کریستوفر نولان با نوشتن مقالهای تاکید کرده است که پس از این بحران باید مردم کشور سینماها را زنده نگه دارند.
به گزارش سینماسینما، به نقل از ورایتی، با بسته شدن هزاران سالن سینما در سراسر آمریکا به دلیل گسترش ویروس کرونا، کریستوفر نولان فیلمساز برجسته از مردم خواست وقتی سینماها دوباره باز شدند از سینماها حمایت کنند.
نولان با نوشتن مقالهای که در واشنگتن پست منتشر شد سینماها را به عنوان بخشی حیاتی از زندگی اجتماعی خواند که نه تنها سرگرمی را برای همه محقق میکنند بلکه برای بسیاری از افراد شغل ایجاد میکنند.
نولان که جدیدترین فیلمش با عنوان «عقیده» قرار است ۱۷ جولای امسال راهی سینماها شود، همیشه از تجربه سنتی تماشای فیلم در سینماها در برابر تماشای آنلاین آن حمایت کرده است. او زمانی از نتفلیکس انتقاد هم کرده بود و گفته بود روند نمایش فیلم توسط آنها بی معنی است، اما بعدتر از این اظهار نظر عذرخواهی کرد و سرویس استریمینگ را انقلابی غولآسا خواند.
وی اکنون در مقالهای که برای واشینگتن پست نوشته است یادآور شده: در حالی که کنگره دارد درخواست کمک از سوی انواع مشاغل را که تحت تاثیر این موضوع قرار گرفتهاند در نظر میگیرد، امیدوارم مردم نیز جامعه ما را با توجه به آنچه واقعاً رخ داده مد نظر داشته باشند و به سینما به عنوان بخشی حیاتی از زندگی اجتماعی توجه داشته باشند.
وی در ادامه نوشته: این مکانها جایی برای لذت بردن است جایی که جمعیتها میآیند تا با دوستان و خانوادهشان شبی را لذت ببرند. به عنوان یک فیلمساز، کار من هیچوقت بدون کارگرانی که این فیلمها را به نمایش درمیآورند و تماشاگرانی که این کارگران به آنها خوشامد میگویند، کامل نمیشود.
در حالی که مالکان سینماها در سراسر کشور امیدوارند که کنگره با اقدامات اضطراری بتواند کمک مالی برای حمایت از این صنعت را فراهم کند، انجمن ملی مالکان سینماها نیز خواستار دریافت وام برای تامین هزینههای نگهداری از سینماها در شرایطی شدهاند که هیچ بلیتی فروخته نمیشود تا بتوانند از کارمندانشان حمایت کنند.
نولان در این شرایط نوشته است: چند هفته اخیر به ما یادآوری کرد که بخشهایی از زندگی وجود دارد که خیلی مهمتر از رفتن به سینماها است، اما وقتی به این فکر کنید که سینماها چه چیزی فراهم می کند، شاید بیشتر از آنچه ممکن است فکر کنید، باشد.
در عین حال با بسته شدن هزاران سالن سینما تاکنون چندین استودیو اعلام کردهاند فیلم هایشان را به صورت دیجیتال یا در سرویسهای استریمینگ ارایه میکنند. از مهمترین این فیلمهای می توان به «یخ زده ۲» اشاره کرد که دیزنی پلاس آن را سه ماه جلوتر از زمان تعیین شده در پلتفرم دیجیتال خود در دسترس قرار داد. «سونیک خارپشت» و «پرندگان شکار» هم همین مسیر را انتخاب کردند.
نولان در بخشی از یادداشتش بر این تاکید کرده که سینما فقط ستارهها، استودیوها و شکوه این صنعت نیست بلکه افرادی که در باجهها کار میکنند، تجهیزات را کنترل میکنند، بلیتها را میگیرند، تبلیغات را ارایه میکنند و سرویسهای بهداشتی را تمیز میکنند هم هست. اینها مردمی عادی هستند که بسیاری از آنها ساعتی دستمزد میگیرند و زندگی میکنند.
نولان نوشته است: وقتی این بحران به پایان برسد، نیاز به تعامل جمعی بشری، نیاز به زندگی و عشق و خنده و گریه با همدیگر، از همیشه قویتر ظاهر خواهد شد.
وی افزوده است: ترکیبی از این تقاضا و وعده فیلمهای جدید میتواند اقتصادهای محلی را رونق بدهد و میلیاردها دلار برای اقتصاد ملی ما فراهم کند. ما فقط به ۱۵۰ هزار کارگر صنعت بزرگ آمریکا مدیون نیستیم تا بخواهیم به آنها کمک کنیم بلکه به خودمان مدیون هستیم. ما به آنچه فیلمها به ما میدهند نیاز داریم.
