سینماسینما، تبسم کشاورز: گلاره عباسی، بازیگر فیلم «ابلق» به کارگردانی نرگس آبیار، در سی و نهمین جشنواره فیلم فجر امسال حضور داشت.
او در این فیلم سینمایی با بازیگران دیگری چون الناز شاکردوست، هوتن شکیبا، بهرام رادان، مهران احمدی و گیتی معینی همبازی شد. «ابلق» ماجرای زندگی زنی که در حاشیه شهری بزرگ با همسر و فرزندش زندگی میکند، را روایت میکند.
عباسی در سه فیلم دیگر، اشیا از آنچه در آینه میبینید به شما نزدیکترند، نفس و شیار ۱۴۳ از نرگس آبیار ایفای نقش کرده است.
ابلق سهشنبه ۱۴ بهمن در برج میلاد با حضور اصحاب رسانه و عوامل فیلم اکران شد.
با گلاره عباسی، بازیگر سینما و تلویزیون درباره فیلم گفتوگوی کوتاهی داشتیم که در ادامه میخوانید:
نقشهای متفاوتی را از شما در ژانرهای مختلف میبینیم. ابلق قطعا در کارنامه شما یک ویژگی خاص را به لحاظ نوع بیان، پوشش و بحث فیزیکی دارد. لطفا در این مورد و حس خودتان به آن بگویید؟
برای من دردناکترین بخش بازیگری تکرار، رکود و کلیشهای شدن است. از فیزیک، کاراکتر و نقشهای متفاوت استقبال میکنم. جذابیت بازیگری برای من تجربهی تفاوتهاست.
کار با نرگس آبیار به عنوان یک کارگردان زن در فیلمی مربوط به مسائل زنان چگونه بود؟ نگاه خانم آبیار به مسالهای که در فیلم مطرح کردند چقدر با ذهنیت و تفکرات شما همخوانی داشت؟
نرگس آبیار قصهگوی بینظیری است. نگاه ظریف، زنانه و مهمتر از همه شناخت درستی از روابط انسانی دارد.
ابلق آینه و روایت جامعه امروز ماست اما قضاوتی نمیکند. برای همین همخوانی معنی پیدا نمیکند. ما در ابلق شهربازی، برجها، موشها، آینهها و بخشی از فضای عجیب یک شهر غریب را به تصویر کشیدیم.
شما زیرپوست شهر چقدر این نوع زندگیها را دیدید، ایفای این نقش چقدر روی شما تاثیر گذاشته، و از نگاه شما ابلق چقدر نزدیک به بافت تهی دست و عوام جامعه ما بود؟
همه ما صبح که روز را شروع میکنیم نظارهگر این آدمها در زندگی روزمره، در فضای مجازی و در شهرمان هستیم.
بستگی به این دارد که ما بخواهیم ببینیم یا نه. ابلق آینهی جامعه در یک ناکجا آباد است. در نگاه اول بله مربوط به بخشی از اطراف و دور از مرکز شهر است اما ما جغرافیای خاصی برایش تعریف نمیکنیم. این آدمها همه جای شهر هستند.
شما در سه فیلم دیگر خانم آبیار با ایشان همکاری داشتید، این چهارمین کار مشترک شما محسوب میشود. کمی از تفاوت این نقش با کارهای قبلیتان بگویید؟ ویژگیهای مثبت و منفی تکرار همکاری با یک کارگردان برای یک بازیگر چه می تواند باشد؟
من و خانم آبیار تجربیات خیلی خوبی با هم داشتیم و خوشبختانه تعامل خوبی بین ماست.
من علاقه خاصی به قصه و داستان دارم و این گفتوگوی درباره فیلمنامه، کاراکتر و قصه همیشه برایم جذاب بوده است.
کمی از همکاری با دیگر بازیگران فیلم بگویید.
کار کردن با آدمهای حرفهای و دغدغهمند همیشه برایم جذاب بوده است. کسانی که سینما برایشان ارزش دارد و این فقط مربوط به بازیگران نیست، کل گروه ابلق از گریم، تصویر، لباس، تدوین، صداگذاری… همهی ما در دیده شدن کار دیگری نقش داشتیم.
در کل گروه بازیگران چه آنهایی که نقشهای بلند داشتند چه کوتاه همگی درخشان ایفای نقش کردند.
تا به اینجا از بازخوردهای فیلم و نقش خودتان راضی بودهاید؟
بازی درنقشهای مکمل بسیار دشوار است چرا که فرصت کوتاهی برای تاثیرگذاری و باور پذیری روی مخاطبان دارید. در ابلق از همه مهمتر برایم این بود که تلاشم در کار دیده شود تلاش برای باورپذیری نقشی که به واسطه لحن و فیزیکش تلاشی مضاعف میخواست.
