بازیگر فیلم «بید مجنون» گفت: هیچ وقت نمیخواهم برای بازی در یک فیلم یا چند فیلم از حجاب و پوششم بگذرم. مردم مرا اینگونه دوست دارند.
به گزارش سینماسینما، آفرین عبیسی بازیگر سینما و تلویزیون با اشاره به توجه الگوبرداری جوانان از هنرمندان گفت: هنرمندان به واسطه حضورشان در عرصه های مختلف تصویر و بدین جهت که مردم تمرکز بسیار زیادی روی آنها دارند خواه یا ناخواه به الگوهایی در جامعه مبدل می شوند. اینکه هنرمندان در حال حاضر الگوهای خوبی برای جامعه، نوجوانان و جوانان باشند یا نباشند کاملاً نسبی است و نمی توان گفت به طور صد در صد هنرمندان الگوهایی خوبی برای جامعه حال حاضر هستند.
بازیگر فیلم «بید مجنون» درباره الگوبرداری نواجوانان از نوع پوشش و حجاب بازیگران سینما تاکید کرد: من اعتقاد دارم که هنرمندان باید در وضعیت پوشش خود محتاطانه رفتار کنند. زیرا جوانان در ابتدا به صورت احساسی و به طبع سنشان آن نوع پوشش و حجاب هنرمندان برایشان جالب است اما ما شاهد آن هستیم بعد از گذشت زمان همین نوجوانان وقتی فکر کنند بدون شک آن مسیر را انتخاب نمی کنند.
او تاثیر هنرمندان در جامعه را تاثیری همیشگی دانست و اضافه کرد: برخی جوانان چشمشان به هنرمندان است. این هنرمندان هستند که باید در رفتار خود و مخصوصاً برخی مسائل اخلاقی همچون پوشش و حجاب احتیاط کنند.
عبیسی درباره پوشش و وضعیت حجاب خود تصریح کرد: پوشش من نشان دهنده اخلاق و منش من است و همیشه همین طور پوشش و حجابم را حفظ کرده ام. همه میدانند که من جلو و یا پشت دوربین با همین ظاهر زندگی می کنم. همین پوشش و حجاب من باعث شده در بسیاری از آثار نباشم و خیلی از آنها را رد کنم زیرا همین آثار باعث می شدند به حجاب من خدشه وارد شود به همین خاطر آنها را رد کردم.
او حجاب و پوشش را مهمترین رکن در انتخاب آثارش خواند و خاطرنشان کرد: هیچ وقت نمی خواهم برای بازی در یک فیلم یا چند فیلم از حجاب و پوششم بگذرم. مردم مرا اینگونه دوست دارند. خوشبختانه این پایبندی من به حجاب و ارکان دینی محبوبیت بسیار زیادی را نزد مردم برایم به ارمغان آورده و به آن افتخار می کنم.
منبع: میزان
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- بنیاد ایرانشناسی برگزار میکند؛ نشست تخصصی روایت وطن در سینمای ایران
- امروز، روز ملی سینما نیست!
- چاقوکشی برای رسیدن به حق!/ درباره لزوم فاصلهگذاری بین هنرمند و انسان خوب
- سینمای ایران از نفس افتاده است
- از تاریکی گفتن موجب روشنایی نمیشود/ سینمای ایران نیازمند فیلمهایی است با تم امید و جسارت
- چرا سیاهنمایی کارِ سینمای ایران نیست
- سینمای ایران به هوای تازه نیاز دارد
- استقبال تماشاگران و منتقدین از یلدا در جشنواره ساندنس
- نکتههای گمشده سینمای ایران/ اهمیت دکور در سینمای دهه ۳۰ + ویدئو
- آزمون بزرگ «خانه پدری»
- بیماری مانع حضور رضا رویگری در «دلباخته» شد
- گزارش سازمان سینمایی از وضعیت سالنهای سینمای کشور
- حجازیفر: پول سینما را در تئاتر خرج میکنم
- ساختار «خانه سینما» پیر شده است/ صنف نباید نیازمند پول دولت باشد
- چرا ما دیگر به کمدیهای وطنی نمیخندیم؟
نظر شما
پربازدیدترین ها
آخرین ها
- «ایرانم» علیرضا قربانی به تبریز رسید
- در رثای مردی که از فرهنگ ایران نوشید/ بیضایی؛ دلباخته شاهنامه
- بیضایی در بزنگاه ادبیات کهن و مدرن
- توجه ویژه لوموند به درگذشت بهرام بیضایی
- ایران را می شناخت/یادداشت احمد مسجد جامعی درباره بهرام بیضایی
- به یاد استاد بیضایی؛ صدایی که نه فریاد بود، نه خطابه
- برای بهرام بیضایی/ اسطوره همیشه زنده
- زبان بهمثابه مقاومت؛ در یادِ بهرام بیضایی
- در اندوه فقدان چهره شاخص موج نو سینمای ایران؛ بازتاب جهانی درگذشت بهرام بیضایی
- با موافقت شورای پروانه فیلمسازی؛ پروانه ساخت سینمایی برای ۷ فیلمنامه صادر شد
- در پاسداشت استاد بیبدیل هنرهای نمایشی ایران/ بیضایی، تاریخ و علامت تعجب
- در سوک سیاوش که از شاهنامه رفت
- یادبود بهرام بیضایی؛ ایرانی بودن بار بزرگی است بر دوش ما
- بریژیت باردو درگذشت
- برای رفتن غریبانه شیرین یزدانبخش؛ وصیتی به مثابه گلایه
- «کفایت مذاکرات» و خندههایی که از دل موقعیت میآیند
- «پرهیجان: نبرد برای اوبر»؛ چطور میتوانیم آرزوی شکستِ نجاتبخشمان را داشته باشیم؟
- درباره بازیگران زن مولف سینمای ایران/ ترانه علیدوستی؛ آخرین بازیگر زن مولف
- درباره اهمیت خواندن فیلمنامه اشغال بیضایی پس از جنگ ۱۲ روزه /بیگانه آزادی نمی آورد
- بهرام بیضایی درگذشت
- «موبهمو»؛ خط به خط، نفس به نفس، چهره به چهره
- در بیست و چهارمین دوره جشنواره؛ ۱۴ اثر از سینماگران ایرانی در داکا نمایش داده میشود
- از ۱۰ دیماه؛ «مرد خاموش» به سینماها میآید
- «بامداد خمار»؛ در منزلت فرودستی
- در ستایش سینمای بیچیز؛ همه چیز داشتن در عین بی چیزی
- آیین پایانی یازدهمین دوره انتخاب آثار برتر ادبیات نمایشی / گزارش تصویری
- شیرین یزدانبخش درگذشت
- افسانهای در حبس؛ سرنوشت «چریکه تارا»
- اقتباس بهمثابه ابزار فهم جامعه/ از روایت تراژیک تا روایت عاشقانه
- «دیدار بلوط»؛ بازگشتی به شکوه یک خاطره