منبع: مهر
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- یک چرخش استراتژیک بزرگ؛ نتفلیکس برای خرید برادران وارنر، وارد مذاکرات انحصاری شد
- اظهار نظر تند جیمز کامرون؛ فیلمهای نتفلیکس نباید به جوایز اسکار راه یابند
- پس از هفت ماه؛ فیلمبرداری «اودیسه»ی نولان به پایان رسید
- یک سال پیش از اکران؛ بلیتهای آیمکس «اودیسه» از فردا فروخته میشود
- لوگان مارشال-گرین به «اودیسه» پیوست/ کاسمو جارویس از فیلم نولان جدا شد
- آیا «اودیسه»ی نولان موفقیت «اوپنهایمر» را تکرار خواهد کرد؟
- فیلمی با بودجه حدودی ۲۵۰ میلیون دلار؛ «اودیسه» نولان به نیمه راه رسید
- با حضور اما کورین و اولیویا کولمن؛ یوروس لین «غرور و تعصب» را میسازد
- «روزی روزگاری در هالیوود۲» در نتفلیکس با کارگردانی دیوید فینچر
- نتفلیکس با «صد سال تنهایی» به یک رمان کلاسیک «غیرقابلاقتباس» جان میبخشد
- دارن آرونوفسکی میسازد؛ اقتباس سینمایی از رمان «کوجو»
- نتفلیکس «صد سال تنهایی» را وفادارانه و شیوا اقتباس کرده است
- آموختههایی از پشت صحنه «صد سال تنهایی»/ آیا مارکز از نتیجه اقتباس راضی میشد؟
- غولی که دنیای سرگرمی را میبلعد/ آیا درآمد نتفلیکس در سال جدید بیشتر از ۴۰ میلیارد دلار میشود؟
- بررسی سریالهای پربیننده ۲۰۲۴/ سریال در عصبانیترین حالت ممکن
نظر شما
پربازدیدترین ها
- آیا رونالدو وارد دنیای «سریع و خشمگین» میشود؟/ دیزل: ما برای او نقشی نوشتیم
- داستان پرسر و صدای «بیسر و صدا»
- نقش و جایگاه چهرهپردازی در سینمای ایران
- مقایسه فیلمنامه «کوچک جنگلی» تقوایی با سریال افخمی/ از پژوهشِ روایتمحور تا روایتِ موردپسند صداوسیما
- تاریخچه سریالهای ماه رمضان از ابتدا تاکنون/ در دهه هشتاد ۴۰ سریال روی آنتن رفت
آخرین ها
- واکنش روزنامه هفت صبح به مصاحبه اخیر مهران مدیری : از برج عاج خود پایین نیامد
- استوری سحر دولتشاهی از پشت صحنه «هزار و یک شب»
- از «بادکنک سفید» تا «طعم گیلاس» در نیویورک
- پرویز شهبازی و سینمای مولف
- معرفی برگزیدگان بیست و چهارمین جشن حافظ؛ «پیر پسر» چهار جایزه گرفت/ سه جایزه برای «تاسیان»
- نقش هوش مصنوعی در باز طراحی کسب و کارها در ۲۰۲۶
- نمایش مناسبات داخل زندانها در سریالهای نمایش خانگی چگونه است؟
- «کفایت مذاکرات»؛ شوخیهای نخنما
- چهلوسومین جشنواره جهانی فیلم فجر؛ آزمونی جدی و نگاهی رو به آینده
- نمایش «بانو»ی داریوش مهرجویی در بنیاد حریری
- مستند «جستجو در تنگنا»؛ چیزی که شور زندگی خلق میکند
- «افسانه فیل»؛ سوار فیلی بزرگ و سفید، که انگار همهی راه را بلد بود
- سینمای ما چه سرسبز بود!/به بهانه نمایش نسخه بازسازی شده سارا مهرجویی در موزه سینما
- «کج پیله» وقتی زنها از پوست خودشان، خارج میشوند
- «راه دیگهای نیست»؛ خشونت مرهم زخم
- تحلیلی بر افت ژانر وحشت با تمرکز بر چهارگانه «احضار»/ این فیلم، ترسناک نیست
- «فریاد زیر آب» و موجی که فروکش نکرد
- پیشبینیهای جدید نشریه واریتی برای اسکار ۲۰۲۶
- «سرِ انقلاب»؛ خنده در اتاق بازجویی، نمایش فروپاشی قدرت
- جزئیاتی درباره فیلم جدید ایناریتو/ «دیگر» با بازی تام کروز یک سال دیگر اکران میشود
- نمایش تمام موزیکال «رابین هود»
- «الکترون» نامزد بهترین فیلم جشنواره انگلیسی شد
- تحلیل روانکاوانه فیلم «دوستداشتنی»؛ این رابطه دوست داشتنی نیست
- نمایش «برادران کارامازوف»؛ وفادار به روح اثر نه کالبد
- درباره کامران فانی و ترجمهای ناب/ مرغ دریاییِ فانی
- فیلم کوتاه «شامیر» نامزد بهترین فیلمبرداری جشنواره امریکایی شد
- درمان از نگاهی دیگر؛ وقتی سرطان، بازیگر صحنه زندگی میشود
- گاو خشمگین ۴۵ ساله شد
- «زیر درخت لور»؛ تصویری از انزوا و شکاف عاطفی
- «جستوجو در تنگنا»؛ انگار این همه چیزی باشد که از شهر و دیوارهایش به میراث بردهایم





