تاریخ انتشار:۱۳۹۷/۰۸/۲۸ - ۱۳:۵۱ تعداد نظرات: ۰ نظر کد خبر : 100164

پابلو فرو طراح تیتراژ فیلم های «دکتر استرنج لاو»، «پرتقال کوکی»، «بولیت» و «ماجرای توماس کرون» در سن ۸۳ سالگی درگذشت.

 

به گزارش سینماسینما، پابلو فرو (Pablo Ferro) طراح تیتراژ اسطوره ای هالیوود که بیشتر برای طراحی های نوآورانه اش در فیلم های «دکتر استرنج لاو»، «پرتقال کوکی»، «بولیت» و «مردان سیاه پوش» شناخته می شد، روز جمعه ۱۶ نوامبر در شهر سدونا ایالت آریزونا در سن ۸۳ سالگی بر اثر عوارض ناشی از ذات الریه درگذشت. این خبر را فرزندانش اعلام کردند.

فرو در کشور کوبا به دنیا آمد و تا سن ۱۲ سالگی در این کشور و در کنار خانواده پدربزرگش زندگی می کرد. پس از آن وی به همراه خانواده به نیویورک آمد. او دوران دبیرستان به طور خود آموز تکنیک های انیمیشن را فرا گرفت. فرو بعدها توانست به عنوان نقاش در کنار استن لی خالق شخصیت های مشهور ابرقهرمانی که به تازگی از دنیا رفته است در اطلس کمیکز مشغول به کار شود.

وی پس از آن به سینما روی در آورد، در سینما بدون تردید مهم ترین تصویری که از آثار فرو به یاد مانده، مربوط به فیلم جنگی «دکتر استرنج لاو» ساخته استنلی کوبریک است. نوع نوشتار خاص تیتراژ این فیلم که در آن اسامی به صورت دست نوشته و باریک و بزرگ روی تصاویر نمایش داده می شوند در ذهن بسیاری از دوستداران سینما به جا مانده است.

فرو بعدها در مورد طراحی تیتراژ این فیلم گفت: در ابتدا تلاش کردم حروف را مانند آن چه در آن زمان در فیلم ها معمول بود بنویسم اما کوبریک گفت، پابلو من نمی دانم به نوشته ها نگاه کنم یا به هواپیما. کوبریک هر دو را با هم می خواست. خود من هم درست نمی دانم چگونه این کار را انجام دادم. فقط به یاد می آورم که برای خودم با حروف باریک و بزرگ اسامی را نوشتم، بعد آن را برای تست فرستادیم و این استنلی (کوبریک) بود که صفحه را با حروف من پر کرد. کار عالی شد، به صورت همزمان هم می شد هواپیما ها و هم نوشته ها را دید.

دیگر همکاری کوبریک و پابلو فرو به فیلم «پرتقال کوکی» برمی گردد که در این فیلم فرو در کنار طراحی تیتراژ، تریلر فیلم را نیز ساخت.

از دیگر فیلم هایی که وی طراحی تیتراژ آن ها را برعهده داشته است می توان به «روس‌ها می‌آیند، روس‌ها می‌آیند» (۱۹۶۶)، «بولیت» (۱۹۶۸)، «ماجرای توماس کرون» (۱۹۶۸)، «در راه افتخار» (۱۹۷۶)،«حضور» (۱۹۷۹)، «فیلادلفیا» (۱۹۹۳)، «بهتر از این نمی شه» (۱۹۹۷)، «محرمانه لس آنجلس» و «دکتر دولیتل» (۱۹۹۸) اشاره کرد.

لینک کوتاه

مطالب مرتبط

نظر شما


آخرین ها