دنیا عیوضی خبرنگار روزنامه ایران با گوهر خیر اندیش بازیگر مطرح سینما در شماره روزشنبه این روزنامه ،مصاحبه پر تیتر و جذابی انجام داده است .
به گزارش سینما سینما ،بخشهای مهم این مصاحبه به شرح زیر است :
/«نیمه شب اتفاق افتاد» را خیلی دوست داشتم/
فیلم «نیمه شب اتفاق افتاد» را خیلی دوست داشتم و بازتاب نظر مردم نسبت به نقش خودم بسیار خوب بود. البته متوجه شدم که داورها این فیلم را خیلی دوست نداشتند، در حالی که زمانی که من داور بودم، یادم می آید اگر فیلمی چندان قوی نبود، اما بازی های قوی در آن دیده می شد، حساب بازی ها را از فیلمنامه جدا می کردم. اما امسال سلیقه داوران بر این اساس بود که فیلمنامه باید خوب باشد تا بازی ها در آن خوب واقع شود. من فکر می کنم فیلمنامه «نیمه شب اتفاق افتاد» روان و دارای حس خوب در به تصویر کشیدن عشق دو آدم که اختلاف سنی زیادی دارند، بود. ریتم خوبی داشت و من این فیلم را خیلی دوست داشتم، بازی خودم را درتمام لحظات فیلم باور می کردم و خواستم باورپذیر بازی کنم و فکر می کردم در این زمینه موفق عمل کردم. هیات داوران برای خود چارچوب و متر و معیاری دارند که شاید در زمان ساخت فیلم به اینها فکر نمی کردیم.
/فیلم های اخیرمهرجویی طوری نبود که با خودم بگویم ای کاش من هم در این فیلم بودم/
فیلم های اخیری که از آقای مهرجویی دیدم طوری نبود که با خودم بگویم ای کاش من هم در این فیلم حضور داشتم. شاید چون سلیقه های ما از هم فاصله گرفته است.
/فیلم «چه خوبه که برگشتی» را نمی فهمیدم/
زمانی که وقت سرگشتگی ما برای انتخاب مسیر مان بود، فیلم هایی مثل «هامون»، «پری» و باقی فیلم های مهرجویی روی ما اثر می گذاشت و همه این فیلم ها را دوست داشتیم، همچنین فیلم های اجتماعی ایشان مثل «اجاره نشین ها» بسیارخوب و موفق بودند و هنوز هم هستند، چون یک فکر اندیشمندانه ای در آنها وجود دارد که هنوز هم جذاب و دیدنی است. من کارهای دیگر ایشان در زمینه طنز، اجتماعی و فلسفی را واقعاً دوست داشتم اما فیلم «چه خوبه که برگشتی» را نمی فهمیدم، نمی دانم شاید این پسرفت من در زمینه شناخت سینمای مهرجویی است، اما همکاری با تک تک فیلم اولی ها برای من بسیار جالب بود.
/تا قبل از جشنواره فکر می کردم سینمای ایران ورشکسته است/
من تا قبل از جشنواره فکر می کردم تقریباً سینمای ایران ورشکسته است و سرمایه گذاری برای آن بازدهی ندارد. اما با برپایی جشنواره متوجه شدم مردم سینما را دوست دارند و از آن حمایت می کنند. اما اگر تلویزیون و ارشاد با هم تعامل داشته باشند و تلویزیون دست از این بی اهمیت جلوه دادن سینما بردارد و سعی کند هر وقت فیلمی در حال اکران است، خبرش را به مردم برساند، من مطمئنم که سینما مثل گذشته رونق می گیرد و مردم بیشتری به سینما می روند. ما شاهد حضور جمعیت زیادی از اقشار مختلف جامعه در روزهای جشنواره بودیم که به سالن های سینما آمده بودند. این نشان می دهد جایگاه سینما در میان مردم به عنوان یک تفریح سالم حفظ شده است. باید این آشتی بین تلویزیون، ارشاد و فارابی اتفاق بیفتد؛ ازسوی دیگر رسانه ملی می تواند سینما را نجات دهد، به این شرط که به اصحاب هنر و سیاستگذاران سینما اعتماد کنند.
/مردم وقتی احساس کنند که ما به آنها دروغ می گوییم، ما را نگاه نمی کنند و سراغ کانال های خارج از کشور می روند/
در سینما سختگیری ها آنقدر نیست که در تلویزیون است. فیلمی در سینما مجوز می گیرد، تلویزیون آن را تبلیغ یا پخش نمی کند، همین است که می گویم متر و معیارها معلوم نیست، این را من به عنوان بازیگر متوجه نمی شوم.
وقتی مردم ببینند که ما درباره واقعیت زندگی آنها حرف می زنیم، ما را نگاه می کنند، اما اگر غیر از این باشد و احساس کنند که ما به آنها دروغ می گوییم، ما را نگاه نمی کنند و سراغ کانال های خارج از کشور می روند و سینمای ما از رونق می افتد.
