غزل شاکری باحضور در برنامه «۳۵» درباره شروع کارش در حرفه بازیگری توضیح داد و از انتظاراتش از دولت آینده گفت.
به گزارش سینماسینما، آخرین ساعات شامگاه چهارشنبه ۲۷ بهمن، برنامه اینترنتی و گفتوگو محور «۳۵» با اجرای فریدون جیرانی و حضور غزل شاکری، بازیگر فیلم «سارا و آیدا» در دسترس مخاطبان قرار گرفت.
شاکری در ابتدای برنامه گفت: «فیلمهای تاثیر گذار دوران کودکیام «شهر موشها» و «اشکها و لبخندها» بودند که تمام دیالوگها و صحنههایش را حفظ هستم.»
این بازیگر درباره اولین تجربه بازیگریاش توضیح داد: «فیلم «ماهی» کامبوزیا پرتوی اولین تجربهام بود، ایشان برای فیلم «گلنار» با دفتر مادرم کار میکردند و من هم همیشه آنجا بودم، به مادرم پیشنهاد دادند که من نقش گلنار را بازی کنم که مادرم موافقت نکردند، قبل از این فیلم آقای پرتوی داشتند «ماهی» را کار میکردند و قرار شد نقش کوتاه یک دختر بچه را بازی کنم و ابتدا «ماهی» و بعد «گلنار» را بازی کردم.»
شاکری درخصوص شهرتی که نقش گلنار برایش ایجاد کرد، گفت: «شهرت گلنار خیلی من را اذیت میکرد، من مدام در مدرسه توبیخ میشدم به خاطر علاقه دخترها به شخصیت گلنار و پسرهایی که جلوی مدرسه منتظر دیدن من میایستادند و مهمانیهایی را مجبور بودم که نروم و خیلی برایم سخت بود.»
او در مورد ادامه حضورش در حرفه بازیگری پس از فیلم «گلنار»، بیان کرد: «مادرم اجازه نمیداد پیشنهادها به دستم برسد تا درسم تمام شود. پس از اینکه دیپلم گرفتم، چون هنوز نمیتوانستم آن فضای شهرت را که باید در قبالش بخشی از زندگی خصوصی خود را فدا میکردم، بپذیرم، پیشنهادها را نمیپذیرفتم. این روند ادامه داشت تا فیلم «آینههای روبرو» که طراح صحنه و لباس آن بودم و بازیگر فیلم در لحظه آخر رفت و قرار شد من نقش او را بازی کنم. برای این کار کاندید سیمرغ شدم و دیپلم افتخار گرفتم.»
شاکری درباره بازیگران مورد علاقهاش گفت: «مریل استریپ را خیلی دوست دارم، در ایران هم بازی های ماندگار خانم معتمدآریا هیچ وقت یادم نمیرود، همچنین بازی خانم نونهالی در فیلم «بوی کافور، عطر یاس» همیشه یادم هست.»
او در مورد حضورش در فیلم «سارا و آیدا» توضیح داد: «من سفر بودم و آقای میری خلاصه داستانی را برایم فرستادند و گفتند میخواهیم کاری را پس از سالها شروع کنیم، هستی؟ من هم خواندم و قبول کردم، چیزی که خیلی دوست داشتم رابطه این دو دوست بود.»
این هنرمند درخصوص تصمیمش برای ادامه حرفه بازیگری بعد از «سارا و آیدا» گفت: «بله بازی میکنم، ولی وقتی وارد کار میشوم که بدانم حضورم در آن کار موثر است و میتوانم متفاوت بازی کنم. سعی میکنم گزیده کار کنم. من کارهای مختلفی میکنم، هم مینویسم، طراحی میکنم، شعر میگویم. من مدام درحال یادگرفتن هستم و ارتباطی که بین این کارها وجود دارد به من کمک میکند تا هرکدام را بهتر انجام دهم.»
او همچنین محبوبترین ترانه سرا و آهنگسازی که در زندگیاش تاثیرگذار بوده است را چنین معرفی کرد: «آقای هوشنگ ابتهاج اولین اسمی است که به ذهنم آمد، در آهنگسازی هم استاد احمد پژمان که باعث شدند من خودم را در عرصه موسیقی پیدا کنم. خیلی از ایشان یاد گرفتم. لئونارد کوهن را خیلی دوست داشتم، یکسری کارها آنقدر ماندگار هستند که زمان ندارند و برای همه ماندگارند.»
شاکری درباره حضورش در مجموعه «شهرزاد»، توضیح داد: «من سرکار آقای رحمانیان بودم که آقای فتحی پیشنهاد دادند و من هم عاشق کار «مدار صفر درجه» ایشان بودم و باهم درباره کاراکتر آذر صحبت کردیم و من بازی کردم. یکی از ویژگیهای سریال «شهرزاد» برای من جدا از همکاری با آقای فتحی، ویژگیهای زمانی سریال است و من خیلی از مادربزرگ و مادرم درباره خیابان لاله زار و آن زمانها شنیدم. لذت بخشترین بخش «شهرزاد» برای من همان حضورم در آن مقطع تاریخی بود.»
او ادامه داد: «برای آشنایی با آن دوره زمانی هم به سراغ مادربزرگم رفتم و خاطراتش را دوباره شنیدم و متوجه شدم که دکتر مصدق برادر شیری پدربزرگ مادر من بودند»
شاکری در واکنش به سوال جیرانی که نظر او را درباره مصدق پرسید، گفت: «ارادت ویژهای به ایشان دارم و چیزی که برایم خیلی جذاب بود بازی تاریخ است که تا ظهر میگویند زنده باد مصدق و عصر مرگ او را میخواهند و این خیلی احساس عجیبی است.»
