سینماسینما، افشین اشراقی – باندِ صوتی، جدا از جنبهی تحلیلی، میتواند معیاری باشد برای سبکسنگینکردنِ فیلمها. این نکتهایست که اغلبْ در نقد و بررسیها نادیده گرفته میشود. بله، پرداختن به صدا (در نقد فیلم) مرسوم نیست و اولویت با تصویر (فرم بصری و روایی) است. لابد چون خیلیها سینما را مدیومی صرفاً دیداری میدانند و یا دستکم در نقدهایشان چنین مینمایند. پس، کی نوبت به صدا میرسد؟ شاید فقط وقتی که سازندگان (بهطور مشخص تیم صدا و کارگردان و همچنین فیلمنامهنویس) استراتژیای را برای صدا در نظر گرفته باشند و ایضاً منتقد نیز، فارغ از موفقبودن یا نبودنشان، از درکِ فضای شنیداری عاجز نباشد. جالب اینکه شماری از منتقدان، گاهی روی کوچکترین جنبههای تکنیکیِ مرتبط با تصویر انگشت میگذارند و موشکافانه بررسیشان میکنند اما حتی نیمی از آن ریزبینیها را خرجِ صدا نمیکنند و نگاهشان به صدا، در بهترین حالت، محدود میشود به اشارههایی کوتاه و توصیفی.
اتفاقاً اگر بنا باشد با نگاهی ارزشگذارانه سراغِ فیلمها برویم، صدا ملاکِ خوبی برای تمیز دادنِ سره از ناسره است. چون صدا معمولاً به عنوان عنصری نامنعطف و تحمیلی شناخته میشود. در حکمِ «چیزی» که باید باشد، همانگونه که هست. و این همان نگرشیست که سازندگانِ ایتالیا ایتالیا نیز به صدا داشتهاند. ایتالیا ایتالیا نهتنها از ظرفیتهای نهان و آشکار و بیبدیلِ صدا هیچ استفادهای نکرده، که لغزشهای آشکاری هم در این زمینه داشته است. این بین شاید بتوان روی چند جلوهی کوچک انگشت گذاشت (نه با نگاهی تحسینآمیز، بلکه صرفاً بهخاطرِ جاگذاریشان). برای نمونه: در اوایلِ فیلم ما در حال سِیر کردن در رؤیاهای آرزومندانهی نادر (حامد کمیلی) هستیم که به یکباره و با به صدا درآمدنِ زنگِ آیفون، پرت میشویم به زندگیِ روزمرهاش.
فیلم برای پیشبردنِ روایت و پرداختن به شخصیتِ نادر و بیانِ احوالاتِ درونیاش، در کنار گفتوگو، از نریشن و تکگوییِ درونی نیز استفاده کرده است و ما تقریباً در سراسرِ فیلم صدای نادر را میشنویم؛ البته اغلب، آزاردهنده و گوشخراش. چرا؟ چون «شینِ» حامد کمیلی بدجور میزند. در دنیای عینی هستند کسانی که اصواتِ صفیری (مثلاً س و ش) را غلیظ و با تأکید ادا میکنند؛ بعضیها سهوی و بعضیها هم عمدی. دستهی اول نحوهی تلفظشان همینجوریست، بی ادا و اطوار. اما دستهی دوم اینطور بیانکردن را – جدی یا شوخی – نشانهی باکلاسبودن میدانند و راهی برای عشوهگری. اما اصوات صفیری (در مدیومهای شنیداری و دیداری-شنیداری) نویزی نامطلوباند و کنترلکردنشان راه دارد. مگر اینکه رها کردنشان به امان خدا عمدی باشد و منظورِ خاصی پشتشان. نقصی را که وصفاش آمد، میشد نشنیده گرفت اگر متعلق به شخصیتی فرعی بود. اما همانطور که اشاره شد صدا از آنِ شخصیتِ اصلیِ فیلم است؛ هماو که دائم وراجی میکند. بهطبع، نریشنها و تکگوییهای درونی در استودیو (یا لااقل شرایطی مشابهِ آن) ضبط شدهاند. که اگر چنین نباشد باز هم انتقاد به قوت خود باقیست: چرا سازندگان اینقدر راحت از کنارِ این مسئله گذشتهاند؟
نکتهی دیگر اینکه در طولِ فیلم، صدا بارها و بارها بم و کمی گنگ میشود. این نقص بهویژه در نریشنها مشهود است. که احتمالِ قریببهیقین برمیگردد به نسخهی در حال اکران. نگارنده فیلم را در سینما عصر جدیدِ گرگان تماشا کرد و برای آنکه مطمئن شود مشکلِ مزبور از سیستمِ صوتی نیست، از آپاراتچی دربارهاش پرسید. جواب البته منفی بود؛ مثل نظرِ نگارنده دربارهی صدا و کلیتِ فیلم.
