خبری در رسانهها منتشر شد که از حمله موشهای «زنده خوار» و «آدمخوار» به مردم در صورت وقوع زلزله حکایت میکرد.
به گزارش سینماسینما، بهرام عکاشه پدر زلزلهشناسی ایران در گفتوگو با اعتمادآنلاین این اخبار را بیشتر از اینکه یک پیشبینی علمی بداند، فانتزی و تخیلی میداند و میگوید: «برخی دوست دارند که با استفاده از این حرفها خبرهایشان را داغ کنند و برای مردم حرفهای جالب و جذاب بزنند. آنها نمیخواهند حرفهای تکراری بزنند در حالی که باید در این زمینه حرفهای تکراری زد. من سالها پیش اعلام کردم که باید سازمان مدیریت بحران داشته باشیم، باید نظارت بیشتری روی بحث ساختوساز بکنیم، باید آگاهی و آمادگی مردم را بالا ببریم. اینها بحثهایی است که باید بهجای پرداختن به فانتزیها، رویشان تمرکز کرد.»
او ادامه میدهد: «وقتی جسدی زیر یا روی خاک رها باشد نهفقط موشها بلکه جانوران دیگر هم سراغ آن میروند اما تجربه وقوع زلزله در کشورهای دیگر نشان نمیدهد که بحرانی در این خصوص وجود داشته باشد و اساساً این موضوع مسئله اصلی نیست که باید به آن فکر کرد و پرداخت.»
عکاشه در جواب اینکه آیا زمان و شدت زلزله تهران قابل پیشبینی است میگوید: «با توجه به روند پیشرفت علم زلزلهشناسی میتوان گفت کشورهایی مانند آمریکا و ژاپن که در این زمینه پیشرو هستند احتمالاً ۵۰ سال دیگر بتوانند وقوع زلزله را پیشبینی کنند. بنابراین در حال حاضر نمیتوان به هیچکدام از پیشبینیها اعتماد کرد.»
او باوجود تأکید بر غیرقابل پیشبینی بودن زلزله، بر روی لزوم افزایش آمادگیها در برابر این اتفاق اصرار میکند و میگوید: «درست است که زلزله غیرقابل پیشبینی است اما باید توجه داشت که شهری مانند تهران که گسلهای زیادی آن را احاطه کردهاند هر لحظه در معرض خطر است و باید آمادگیها را در این مورد بالا برد.»
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
نظر شما
پربازدیدترین ها
آخرین ها
- در اندوه فقدان چهره شاخص موج نو سینمای ایران؛ بازتاب جهانی درگذشت بهرام بیضایی
- با موافقت شورای پروانه فیلمسازی؛ پروانه ساخت سینمایی برای ۷ فیلمنامه صادر شد
- در پاسداشت استاد بیبدیل هنرهای نمایشی ایران/ بیضایی، تاریخ و علامت تعجب
- در سوک سیاوش که از شاهنامه رفت
- یادبود بهرام بیضایی؛ ایرانی بودن بار بزرگی است بر دوش ما
- بریژیت باردو درگذشت
- برای رفتن غریبانه شیرین یزدانبخش؛ وصیتی به مثابه گلایه
- «کفایت مذاکرات» و خندههایی که از دل موقعیت میآیند
- «پرهیجان: نبرد برای اوبر»؛ چطور میتوانیم آرزوی شکستِ نجاتبخشمان را داشته باشیم؟
- درباره بازیگران زن مولف سینمای ایران/ ترانه علیدوستی؛ آخرین بازیگر زن مولف
- درباره اهمیت خواندن فیلمنامه اشغال بیضایی پس از جنگ ۱۲ روزه /بیگانه آزادی نمی آورد
- بهرام بیضایی درگذشت
- «موبهمو»؛ خط به خط، نفس به نفس، چهره به چهره
- در بیست و چهارمین دوره جشنواره؛ ۱۴ اثر از سینماگران ایرانی در داکا نمایش داده میشود
- از ۱۰ دیماه؛ «مرد خاموش» به سینماها میآید
- «بامداد خمار»؛ در منزلت فرودستی
- در ستایش سینمای بیچیز؛ همه چیز داشتن در عین بی چیزی
- آیین پایانی یازدهمین دوره انتخاب آثار برتر ادبیات نمایشی / گزارش تصویری
- شیرین یزدانبخش درگذشت
- افسانهای در حبس؛ سرنوشت «چریکه تارا»
- اقتباس بهمثابه ابزار فهم جامعه/ از روایت تراژیک تا روایت عاشقانه
- «دیدار بلوط»؛ بازگشتی به شکوه یک خاطره
- اشغال بهرام بیضایی وزمانه پس از جنگ ۱۲ روزه/به بهانه ۵ دی سالروز تولد بهرام بیضایی
- «سامی»؛ روایتی انسانی از جنگ بیپایان
- سینمای مستقل ایران را به رسمیت بشناسید
- گیشه سینما در دست کمدیها/ دو فیلم جدید اکران شدند
- اعلام بودجه فرهنگ و هنر در سال ۱۴۰۵
- مصوبهای برای حذف وزارت فرهنگ؛ مصوبه «سیاستهای صوت و تصویر فراگیر»؛ تعارض با جمهوریت
- «بابا پیکاسو»؛ در چنبره عواطف، حرمان و جداافتادگی
- «شمعی در باد»؛ جسورانهترین فیلم نیمه اول دهه هشتاد
