
نظرات شما
پربازدیدترین ها
- کارگردان کانادایی که عاشق فرهنگ ایران شد/ ماتیو رانکین: از سینمای ایران تاثیر گرفتهام
- محمد رسولاف با «دانه انجیر مقدس» به کن باز میگردد
- صدور پروانه ساخت سینمایی برای پنج فیلمنامه
- محمد یغمایی با «شورش ذهن» به عمارت نوفل لوشاتو میآید
- احیای ناپلئون در کن/ نخستین نمایش جهانی نسخه ترمیمشده «ناپلئون به روایت ابل گانس» در جشنواره
آخرین ها
- واکنشها به گفتگوی عضو هیئت مدیره نماوا/ شورای صیانت خانه سینمای ایران بررسی میکند
- محمد رسولاف با «دانه انجیر مقدس» به کن باز میگردد
- بستههای همراه اول ویژه حج ۱۴۰۳ اعلام شد
- چرا «سرزمین مادری» فعلا متوقف است؟
- اکران «همسایه شما، زهره» در هنر و تجربه/ پوستر فیلم رونمایی شد
- کمال تبریزی به دبیری جشنواره فیلم اقوام ایرانی نرسید
- معرفی نامزدهای دومین جشنواره «عروسکخونه»
- «ایستاده با گرگ» نامزد دریافت جایزه از جشنواره دهلی نو شد
- کیلین مورفی، بهترین بازیگر مرد آکادمی فیلم و تلویزیون ایرلند/ پیروزی «اوپنهایمر» کامل شد
- شمشیرها برق میزنند/ نگاهی به فیلم «شوگان»
- اردیبهشتِ تئاتر شهرزاد با سه نمایش
- مستندی از «حمید سهیلی» در موزه سینما نمایش داده میشود
- انتشار پوستر «آن دو» با تصویری از لحظه شهادت کاراکتر اصلی
- دبیر هفتمین دوره جایزه پژوهش سال سینمای ایران منصوب شد
- صدور پروانه ساخت غیرسینمایی برای ۴ فیلم کوتاه داستانی
- ادامه اجرای «سهخواهر» در تالار مولوی
- یک واقعگرای بیرحم؛ دل تورو درباره میازاکی چه نوشت؟/ سینماییهای فهرست تایم ۲۰۲۴
- راهیابی ۳ فیلم کانون به جشنواره بینالمللی کودکان لکنوی هند
- تمدید فراخوان دومین جشنواره ایده تا محصول صنعت ارتباطات
- فراخوان تأمینکنندگان گوشی همراه
- «هیس» در فستیوال «روسکایا کلاسیکا» روی صحنه میرود
- کنایه کارگردان «آپاراتچی» به تبعات استفاده نکردن از تبلیغات ماهوارهای
- «گالیله» با ۳ اجرا ۳۰۰ میلیون فروخت
- کیانو ریوز در فیلم جدید روبن اوستلوند بازی میکند
- شب تئاتریها برای شمس لنگرودی
- کارگردان کانادایی که عاشق فرهنگ ایران شد/ ماتیو رانکین: از سینمای ایران تاثیر گرفتهام
- صحرا اسداللهی از جشنواره بیروت جایزه گرفت
- «شهرک» به «کازابلانکا» رفت
- در جشنواره فیلم کلاسیک؛ جشن ۳۰ سالگی «داستان عامهپسند»/ بازیگران گرد هم آمدند
- احیای ناپلئون در کن/ نخستین نمایش جهانی نسخه ترمیمشده «ناپلئون به روایت ابل گانس» در جشنواره
فیلم روزصفرعالی بود عالی.امیرجدیدی خیلی قشنگ بازی کردموفق باشی