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- «بامداد خمار»؛ عشق، طبقه و زبان تصویر
- هفت اثر جدید در راه شبکه نمایش خانگی
- نرگس آبیار خدای زدن به دل ماجراست
- «شبی که ماه کامل شد» به هند رفت
- نگاهی به سریال «سووشون» اقتباسی از رمان سیمین دانشور/ قابهای زیبای شیراز
- «بامداد خمار»؛ از کتاب ممنوعه تا پلتفرمهای سینمای خانگی
- پرداختن به آیین و فرهنگهای قشقایی در سریال تاریخی «سووشون»
- «بامداد خمار» مهرماه منتشر میشود
- «سوینا» در جشنواره بینالمللی فیلم کوتاه تهران
- نرگس آبیار، رییس هیئت داوران فستیوال TRT شد
- بیانیه ساترا درباره توقف پخش سریال «سووشون»
- واکنش کارگردان به توقیف سریالش و فیلتر نماوا/ نرگس آبیار: در برابر این حذف بیرحمانه، سکوت نخواهیم کرد
- پس از انتشار اولین قسمت «سووشون»؛ نماوا فیلتر شد
- دومین کتاب گلاره عباسی رونمایی شد/ رمانی که نامش را مصطفی مستور انتخاب کرد
- با صدای رخشان بنیاعتماد، لیلی گلستان، جهانگیر و باران کوثری؛ نسخه صوتی داستان «تیستو سبزانگشتی» منتشر میشود
نظر شما
پربازدیدترین ها
- آیا رونالدو وارد دنیای «سریع و خشمگین» میشود؟/ دیزل: ما برای او نقشی نوشتیم
- داستان پرسر و صدای «بیسر و صدا»
- نقش و جایگاه چهرهپردازی در سینمای ایران
- مقایسه فیلمنامه «کوچک جنگلی» تقوایی با سریال افخمی/ از پژوهشِ روایتمحور تا روایتِ موردپسند صداوسیما
- تاریخچه سریالهای ماه رمضان از ابتدا تاکنون/ در دهه هشتاد ۴۰ سریال روی آنتن رفت
آخرین ها
- استوری سحر دولتشاهی از پشت صحنه «هزار و یک شب»
- از «بادکنک سفید» تا «طعم گیلاس» در نیویورک
- پرویز شهبازی و سینمای مولف
- معرفی برگزیدگان بیست و چهارمین جشن حافظ؛ «پیر پسر» چهار جایزه گرفت/ سه جایزه برای «تاسیان»
- نقش هوش مصنوعی در باز طراحی کسب و کارها در ۲۰۲۶
- نمایش مناسبات داخل زندانها در سریالهای نمایش خانگی چگونه است؟
- «کفایت مذاکرات»؛ شوخیهای نخنما
- چهلوسومین جشنواره جهانی فیلم فجر؛ آزمونی جدی و نگاهی رو به آینده
- نمایش «بانو»ی داریوش مهرجویی در بنیاد حریری
- مستند «جستجو در تنگنا»؛ چیزی که شور زندگی خلق میکند
- «افسانه فیل»؛ سوار فیلی بزرگ و سفید، که انگار همهی راه را بلد بود
- سینمای ما چه سرسبز بود!/به بهانه نمایش نسخه بازسازی شده سارا مهرجویی در موزه سینما
- «کج پیله» وقتی زنها از پوست خودشان، خارج میشوند
- «راه دیگهای نیست»؛ خشونت مرهم زخم
- تحلیلی بر افت ژانر وحشت با تمرکز بر چهارگانه «احضار»/ این فیلم، ترسناک نیست
- «فریاد زیر آب» و موجی که فروکش نکرد
- پیشبینیهای جدید نشریه واریتی برای اسکار ۲۰۲۶
- «سرِ انقلاب»؛ خنده در اتاق بازجویی، نمایش فروپاشی قدرت
- جزئیاتی درباره فیلم جدید ایناریتو/ «دیگر» با بازی تام کروز یک سال دیگر اکران میشود
- نمایش تمام موزیکال «رابین هود»
- «الکترون» نامزد بهترین فیلم جشنواره انگلیسی شد
- تحلیل روانکاوانه فیلم «دوستداشتنی»؛ این رابطه دوست داشتنی نیست
- نمایش «برادران کارامازوف»؛ وفادار به روح اثر نه کالبد
- درباره کامران فانی و ترجمهای ناب/ مرغ دریاییِ فانی
- فیلم کوتاه «شامیر» نامزد بهترین فیلمبرداری جشنواره امریکایی شد
- درمان از نگاهی دیگر؛ وقتی سرطان، بازیگر صحنه زندگی میشود
- گاو خشمگین ۴۵ ساله شد
- «زیر درخت لور»؛ تصویری از انزوا و شکاف عاطفی
- «جستوجو در تنگنا»؛ انگار این همه چیزی باشد که از شهر و دیوارهایش به میراث بردهایم
- حمید طالقانی درگذشت