/دعای گوهر خیر اندیش برای حمله کنندگان به معتمد آریا/
(درباره حمله کنندگان به معتمد آریا ) این برخوردها از طرف جامعه فرهیخته و هنردوست کشور رد شده است، دفاعی که مدیران فرهنگی از خانم معتمد آریا کردند، شاهد همین مدعا است. باید همه بدانیم که عمر نوح نداریم و جامعه در مسیر درست خود جلو می رود، اگر قرار باشد یک عده، عده ای دیگر را تحریک کنند، قطعاً سرکوب می شوند و مردم جواب آنها را خواهند داد.
من دعا می کنم خداوند نوری به قلب مخالفان بتاباند تا دست از رفتارهای خود بردارند و بدانند توهین به هر انسانی اگر واقعی و بحق نباشد، کار نادرستی خواهد بود و عواقب بدی خواهد داشت.
اما ما خیلی زود این اتفاقات بد را فراموش می کنیم و فقط احترام و لحظه های خوب در ذهن مان می ماند. بدانیم احترام به اقشار فرهنگی، احترام به هر ایرانی و احترام به خودمان است.
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
نظر شما
پربازدیدترین ها
- آیا رونالدو وارد دنیای «سریع و خشمگین» میشود؟/ دیزل: ما برای او نقشی نوشتیم
- مقایسه فیلمنامه «کوچک جنگلی» تقوایی با سریال افخمی/ از پژوهشِ روایتمحور تا روایتِ موردپسند صداوسیما
- داستان پرسر و صدای «بیسر و صدا»
- نقش و جایگاه چهرهپردازی در سینمای ایران
- تاریخچه سریالهای ماه رمضان از ابتدا تاکنون/ در دهه هشتاد ۴۰ سریال روی آنتن رفت
آخرین ها
- معرفی برگزیدگان بیست و چهارمین جشن حافظ؛ «پیر پسر» چهار جایزه گرفت/ سه جایزه برای «تاسیان»
- نقش هوش مصنوعی در باز طراحی کسب و کارها در ۲۰۲۶
- نمایش مناسبات داخل زندانها در سریالهای نمایش خانگی چگونه است؟
- «کفایت مذاکرات»؛ شوخیهای نخنما
- چهلوسومین جشنواره جهانی فیلم فجر؛ آزمونی جدی و نگاهی رو به آینده
- نمایش «بانو»ی داریوش مهرجویی در بنیاد حریری
- مستند «جستجو در تنگنا»؛ چیزی که شور زندگی خلق میکند
- «افسانه فیل»؛ سوار فیلی بزرگ و سفید، که انگار همهی راه را بلد بود
- سینمای ما چه سرسبز بود!/به بهانه نمایش نسخه بازسازی شده سارا مهرجویی در موزه سینما
- «کج پیله» وقتی زنها از پوست خودشان، خارج میشوند
- «راه دیگهای نیست»؛ خشونت مرهم زخم
- تحلیلی بر افت ژانر وحشت با تمرکز بر چهارگانه «احضار»/ این فیلم، ترسناک نیست
- «فریاد زیر آب» و موجی که فروکش نکرد
- پیشبینیهای جدید نشریه واریتی برای اسکار ۲۰۲۶
- «سرِ انقلاب»؛ خنده در اتاق بازجویی، نمایش فروپاشی قدرت
- جزئیاتی درباره فیلم جدید ایناریتو/ «دیگر» با بازی تام کروز یک سال دیگر اکران میشود
- نمایش تمام موزیکال «رابین هود»
- «الکترون» نامزد بهترین فیلم جشنواره انگلیسی شد
- تحلیل روانکاوانه فیلم «دوستداشتنی»؛ این رابطه دوست داشتنی نیست
- نمایش «برادران کارامازوف»؛ وفادار به روح اثر نه کالبد
- درباره کامران فانی و ترجمهای ناب/ مرغ دریاییِ فانی
- فیلم کوتاه «شامیر» نامزد بهترین فیلمبرداری جشنواره امریکایی شد
- درمان از نگاهی دیگر؛ وقتی سرطان، بازیگر صحنه زندگی میشود
- گاو خشمگین ۴۵ ساله شد
- «زیر درخت لور»؛ تصویری از انزوا و شکاف عاطفی
- «جستوجو در تنگنا»؛ انگار این همه چیزی باشد که از شهر و دیوارهایش به میراث بردهایم
- حمید طالقانی درگذشت
- فیلمـکنسرت «برندگان اسکار موسیقی» روی صحنه میرود
- معرفی برگزیدگان نوزدهمین جشنواره بینالمللی «سینماحقیقت»
- آکادمی داوری اعلام کرد؛ فهرست نامزدهای اولیه جوایز اسکار ۲۰۲۶/ نامزدی فیلمسازان ایرانی در دو بخش