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- اکران «روایت ناتمام سیما» از چهارشنبه/ رونمایی از پوستر
- آغاز اکران «جوجه تیغی» از چهارشنبه/ فیلم پربازیگر مستانه مهاجر در راه سینماها
- «مرداب» سریال جدید شبکه نمایش خانگی
- چراغ تالارهای نمایشی تهران روشن شد؛ آغاز بهار تئاتر با فاطمه معتمدآریا
- از ۷ فروردین با بلیت ۱۰۰هزارتومانی؛ نمایشی به کارگردانی هادی مرزبان در تئاتر شهر روی صحنه میرود
- نوذر آزادی درگذشت
- آغاز پخش سریال «خوب، بد، جلف: رادیو اکتیو» از جمعه
- دیکتهای پرغلط/ نگاهی به فیلم «سازهای ناکوک»
- سازهای ناکوک فیلمنامه/ نگاهی به فیلم «سازهای ناکوک»
- گزارش تصویری از فیلم «جوجه تیغی»
- «جمشیدیه» به صورت آنلاین اکران میشود
- پایان فیلمبرداری فیلم «آهو»
- رونمایی از پوستر فیلمی با بازی مهران احمدی و حامد کمیلی
- حامد کمیلی بر تخت پادشاهی مینشیند
- نمایش «ایتالیا ایتالیا» در جشنواره چنای هند
نظر شما
پربازدیدترین ها
- با حضور ۵۰۰ هزار تماشاگر در پنج هفته اتفاق افتاد/ استقبال غیرمنتظره فرانسویها از «دانه انجیر معابد»
- چند کلمه دربارهی فساد و فحشا و ابتذال و «کیک محبوب من»
- «آنها مرا دوست داشتند»؛ گوشهنشینانِ فراموش شده!
- نگاهی به فیلم «کیک محبوب من»/ عشق را در پستوی خانه نهان باید کرد
- اعضای شورای پروانه فیلمسازی سینمایی معرفی شدند
آخرین ها
- نشست خبری اپرای عروسکی مولوی / گزارش تصویری
- جشنواره فرانسوی به «کشیم عاشق» جایزه داد
- رایان رینولدز و هیو جکمن در یک فیلم غیرمارولی همراه میشوند
- درباره نمایش و اجرای متفاوت «قلاده ای برای یک سگ مرده»
- موسیقی نمایش آوای پارسی / گزارش تصویری
- اکران مردمی فیلم شبگرد / گزارش تصویری
- «آنها مرا دوست داشتند»؛ گوشهنشینانِ فراموش شده!
- بدون حضور جانی دپ؛ دو فیلم جدید از «دزدان دریایی کاراییب» سال آینده تولید میشود
- چند کلمه دربارهی فساد و فحشا و ابتذال و «کیک محبوب من»
- معرفی داوران و آثار راهیافته بخش «هنرهای نمایشی» جشنواره چندرسانهای میراثفرهنگی/ اعلام برنامه بخش بینالملل
- نمایش «آخرین کوسه نهنگ» در جشنواره اسپانیایی
- جایزه طلای جشنواره ژاپنی به «زمین بازی» رسید
- برگزاری نخستین بوتکمپ مدیریت محصول آکادمی همراه اول
- درباره «بازنده» / لبه تاریکی
- نقدی به مدل فیلمسازی در ایران/ سینما بدون ساختار مشخص و قوانین دقیق
- «قهوه پدری» مهران مدیری از در شبکه نمایش خانگی
- «تَرَک عمیق» دو جایزه جشنواره بارسلون را گرفت
- گزارشی از گیشه سینماها؛ «زودپز» صدرنشین فروش فیلمهای هفته گذشته
- ۲ فیلم جدید در راه اکران سینماها
- پیوستن رضا بابک و شیرین اسماعیلی به «با خشم به گذشته نگاه کن»
- با یک کمپین کوچک برای فیلم ایستوود؛ کمپانی برادران وارنر «هیئت منصفه شماره۲» را وارد اسکار میکند
- پیمان معادی بازیگر فیلم جنایی هالیوودی شد
- «نادره رضایی» معاون هنری وزیر ارشاد شد
- اعضای شورای پروانه فیلمسازی سینمایی معرفی شدند
- از ۱۶ آبان؛ «خورشید آن ماه» ساخته ستاره اسکندری آنلاین اکران میشود
- حضور همراه اول در نمایشگاه کیشاینوکس با هدف گسترش فرصتهای جدید سرمایهگذاری
- ادعای سازندگان پربازدیدترین سریال تاریخ نتفلیکس؛ چالشهای فصل دوم «بازی مرکب» جذابتر است
- تهیهکننده سینما مطرح کرد: کوچ سینماگران حرفهای به پلتفرمها و فیلمهایی که تعطیل میشوند
- «فصل فرار اسبها» آماده نمایش شد
- عرضه یک فیلم کوتاه با بازی هوتن شکیبا در شبکه نمایش خانگی