این بازیگر در ادامه انتظاراتش از دولت آینده را بیان کرد: «من دوست دارم همیشه در سرنوشت و اقدامات کشورم شرکت کنم، اطلاعی هم از آن سمت قضیه ندارم و خیلی هم آدم سیاسی نیستم. ولی فکر میکنم که هرجای دنیا یک شهروند باید نسبت به ممکلت و کشوری که در آن زندگی میکند، نقش خود را درست بازی و در رای گیری شرکت کند. انشالله که خوانده میشود و تاثیر دارد و کاندیداها کسانی باشند که باب میل مردم باشند.»
منبع: خبرآنلاین
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- هفت اثر جدید در راه شبکه نمایش خانگی
- اکران «مست عشق» در ۱۰ کشور اروپایی
- آغاز اکران جهانی «مست عشق» از پاییز
- واکنش نماوا به اظهارات حسن فتحی؛ کلیه تعهدات سریال «ازازیل» انجام شده/به دنبال ایجاد وفاق بین تهیهکننده و کارگردان هستیم
- ای مرگ بیا که زندگی کشت مرا؛ سریال «ازازیل» و آغازی بر یک پایان
- با انتشار یک متن گلایهآمیز؛ حسن فتحی از «ازازیل» خداحافظی کرد
- «رها»؛ بازگشت شکوهمند سینمای مستقل اجتماعی
- یادداشتی برای فیلم «رها»/ جامعه ناکارآمد و پدرهای بیخاصیت
- ویژگیهای تفکری که سینما را از بنبست و سکون نجات داد
- واکنش حسن فتحی به جنجال تبلیغاتی «ازازیل»
- بررسی «ازازیل» و «انجمن اشباح» در شورای صدور مجوز ساترا
- یادداشت فریدون جیرانی درباره وضعیت سینمای اجتماعی؛ باور تغییر باورها
- فریدون جیرانی رئیس کانون کارگردانان شد
- غزل شاکری صداپیشه «ژولیت و شاه» شد
- گنجینه امین تارخ و مازیار میری رونمایی میشود
نظر شما
پربازدیدترین ها
- آیا رونالدو وارد دنیای «سریع و خشمگین» میشود؟/ دیزل: ما برای او نقشی نوشتیم
- داستان پرسر و صدای «بیسر و صدا»
- نقش و جایگاه چهرهپردازی در سینمای ایران
- مقایسه فیلمنامه «کوچک جنگلی» تقوایی با سریال افخمی/ از پژوهشِ روایتمحور تا روایتِ موردپسند صداوسیما
- تاریخچه سریالهای ماه رمضان از ابتدا تاکنون/ در دهه هشتاد ۴۰ سریال روی آنتن رفت
آخرین ها
- استوری سحر دولتشاهی از پشت صحنه «هزار و یک شب»
- از «بادکنک سفید» تا «طعم گیلاس» در نیویورک
- پرویز شهبازی و سینمای مولف
- معرفی برگزیدگان بیست و چهارمین جشن حافظ؛ «پیر پسر» چهار جایزه گرفت/ سه جایزه برای «تاسیان»
- نقش هوش مصنوعی در باز طراحی کسب و کارها در ۲۰۲۶
- نمایش مناسبات داخل زندانها در سریالهای نمایش خانگی چگونه است؟
- «کفایت مذاکرات»؛ شوخیهای نخنما
- چهلوسومین جشنواره جهانی فیلم فجر؛ آزمونی جدی و نگاهی رو به آینده
- نمایش «بانو»ی داریوش مهرجویی در بنیاد حریری
- مستند «جستجو در تنگنا»؛ چیزی که شور زندگی خلق میکند
- «افسانه فیل»؛ سوار فیلی بزرگ و سفید، که انگار همهی راه را بلد بود
- سینمای ما چه سرسبز بود!/به بهانه نمایش نسخه بازسازی شده سارا مهرجویی در موزه سینما
- «کج پیله» وقتی زنها از پوست خودشان، خارج میشوند
- «راه دیگهای نیست»؛ خشونت مرهم زخم
- تحلیلی بر افت ژانر وحشت با تمرکز بر چهارگانه «احضار»/ این فیلم، ترسناک نیست
- «فریاد زیر آب» و موجی که فروکش نکرد
- پیشبینیهای جدید نشریه واریتی برای اسکار ۲۰۲۶
- «سرِ انقلاب»؛ خنده در اتاق بازجویی، نمایش فروپاشی قدرت
- جزئیاتی درباره فیلم جدید ایناریتو/ «دیگر» با بازی تام کروز یک سال دیگر اکران میشود
- نمایش تمام موزیکال «رابین هود»
- «الکترون» نامزد بهترین فیلم جشنواره انگلیسی شد
- تحلیل روانکاوانه فیلم «دوستداشتنی»؛ این رابطه دوست داشتنی نیست
- نمایش «برادران کارامازوف»؛ وفادار به روح اثر نه کالبد
- درباره کامران فانی و ترجمهای ناب/ مرغ دریاییِ فانی
- فیلم کوتاه «شامیر» نامزد بهترین فیلمبرداری جشنواره امریکایی شد
- درمان از نگاهی دیگر؛ وقتی سرطان، بازیگر صحنه زندگی میشود
- گاو خشمگین ۴۵ ساله شد
- «زیر درخت لور»؛ تصویری از انزوا و شکاف عاطفی
- «جستوجو در تنگنا»؛ انگار این همه چیزی باشد که از شهر و دیوارهایش به میراث بردهایم
- حمید طالقانی درگذشت





